Veel moeite om in het werkritme te komen.

hoi snap wel wat je bedoelt ik ben per 14 jan weer aan het werk, neem nu uren op en ben dus ook 24 uur op het werk. nu heb ik aan gegeven dat ik niet weer terug wil voor 32 uur en nu willen ze dus dat ik of 32 uur ga werken of deze functie opgeef beide zit ik niet op te wachten. voor dit verhaal had ik al veel moeite om weer in het ritme te komen denk niet echt aan mijn kindjes maar heb gewoon heel vaak geen zin.
ben ook nog bet emotieneel en trek me nog veel dingen aan.
ben op zoek naar een andere baan en ik heb binnen kort een gesprek met een gastouder bureau om te kijken of het voor mij haalbaar is dit te doen ipv ergens te werken. bij mijn eerste kindje had ik dit ook en ben daarna een andere functie gaan doen die ik nu dus doe baal hiervan want de functie vind ik nog steed wel erg leuk.

 

Herkenbaar, ben sinds een week aan het werk en vind het echt niet leuk. Ik moet morgen weer en zie er weer enorm tegen op. Al werk ik nog maar 24 uur. Zou per direct ontslag nemen als het financieel gezien zou kunnen...

 

Beter word het niet . Voor mij iig niet.
Ik vind mijn werk heel leuk en als iker eenmaal ben is het ook goed, maar man o man wat zou ik het liefst willen dat hij mee kon

Ik werk 1 hele dag en 3 ochtenden = 24 uur (kantoor)
Dit bewust gedaan, zodat ik niet 3 hele dagen 'verwijderd' ben van m'n zoontje.

Hij is 1 geweest en zit nu in de 'mama fase' alstie mij even niet ziet is het brullen, vreselijk als ik hem moet 'achterlaten'
Heb al geregeld gehuild in de auto met wegrijden..

Nee voor mij word het niet beter

 

tis toch eigenlijk erg he dat we dit ons zelf aan moeten doen.
de maatschappij is veel te duur men kan gewoon bijna niet meer leven op een salaris.

 

Herkenbaar meiden,

ik werk nu weer sinds oktober..werk 24 uur in de zorg maar nog heb ik er wel moeite mee.. op het werk gaat het prima maar het is ontzettend vermoeiend allemaal. Bleegh inderdaad kom maar op met die winnende lot!! haha

 

Tja, aan de ene kant wel.. Omdat mijn werk veeleisend is (en ik het graag goed wil doen)en het soms ontzettend druk kan zijn.. Ik werk in het VO en ben gewoon nooit klaar met mijn werk..maar aan de andere kant doe ik mijn werk ontzettend graag en is het echt mijn ding..

 

Ik kan het wel begrijpen, maar herken het (gelukkig) niet. Vind het ook fijn om even niet alleen te moederen. Nu scheelt het denk ik ook dat mijn ventje "maar" anderhalve dag naar het KDV gaat, de overige anderhalve dag dat ik werk (ik werk 3 hele dagen) is papa thuis met hem. Heel veel sterkte dames, ik hoop dat jullie allemaal snel een winnend lot hebben (en ik ook, dat dan weer wel)

 

ik herken t helemaal.. en heb t nog steeds.. gelukkig komt zoontje op de 2 hele dagen die ik werk tussendemiddag langs zodat ik hem kan voeden (bv) en ik werk verder 2 halve dagen.. gelukkig!!

 

Herkenbaar !!
Hier 14januari begonnen van 40 naar 32. Ik kan niet lang achter elkaar geconcentreerd blijven.. Denk veel aan m'n meisje en ben gewoon nog zo moe van de gebroken nachten (borstvoeding )
Ik zie m'n kolfmomenten dan ook echt als rust momentjes...

 

Haha hier andersom, ik zou heel graag weer willen werken omdat ik het thuis zitten tussen 4 muren een beetje zat ben na 9 maanden. Helaas wil de zoektocht naar een part-time baantje niet echt vlotten..

 

Hier werd het niet beter en ben ik uiteindelijk gestopt met werken (iig tot de jongste naar school gaat). Ik kon het niet meer opbrengen haar telkens achter te laten en m'n werk was ook niet super leuk. Succes!

 

Ik wou dat ik deze keuze kon maken maar als ik stop met werken dan kunnen wij niet meer in ons huis wonen en niet meer eten ben ik bang.
Alleen op het salaris van mijn man kunnen wij echt niet leven en niet omdat we in luxe leven. Als ons huur er afgaat dan hebben we niet eens genoeg om de rest van de vaste lasten te betalen laat staan eten te kopen. dus geld moet er ook van mijn kant binnen komen.
Ik ben op mijn werk nu ook nog eens in een discussie verwikkeld, ik wil 3 dgn gaan werken en een dag oudersschapsverlof op nemen. zij mogen mij de ouderschaps verlof niet weigeren maar zij kunnen mij dus kenlijk wel uit mijn functie halen. Ik ben daar nu mee bezig niet leuk en het kost mij heel veel energie merk ik. bovendien ga ik op dit moment niet met plezier naar mijn werk.

 

blij om te zien dat iki niet de enige ben, mijn oudste dochter wordt 4 en er zijn tijden geweest dat ik het heerlijk vond om te gaan werken, nu met de tweede erbij zij is 1,5 zit ik weer opnieuw in die fase ben er echt doodongelukkig bij ook ik heb de mogelijkheid niet om te stoppen met werken, ( zie mijn andere topic ook nog problemen met oppas).
Het is inderdaad erg dat je niet bij je kindjes kan blijven.

Bij beide ben ik trouwens van afdeling gewisselt tijdje naar de bevalling omdat ik mijn draai niet kon vinden.

 

Hier hetzelfde Kon al helaamla na de zwangerschapsverlof mijn draai niet vinden. Ben ook terug gegaan naar 24 uur en ben eigenlijk ook uit mijn functie gezet. ( in het begin totaal niet mee eens) Maar nu ik achteraf kijk vind ik het wel fijner.erg veel kwa salaris ben ik er daardoor ook niet op acheruit gegaan als ik bekijk wat je eigenlijk nog krijgt zoals kindergeld en kindgebonden budget. Als ik die functie wel nog had was het geld ook naar de kleine gegaan.Ik ben toch wel blij dat al die verantwoordelijkheid op het werk niet meer op mij terrecht komt en als ik thuis ben ook echt thuis ben en niet continu hoef te denken och ja dat moet morgen nog op het werk en dat. Als ik in de toekomst wel weer meer ga werken kan ik ja weer probere die functie terug te krijgen. Maar dat zie ik dan wel weer wil nu genieten nu ze nog klein is. ( Dat doe je hoogstwaarschijnlijk 2x in je leven de 1ste x met je eigen kids de 2de x met je kleinkinderen.)Maar ben nu achteraf wel blij dat ik die 24 uur nog werk want dan en je even geen mama je bent gewoon een persoon en kunt eens met volwassen praten ipv. wil jij een lekker boterhammetje van mama? Uiteindelijk vind je je draai wel weer. Ik heb het geluk dat de kleine het super vind op het kdv en haar huilend ga ophalen ipv te huilend te brengen omdat ze met de kindjes wil spelen. Begrijp wel dat dit voor andere moeders idd. niet leuk is als hun het omgedraaide hebben.

 

Herkenbaar, hier ook. Bij mijn eerste had ik pas na 9 maanden zin om te werken. (Achteraf gezien dacht ik aan die uitspraak: 9 maanden zwanger, 9 maanden ontzwangeren.)
Rond 9 maanden is je kindje ook een stuk zelfstandiger, kan kruipen/begint met kruipen enzo, is toch anders. Helemaal stoppen met werken zou ik niet willen, maar verlof tot je kindje 6 maanden is lijkt me heerlijk. (rond 9 maanden is geloof ik ook een verlatingsangstperiode dus is niet handig dan je kindje naar de opvang te brengen). Gecombineerd met het advies om je kindje ten minste een half jaar borstvoeding te geven lijkt dit me toch gewoon ideaal? Hoef je ook niet moeilijk te doen met kolven op het werk (wat vaak ook niet helpt in je zin om te werken).

 

Eens, Ik ging van 32 naar 28 uur terug (1 dag in de twee weken vrij) en partner van 40 naar 36 uur (1 dag in de 2 weken vrij). Wilde ook geen functie met veel verantwoordelijkheid meer, carriere staat komende paar jaar even stil, vind ik niet erg. Over een paar jaar weer knallen

 

Ik moet over 2 weken weer aan de slag en ik ben nog in dubio; kijk ik er naar uit of zie ik er tegenop? Aan de ene kant wil ik heel graag bij mijn mannetje blijven, maar aan de andere kant mis ik de contacten op mijn werk, de structuur, het ritme. Nu leef ik op de tijden van Robin. Wanneer hij eet, wanneer hij slaapt, wanneer hij in bad moet of huilt. Ik zou het wel heel fijn vinden om weer eens zelf te kunnen bepalen hoelaat ik eet

Ik werk normaal 28 uur, maar ga voorlopig terug naar 24 uur. Ben zeer benieuwd hoe ik het ga ervaren.

Ik weet niet of ik helemaal zou stoppen als dat mogelijk was, maar ik had wel wat langer verlof willen hebben. Mocht er ooit een tweede komen, dan wil ik zeker 16 weken na de bevalling verlof hebben. Dat heb je naar mijn mening gewoon nodig.