Het gaat om mijn zoontje van bijna 1 jaar. Hij is al vanaf het begin een zeer onrustig baby geweest waardoor we hem op onze armen moesten dragen tot dat hij in slaap viel. hij kreeg toen BV en omdat ik het helemaal zat was ben ik na 4,5 mnden BV overgestapt naar FV. en toen werd hij een stuk rustiger en sliep ook beter. maar dan nog moesten we hem op onze armen wiegen totdat hij sliep. en nu bijna een jaar later doen we het nog steeds zo want anders valt hij niet in slaap hij is verder wel gewoon gezond. nu vind ik het wel een beetje ver gaan om hem nog steeds in slaap te moeten wiegen. ik heb het weleens geprobeerd om hem in zn bedje te leggen zodat hij zelf in slaap viel maar dat lukte niet en hij huilde alleen maar. wat raden jullie mij aan, hoe moeten ik hem leren zelfstandig in slaap vallen?
Toch laten huilen. Door al dat wiegen heeft hij niet geleerd zelf in slaap te vallen. Het zal misschien enkele dagen en zelfs weken duren maar hij moet echt leren zelf in slaap te vallen. Maak een vast ritme. Flesje, tandjes poetsen, verhaaltje voorlezen (eventueel terwijl hij al in bed ligt) muziekje aan (werkt bij mijn dochter erg goed, hebben een lichtjesmaan van chicco) kusje + truste en weggaan. Na 20 minuten huilen: terug, niks zeggen, oppakken + troosten, muziekje weer aan, in bed en weer weggaan. De tijd voor je terug gaat steeds iets langer. Het zal je waarschijnlijk een paar slapeloze nachten bezorgen maar zou niet weten hoe anders. Succes!
Ik vermoed inderdaad dat je bovenstaande zult moeten gaan toepassen.. Hij is het niet gewend en je vraagt nu iets 'nieuws en onbekends' van hem.. Hier zoonlief vanaf dag 1 in zijn eigen bedje gelegd (iedereen vond het zielig) maar ik heb nu wel een hele makkelijke slaper.. Succes met de gebroken nachten..maar hou vol! (Ik vind 20min laten huilen persoonlijk wel te lang,ik zou hier jou eigen grens in bepalen..)
Zelfde als mijn voorganger alleen niet opgepakt en elke 10 min terug.Het was vreselijk maar met 3 dagen gingen we van 1,5 uur op en neer naar boven naar 30 min. en met een week was het over. Ik trooste haar in bed, maar ze werd eigenlijk al stil als ze de trap hoorde. Dit moet overigens wel bij je passen. Je kunt met dit niet opgeven na 3 dagen want dan kan je opnieuw beginnen.. De meningen zijn verdeeld over het "laten huilen". Hier werkte het iig goed!
je kan proberen om het wiegen af te bouwen, dus vandaag nog lekker in slaap wiegen en vanaf morgen een paar dagen als hij echt bijijijna is slaap is hem voorzichtig wegleggen. en dan weglopen. even laten huilen (ik vind 5 a 10 minuten) is echt niet erg! en dan steeds iets eerder dus als je ziet dat hij bijna in slaap gaat vallen hem neerleggen, daarna net weer iets voor dat moment snap je? totdat hij op een gegeven moment gewend is dat hij half wakker in bed ligt en hij is nu wel oud genoeg om te weten dat als jij hem mee naar boven neemt dat hij dan naar bedje moet
bedankt voor jullie reacties, laten huilen vind ik zelf niet zo heel erg maar mijn partner kan erg slecht daar tegen. ik ga het zeker proberen, hopelijk gaat het ons wel lukken om hem een paar minuten te laten huilen. Ik ben het nu wel echt zat om hem iedere keer in slaap te moeten wiegen. ik dacht altijd, het is zo zielig om hem te laten huilen maar het is dus helaas niet anders
Wij hebben hier hetzelfde gehad met mijn zoon. Ook altijd wiegend in slaap brengen en dan naar bed brengen. En dan maar hopen dat het goed ging. Weet niet meer precies vanaf welke leeftijd we daarvan zijn afgestapt maar ook wat de anderen hierboven vertellen, laten huilen en ga na een x aantal minuten, wat jij prettig vindt, weer terug, aai over bolletje of even weer neerleggen en weglopen. En bij ons was het precies zoals Maartt het beschrijft eerste dag 1,5 uur, tweede dag ca 30 minuten en dag drie had hij het door. Helaas wel regelmatig terugvallen gehad. Bij mijn dochter hebben we het niet gedaan en die is nu al een veel betere slaper dan haar broer.
Wij hebben dit met onze dochter meegemaakt. Eerst wou ze in onze armen gewiegd worden, later vond ze het prima om op schoot in de stoel zittend in slaap te vallen, toen kon ik ze wakker in bed leggen en dan mn hand op dr rug naast 't ledikantje zittend. Toen ze 18 maanden was ging ze in haar peuterbed ivm mijn hoogzwangere buik was het tillen in en uit ledikant niet fijn. In peuterbed ging ze naast ons op bed liggen en zo slapen en op den duur zei ze "Sjaapen, mama weg!" Hier dus helemaal zonder huilen. Ik vind het namelijk ook niet eerlijk naar het kind toe; al die maanden mogen ze veilig en rustig in je armen in slaap vallen en dan ineens "Omdat papa en mama het beu zijn" moeten ze knoerhard huilen, alleen zijn en helemaal overgeleverd aan zichzelf.
Lees dus mijn reactie. Laten huilen is heelmaal niet nodig, je kan ook gewoon het contact afbouwen en je kindje toch veiligheid en geborgenheid geven.
Misschien het het fantastische advies, maar hier heeft het geholpen. Laten huilen is niet mijn ding. Onze zoon was ook het wiegen gewend en het in slapen drinken (aan de fles). Met 7 maanden legden we hem met de fles in bed. Hij dronk zich zelf in slaap. Geen huilende baby en een relaxte moeder. Rond 11 maanden ontdekte hij het sabbelen op zijn vinger. Toen zijn we gestopt met de fles geven in bed. En sindsdien is het goed. Ik kan hem nu zonder problemen in bed leggen. Hij stopt zn vingertje in zn mond en valt vrijwel direct in slaap. Tuurlijk horen we hem wel eens mopperen, maar dit vind ik prima.
Mijn dochter moest ik ook altijd in slaap wiegen. Met 6 maanden wilde ze dat niet meer, maar op m'n schoot of tegen me aan in slaap vallen. Nu slaapt ze in een cosleeper en gaan we eerst op het grote bed lezen en knuffelen en daarna valt ze in slaap tegen me aan (terwijl ik lees of tv kijk), daarna leg ik haar in haar eigen bedje. Ik heb ook meerdere malen geprobeerd te laten huilen, maar vond het hartverscheurend! Op deze manier levert het me praktisch geen stress Ik ben het dus helemaal met Suusjeuh eens
bedankt dames voor de reacties, Overdag is hij alleen met zijn papa en heb ik niet zoveel over te zeggen want die doet gewoon wat die wil maar savonds ben ik er dan wel en ik ga inderdaad eerst proberen om hem wakker in zijn bedje te leggen en naast hem zitten totdat hij in slaap is gevallen. heb ik wel paar keer geprobeerd maar dan blijft hij niet liggen maar gaat meteen staan en begint met huilen. ik ben van plan om na het weekend de nieuwe manier bij hem toe te passen omdat hij vandaag jarig is en in het weekend geven we een verjaardagsfeestje voor hem, dus vind het zo zielig om nu mee te beginnen lieve G98, dat duimen is ook niet echt een geweldige idee omdat het nadelig kan zijn voor zijn kaakgroei, ik zou dan liever een speentje geven.
Dat is 1 van de redenen dat ik mijn kids nooit in slaap gewiegd heb. Ik lees het zo vaak, dat als ze ouder worden ze niet anders meer willen en in huilen uitbarsten als dit ineens genegeerd wordt. Net wat Suusjuh zegt, in het begin mogen ze allemaal zo in slaap vallen en daarna zijn papa en mama het idd bue. Dat vind ik dan ook zielig na al die maanden wiegen. Hier is het gewoon zelf in slaap leren komen, huilen ze, dan luister ik eerst wat voor soort huiltje het is, en ga als het moet naar boven om te sussen. Maar dat was hier meestal niet nodig, en waren ze in 10 vertrokken, zonder gewieg en gesus. Ik zeg, je hebt dit zelf gecreeert, hoe hard dit ook klinkt. Dus mijn tip is, bouw het langzaam af. Maar niet nu ineens laten huilen, want hij snapt daar nu echt niets van.
lieve Mamavan3bengels, Ik geef je helemaal gelijk maar ik had destijds geen andere keus dan hm in slaap te moeten wiegen. na mijn bevalling werd ik zwaar depressief waardoor ik helemaal geen geluld meer had om hem de hele tijd te moeten zien huilen en hij huilde dan ook echt zodra hij wakker werd, ik heb hem tot 7 maanden nooit vrolijk gezien als die wakker was huilde hij en overdag sliep hij ook erg kort en snachts kwam hij echt om de 1,5 uur. ik was er echt kapot van. de artsen zeiden ook altijd dat hij verder gewoon gezond was en dat ze niks aan konden doen dan gewoon geluld hebben met hem. dus zo is het allemaal gegaan waarom ik hem de hele tijd heb moeten wiegen
Als papa hem wel in slaap wiegt en jij probeert hem zelf in slaap te laten vallen dan ben ik bang dat het nog wel eens een lange weg kan gaan worden. Ik zou het gewoon afbouwen, b.v wiegen terwijl je 3 liedjes zingt en daarna in bed leggen (hem dit wel vooraf vertellen dat 's avonds dit nu zo gaat gebeuren). Als dit goed ga 2 liedjes zingen en wiegen en naar bed Daarna 1 liedje en wiegen, dan gewoon 1 liedje en stil in je armen enz enz enz. Wij hebben het met onze dochter ook gehad hoor, die dronk zichzelf in slaap op onze schoot en dan ging ze naar bed. Op een gegeven moment ben in de helft op schoot gaan geven en dan de rest in bed, totdat ze de hele fles in bed dronk. En toen in eens was ze 1,5 jaar en zei ze dat ze net als haar grote broer beneden drinken en lekkers wilde en dan naar bed.
Een speen is net zo slecht voor het gebit als duimen hoor.... Voordeel van de speen is alleen dat je die fysiek weg kunt nemen op het moment dat je het af wilt leren, (maar veel kids gaan dan alsnog duimen, dus of je daar nou zoveel mee op schiet ).
Wat lastig joh.. Je hebt ook boekjes over inslapen enzo he? Slapen zonder huilen is er één van, daar hoor ik veel goede verhalen over. Met wat oefening zal het zeker gaan lukken hoor! sterkte!