Ik zit een beetje met een dilemma...manlief en ik hadden afgesproken rond april voor ons 1e kindje te gaan. Ben vanaf december gestopt met de pil omdat ik zoiets had van; dan kan ik even ontpillen en wie weet duurt t wel lang voor mn cyclus weer op gang komt.. Niet dus , meteen na t stoppen al gelijk een mooie cyclus en nu de maand erop ook weer netjes 28dagen . Nu zijn we dan eindelijk bijna op het punt dat we de condooms kunnen gaan laten liggen over een week of 4, het punt waar ik ZO lang naar heb uitgekeken...en nu slaat de twijfel toe. Niet over het feit of ik of mijn man het ZO graag willen, want we willen niets liever, en nog liever gister dan vandaag..maar meer om het feit dat begin augustus mijn jaarcontract op werk afloopt. Ik zit daar nu sinds augustus afgelopen jaar. Ik heb niet het gevoel dat ik me zorgen moet maken, want ik functioneer goed, krijg goede beoordelingen, krijg extra taken toebedeeld en de kans zit er gewoon HEEL groot in dat hij of verlengd gaat worden, of dat ik een vaste aanstelling krijg. Maar ik ben ZO bang dat mócht het straks in 1 keer lukken (weet t, dat is wel erg lucky) dat ik ver voor mijn contract-gesprek al aan moet geven dat ik zwanger ben en dat misschien (niet met zoveel woorden gezegd) een reden is voor mijn manager om te denken; daar zit ik niet op te wachten...ik verleng haar contract niet. Want ja, ook ik wil dan parttime gaan werken en je bent 4 maanden uit de running. Ook mijn manager weet heus wel dat het niet raar is als je 26 bent, getrouwd bent en een huis hebt gekocht dat t er wel in zit dat je een keer zwanger raakt.. maar enfin, ik maak me er toch een beetje zorgen over. Aan de andere kant denk ik; wie weet duurt t fftjes voor het 'lukt' en moeten we maar gewoon zien wat er gaat gebeuren..als je je hele leven afhankelijk moet zijn van twijfel en af moet wachten dan kun je nooit aan kinderen beginnen. Ik vind t ZO lastig.. met hoeveel weken zeg je tegen je werkgever dat je zwanger bent?? Even ervan uitgaande dat je niet compleet ziek en misselijk bent..want dat kan ook nog eens. We zouden nog een maandje kunnen wachten, maar we wachten al zó lang en we willen er ZO graag voor gaan.. !! Adviezen?
Ik heb de laatste zwangerschap al met 7 weken verteld omdat ik zo bang was dat het weer mis zou gaan en ik echt de behoefte had mijn rare gedrag te verklaren toen een jongen bij mij op de groep de 6e kinderziekte had en ik wel heel zenuwachtig deed.....ik was zo bang dat ik het ook zou krijgen en dat het daardoor mis zou gaan...uiteindelijk zat ik die dag in tranen op kantoor....s middags meteen bloed geprikt voor de zekerheid.... Maar je hoeft het officiële pas 3 maand voor de uitgerekende datum te vertellen dus na half jaar zwanger...maar tegen die tijd kun je alweer heeeeeel goed zien dat je zwanger bent..althans bij mij... Zelf heb ik echt gewacht tot ik een vast contract had...die kreeg ik oktober 2008... Februari 2009 was ik zwanger...haha In elk geval succes en goed van je dat je over dit soort dingen nadenkt!!
Thanks voor je reactie! Haha ja met 6 maanden zwanger kun je niet meer aankomen met; ik ben een beetje aangekomen..zal wel van de pizza's zijn Wachten op een vaste aanstelling is voor ons echt geen optie.. aangezien dat misschien nog wel een jaar kan duren. Een contractverlening van nog een jaar zit er dik in. En denk dat iedereen 't wel herkend; als je iets ZO graag wilt dan wil je niet nog een jaar wachten .. We hebben inmiddels ook al wel een flinke poos gewacht en geduld gehad totdat ik een goede baan had, man afgestudeerd, een ruim huisje in een leuke buurt gekocht..dus we wilden alles wel zo optimaal mogelijk regelen idd. Ik vind een contractverlenging ook prima, een vaste aanstelling is fantastisch natuurlijk maar tegenwoordig is dat zo lastig,..en ook dat biedt geen 100% zekerheid meer tegenwoordig . Rotcrisis! Een andere collega van mij was ook binnen haar contract zwanger geraakt en ook verlengd..maar ik ben gewoon heel onzeker in dat soort dingen. Zie geen reden waarom mijn contract niet verlengd zou worden. Ik moest voor werk ook verschillende opleidingen volgen, waar ik inmiddels nagenoeg klaar mee ben en dat heeft mn werkgever zo'n dikke 5000 gekost in totaal (met alle opleidingen, examens, cursussen en workshops). Lijkt me toch niet dat ze dat overboord gooien.. pfff lastig!
Ik denk niet dat er een perfect moment bestaat om zwanger te raken. Ik begrijp heel goed dat je een financiële stabiele basis belangrijk vindt. Het is heel fijn om te weten dat je nog gewoon werk hebt, wanneer je eenmaal zwanger bent. Maar het is eigenlijk gek, dat zoveel vrouwen echt wachten met zwanger worden, omdat ze bang zijn hun baan te verliezen. Heel begrijpelijk weer, maar dit zou niet zo mogen zijn. Ik denk dat, wanneer je er echt klaar voor bent, en je hebt een goede basis, je er gewoon voor moet gaan. Je hebt zelfs een voorbeeld van een andere collega, waarbij haar contract gewoon is verlengd toen ze zwanger is geraakt. Dit zou je toch een beetje hoop moeten geven, dat dit waarschijnlijk ook bij jou zou gebeuren. En daarnaast, je weet natuurlijk ook niet hoe snel het raak is. Het kan binnen een paar maanden zijn, maar het kan ook nog een jaar duren. Ik zou er gewoon voor gaan meis.
Een perfect moment is er inderdaad nooit. Ik heb hier ook weleens over nagedacht. Mijn contract zou officieel ook tot deze zomer lopen, maar is hele onverwacht verlengd tot begin 2015. Dus ik heb hier nu geen last meer van. Ik denk dat ik er anders wel enigszins rekening mee had gehouden en op zijn vroegst 4 maanden van tevoren pas zou beginnen zonder condooms. Bij 4 maanden zie je waarschijnlijk nog niet echt iets opmerkelijks was mijn gedachte. Maar ja, in een keer raak verwacht je inderdaad niet. Het lijkt me heel lastig, zeker omdat jij de kans groot acht dat je contract wordt verlengd. Ik denk dat elke persoon hier anders in zou beslissen. Als jij denkt dat een eventuele zwangerschap contractverlenging echt in de weg zou staan, zou ik toch op safe spelen en 1 of 2 maanden langer wachten. Die maanden kom je dan ook nog wel door. Mijn man en ik wachten nu tot eind mei/juni. Ik vind het aan de ene kant ook nog heel moeilijk om te wachten, zou het liefst deze week al beginnen. Zeker nu we een paar dagen weg gaan en ik waarschijnlijk dan ook nog eens mijn eisprong heb. Maar aan de andere kant zijn er nog wel een paar redenen waarom we nog 3 maanden wachten. En als dat gevoel van 'heel graag willen' dan komt opzetten, denk ik altijd even rationeel aan die redenen. En dan ebt dat gevoel weer even weg. Al tel ik de dagen nu wel af.
Ik heb overigens twee keer van dichtbij meegemaakt dat dames hun baan verloren tijdens de zwangerschap. Dat bracht wel behoorlijk wat stress met zich mee. Daar zit je zowel tijdens je zwangerschap als ook tijdens je kraamtijd niet op te wachten. Die eerste maanden met je kindje zouden niet overrompeld moeten worden door stress omdat het solliciteren maar niet wil vlotten... Beide dames zijn na hun kraamtijd wel weer vlug aan het werk gegaan, dus alles is goed gekomen. Maar het is natuurlijk veel prettiger als je je daar in elk geval geen zorgen over hoeft te maken... Maar zo zijn er ook genoeg dames die wel hun contract verlengd hebben gekregen. Is het een optie om een gesprek met je werkgever aan te vragen? Een soort van functioneringsgesprek vanuit jouw kant? Het is nooit verkeerd om eigen initiatief te tonen en te vragen of zij nog verbeterpunten voor jou zien? En of ze jouw onzekerheid m.b.t. contractverlenging kunnen wegnemen? Ik heb dit in mijn eerste jaar gedaan en het heeft voor mij een eind aan mijn onzekerheid gemaakt doordat mijn werkgever heel duidelijk was in zijn standpunt voor verlenging. Je hebt dan nog niks zwart op wit, maar gevoelsmatig helpt het misschien?
Ik ben zwanger en heb geen vast contract. Me moeder zei altijd: een kindje kan je niet plannen. Kijk maar eens naar de mensen die het al jaren proberen en het niet lukt. Die hebben bijv wel gewacht totdat ze allebei vast contract hadden maar dat is geen zekerheid op een baby. Ik kan me baan kwijt raken maar ik ben niet bang. Het is maar een baan! Mijn broer zei altijd: er ligt werk genoeg, je kan zelf gaan putjes scheppen of schoonmaken. Maar ik laat niemand mij weerhouden van mijn droom. Ik heb jaren gewacht zodat de situatie ideaal was. Mijn vorige relatie ging voorbij of mijn contract werd niet verlengd etcetc. Wat komt dat komt. Je kan het leven niet afdwingen succes meid en volg je hart
Heel toevallig heb ik a.s. Woensdag mijn beoordelingsgesprek hopelijk komt daar wat duidelijkheid uit voort... weet niet of ik t zo op de man (of vrouw eigenlijk ) af kan vragen wat haar intentie is met mijn contract. Moet ik dan wel even mooi verpakken. Ik denk idd dat ik niks te vrezen heb maar wil voor mezelf toch een beetje bevestiging. Wat je zegt...die stress wil.je dan niet hebben!! @woeza: gefeliciteerd met je zwangerschap! Je hebt natuurlijk wel gelijk...werk.kun je altijd wel vinden zolang je niet te veel eisen stelt. Daarbij werkt mijn man ook fulltime dus er zou geen man overboord zijn maar toch..en idd: wachten op een ideaal moment kun je dan wel eeuwig blijven doen!
Nou, dat komt dan wel heel mooi uit. Waarom denk je dat je het niet op de vrouw af kan vragen? Is de situatie er niet naar of ben je bang dat ze iets vermoed? Iedereen wil toch zekerheid hebben over zijn baan/inkomen? Dus niet bang zijn dat ze iets vermoed. Mocht dat wel zo zijn, kun je toch zeggen dat je anders van tevoren al vacatures e.d. in de gaten kan gaan houden en het niet rauw op je dak valt? (even goed over nadenken hoe je dit het beste kan formuleren) Kinderen krijgen is nooit te plannen, maar je kan wel rekening houden met bepaalde dingen. Ik zou ook het liefst nu al gaan proberen, maar ik weet dat het financieel gezien gewoon nog niet verstandig is (naast dat we nog 1x met zijn tweetjes op vakantie willen en een wijntje kunnen drinken). Er moeten nog te veel grote uitgaven aan ons huis gebeuren. Dus wij houden rekening met onze situatie. Ik zou niet willen dat ik die leuke spulletjes voor ons kindje niet kan kopen en moet bezuinigen op kleertjes, kinderwagen en babykamer omdat we niet drie maanden langer hebben gewacht... Ook vind ik het fijn om mijn eigen lichaam nu beter te leren kennen en ook inzicht in mijn cyclus te krijgen. Op dit moment ben ik bezig met temperaturen en ovulatietestjes om mijn cyclus in kaart te brengen. Op deze manier (en ook door hier te lezen en schrijven), kan ik toch al een beetje met mijn kinderwens bezig zijn, zonder dat er al iets in mijn buik groeit. Tegen de tijd dat ik straks 3 cycli op papier heb staan en waarschijnlijk dus wel een beeld heb van mijn cyclus, kunnen we ook echt gaan proberen... Maar het temperaturen doe ik meer uit interesse naar mijn eigen lichaam dan dat ik denk daar straks iets mee op te schieten.
Ik heb ook gewacht tot ik een vast baan en een huis had.. Inmiddels ben ik 4 jaar verder. Heeft man ontslag genomen vorig jaar en is voor zichzelf begonnen en ik vorig jaar een andere baan.. Je kan het dus niet echt plannen.. Je hebt een baan, en of je nou een vast contract heb of niet. Je hebt nooit 100% zekerheid. Zoveel mensen met een vast contract worden nu gewoon ontslagen. Je moet gewoon doen waar je je geod bij voelt. Succes!!
Mocht je nog wachten, beginnen we gewoon een clubje met meiden die nog en paar weekjes moeten/willen wachten. We slepen elkaar er wel doorheen! Maar je moet doen waar je je het beste bij voelt. Ik zou gewoon het gesprek woensdag even afwachten.
Hoi minimee, Ik begrijp je twijfel. Het is best lastig. Wij zijn nu bezig met onze tweede en mijn man heeft een tijdelijk contract. Ook bij onze eerste had mijn man een tijdelijk contract. Het geeft wel iets meer spanning misschien maar met een vast contract kan je ook ontslagen worden. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie situatie verder is. Maar misschien komt er na je contractverlenging wel weer iets waardoor je het wil uitstellen. Succes met het maken van jouw keuze! Liefs
Tsja opzich hebben we niks te klagen...we hebben ons nieuwe huis op basis van 1 salaris gekocht dus mocht ik onverhoopt zonder werk komen te zitten dan kunnen we de vaste lasten nog.makkelijk betalen en daarnaast zelfs nog een beetje sparen. Voor een eventuele babykamer hebben we ook een spaarcentje en bovendien heb ik geen slecht bedeelde ouders/schoonouders die graag een handje helpen (niet dat je daarvan afhankelijk wilt zijn maar makkelijk meegenomen is t wel haha ! ) t is meer dat ik de timing om dan aan te geven dat ik eventueel zwanger ben een beetje ongelukkig vind..als je 14 weken zwanger bent..is dat niet wat laat om dat aan te geven? En komt dat niet "sneaky" over want ik wil dan eigenlijk wachten met het vertellen totdat ik groen licht heb voor een verlenging...
Ikzelf heb een eigen zaak, en werk met alleen maar vrouwen, maar bij mij zou het absoluut geen issue zijn mocht een personeelslid zwanger worden. Mits ze goed functioneert natuurlijk. Dat is het risico van met (jonge) vrouwen werken. Wij zijn nu dik een half jaar bezig met zwanger worden, en als het eindelijk lukt, moet ik op mijn personeel kunnen bouwen, en vertrouwen dat ze mij opvangen en dat verwachten zij ook van mij. Succes met je gesprek. En als het een gesprek van vrouw tot vrouw is zoals je al zei, dat moet ze toch weten hoe het is om in jouw schoenen te staan?
Dankje Jezz voor je reactie ! Ik denk dat ze het ook wel zal begrijpen..hoewel t voor haar een pijnlijk onderwerp is aangezien zij zelf jaren geleden de hoop op ee kindje heeft moeten opgeven. Ze is onvruchtbaar. Ze is ongeveer een jaar of 48 inmiddels denk ik...opzich kan ik t wel met haar vinden maar ze kan soms heel fel.uit de hoek komen of onverwachts heel anders reageren dan dat.je had verwacht..dat maakt me wel een beetje onzeker..
Dat is wel lastig in te schatten dan. Ik had een bewust kindervrije bazin, maar is gelukkig vervangen door een kersverse trotse papa. Maar zoveel jij ook aan kindjes denkt, anderen weten dit niet. Er zijn genoeg redenen te bedenken waarom je zekerheid wil.
Nou..heb vast mn beoordeling doorgelezen en die ziet er prima uit! Natuurlijk wat verbeterpuntjes..maar ik zie geen reden tot een dreigend 'einde contract'... ben nu wel enigzins gerustgesteld..dus over een maandje GAAN we ervoor !!
Ik begrijp wat je bedoeld. Toen ik in Maart 2012 begon te werken, heb ik eerst een half jaar opleiding gekregen op de werkvloer. Daarna (september 2012) heb ik mijn vast contract gekregen, maar met nog een testperiode van 6 maanden. Wij hadden al een eindje een kinderwens en in oktober 2012 hebben we dan toch besloten om ervoor te gaan, ook al had ik nog geen zekerheid. Ondertussen zijn we alweer maart en is mijn testperiode ten einde, maar ben ik nog niet zwanger. Ik heb nu mijn vast contract en de zekerheid.
Ooow Heerlijk!! Dat moet inderdaad heel goed voelen. @ Brunette, als ik jouw verhaal lees, wordt je wel weer heel erg met de neus op de feiten gedrukt. Je kan wel overal rekening mee houden, maar de kans dat het niet binnen 3-6 maanden raak is, is groter dan dat het dat wel is. Dankjewel. Ik heb vandaag weer zo'n dag van 'ik wil het liefst ook al beginnen'. Maar mijn hoofd he. Het lijkt wel alsof mijn hersenen en hart het niet eens zijn met elkaar. Gevoelsmatig wil ik heel graag al beginnen. Maar dan komen de rationele gedachten weer opzetten en dan aaaargh! Ik kan zo een heel rijtje maken 'waarom nog niet'. En dan is er ook nog die slaapkamer die sinds een maand helemaal leeg staat...