Sorry hier wordt ik kriebelig van. Ja hij duwt zeker zelf de cocaïne in zijn neus, maar als je al ver weg bent denk je daar niet meer aan. En Tuurlijk een ziekte als kanker overkomt je. Maar geloof me dit overkomt je ook!! Ja je bent er zelf bij , ja je gaat steeds een stapje veder. Maar als je eenmaal zo ver bent dat je geld steelt en liegt en bedriegt ben je gewoon ontoerekeningsvatbaar en ben je gewoon ziek. Vind jou wel erg hard hoor , ik zeg niet dat je altijd ongelijk heb. Mijn vriend is al een hele tijd "clean". Was wel een stuk minder heftig als dit verhaal maar ging aardig ver. Als hij nu weer gaat drinken en snuiven dan kiest hij hier zelf voor. Dan is het over en klaar en dat weet hij. Dan kiest hij ervoor zoals jij het zegt. Toen hij verslaafd was , is het der ingekropen en je weet uiteindelijk niet wat normaal meer is. Ts ik had je al een pb gestuurd. Heel veel sterkte!! En het KAN echt goed komen!! Vind knap dat je niet zomaar op geeft. Dat je vecht voor je gezin kunnen veel vrouwen van leren.
ja, zijn collega vroeg of hij graag drugs wou en hij antwoordde met ''ja'', dat is idd wel heel frapant. Daarom vraag ik me ook af of hij wel echt was afgekickt, want als je er zoooo makkelijk aan toe geeft... snap ook niet dat die verslavingszorg dan zo naief had kunnen zijn die hem van mei-januari begeleidde, zo'n mensen moeten daar toch getraind in zijn en oog voor hebben lijkt me en had het moeten opvallen dat de man van ts nog lang niet afgekickt was
dikgedrukte; ipv dan cocaine aan te nemen, kun je beter hulp aannemen, maar de man van TS kreeg van mei-januari hulp, en had hij dus moeten zeggen dat het helemaal niet goed met hem ging ipv weer te gebruiken... hij wist in januari heus wel dat hij nog niet afgekickt was en de verleiding opnieuw niet zou kunnen weerstaan, want nu 2 maanden nadat zijn hulp is afgelopen trapt hij er toch weer in als zijn collega vraagt of hij drugs wil. en '' als je ver weg bent denk je daar niet aan'' hij heeft wel een vriendin en een zoontje en nog 1tje op komst.. hij laat zijn vrouw tijdens 2 zwangerschappen stikken. waarom je vrouw voor de 2e keer zwanger maken als je toch weet dat de verslaving je de baas gaat zijn? had hij zo mans moeten zijn om te wachten voor een 2e aangezien je zelf ook wel voelt of je nog zin hebt in de drugs lijkt me
BS en dat kan ik hard op zeggen na meer dan 10 jaar werkervaring in de psychiatrie. Verslavingsgevoeligheid is een ziekte maar je hebt daarin nog altijd keuze.. Dat heb je bijvoorbeeld met kanker niet en ook anorexia is niet te vergelijken want hier speelt oa een verstoord zelfbeeld mee. Verslaafd zijn is geen ziekte.. dat is GEDRAG en daar KAN je wat mee doen. het is een ziekte maar het vergelijken met andere ziekten is dom en eigenlijk gewoon beledigend. Hiermee zeg ik trouwens niet dat het nooit goed kan komen maar de succes verhalen zijn schaars en het is zeer afhankelijk van de instelling van de betreffende persoon. En ja, je kan als partner een positieve bijdrage leveren maar je eerste verantwoordelijkheid ligt bij je (ongeboren) kinderen en jezelf.. DAARNA bij je verslaafde partner. Een verslavingspsychiater kan je hierbij helpen. Verslavingen raken iedereen, altijd. Aan jou de keus of je op een goede, verantwoorde manier je partner kunt en wilt steunen maar de kinderen komen eerst.
Je bent lichamelijk afgekicked. Dat is waar de hulpverlening primair voor is. Daarnaast worden er regelmatig gesprekken gevoerd, in groepsverband (AA, NA etc.) maar ook individueel. Echter, alles is afhankelijk in hoeverre de verslaafde mee wilt werken. Als hij zich daadwerkelijk zelf nog zorgen maakt, zal hij meestal naar die bijeenkomsten gaan. Maar er zijn er legio die vinden "nou, ik ben lichamelijk afgekickt, ik kan er weer prima tegenaan", en in die valkuil vallen. En dat is denk ik wat bij TS haar partner is gebeurd. Dat kan je hulpverlening niet kwalijk nemen. Hij hij niet wilt, of niet op komt dagen, of het allemaal wel best vind, dan houdt het op natuurlijk. Je kunt afkicken ... je blijft je leven lang een verslaafde
Sorry ik reageer niet meer want dan gaan we zo ruzie krijgen Ik vind het heel zwart op wit in iedergeval. Iemand die net tegen zijn verslaving heeft gevecht en die dat zomaar aangeboden krijgt die is zwak. En ja 9 van de 10 "ex" verslaafde gaan dan weer in zee op zown korte termijn en denkt dan oh die ene keer. Maar die ene keer wordt nog een keer en je bent al verslaafd geweest dus gaat nog een stukje sneller en voor je het weet ben je weer verloren. Ik ben het echt wel in grote lijnen met je eens. Ik snap ook niet als het zo kort geleden is dat ze weer zwanger is geraakt. Maar vind dat die schuld bij beide ligt hè. Het is gewoon heel en heel mogelijk. Maar zo zwart op wit is het zeker niet. Ik ga werken
We gaan het hier toch niet hebben over 'schuld'... maar hoe gaat TS verder. Wel keuze maakt ZIJ vanaf nu. Vooruit kijken hoor.. de rest is de koe in zijn gat staren.. nergens goed voor.. behalve als je er van wilt leren maar ik geloof dat 'schuld' zoeken nergens goed voor is.
Weggaan bij iemand die de vader van je kinderen is, waar je heel veel van houdt, waar je een toekomstdroom mee had en waar je emotioneel en finacieel afhankelijk van bent, is niet bepaald kiezen voor de gemakkelijkste weg hoor . Misschien is blijven in zo'n situatie in sommige gevallen dat wel... Daarnaast vind ik de vergelijking met een andere ziekte ook raar. Mensen bedoelen met dat terugvallen namelijk dat dat veel consequenties heeft die ook behoorlijk invloed hebben op de veiligheid van de kinderen, zoals schulden maken, ineens geld voor boodschappen, enge schuldeisers/dealers en het feit dat wanneer je gebruikt je gedrag veranderd en je een gevaar voor jezelf of je omgeving kan zijn. Dus jouw vergelijking gaat gewoon niet op.
Beste TS Ik denk dat dit wel een goede is. Ondanks zijn verslaving en dat dit heel moeilijk is, heeft hij wel een keuze gemaakt. Niet om 1 keer terug te vallen en dan aan de bel te trekken, maar om weer volledig te gaan gebruiken en hierin jou en je kind mee te slepen door al het geld op te maken, dit terwijl je zwanger bent. Hoe lang speelt dit al? Was hij al weer aan het gebruiken toen jullie bezig waren zwanger te worden? Ik lees een verwijt naar de hulpverlening toe dat die te licht was, maar dit is niet aan hen te wijten, maar aan jouw vriend. Hij is niet eerlijk geweest over de mate van zijn verslaving en de hulpverlening kan alleen maar wat doen wanneer iemand daar gemotiveerd voor is. Daarnaast hadden jullie als omgeving dat dan beter kunnen zien, zeker wanneer er zo'n enorme schuld was. Ik lees in jouw beginpost, dat hij niet alle afspraken na kwam en ook niet zo gemotiveerd was. Is hij dat nu dan wel echt? Hang iig niet alles op aan die 28 dagen, die zeggen namelijk niet zoveel, daarna wordt het pas echt moeilijk. Ik heb bijna 5 jaar in een relatie gezeten met een verslaafde met verschillende opnames en zelfs een opname in Schotland, maar het mocht niet baten. Ook tegen mij zei iedereen dat ik weg moest wezen, maar ik dacht echt dat ik hem kon "redden" met mijn liefde. Nu weet ik dat dat geen invloed heeft en het echt vanuit de persoon zelf moet komen. Ik hoop echt dat je kiest voor jezelf en je kindjes zoals in bovenstaande quote. Dit betekend niet dat je niet meer van hem mag houden, dit betekend niet dat hij geen vader mag zijn voor jullie kinderen of dat jij hem niet meer steunt, door betrokken te zijn bij zijn hulpverleningstraject, maar door te zorgen dat jij onafhankelijk van hem en zijn verslaving bent. Heel veel sterkte.
Niet alles terug gelezen. T.s gaat pas inzien wat sommige bedoelen als haar grens bereikt is tot die tijd zal ze aan zijn zijde blijven. Of dat nu goed is of niet of verstandig of niet. Ze kan alleen maar een beslissing nemen als ze daar aan toe is. En tot die tijd zal ze haar partner blijven steunen. ( dat is wel goed maar ze zal pas later in zien wat een hoop ervaring de deskundige zeggen van kies nu al voor je zelf en kinderen). Ook ik vraag me af of het verstandig is om nu een tweede kindje te krijgen maar ja wie ben ik om te zeggen dat ze het niet moet doen. Mijn verstand zegt dat ze dat niet door moet laten gaan aan gezien ze eerst haar leven op de rit moet krijgen. Maar ja wie ben ik wie zijn wij om haar dat uit te leggen en te vertellen. Ze voelt zich nu aan gevallen. Maar ik zou een slechte raad gever zijn om te zeggen van blijf bij je man vriend ect ect. Succes t.s wat je ook gaat doen.
Snap helemaal wat je bedoeld en je heb zeker gelijk. Maar wat bedoel je met de vetgedrukte tekst? Bedoel je te zeggen dat ze maar abortus moet plegen? Want vind ik persoonlijk echt niet kunnen om dat te opperen... Hoop eigenlijk dat ik dit verkeerd lees...
Had bij m'n vorige reactie alleen eerste twee en laatste berichten gelezen. Lees nu de rest, leonizzie beschrijft eea goed. En wat knap hierboven zegt klopt ook helemaal. Over x jaar zegt ts dit waarschijnlijk ook ooit tegen iemand die er dan nog niet aan toe is. Dat zeg je dan niet om bijdehand te doen, maar omdat je zelf weet hoe rot het is als jij trouwe ondersteunende partner steeds maar weer over je grens moet gaan,niet gelukkig bent en ziet wat het met je kindjes doet. Als je bij hem blijft moet je echt nu ook stappen nemen om straks niet meegesleurd te worden als het je vriend niet gaat lukken om er vanaf te blijven. Nog 1 ding toch, Jij bent de regisseur van je leven. Niemand anders kan jou gelukkig maken dan jijzelf!!
Je leest het niet verkeerd. Maar ook al denk ik het. Snap ik zeker dat dit nu niet meer de oplossing is. Oeiii begeef me nu op glad ijs. Maar bedoel het zeker wel goed! Wat er is is er wat er nog niet had geweest dan is het een ander verhaal. Pff.
Vindt die fijne reacties erg fijn om te lezen. Ik ben een tijd niet actief op zp omdat mijn oma ook nog op sterven ligt. Erg zware tijd ga ik tegemoet gelukkig veel steun van vrienden en familie. Dank jullie wel.
Ik vind dit echt een prachtige en steunende tekst!! Zet hem op meid, blijf sterk, voor je kindjes en voor jezelf. Maar blijf ook helder naar de toekomst kijken.