Dilemma en zwanger 35 weken

Mijn tip: wordt volwassen en laat die arme jongen gaan. Hij verdiend iemand die volledig voor hem gaat en dat ben jij duidelijk niet. Je maakt hem alleen maar kapot zo.

 

Kijk eens naar je eigen gevoel, in plaats van je te verschuilen achter wat je ooit gezegd hebt en je te verschuilen achter wat anderen wel niet zullen vinden. Hou je nog van hem? Wil je verder met hem? Wil je samen een gezin vormen? En begin dan alsjeblieft even níet over je familie en wat je eerder tegen hem gezegd hebt! Ik hoor alleen maar 'mijn familie... bla bla' en 'ik heb tegen hem gezegd... bla bla'.

 

Sorry maar ik vind je echt een egoist dat je de vader van je kind dit aandoet!

Ik had nog begrip voor je en probeerde je te snappen.
Maar jij blijft maar in hetzelfde cirkeltje ronddraaien en alleen naar je familie luisteren!
Je hebt echt geen idee wat een gouden vent je hebt, en dumpt hem zo op straat?

Ik hoop echt dat hij straks zijn rechten als vader op gaat eisen, en iig fijn (mede) voor jullie kindje kan gaan zorgen.
Dat gun ik hem echt! Het is niet alleen jouw kind hoor!
Maar omdat het kind in jouw buik zit, moet hij maar naar jouw pijpen dansen?
Je bent de koningin niet hoor!

 

Waarom kom je toch steeds terug op het feit dat je gezegd hebt dat je denkt dat het gevoel weg is? Dat lijkt me sterk gezien de reacties die je hebt als je hem spreekt. Je zit er zekfs om te huilen.
Je kan je toch vergist hebben, of meer tijd nodig hebben om erachter te komen wat je gevoel is ten opzochte van hem? In het ergste geval moet je uiteindelijk toegevendat je ernaast zat, dat is toch geen ramp? Ook niet voor de rest van de wereld.

Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe.

 

Arme vriend

Jij zet hem op straat. Jij Wil hem misschien in de kraam periode er niet altijd bij hebben. Jij ontneemt hem ook de plezier en geluk van deze zwangerschap waar jullie samen aan zijn begonnen. Ipv daarvan zwerft hij over straat met zijn ziel onder zijn arm.

Hij houd van je en smeekt je te vechten voor jullie en jullie kindje.
Hij wil voor je zorgen, hij luistert naar je argumenten. Hij wil ondanks alle problemen met vrienden en Fam. Nog steeds voor jullie als gezin gaan

Vraag eens hoe hij zich voelt. Wat hij verwacht. En denk eens wat minder in de ik en familie vorm. Je bent al een moeder de tijd dat je alleen voor jezelf moest denken is voorbij. De keuze die maakt gaat nu 3 mensen aan.

Gun hem die kans, de kans om zijn kindje te leren kennen. Het gevoel te hebben dat hij er ook toe doet. Wat je ook besluit hij is en blijft de vader en zal altijd aan je verbonden blijven door de geboorte van jullie kindje.

 

Menig vrouw zou in haar handen knijpen met zo'n man!! Ik vind niet dat jij het recht hebt om zijn kraamperiode met zijn kind te ontnemen.

Jouw man, de vader van je kind, DAT is jouw familie! Niet mensen die op je in praten omdat zij iets niet willen! Maar juist iemand die (zelfs in zo'n shitstorm die hij over zich heen krijgt) er voor jou en je kind wilt zijn. Dat is pas familie.

En wat triest dat jij dat niet inziet.
Wat triest voor jouw (ex) vriend, want hij mag dan een kruisje schter zijn naam hebben, maar de plusjes die hij met zijn gedrag nu verdient stijgen daar ver bovenuit!

Jouw baby heeft een top-papa! Nu al...

 

Wat wil je nou eigenlijk horen als reactie?
Dan weet ik wat ik moet schrijven. Hoef ik ook niet mee te denken.

 

Kunnen we ergens dit belachelijke gedoe sluiten? Hebben ja wel wat beters te doen

 

Ik heb niet alles gelezen, maar voel de behoefte om te reageren. Karlijn, je bent een volwassen vrouw en je hebt zometeen je eigen familie. Doe wat belangrijk is voor hen en jou en laat anderen niet vertellen hoe je je leven moet leiden. Als je diep in jezelf kijkt weet je vast wel of je nog van hem houdt of niet en samen met je kindje en hem een gezin wil zijn. En je ouders en vrienden kwijtraken omdat jij voor je gezin en eigen familie kiest..bizar dat je deze keuze moet maken, maar nogmaals het gaat om jou en je gloednieuwe gezin.

 

Maar ik kan ook wel zeggen dat ik sinterklaas ben, maar dat maakt nog niet zo dat het ook zo IS!
Dus wat VOEL je voor hem?

 

Mijn vriend heeft ook geen makkelijk verleden en in het begin van onze relatie zijn er ook wat dingen voorgevallen. Mijn Moeder en zus hebben er alles aan gedaan te stoken, maar ben altijd achter hem blijven staan , Ik heb nu wel weer contact met mijn moeder en sommige familieleden, als je echt van iemand houdt denk ik dat het niet moet uitmaken wat je familie van hem vind jij moet een gezin met hem vormen niet hun

Liefs

 

Nee ik heb hem nooit laten vallen, Ik heb zelfs een tijd tegen mijn familie gezegd als jullie hem niet willen accepteren zien jullie niet dat hij mij gelukkig maakt.! Dus dan ga je maar uit mijn leven ik heb een ongv een half jaar geen contact gehad met mijn moeder,
Je mag me altijd prive ook berichten hoor ik weet in wat voor situatie je zit.

Liefs

 

Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met die therapeut. Ik wilde net zoiets opschrijven en toen las ik dat zij het al had gezegd.
En verder wilde ik je ex bijvallen, want het is inderdaad een bijzondere tijd, die kraamtijd, voor iedereen. Voor het kind is het natuurijk helemaal goed dat hij/zij zich hecht aan hem, want hij is de vader. En kan hij niet een rol spelen in het op afstand houden van je familie? Zoals ik het zie heb je hem gewoon nodig meid, in ieder geval nu en de komende maanden. Kom toch tot rust, neem hem terug en laat hem je voeten masseren! Beter voor de baby en voor jou.

Ik kan me ook voorstellen dat je het liefst even alleen bent maar ik vrees dat dat niet gaat gebeuren. Jouw familie zal ongetwijfeld op de stoep staan en moeilijk komen doen. En raad eens wat: dat doen ze sowieso wel, of je lief er nou bij is of niet.

Sterkte.

 

Waarom vertel je dit?
Wil je nou horen hoe zwaar je het hebt en hoe verstandig je beslissing is geweest?

Je hebt denk ik heel goed gedaan om je vriend de deur uit te gooien. Hij verdient beter dan dit. Ga lekker bij je ouders wonen en je vrienden. Dat is kennelijk veel belangrijker voor je. Zij zullen de rest van je leven keuzes voor je maken, zodat jij altijd in je slachtoffer rol kan blijven hangen en zij je leven bepalen. Dat heeft absoluut iets makkelijks. Dan kan je namelijk altijd met je vinger wijzen naar een ander en hoef jij niet te veranderen.

En ik hoop dat papa gedeelde voogdij krijgt, want hij klinkt top en als een zorgzame vader.

 

Waarom mag ze het niet vertellen ze is hier toch om haar gevoel kwijt tekunnen? wie ben jij om over haar te oordelen toch? ze vraagt om een mening niet om de grond in getrapt te worden,