bleeeeeeeeeeu ik wil bevallen ik wil iets doen , nu hang ik een beetje op de bank met een bak druiven en opgezette pootjes en erg druk kereltje in mijn buik en langs me op de bank lol .
@chikai; gefeliciteerd!! Wat een vlotte bevalling! Geniet ervan! @all; hier ook nog niet aan het puffen net heerlijke macaroni gemaakt, wat heeft me dat gesmaakt Zoontje ligt op bed dus nu met de iPad op de bank
Mijn bevallingsverhaal; 'S morgen rond 6.00 uur werd ik wakker met gebroken vliezen. Een half uurtje later begonnen ook de beenweeen. Manlief heeft Stan weggebracht naar oma en is in eerste instantie gewoon gaan werken. Tijdens het spreekuur de vk gebeld en die kwam eerder dan dat we in eerste instantie hadden afgesproken. Dit omdat de vorige bevalling erg snel ging. Om 10.00 uur naar het ziekenhuis gegaan waar de weeën toch een stuk heftiger werden. Alleen mat de student verloskunde dezelfde ontsluiting als thuis. Dus de eigen vk meende dat ik maar wat moest gaan wandelen, maar op dat moment kreeg ik persdrang. En na 11 minuten was Bas er al. Ik had een klein scheurtje en daardoor 1 hechting. En gelukkig dit keer geen fluxus, dus mochten we na het douchen direct naar huis. Dit was twee uurtjes nadat hij geboren was. Voor ons een onwerkelijke situatie aangezien Stan 12 dagen in het ziekenhuis is geweest. Met ons gaat alles verder goed. Bas is overgeschakeld naar zes voedingen op een dag. Alleen heeft hij nu sinds die tijd last van buikkrampen. Erg sneu om het mannetje dan te horen krijsen. Daarom ligt hij overdag ook op zijn buik in de box te slapen. Bas was binnen een weekkalender op zijn geboortegewicht. Woensdag gaan we op het bureau wegen.
Wat heerlijk om de bevallingsverhalen en verhalen over de pasgeboren baby's te lezen! Dan ga ik nog meer verlangen naar mijn meisje @Chikai; ik heb ook geen idee wat voorweeën en harde buiken zijn.. Bij mijn zoontje nooit gehad en tot nu toe deze keer ook niet ben toen bij mijn zoontje van de ene op de andere moment over gegaan naar weeën @All: Ik heb nu echt zin om te bevallen, vind het nog steeds wat dubbel hoor maar ik word zo ongeduldig en ik krijg echt vlinders in mijn buik als ik al die foto's zie van de pasgeboren kleintjes! Maandag nog eens naar de gynaecoloog ben benieuwd!
chikai, gefelicteerd met de geboorte van bart! Lekker genieten maar. Hier ook helemaal niets behalve ruimte gebrek in mn buik.
Geboortenieuws uit onverwachtte hoek. Onwijs gefeliciteerd met de geboorte van Bart. Geniet lekker van je kraamweek.
voor degene die zich vervelen, ik kan hier naar blijven kijken Thalasso Bain Bebe par Sonia Rochel - YouTube
Die is inderdaad erg mooi, zou leuk zijn als ik de kleine straks zo kan laten genieten met in bad gaan! Ik word ondertussen gek van de harde buiken. Niet pijnlijk, maar gewoon vervelend... Volgens mij is ze nog niet ingedaald, maandag weer op controle in het zh.
Bij de eerste duurde de bevalling vijf en en half uur. Het geboortegewicht was 2435 gram. @jolie; wat een lekker ventje @lilalief; een hele dikke knuffel meid. Gelukkig zijn de eerste grote stappen gemaakt. Dat drinken.... Dat is helaas niet te voorspellen inderdaad. Ik hoop dat het hem snel lukt. @prachtigwonder; je kunt idd spierpijn krijgen van stofzuigen. Heb ik ook gehad. @chikai; gefeliciteerd met jullie zoontje.
Zo, de enveloppen zijn geschreven. Rot werkje. Net 1.5 uur lang harde buiken gehad. Nu zakt het gelukkig weer.
Ik heb zo'n hele rare dikke bobbel net onder mijn borsten. Net mijn dikke darm ofzo die omhoog gedrukt wordt maar ziet er heel raar uit. Als ik sta zie je het niet meer maar lig nu onderuit gezakt en zie het helemaal van links naar rechts lopen. Zal die spastische darm wel zijn, geen wonder dat ik de hele tijd misselijk ben Hebben jullie dat nou ook, dat je je zo op het laatst druk gaat lopen maken over dingen waar je je helemaal niet druk over zou moeten hoeven maken? Zoals wat ik laatst al eens zei, bang zijn om te moeten spugen tijdens het bevallen (of poepen ofzo) Of wat ik nu weer heb; er wordt van mij verwacht dat ik het weer zo gemakkelijk doe als bij mijn oudste, door mijn moeder, de VK en misschien mijn Lief ook wel omdat hij natuurlijk van hen heeft gehoord hoe het toen ging. En nou ben ik weer bang dat ik niet aan die verwachting kan voldoen, dat ik helemaal niet zo goed ben in bevallen als zij van mij denken en verwachten en dat ik er niks van kan. Zelfs vergeten ben hoe het moet en dat het gewoon niet lukt. Van die absurde gedachtes en angsten dus... Is dat nog normaal? Baal gewoon even van mijzelf
Ik ben heel nuchter, en heb zo iets van : ik zie het allemaal wel hoe het loopt. Als ik me druk moet maken om wat andere denken over mijn bevalling dan zou ik ook gestrest raken elke bevalling is weer anders, en ze komen er hoe dan ook uit.
Ja zo denk ik normaal gesproken ook, daarom baal ik ook zo van mijzelf. Kan me wel eens wat druk maken over onzinnige dingen maar nu is het wel héél erg, ken mezelf zo niet hoor. Normaal zou ik denken; ach wat boeit het wat anderen ervan vinden en of ik we of niet spuug of poep of wat dan ook, als mijn kind er maar uit komt. En nu raak ik die achterlijke gedachtes niet kwijt, slaat écht nergens op! Bah, druktemaker dat ik ineens ben, hoop dat het alleen maar door de hormonen komt
@mamavanf, hier ook af en toe. zoiets dat iedereen weet dat we afgelopen zondagnacht in het ziekenhuis waren, want het was begonnen en nu nog niks... daar heb ik me steeds druk over lopen maken. en nu probeer ik te denken: ach ja. nou en! voel me dan een aansteller, omdat het de derde keer is, dus dan 'weet' je toch wat je voelt... maar die weeen die ik toen had waren veel pijnlijker dan die ik had toen ik de vorige 2keer naar het ziekenhuis ging.. dat vertel ik er dan ook bij en je angst dat je het niet kan kan ik goed begrijpen, hier denk ik ook: weet ik nog hoe het moet?? maar elke bevalling is anders dus je weet niet hoe en wat.. hopelijk kun je het nog een beetje van je afzetten?
Ik zal het best van me af kunnen zetten als het eenmaal zover is denk ik maar voor nu voel ik me een enorme aansteller en angsthaas. Het kan zijn dat het door mijn medicijnen komt, een bijwerking is dat het angst versterkt. Maar na 6 weken nog steeds last hiervan vind ik een beetje lang duren, zeker omdat ik van de andere bijwerkingen geen last meer heb. Maar goe, als het daar door komt weet ik ook dat het over gaat en dus niet eens echt iets van mijzelf is. Ach, laat mij me maar ff druk maken, gaat wel weer over voor ons Nutje geboren wordt (wat hoop ik héél snel is, hihi)