Ik heb mijn dochter wel ontnomen van oma. En geen spijt van gehad. Ze heeft een hele lieve oma de moeder van mijn vriend. Mijn schoonmoeder met wie ik beter kan praten dan mijn eigen moeder. Kort: ouders zien niet in dat het daar niet schoon is. Hebben ze toegegeven en ze snappen het niet. Als mijn moeder hier kwam hoe langer ze er zat hoe deprimerend het werd moeder was sjago en ging steeds norser kijken. Nou gezellig hoor. Daar heen is geen optie dus.. Ik zelf mag daar natuurlijk gewoon heen maar als ik daar vandaan kwam was ik niet te harden snauwde me vriend af en was zelf ook heel depri. TV staat daar dag en nacht aan deur is met 20+ graden en een zon waar je een eitje mee kan bakken dicht. Ook andere deuren en ramen. Roken alle 2 binnen dus lekker fris is het niet. Kachel staat rood gloeiend en nog hebben ze het koud. Nou hier is het dus deur open met mooi weer en een lekkere zonnetje tv overdag uit dus moeders verveeld zich. En er is meer maar dit was me beste keus
Adi, hoe ging dat met verjaardagen? Kwam je oma op jouw verjaardag en ging jij (misschien alleen met vader) naar je oma's verjaardag?
Mijn oma kwam gewoon naar mijn verjaardag, en mijn moeder en oma deden gewoon beleefd tegen elkaar. Je hoeft geen vriendjes te zijn om in 1 kamer te zien, het is niet zo dat je naast de moordenaar van je naaste zit of zo. ik heb ook weleens collegas gehad waarmee ik persoonlijk totaal niet door 1 deur kon. En toch kun je zakelijk wel met elkaar praten, je hebt een gezamenlijk doel en dat is je baan. mijn moeder en oma hadden ook een gezamenlijk punt: geluk van mij en mijn vader. Hun onderlinge relatie stond hier buiten.
Echt respect voor mensen die het zo op kunnen lossen. In dit soort gevallen lijkt het me ook beter om de eigen verwachtingen/ideeën even op een laag pitje te zetten. Doet schoonmoeder raar tegen jou maar niet tegen je kind? Dan is ze in principe een oma die een kans moet krijgen. Maar als haar eigen zoon al geen contact meer wil met zijn moeder, lijkt me dat toch veel lastiger.
onik heb denk ik de situatie verkeerd neergezet. allemaal verschillende reacties, en meningen. en dat vind ik erg fijn. het probleem ligt bij vertrouwen. F. twee keer meegegeven aan schoonmoeder. twee keer overstuur terug.. binnen een uur. laat ik haar bij een ander is er niks aan de hand. schoonmoeder heeft van het spaargeld van zoon haar borsten laten vergroten. zoon nu schulden. sportauto verkocht, wou me vriend ZELF. krijg ik te horen dat ze vermoedt dat van mij moet. hun zijn nooit close geweest als familie, & mijn vriend heeft geen kibd-ouder band met haar en hij wil zelf niet dat F. alleen bij haar is. Ik ben zelfs nog paar keer voor hij opgekomen als hij in woede zei haar niet te willen zien. zij denkt dat ik daarvoor gezorgd heb opmerkingen vind ik tot daaraan toe. doet gigantisch pijn, want zo wil ik t allemaal niet. we waren vrij snel zwanger, zij denkt dat ik dat express heb gedaan! (had spiraal) natuurlijk had ik F. het liefst een warme familie willen geven. maar moet ik mezelf continue maar wegcijferen? als F. zelf later een band met dr oma wil. prima hou ik dan niet tegen. ik zeg ook geen slecht woord over haar. maar ik hoor bij haar zoon.. samen voeden wij F. op! dus ze kan niet om mij heen. maar ben doodsbenauwd dat ze F ook zal teleurstellen, want dat doet ze wel bij haar eigen kinderen. zij heeft ook zeker wel goede kanten. maar de slechte nu even teveel. mijn vriend gaat niet uitzichzelf naar haar. en wel naar zijn oma want dat mensje heeft er geen weet van. en ze is dol op F. schoonmoeders heeft F. haar naam late tattooeren' & gezegd dan staat haar naam tenminste nog ergens op iemands lichaam aangezien jij daar te beroerd voor bent. etc etc etc. wil niet hier dikke discussies uitlokken. maar ik heb ook gevoel.. en ze zegt te houden van F. geloof ik, maar het zit me niet lekker deze situatie. ze hoeft zich niet mooier voor te doen. en als ze zou kappen met mij te kleineren.. kan ik ook haar tegemoet komen. en als ik vraag wat er is, krijg ik geen reactie l. en hoe je het ook went of keert .. kinderen voelen die spanning op gegeven moment ook wel.
Hier sluit ik me volledig bij aan. Verder merk ik dat je behoorlijk 'allergisch' voor je schoonmoeder bent. Sommige dingen waar je over klaagt snap ik wel. Maar ik zie je ook mopperen over dingen die (in ieder geval in mijn ogen) gewoon heel normaal zijn. Alleen heb jij inmiddels zo'n hekel aan je schoonmoeder, dat je alles in het negatieve lijkt te trekken en overal iets persoonlijks van maakt. Ik geloof je best als je zegt dat ze vervelende dingen zegt en doet hoor. Je geeft ook een paar duidelijke voorbeelden van uitspraken die niet oké zijn. Maar om je even aan het nadenken te zetten, wil ik juist een paar voorbeelden die volgens mij best normaal zijn voor je in een ander licht zetten: "Ze is echt een papa's kindje." Hier wordt van mijn zoon vaak met mijn man vergeleken, vooral door zijn familie omdat zij mijn man natuurlijk ook als klein kind gekend hebben en veel dingen van mijn man in onze zoon herkennen. Qua uiterlijk lijkt hij meer op mijn man dan op mij. En ook bepaalde karaktertrekjes zijn blijkbaar precies hetzelfde als bij mijn man op die leeftijd. Overigens zijn er ook momenten dat mijn ouders juist roepen "Dat heeft ie van haar". Want zij herkennen natuurlijk weer dingen van mij van vroeger. "Oh, het is een echte ... " Dat horen wij hier ook vaak. Hij lijkt inderdaad veel op mijn man, zeker in het begin. (Hij begint nu godzijdank mijn haar te krijgen, ik begon al bijna te twijfelen of hij wel van mij is ) Hij heeft gewoon lang het gezicht van mijn man gehad met de ogen van mijn schoonmoeder. "jaaa en als je wat ouder bent, krijg je van oma koffie ; ik weet wle wil mama niet hebben, maar doen we lekker toch!" Heel erg niet leuk 'grapje', dat mijn schoonmoeder ook wel eens gemaakt heeft. (Niet alleen over koffie trouwens, ook wel eens over snoep.) Ik drink als enige in de familie geen koffie. Mijn man en zijn broer dronken thuis al koffie uit de fles. Nou ja, andere tijden. Ze zegt het dus soms wel en zeker in het begin trok ik me dat aan. Maar zolang ze het niet doet, laat ik het toch maar even het ene oor in en het andere uitgaan. Verschil tussen jouw en mijn situatie: mijn schoonmoeder past dus wel op, aangezien ik haar daar toch wel in vertrouw. (Zou ik in jouw situatie trouwens niet doen.) Maar ze weet ook dondersgoed, dat de eerste keer dat ze mijn zoon koffie geeft gelijk de laatste keer is dat ze heeft opgepast. In jouw situatie zou ik mijn kind daar niet alleen laten, dus hoef jij je ook geen zorgen te maken over koffie geven. Dus kun je zo'n opmerking -als is hij nog zo irritant- beter naast je neerleggen. Mijn advies: je hoeft er echt niet wekelijks heen. En laat je kind daar zeker niet alleen als je het niet vertrouwt! Maar ga je dochter ook niet bewust volledig bij oma vandaan houden. Als je man af en toe naar zijn oma gaat en je dochter en haar oma zien elkaar daar af en toe, dan is er toch niks aan de hand? Je vriend is erbij, dus kan ze geen rare dingen doen. Maar je dochter krijgt wel de kans om terwijl ze opgroeit haar oma te kennen. Ze zal dan uiteindelijk haar eigen oordeel over oma kunnen vormen. Ik denk dat je daarmee voorkomt dat je dochter op latere leeftijd toch vragen krijgt of het jou misschien kwalijk neemt. Als ze zelf ziet dat oma niet altijd even leuk is, dan snapt ze zelf wel waarom er met die ene oma minder contact is dan met de andere. Zo, lang verhaal. Maar je zit ook in een vervelende en moeilijke situatie, dus dat verdient soms een lang verhaal. Veel succes met het nemen van een beslissing. Nogmaals: ik lees ook wel veel dingen die hier niet kunnen
Ze heeft verder geen aanvulling gegeven. Dus misschien is ze wel alleen of praat ze nu even in de IK-vorm. Niks mis mee toch? TS, ik zou met je vriend overleggen. Het gaat tenslotte om zijn moeder. Ik heb hier al jaren geen contact meer met mijn ouders. Vanzelfsprekend is dus dat ik de keus, voor onze kinderen, heb gemaakt om ze niet aan hun bloot te stellen. Ik kies in mijn geval voor de veiligheid van mijn kinderen. Ik heb het erg getroffen met mijn schoonouders. Ik kan geen betere grootouders wensen voor mijn kinderen. Maar had ik, om wat voor (lullige) reden dan ook, geen stabiele relatie met ze gehad dan had ik mijn kinderen daar niet weggehouden (tenzij de situatie gevaarlijk zou zijn). Zolang jou vriend zijn moeder nog ziet kan je onmogelijk van hem verwachten dat hij nooit meer zijn kleine meid mee mag nemen. Sterkte.
alles leuk en aardig en snap dat er mensen denken dat je een kind zijn oma niet mag ontnemen. Vind ook dat dat in veel gevallen geld. Maar hier schrik ik toch wel van. Als oma geen respect toont voor moeder heeft ze ook geen recht om oma te zijn voor het kind. Je wilt je kind toch zekers niet de boodschap en het voorbeeld mee geven dat mama niet gerespecteerd hoeft te worden. Dan liever de boodschap geven dat als mensen geen respect voor ons hebben zijn ze niet welkom in ons leven of dit jou oma is of niet!! Bah wat een akelige Sm heb je
Het enige wat ik vraag is dat ze gewoon of zich stil houdt tegen mij of gewoon normaal kan doen, omwille van F. dan maar! Mijn vriend gaat er zelf al bijna niet heen, althans voorheen niet uitzichzelf. Hij staat achter mij ; en wil ook niet dat ik zo wordt behandeld. Ik denk dat we vanavond maar even gaan overleggen, en dan een gesprek gaan regelen tussen ons 3e. en op basis daarvan dat ik een keuze maak! Want als ik dit niet doe, en haar niet meer in me leven heb, Dan krijgt mijn vriend hier weer problemen mee, want Sm draait het zo, dat het allemaal aan mij ligt. Ik hou jullie op de hoogte!
Moeilijk... Hier een zelfde soort situatie gehad. Ik wilde wel graag dat onze dochter (toen nog enig kind) haar grootouders leerde kennen. Maar toen er na ieder bezoekje gezeik en geruzie kwam en iedereen met buikpijn zat in een sfeer die om te snijden was, heeft mijn man gezegd dat hij op deze manier liever helemaal geen contact meer had met zijn ouders. We hebben het later nog een keer geprobeerd door ze uit te nodigen voor de 3e verjaardag van onze oudste. Toen riep mijn sm door de tent dat mijn dochter kromme poten had, wel tien keer . En dat was het moment dat IK er echt klaar mee was. Werkelijk iedereen die er was had het erover... Dus kort samen gevat, ik zou proberen je dochter contact te laten hebben met je schoonmoeder. In het belang van je dochter. Pas als je dochter er nadelen aan ondervindt zou ik het contact verbreken! Succes met deze ellendige situatie!