@ chickie: ik voel me er rot onder. Dat ik endometriose en pcos heb is voor mijn gevoel dubbelop. De moed is me ver in de schoenen gezakt en de teleurstelling overheerst. Het accepteren zal ik moeten, maar dat kan ik niet zo in één dag nu.. Het zal vanzelf wel komen hoop ik. Mijn voorgevoel zegt dat we een lange en moeilijke weg te gaan hebben, hopelijk zit dat gevoel fout (maar dat gevoel had ik ook over dat er iets met me mis zou zijn en dat blijkt weer te kloppen). Klopt, ze laten de cyste zitten. Ik heb af en toe pijn, maar of het daarvan komt weet ik niet. Mijn menstruatie is meestal te doen met af en toe een keer dat het met vlagen echt pijnlijk is. Als de cyste groeit willen ze hem wel verwijderen zei de gynaecoloog. En ja, vier weken wachten voelt als een eeuwigheid. Maar ik ben ook echt ongeduldig van mezelf (ben ik met veel dingen, slechte eigenschap). Ik lees dat jij een grote operatie hebt gehad. Je klinkt zo sterk onder alles wat je meemaakt. Dan mag ik zeker niet klagen. Ik duim voor je dat je binnen die twee maanden zwanger mag raken
Dankje Vinisa, daar gaan we voor! En logisch hoor dat je niet zomaar over dat rotgevoel heen stapt. Het is ook dubbelop en je weet niet welke (misschien wel lange) weg je nog moet afleggen! Het is allemaal zo onzeker! Ook voor jou gaan mijn duimen omhoog en je krijgt er ook een hele dikke digiknuffel bij! Voor steun en het van je af praten ben je hier aan het juiste adres! Trusten, hopelijk slaap je een beetje!
Klopt, de onzekerheid is erg vervelend. En ik ben gewoon een beetje geschrokken. Endometriose en pcos apart van elkaar zijn al vervelend en verminderen de vruchtbaarheid. Dus van allebei last hebben geeft me echt weinig hoop. Ik hoop met de volgende afspraak meer duidelijkheid te hebben over wat we gaan doen. Ik heb nog gevraagd of we op de natuurlijke manier nog kans maakten, maar daar was ze niet echt positief over Bedankt voor de knuffel Ik heb niet echt iemand om hierover te praten. Ja mijn moeder en mijn man. Maar zij begrijpen mijn gevoel niet helemaal (kan ik ook wel begrijpen). Jij ook een dikke knuffel en ik hoop echt dat je snel zwanger mag zijn! Jij ook welterusten. Ik hoop op een goede nacht Succes en sterkte aan alle meiden hier!
Hallo allemaal! Zou ik me ook hierbij mogen voegen?? Ik ben hier al is eerder geweest in april 2012 zoiets toen bleek dat ik ook endometriose had. na bijna een jaar in de mmm te hebben gezeten heb ik 18 januari een zware operatie gehad waarbij ze 1 eileider hebben verwijdert een stuk darm van 6 cm en al me verklevingen rond me eierstokken baarmoeder enz
Vinisa, jij hebt het wel dubbelop zeg. Vervelend dat je niemand hebt om te praten, hier kun je wel terecht hoor! Cindii, hoe gaat het nu met je? Welk stuk darm hebben ze verwijderd, heb je daar nu ongemak van? Dit vraag ik omdat er bij mij ook een stuk darm uit moet. @All: Is er iemand die naar de Landelijke Endometriosedag in Eindhoven gaat? Zag het op de site van de stichting staan.
@Lelie137, het gaat nu wel goed met me na de operatie is me kans op een spontane zwangerschap verhoogt van nihil naar 40/50% dus dat is heel goed nieuws! ze hebben bij mij het stuk kantel darm ofzoiets verwijdert.. ik heb er niet heel veel last van heb alleen 1x een verstopping gehad maar ik moet nu heel erg opletten wat ik eet en dat vind ik best moeilijk haha.. vind beschuit namelijk heel lekker.. alleen dat verstopt.. en bruinbrood vind ik ook heel lekker alleen dat maakt het weer aan de dunne kant en dat is ook niet goed.. maar ja al doende leert men zeggen ze.. weet jij al wanneer je geoppereert wordt? En even om nog te antw op je vraag over de landelijke endometriosedag in eindhoven misschien dat ik wel ga als ik kan.
Chick. We gaan in een huisje ergens midden van t land. Niet veel bijzonders, maar wilde zo graag even alles vergeten. Maar de pijn heeft toch roet in t eten gegooid. Het plassen en poepen doet ondertussen zo zeer dat ik heb moeten afhaken. Na een pijnstiller gaat t wel weer, maar na ieder toiletbezoek loop ik krom. Ik heb lumc gebeld, aar die ' kunnen' mij niet helpen omdat mijn man me tijdens het misgaan van de miskraam naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis had gereden. Tja en dat was niet lumc. Het betreffende ziekenhuis heeft mij naar de huisarts verwezen omdat ik weleens een blaasontsteking zou kunnen hebben. Huilend van wanhoop maar een hele stapel ibuprofen gekocht. Ik hoop morgen alsnog aan te kunnen sluiten bij te weekendje. Ik verlies nog steeds bruine zooi, en zolang ik dat verlies zal ik pijn houden. Eigenlijk net als mineraal, zoals ik begreep uit haar verhaal. Ik kan ook niemand vertellen hoe t zit, want niemand weet van mijn IVF af. Ik ben ondertussen echt rijp voor parnassia. Ik denk ook voorlopig 2 maanden geen terugplaatsing meer. Ik wil nu eerst afwachten hoe erg mijn menstruaties terugkomen. En echt geestelijk helemaal op de rit zijn. Vinisa. Ik begrijp je wanhoop hoor. De weg is altijd lang. 5 jaar geleden ging ik voor t eerst naar de huisarts, en nu ben ik nog nergens. Maar dit forum is super hoor. We slepen elkaar er allemaal doorheen. Cindi. Welkom. Heftige operatie achter de rug. Hoe heb je dat ervaren? En wat waren de klachten? Bijna 13 maart. Blijf ons 'gezellig' op de hoogte houden.
@sissie77, Dankje! het was inderdaad een heftige operatie.. gelukkig is de operatie zelf reuze mee gevallen.. had voor mij gevoel niet echt een idee dat het een heftige operatie was gelukkig.. maar kreeg wel regelmatig op me flikker van de artsen haha. Mijn klachten waren eigenlijk al jaren lang heel veel pijn 2 dagen voor me menstruatie en paar dagen tijdens me menstruatie soms zelf zo erg dat ik niet kon lopen zitten staan of wat dan ook.. en in april 2012 kreeg ik zown heftige pijn dat ik het gevoel had de grond in te zakken en bleek ik onstoken eierstok te hebben.. fiel bijna flauw van de pijn toen.. en na onderzoeken was dus gebleken dat ik endo had. en helemaal onder de verklevingen zat.. het was zo erg dat de artsen er van schrokken met me operatie en het net leek alsof er een cementbom ontploft was in me buik. maar gelukkig ben ik weer helemaal schoon. en inderdaad.. bijna 13 maart.. wel spannend maar ben aan het denken om eerst nog een paar maande zelf te proberen.. ook omdat we rond eind mei gaan verhuizen en ik er waarschijnlijk pas in ons nieuwe huisje aan wil beginnen want ivf is best zwaar heb ik al gehoort/gelezen.
@cindii: moet je ook nog aan de lucrin in de tussentijd, om je cyclus lam te leggen en nieuwe endo geen kans te geven?
@Stiertje73, nee ik hoef niet aan de lucrin.. ik had na gevraagt hoe het zat als ik nu zelf ging klussen of de endo zo snel weer terug kon komen en dat was niet kon niet heel veel kwaad om een paar maandjes zelf te klussen.. moet ook zeggen afgelopen menstruatie heb ik eigenlijk alleen de eerste dag flinke pijn gehad dat ikop het randje zat van een pijnstiller nemen.. uit eindelijk niet gedaan en me eigen er door heen kunnen bijten
Hoi Cindi! Join the club! Heb je ook nog andere behandelingen gehad (iui oid) tijdens het afgelopen jaar in de mmm? Was jouw cyclus gelijk weer normaal na de operatie? Fijn dat de operatie goed is gegaan en dat je nu zelfs spontaan ook een kans hebt! Ik snap dat je twijfelt of je nu gelijk moet starten met ivf of pas na de verhuizing. Hoe staat je man er in? Welkom in ieder geval en hopelijk heb je de ivf helemaal niet nodig! @ vinisa, heb je nog kunnen slapen? Rot dat je het in je omgeving niet echt kwijt kunt! Hier kun je altijd je ei kwijt hoor! @ stier, heb je echofoto's al geshowd? @ sis, lullig dat ze zich in het lumc blijkbaar aan het protocol moeten houden en je niet kunnen helpen. Daar ben je nu wel de dupe van. Je lijf moet nog heel veel rommel kwijt als ik het zo lees. Wel blegh dat je er zoveel pijn bij hebt en je tot nu toe niet aan het weekend mee kon doen! Ik denk dat het inderdaad verstandig is om je lijf voorlopig even rust te gunnen. Al denk je daar diep van binnen waarschijnlijk heel anders over. Tenminste dat heb ik altijd, mijn gevoel zegt vaak wat anders dan mijn verstand. @ lelie, ik heb er wel aan gedacht om te gaan. Maar vind het eigenlijk voor nu , tijdens het herstel, nog wat te ver weg. Maar misschien bedenk ik me nog. Ga jij?
@chickie: echofoto's nog niet op ZP geshowd. Dan moet ik ze eerst scannen (heb alleen papieren uitdraai gekregen) en zo veel is er nu ook weer niet te zien @lelie: ik ga iig niet. Woon in het uiterste noorden, dus dat is voor mij echt te ver.
@chickie, Ik heb nog geen andere behandelingen gehad verder.. we waren aan ronde 8 bezig en toen kwam ik in het ziekenhuis met ontstoken eierstok, een maand later weer een ontsteking.. toen is eigenlijk de mmm molen ivm ivf begonnen alleen omdat ik vocht in me eileider had moest ik eerst geoppereert worden en dit is 18 januari gebeurt. mijn cyclus was 2 weken later als normaal, na me operatie.. en na 3 maande lucrin.. zoals het er nu uit ziet is die weer normaal.. vorig jaar maart/april was ik begonnen aan de ovulatie testen heb toen 8 testen gebruikt tot me lh piek.. en deze maand ook weer getest en ook weer na 8 dagen testen me lh piek. dus ziet er nu redelijk normaal uit.. nu afwachten tot 13 maart dan kan ik ongeveer een test doen maar denk het niet dat het raak is want gister morgen was me lh piek goed.. en gisteravond wakker gelegen van de pijn in me lies dus denk dat ik me eisprong gister avond heb gehad.. en natuurlijk hebben we gister avond ook geklust.. dus we hope so... ze zeggen wel dat het vaak de eerste keer raak is na dat je als het ware herboren bent van binnen.. maar we wachten wel af. Ja ik twijfel heel erg of ik nu wel of niet meteen moet beginnen aan de ivf ook omdat ik veel hoor dat het toch heel zwaar is.. en aangezien ik nogal in een stress situatie zit de afgelopen tijd ivm verhuizing, verliesen van me moeder op 18 aug jl en het opvangen van me broertje bij mij in huis wat geen lieverdje is en maar 1 nacht hier zou slapen en uiteindelijk hier al 6 maande bijna zit.. man lief heeft zoiets van we starten meteen want hoe langer we zelf oefenen hoe langer we misschien wel moeten wachten tot het raak is.. wel of niet met ivf.. maar denk niet dat hij mijn situatie helemaal snapt. maar 13 maart moeten we terug voor de intake.. en ga het daar nog even over hebben wat het beste is dus zowiezo als het nu niet raak is aankomende maand ook zelf oefenen.
Je hebt een behoorlijk heftige periode achter de rug zo te lezen Cindii! Dat is allemaal niet niks. Toch is het inderdaad misschien ook wel handig om het ziekenhuis te betrekken bij je beslissing om wel of niet te starten met IVF. En anders sowieso zelf aan de slag. We geven de moed niet op! Elke kans is een kans toch?!!! @ Stier, ik bedoelde eigenlijk ook of je de echo foto's aan je familie had laten zien . Ik was benieuwd naar de reacties.. Het is natuurlijk ook wel erg leuk om ze hier te showen, maar dat is best nog lastig inderdaad en dat kan altijd nog als er meer te zien is
@chick, ja idd een heftige periode achter de rug ben ook blij als de rust weer terug in huis keert! oefenen blijven we zowiezo zelf tot we aan ivf gaan beginnen, en mij leek het idd ook verstandig om het ziekenhuis er bij te betrekken.. zown behandeling is niet niks heah
Bedankt, erg fijn. Maar ik probeer er er voorlopig maar niet teveel mee bezig te zijn. Wel erg fijn dat ik hier mijn hart kan luchten wanneer dat even nodig is Maar ik lees hier veel ergere verhalen dan de mijne en ik hoop echt dat jullie allemaal snel zwanger mogen raken.
Vijf jaar.. Pff meid dat lijkt me echt heel zwaar. Zo lief dat je dan nog zo begripvol op mij reageert. Veel sterkte met alles!
@ chickie: ik heb goed geslapen, ik was niet mijn bed uit te krijgen en had me dus ook verslapen haha. Gelukkig nog op tijd op werk verder probeer ik er niet teveel aan te denken, want dan word ik een beetje verdrietig. Hopen op het beste en we zien het verder wel. Ik ben vooral dankbaar dat ik mijn dochter heb, oprecht een wondertje. Het ligt ook aan mij dat ik het aan niemand kwijt kan, ik wil niet dat anderen het weten. Heb ooit eens mijn gevoelens gedeeld over het zwanger raken van mijn dochter en dat ik het gevoel had dat het aan iets lag (ik mocht toen naar de gyn. maar ik heb dat toen niet gedaan) en diegene gaf aan bang te zijn ook niet zwanger te kunnen raken. Dus ik heel open geweest en moed ingepraat (genoeg vrouwen die wel vlot zwanger raken) en bleek ze achteraf dus al zwanger te zijn (en ze wist dat toen ook al ff, ze zat rond de 8 weken ofzo). Dus eens maar nooit meer, ik vond het uitermate kwetsend. Mijn man steunt me wel, maar voor hem is het anders. Mijn moeder en oma weten ervan, maar die zeggen al snel dat ik vast alsnog (evt. vlot) zwanger zal raken, omdat ik mijn dochter ook heb gekregen. Erg lief bedoeld, maar ja kan het niet uitleggen.. wil dat liever nu niet horen. Dus ik lees met jullie mee en verder zal ik het moeten accepteren. Ik voel me erg welkom, bedankt daarvoor. Maar jullie hebben het veel zwaarder en het voelt dan ook echt zeurderig dat ik dan ga lopen klagen. Sterkte en veel succes!
@ sissie: ik lees net je bericht pas. Wat erg dat je zoveel pijn hebt. Heb je dat wel vaker? Vervelend dat ze niets voor je kunnen/willen doen