Hoi meiden! Soms heb je van die dagen, dat je kunt piekeren.. En dat doe ik de laatste tijd geregeld.. Misschien hebben jullie zoiets van: dat hadden jullie eerder moeten bedenken; klopt misschien, maar het is niet meer ongedaan te maken. Onze hypotheekadviseur heeft ons, na vaak vragen van ons of dit echt zo is, gezegd dat wij ons makkelijk van mijn mans loon kunnen redden. Dat hebben we aangenomen, hij had er zelfs mooie bedragen bij staan. Maar nu we getrouwd zijn en met ons drietjes zijn, 'knijp' ik 'm wel eens.. Want, de werkelijkheid is dat we al onze vaste lasten met mijn mans loon betalen. Mijn lieve schoonzus is bereid om 2 dagen in de week op te passen, en deze dagen werk ik. Zij heeft deze 2 dagen vrij op het werk kunnen krijgen toenertijd. Over een half jaar hopen ze te gaan trouwen. Wat als ze niet meer eens op kan passen, als ze eenmaal getrouwd is en ik niet meer zou kunnen werken? Ik word soms best als ik dan aan de toekomst denk. Is er meer herkenning in mijn verhaal? En suggesties/opties om eventueel toch (goed) rond te kunnen komen?
Ik denk dat ze bedoelt dat hun kindje dan naar een kdv moet en dat ze dat niet kunnen betalen. Is een gastouder een optie? Ebentueel gedeeld oppassen met een andere ouder in de buurt. Dat jij dus hun kindje erbij pakt als jij thuis bent en andersom?
misschien kun je dan nog een baantje voor in de avonduren of weekend vinden?? ik zou me maar niet te druk maken. er kan altijd wat gebeuren. probeer in ieder geval wat geld achter de hand te hebben voor in noodsituaties.
Idd. Waarom zou je niet meer kunnen werken? Kleine kan naar de opvang of gastouder en jij kan misschien nog een dag extra gaan werken? Of nog een baantje erbij pakken? Kunnen jullie nog bezuinigen op dingen ( auto, boodschappen, abonnementen etc)
Dat zou allemaal kunnen, maar ik dacht zo na: zou ik dan m'n hele leven, tot de kleine groot is moeten werken?! Dat maakt me een beetje Het is trouwens niet zo dat we niets kunnen betalen hoor! Nu ik werk komen we heel goed rond, maar wat ALS ik door omstandigheden niet zou kunnen werken, dat maakt me bang!
's avonds werken of in het weekend.. als je man dan thuis is..en gaat je zus weer meer werken dan als ze getrouwd is?
Ze wil het zo lang blijven doen als ze wil, maar ze had het er nu al over dat ze eerst wou zien of ze het kon combineren en zo niet, dat we dan maar eens verder moesten kijken..
als je allebei werkt heb je recht op kinderopvang toeslag... dus dat zal allemaal wel meevallen... en je kunt ook nog veel bezuinigen zodat je extra's overhoud....
De meeste mensen moeten toch hun hele leven werken? Je zou dan voor gastouders/kinderdagverblijf kunnen kiezen en evt. een dag meer gaan werken. Het kost je altijd geld, maar je zult heus niet voor niets werken.
Probeer wat meer in het nu te leven. De wat-als gedachtes heb je namelijk niets aan. Want wat als je morgen onder een bus loopt? Wat als het bedrijf van je man failliet gaat? Zo kun je jezelf helemaal gek maken met gedachtes die gebaseerd zijn op niks. Het zijn slechts gedachtes en niet de realiteit. Het is een goede tip om wat geld achter de hand te hebben, gewoon voor het geval dat (dat geeft je misschien ook iets meer rust) en verder zou ik het echt proberen los te laten. Leef in het nu en geniet van je leven.
Waarom is het kdv dan geen optie? Je krijgt dan toch kinderopvangtoeslag? Tuurlijk kost het geld, maar je houdt echt wel wat van je salaris over hoor (tenzij je echt heel weinig verdient of je man misschien heel veel?). En anders idd zoals eerder genoemd in de avonduren of weekenden werken, als je man thuis is?
Punt is dat ik nu een instelling werk waar je alleen overdag kan werken, dan zou ik dus een ander baantje moeten zoeken.
hier zouden we kwa kinderopvangtoeslag bijna niks terug krijgen omdat manlief teveel verdient en ik dan te weinig (door geen goede opleiding) nu werk ik savonds in de supermarkt en ach het is niet het beste baantje maar ik ben iig de deur uit en verdien toch 10 euro per uur wat voor mijn leeftijd zonder diploma's echt niet slecht is.. tis roeien met de riemen die je hebt al moet je er ( al dn niet tijdelijk ) even wat dingen omgooien.
ja als dat moet , moet dat. ik heb de luxe dat ik niet hoef te werken, ik zorg alleen fulltime voor onze 3 kinderen. mijn man heeft een iegen bedrijf en maakt dus veel uren. maar zou het zo zijn dat hij op een of andere manier minder gaat verdienen. failliet gaat of wat dan ook en ik weer zou moeten gaan werken zou ik daar niet wakker van liggen. het komt allemaal zoals het komt. en het loopt toch altjd anders als dat je denkt. leef nu
Je moet je er niet te druk om maken over wat er zou kunnen gebeuren. Er zijn een aantal dingen die je al zou kunnen doen. De hypotheekrenteaftrek, krijg je die al per maand. Zo niet, dan zou dat al een behoorlijk stuk schelen als je dat elke maand uit laat keren ipv 1x per jaar. Daarnaast is het vaak zo dat je behoorlijk wat verzekeringen, abonnementen en lidmaatschappen zou kunnen schrappen of veranderen als dat nodig zou zijn, kan ook erg veel geld schelen. Ook is het zo dat wanneer jij niet meer werkt, je waarschijnlijk recht hebt op meer toeslagen per maand. Dit alles bij elkaar kan een behoorlijk verschil maken op je te besteden budget. Je zou dit alles alvast eens kunnen bekijken, misschien geeft dat wat meer rust, dan weet je iig wat er mogelijk is mocht je geen oppas meer hebben of je baan verliezen.
Ik begrijp echt niet waar jullie hypotheekadviseur dit op heeft gebaseerd. Hoe kan hij weten of jullie op jouw man's loon kunnen rondkomen? Dit is niet alleen afhankelijk van wat de inkomsten van jouw man zijn en de hoogte van de hypotheek. Hij heeftvgeen zicht op de rest van jullie vaste lasten en levensstandaard. Daarnaast is het zoals het is, mocht jouw schoonzus niet meer kunnen oppassen dan zal je of moeten stoppen als dat mogelijk is of gewoon kinderopvang regelen zoals velen dat doen. Het is onzin dat er gezegd wordt dat het dan niet meer loont om te werken. Alleen bij heel erg hoge inkomens heb je geen recht meer op KOT maar dan moet je zoveel verdienen. Ja het zal je wat gaan kosten, daar waar de opvang nu gratis is maar je moet maar zo bekijken, je hebt nu een periode bespaard daar kun je al blij mee zijn. Is het trouwens zodat ze straks wil stoppen met oppassen? Want dat lees ik eigenlijk nergens terug. Verder, ja....ik denk dat iedeen bij het denken dat je je hele leven nog moet werken niet heel vrolijk wordt. Je hoeft ook niet te werken als jouw man het er mee eens is, je zal alleen dan wat dingen in je leven moeten aanpassen. Een goedkoper huis, minder uiteten, goedkopere vakantie. Het is maar net wat je belangrijker vindt.
Als bij ons de kleine is geboren zal ik ook weer moeten werken hoor. Maar zo zijn er meerdere gezinnen. En wat is nou twee dagen werken in de week?? Dat is 16 uurtjes... Ik zou er zo voor tekenen ipv de 3.5 a 4 dagen dat ik straks weer ga werken.....
Ik snap nooit zo goed waarom mensen zover door denken, als je alleen maar in het '' wat als '' leeft dan is dat toch niet leuk? Wat als ik over drie jaar toch op reis gaat en hij stort neer Wat als ik toch die jackpot volgend jaar wint Wat als ik straks onder een auto kom, dan heb ik me dus druk gemaakt om dingen die eventueel zouden kunnen gaan gebeuren in de toekomst. Zonde van je tijd en energie. Leef in het hier en nu, en niet over wat er volgend jaar of weet ik veel wanneer kan gaan gebeuren. Zorg voor een buffer, mocht het dan zo zijn dat je schoonzus stopt met oppassen dan heb je even een overlapping tot je een andere oplossing heb gevonden.