Moet wel zeggen dat ik in het Geertgen een arts gesproken heb die vrij luchtig deed over het terugplaatsen van vele embryo's. Zo van, hoppa we plaatsen er 5 terug en als je dan zwanger zou raken van een meerling doen we embryoreductie. Dat hij hier wel een voorstander van zou zijn, maar dat dat nu eenmaal hier niet mocht. Heb het een en ander opgezocht over embryo reductie en was echt in shock, want de risico's zijn enorm. Begreep niet hoe die gyn hier een voorstander van kon zijn. Maar goed, hij adviseerde ons ook om nooit tegen het kind te vertellen hoe hij/zij ontstaan is, als we zwanger zouden raken via ecd. Vond ik ook vrij typisch, lijkt mij dat je als gyn kunt adviseren maar hij was er echt heel stellig in. Ik vond het not done, openheid boven alles... Sorry, ik ga nu wel erg off topic.
Ik ben dus helaas vergeten waar die vrouw nou precies naartoe was gegaan... Ik weet enkel nog dat hij zei dat zij voor de goedkoopste oplossing waren gegaan ipv de meest verantwoorde o.i.d. Jeetjuh, embryoreductie... ik wist niet eens dat dat ook bestond... Sorry, dat kwam door mijn reactie
Alle zwangeren van een drieling moeten in Nederland officieel laten weten of ze embryoreductie willen. Dit wordt ook altijd verplicht besproken met ouders en als optie aangeboden. En dan ook echt onder de mum van: een tweeling opvoeden is toch wat makkelijker als drieling opvoeden? (risico's van een embryoreductie zijn vele malen hoger als het verschil in risico tussen een drieling- en een tweelingzwangerschap. Naast alle ethische issues die je als ouder voor de kiezen krijgt als je moet beslissen of je 1 van je kinderen wilt vermoorden)
Dat ben ik met je eens, maar als je zoveel moet afvallen hoor je op een obesitas poli thuis. Daar zitten de deskundigen die weten hoe ze je moeten begeleiden. Op de ivf afdeling zitten mensen die verstand hebben van vruchtbaarheidsproblemen. Daar weet een dietiste dan weer niks vanaf. Ik vind ook niet dat je mensen met overgewicht in de kou moet laten staan, maar hulp moet je krijgen waar de kennis zit.
Tja, die vind ik moeilijk. Als het probleem echt niet op te lossen is dan is het zwanger worden via ivf de risico's misschien wel waard. Maar dan moet je als patient goed op de hoogte zijn van wat die risico's inhouden. En hoewel het vaak goed gaat zo een zwangerschap en bevalling moet je in je achterhoofd houden dat, wanneer het mis gaat, dit een grote impact op je leven kan hebben. Denk aan babysterfte tijdens de zwangerschap of zelf ernstig ziek worden. Ik begrijp wel waarom men in nederland zo streng is tav ivf en bmi. Een ivf poging is al duurder dan spontaan zwanger raken maar oke, als je het nodig hebt, heb je het nodig. Als je dan ook nog als obese dame zwanger bent wordt je zwangerschap sowieso duurder, want je moet vaker gecontroleerd worden. Je mag niet thuis bevallen, dat moet in het ziekenhuis. En veel van die kosten zijn te voorkomen door zelf af te vallen. Dus ik zou ja stemmen voor ivf bij dames met overgewicht waar een harde medische oorzaak is.
Dat is niet waar hoor. Toen ik zwanger was van mijn zoontje had ik een BMI van 38 en werd ik niet meer gecontroleerd dan iemand met een gezond BMI. Kreeg de standaard controles in het begin en op het einde en niets meer. Thuisbevallen mag ik sowieso niet omdat ik 2 hoog woon zonder lift. En als er wat gebeurd de brandweer er aan te pas moet komen. En dat heeft nu niets meer met mn gewicht te maken ( aangezien ik nu een bmi heb waarbij ik gewoon thuis zou mogen bevallen als mn huis het toe zou laten )
Dat is dan zeer nalatig als ze je niet extra controleren want de kans op complicaties bij moeder en baby zijn zoveel hoger, denk alleen al aan suiker, bloeddruk, ze horen je eiwit extra te controleren, extra groeiecho en dus je suiker regelmatig prikken Slechte vk zeg als ze je niet extra controleert dan want dat had je wel nodig....
Ik heb een suikertest gehad die doen ze hier standaard bij iedereen rond de 20 weken die was prima. Niks aan de hand. En toen mn bloeddruk omhoog ging door zwangerschapsvergiftiging werd ik per direct overgedragen aan de gyn. En ook bij de gyn geen extra groei echo gehad gewoon de standaard echo die je rond de 30 weken krijgt. Wel moest ik toen mn bloeddruk te hoog was 2x pw bij de gyn komen om mn bloeddruk te meten en urine te controleren. Maar goed toen was mn bloeddruk al hoog.
Hoort vind ik een groot woord, maar het komt vaker dan gemiddeld voor bij obesitas ja. Bj mij overigens niet. Mijn bloeddruk is altijd prima en ook tijdens de zwangerschap.
Dit is niet waar. Ik ben mijn vorige zwangerschap 1 keer bij de gynn geweest die heeft me goed gekeurd en daarna mocht ik terug naar de vk. Het is ook afhankelijk van waar je vet zit ik had maat 52 maar bijna geen vet op mijn buik. Dus alles was goed te voelen.
Valt echt mee hoor. Ik val ook onder 'verhoogd risico', puur omdat de embryo ( inmiddels foetus) 100% lichaamsvreemd is. Kans op hoge bloeddruk, zwangerschapseclampsie. Toch mocht ik gewoon kiezen of ik naar de vk ging of naar de gyn. Als er iets mis zou zijn zou ik snel genoeg doorverwezen worden.
Maar door de topic lijkt het nu dat alle vrouwen met obesitas allemaal perfect 15 km kunnen wandelen, probleemloze zwangerschappen hebben, makkelijke zwanger raken en een lage bloeddruk hebben. Dus eigenlijk dik zijn maar verder compleet gezond, en dat geloof ik gewoon niet. En al ben je nu gezond en dik, met de tijd zul je hier zeker de gevolgen van ondervinden. En ik ben zelf ook echt geen spriet hoor, heb gelukkig geen obesitas maar er moet ook wel 10 kg af.
Nee niet echt, toen ik morbide obesitas had had ik hoge bloeddruk, 0,0 conditie, was zo lui als ik weet niet wat omdat ik niets meer echt van harte kon zonder moeite, hartkloppingen en ik was pas 28... Ook had ik een afwijkende cyclus, welke me er trouwens niet van heeft weerhouden om gewoon zwanger te kunnen raken en een gewone zwangerschap te hebben. Maar dat obesitas vruchtbaarheid en gezondheid in de weg staat dat staat echt als een paar boven water. En die problemen beginnen pas meestal vanaf 35 jaar en ouder. Daarvoor roept iedereen gezond te zijn maar in feite zijn een groot aantal wel tikkende tijdbommen natuurlijk . Uitzonderingen daar galaten maar de meeste mensen zijn gewoon niet gezond en dat kan ook niet want je lichaam moet gewoon een stuk harder werken dan bij iemand met een normaal gewicht. Inmiddels is er trouwens ruim 50 kilo af en je merkt gewoon een wereld van verschil met alles. Vooral als je bij een arts komt en je niet meteen als een geval apart wordt gezien en behandeld
Dat kan indd. Maar ik heb normaal een lage bloeddruk 100/60 en ook tijdens mn zwangerschap ( nu ook weer ) Ik had dus geen hoge bloeddruk door obesitas. Maar puur door de zwangerschapsvergiftiging. En die kan een slank iemand net zo goed krijgen. Overigens ben ik het wel met Umm eens. Toen ik nog veel zwaarder was als nu had ik ook moeite met dingen niet dat ik ze niet kon maar was wel sneller vermoeid na bijv een stukje fietsen of de trap op lopen. Ook bewoog ik te weinig en ging ik weinig naar buiten ( ik ben ook veel aangekomen toen ik in mn depressie zat en niet meer naar buiten durfde ) Omdat ik weinig deed en wel at wat ik normaal deed vlogen die kilo's er aan. Toen ik weer ging werken en dus op de fiets naar mn werk ging mn eetpatroon ging aanpassen ben ik in 5 mnd tijd bijna 30 kilo afgevallen. Nu ik afgevallen ben ( en nog steeds overgewicht heb hoor ) Merk ik wel dat ik makkelijker de trap op en af loop veel verder kan fietsen dan voorheen. En ga ik dus ook meer naar buiten een stukje wandelen met die kleine een stukje fietsen ipv de auto pakken. En als ik straks bevallen ben hoop ik weer de motivatie te hebben om nog meer af te vallen ( en nee ik hoef niet slank slank te zijn ) Met maat 40 ben ik al super tevreden En overgewicht is niet gezond ook al voel je je gezond. Dat zijn twee verschillende dingen. Al heb ik nu geen last van mijn overgewicht betekend dat niet dat dat over 10 jaar nog zo is natuurlijk. En dat is ook de reden waarom ik toch ben gaan afvallen en voel me nu stukken beter!