Hallo meiden, Ik weet nog niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken. Ik denk dat ik hoop op mama's die zich in mijn verhaal herkennen en me tips kunnen geven of een hart onder de riem kunnen steken. 18 januari ben ik na een geweldige zwangerschap van 38 weken (uiteindelijk met een spoedkeizersnee) bevallen van onze zoon Tijn. Ik weet al heel lang zeker dat ik een gezinnetje wilde en ben zo'n type dat naar elke baby verliefd stond te lachen. Natuurlijk zijn er momenten dat ik verliefd naar mijn zoontje kijk, maar het grootste gedeelte van de dag wil ik niks anders dan huilen en vraag ik me af wat ik nou verkeerd doe.. Het probleem: Tijn is een vreselijk onrustige baby. Als hij wakker is, kan hij een kwartiertje in zijn wipstoel zitten (mits hij door ons vermaakt wordt) maar als het te lang duurt, begint hij te huilen. Als hij huilt, is hij moeilijk te troosten. Slapen is hier het grootste probleem. Tijn is ook een onrustige slaper, in zijn wieg slaapt hij niet langer dan 30 min achter elkaar, dan is het alweer huilen. We hebben een puckababy voor hem en dat leek even de oplossing te zijn, maar inmiddels werkt dit ook niet meer. 's Nachts slaapt Tijn bij mij, omdat hij ook dan elk half uur gaat huilen. Bij mij slaapt hij zo'n drie uur achter elkaar. Ook overdag ligt hij het liefst de hele dag in mijn armen, in zijn wieg is het meteen huilen. Hierdoor kom ik nergens aan toe. Tijn kan ook heel slecht wakker zijn. Als we met hem wandelen en hij wordt tijdens de wandeling wakker, begint hij meteen te huilen en hij stopt pas als hij thuis uit de wagen wordt gehaald en tegen me aan ligt. Hierdoor durf ik ook amper de deur uit met hem. Hij heeft een enorme zuigbehoefte, maar een speen weigert hij, waardoor ik hele avonden met mijn vinger in zijn mond zit (om hem stil te houden). Momenteel heeft hij veel last van darmkrampen, hierdoor slaapt hij zo mogelijk nog slechter: hij wordt keer op keer wakker van de kramp en kan dan echt een uur lang ontroostbaar huilen. Dit heeft hij een paar keer per dag. Infacol lijkt hier geen effect te hebben. Ik ben echt ten einde raad.. Dit is niet het leventje waar ik van gedroomd heb. Leert mijn zoontje ooit in zn eigen bed slapen? Hoe moet ik hem daarbij helpen? Laten huilen vind ik erg moeilijk bij zo'n kleintje.. Wordt het voor hem ooit leuker om wakker te zijn? Kortom, zijn er mama's die dit herkennen en mij tips kunnen geven of mij op zn minst kunnen vertellen wanneer het bij jullie beter werd, want ik zie het even niet meer zitten. Ben trouwens 3 dagen geleden van bv (voorlopig) overgestapt naar Nutrilon Pepti op verdenking van KMA. Maar ik zie nog geen verschil. Liefs en bedankt voor het lezen.
De verdenking op kma is trouwens van mij zelf. Huisarts en de vrouwen op het cb zeggen dat dit erbij hoort en dat het beter wordt, ooit.. Ik heb zelf een voedselallergie en weet dat hij dan meer kans heeft op een kma. Ik herkende veel van de symptomen, helaas heeft hij deze symptomen nog steeds nu hij aan de pepti voeding zit..
Vervelend dat je je zo voelt! Heel herkenbaar ook. Die roze wolk heb ik nooit gezien hoor, ik was dodelijk vermoeid en werd gek van al het gehuil. Het begin IS ook gewoon erg zwaar en vermoeiend! Wat hier erg hielp was een draagdoek, zo had ik toch een beetje mijn handen vrij en mijn zoontje wilde gewoon bij mij zijn... Echt de beste aankoop van de eerste tijd
Ik herken je verhaal.. het is zwaar maar word écht beter. Wees niet bang dat je hem verwend... probeer er ook van te genieten dat hij graag bij je wil zijn! Misschien een draagdoek iets? Heb je wat meer je handen vrij. Hier werd t geleidelijk beter rond 3 maanden!
allereerst gefeliciteerd, maar ik snap dat dit inderdaad niet is wat je je erbij voorstelde. Mijn tweede is net zo en ik ben BLIJ dat het mn tweede is! ik ben lang zo onzeker niet. Maar meis de hormonen spelen ook erg mee denk ik. Wat betreft het wakker zijn, JA het wordt leuker voor hem om wakker te zijn al lijkt dat nog ver weg. Nog even en je kunt ze afleiden met een speeltje. Ik ben ook met inbakeren begonnen en ben benieuwd hoe het gaat. Heb je het soms extra moeilijk omdat je met de BV gestopt bent? Bij jezelf door hormonen en bij hem omdat je hem daar niet meer mee troosten kan? En waarom is er verdenking op KMA? heel veel sterkte!
Draagdoek heb ik besteld, hopelijk vindt hij het net zo'n ideaal ding wanneer werd het bij jou 'makkelijker'. Sliep jouw kleine wel meteen goed in zn eigen bed? Zo nee, wanneer wel? Momenteel tel ik af naar de vier maanden, omdat de ergste darmkrampen dan over zouden moeten zijn..
Ach wat breekt je dat op he? Een baby die zo onrustig is en zoveel huilt. Tijdelijke oplossing: wat vindt hij van een draagdoek? En wat vindt hij van op de buik slapen? En voor iets structureels: volg je gevoel. Ga op zoek naar de oorzaak. Als niet KMA, dan wellicht verborgen reflux of misschien iets lichamelijks. Onze jongste kon ook alleen maar huilen vanaf dat ze een week was. Snapte er niks van. Eerste week ging zo goed... Maar ze had overduidelijk last. Veel overstrekken. Wij zijn met haar naar een osteopaat geweest, na 2 behandelingen hadden we een andere baby. Dus dat is iets wat je kunt proberen. Je kunt daarnaast een ander speenmerk proberen. Hier was Avent geliefd, andere merken hoeven ze niet. Ze wilde in de eerste weken sowieso geen speentje, ondanks erge zuigbehoefte. Waarschijnlijk omdat het lichamelijke ongemak te groot was (nu is ze bijna 1 en gooit ze ook haar speen uit als ze niet happy is). Na de 1e behandeling van de osteopaat pakte ze zowaar de speen. Wat een rust... Als laatste zou ik stoppen met de Pepti en terug op borstvoeding. Met borstvoeding kun je een onrustige baby beter troosten en ik zou gewoon zelf een koemelkeiwitvrij dieet proberen. Het is even puzzelen, maar het is te doen. En het zal waarschijnlijk zorgen voor wat minder krampjes. Het is niet gek dat je geen roze wolk hebt. Niks ergers dan een baby die ontroostbaar is. Dat hoort ook niet! Dus probeer echt de oorzaak te vinden! Sterkte.
Ik had het van tevoren niet verwacht, maar ik heb het inderdaad moeilijk met het stoppen met bv. De verdenking op kma had ik omdat ik veel symptomen herkende, maar eigenlijk vooral omdat ik zo graag iets wilde vinden om zijn gedrag te verklaren.. Ik dacht: wie weet is dit het..
Ja zo ben ik ook steeds bezig.. Ik ga misschien ook naar de osteopaat maar mijn verstand zegt ook weleens: Een baby is een baby er hoeft misschien niet altijd iets duidelijks aan de hand te zijn. Sinds ik dat denk kan ik het huilen beter verdragen en blijf ik rustiger waardoor het minder lijkt te worden. Ze kijkt me aan en maakt soms geluidjes. Weetje die KMA ik zou de BV er niet zomaar voor op geven! Eerst zou ik het zeker willen weten, en je kunt nu waarschijnlijk nog terug. Zelf ben je er ook niet blij mee. Waarom niet naar een arrts ofzo dan?
Ik ben bij de HA geweest en die zei dat de snelste manier om erachter te komen is door peptivoeding te geven en kijken of zijn symptomen afnemen. Als dat zo is, kon ik of daarmee doorgaan, of een eiwitvrij dieet volgen. Na een week moest het resultaat zichtbaar zijn. Eigenlijk wilde ik zelf ook graag drastisch iets anders dan mijn bv; hij had zo vreselijk veel last van zn darmen.. Lag uren lang te persen voor er een poepluier kwam, was hetvweekend twee uur lang ontroostbaar aan het krijsen door de pijn innzn buikje en ik dacht toen: dit kan toch niet normaal zijn..
Over HA voeding werd gezegd dat dat qua samenstelling te vergelijken is met bv en als hij al last zou hebben van de bv, dan zou HA-voeding ook niet helpen.. Vandaar de pepti. Ik kolf overigens steeds genoeg af, zodat ik melk aan blijf maken en ik, bij geen vermindering van zijn buikklachten, weer kan beginnen met bv.
Och meid, ik snap hoe je je voelt! Ik herken ontzettend veel in je verhaal. Ik wil je eerst even een dikke digitale knuffel geven. Hier was de eerste periode met onze dochter net zo. Ze ligt nu te slapen in de wagen, maar ik weet niet voor hoe lang en als ze wakker wordt, moet ik dit verhaal stoppen, dan weet je dat vast. Er zijn twee dingen die ik getypt wil hebben voor ik moet stoppen: - voor jouzelf; zoek steun in je omgeving. Partner, moeder, schoonmoeder, vriendinnen, buren, collega's, wie dan ook. Zorg dat je mensen hebt om mee te praten en die naar je willen luisteren. Dat lucht zo op en je voelt je minder alleen in de situatie! - voor je baby; probeer uit te sluiten dat er iets medisch is wat het huilen veroorzaakt. Probeer dingen te herkennen die het huilen triggeren en kijk of je hier iets mee kan. Ik geloof niet in een 'huilbaby', want geen baby huilt voor z'n lol, in mijn ogen dan. Wat kan het tegenvallen hè, de eerste weken met je baby. Zo anders dan je je had voorgesteld. Dat was (en is nog steeds wel) precies mijn gevoel. Een donderwolk in een achtbaan, zo heb ik het ervaren. Onze dochter is morgen 16 weken oud (8 november geboren) en het gaat nu beter. Ook hier was het vanaf de eerste dag (eerlijk waar) huilen, huilen, huilen en dat kon alleen maar op stand maximaal. Moedeloos en hopeloos werd ik ervan, want ik was veel alleen thuis met haar. Ik heb ook nachten achterelkaar doorgebracht op de logeerkamer met een huilende dochter zodat mijn man nog een beetje slaap kon krijgen omdat hij alweer moest werken. Voor m'n dochter ben ik snel naar oplossingen gaan zoeken en zo kwamen we er achter dat het reflux is wat haar plaagt en later ook dat ze last had van het KISS-syndroom. Ik wil je absoluut niets aanpraten, het liefst zie je dat elke baby gezond is. Maar bij haar hebben de medicijnen voor reflux en de behandelingen voor KISS goed geholpen. Ik wil je over beide best meer vertellen als je dat wilt. Ook heb ik erg veel gehad aan het boek 'Baby darmkrampjes of reflux' van Stephanie Lampe. Dit boek schrijft over beide zaken en geeft tips. Haar nieuwe boek 'Baby in een droomritme' heb ik nog niet gelezen maar wil ik wel erg graag lezen. Een kwartier in een wipstoel vind ik ook al best lang voor Tijn's leeftijd. Op die leeftijd was het bij mijn dochter nog slapen - luier - voeden - slapen. Voor zover dat slapen lukte, dan... Dus ik denk dat hij na een kwartier dan ook wel moe is. Een Puckababy is nog enigszins wijd, is inbakeren niets voor hem? Ik was er in het begin echt geen voorstander van, maar het heeft zo geholpen hier! Het consultatiebureau kan je hier vast meer over verstellen en tot nu toe heb ik goede ervaring met de Pacco-doeken. Ja, het wakker zijn wordt met de tijd leuker voor hem, echt waar! Maar hij is nu nog erg klein... Hier ging alles vanaf ongeveer week 12 beter. Afgelopen week even een paar dagen een dip, maar nu klimmen we weer omhoog. Ik blijf meelezen in dit topic. Ik wil graag raad geven waar ik kan en kan zelf ook best nog wat raad gebruiken Blijf goed om jezelf denken: slaap zodra het kan, drink veel water, probeer gezond te eten en zoek iemand om mee te praten! Vooral dat laatste heb ik niet gedaan en daar zit ik nu nog mee... Ik moet volgende week weer aan het werk. Ik kijk niet terug op een fijne periode en al helemaal niet zo fijn als ik had verwacht dat 't zou zijn, maar ik ga proberen het voor mezelf af te sluiten. Ik erken maar gewoon voor mezelf dat het geen leuke periode was. En als mensen ernaar vragen krijgen ze een eerlijk antwoord. Het is niet anders. Het lucht in ieder geval op, als ik dat af en toe hardop tegen mezelf zeg. Ik vind mezelf op de moeilijke dagen ook niet altijd een leuke moeder. Maar ik doe m'n best. En ook dat lucht op. Het mag, het is niet bij iedereen leuk. Dikke knuffel voor jou! Het wordt echt beter, maar ik ben het met je eens: het kan een hele zure appel zijn.
Heb je mijn reactie nog gelezen? Wat een gek advies van de HA om een week lang Pepti te proberen zeg. En je bv dan?? Een koemelkeiwitvrij dieet is echt veel logischer als je bv geeft. En ik heb ooit eens gelezen dat kindjes die zó allergisch zijn dat ze zelfs symptomen hebben terwijl ze bv krijgen, ook nog steeds symptomen hebben op Pepti, omdat Pepti niet "sterk" genoeg is. Meestal is bv juist goed bij krampjes. Misschien zit er een zenuw klem waardoor hij zoveel last heeft met zn ontlasting en krampjes... 2 uur krijsen vind ik nogal wat. Nogmaals: ga eens met hem naar een osteopaat. Zelfs als de osteopaat niks kan vinden, weet je in elk geval dat dat het dus niet is. [edit] onze jongste reageerde heel sterk als ik knoflook had gegeten, kreeg ze erg krampjes van. Het kan dus ook een idee zijn op te schrijven wat je eet en of je een patroon ziet.
vond de eerste weken stiekem ook vreselijk, mijn hormonen die alle kanten opholden tov mijn zoon, hij met enorme krampjes, bv wat ik een opgave vond etc. vanaf een week of 8 kwam er bij ons wat rust, hij leek een klein patroontje te hebben ontwikkeld, krampjes namen iets af.... wat bij ons het grote omslag moment betekende was dat ik ophiel met bv op verzoek te geven, ik geef nog steeds wel bv maar doe dat op "de klok" overdag zit er telkens zelfde aantal uren tussen. dit geeft rust merk ik, bij mij maar vooral bij mijn zoon. rust en regelmaat. Wij zijn van de infancol overgestapt naar chinababy. dat werkte beter bij hem plus dat we de verdeninking hadden dat hij van de infancol ging spugen. Is het een optie om op echt inbakeren over te gaan ipv in een puckababy? ik stopte de hydrofiel waarop hij sliep vaak eerste even bij mij, mama ruiken hielp ook mee om te slapen. ik denk dat wat jij schrijft voor heel veel mensen heel erg herkenbaar is, het is enorm zwaar en de mythe van de roze wolk blijft maar bestaan... maar echt, hier schijnt na 3,5 maand meestal een mooie zon, terwijl ik dacht dat er altijd een donderwolk voor zou blijven hangen! sterkte!
Ten eerste lees ik een baby van 5 weken jong!! Die gewoon eel graag bij Mama wil zijn... Niets raars aan en heel normaal.. Geef er dus aan toe dat slapen in eigen ben komt vanzelf... Idd een draagdoek proberen, heb je je handen een beetje brij En hij gaat ook huilen in de kinderwagen... Dan kan je denken aan(verborgen) reflux.. Hoor je m vaak slikken? Smakken oid? Dn is liggen natuurlijk helemaal niet fijn... Probeer alles eens op te hogen, bedje schuin, aankleedkussen schuin, gewoon alles schuin Minimaal een half uur lang na een voeding rechtop houden En je kan ook proberen de voeding in te dikken met pure jihannesbroodpitmeel(niet van nutriton, daar kunnen de krampen nog erger van worden) Ook zou je nog eens langs kunnen gaan bij een osteopaat, even alles laten checken en schijnt ook te kunnen helpen met krampen En ala je toch echt KMA vermoed zijn er nog 2 soorten kma vrije flesvoeding.. Neocate waar helemaal geen koemelkeiwit in zit en nog een.. In pepti zit nl ook gewoon nog koemelkeiwit alleen kleiner 'gesneden' als normaal maar als de kma erg genoeg is reageert je kindje ook gewoon nog op de pepti
En als ik nog even mag reageren op Emmarijn: ik durfde niet zo goed naar een osteopaat vanwege ook de wat minder goede verhalen die je hoort. Ik ben bij een fysio met specialisatie manuele therapie geweest (voor wat uiteindelijk KISS bleek te zijn) en daar heb ik goede ervaringen mee. Ik wil je niet afkraken Emmarijn, maar dat was mijn gevoel.