Wij betalen alle vaste lasten bijna van mijn man zijn loon. Nu hij meer verdiend houden we er zelfs van over en dit gaat op de spaarrekening. Mijn loon is ook niet veel omdat ik maar 15 uur werk in 3 dagen. Mijn zoontje gaat 1 dag pw naar de opvang en omdat hij maar 1 dag gaat betalen we meer geloof 90 euro voor 1 dag in de week na af trek BD. Dat houdt in dat ik 500 euro over hou van mijn geld voor boodschappen en en leuke dingen van te doen. Dat redden wij makkelijk! En zoals eerder al is aangegeven leef in het nu en niet in de toekomst en hou geen rekening met de wat als dingen. Want wat als kan altijd gebeuren al heb je miljoenen op je bankrekening..
Ik vind het juist wel verstandig dat ze wel nadenkt over "later" Een buffer is altijd belangrijk om achter te de hand te hebben maar het is toch niet raar dat ze zich zorgen maakt over wat er kan gebeuren als haar schoonzus niet meer kan oppassen. Je kunt wel denken van ach wie dan leeft wie dan zorgt maar als het moment daar is dat ze in de problemen zit dan kan ze maar beter voorbereid zijn. Je schoonzus zal niet altijd kunnen blijven oppassen. Wat als ze zelf kindjes krijgt. Nu dus al daarop anticiperen en bedenken hoe je die periode die er aan zit te komen gaat aanpakken. Wat kun je nu al doen om voorbereid te zijn. Kun je het geld wat je nu extra hebt misschien wegleggen voor aflossing van de hypotheek..of leg een grote spaarpot aan, noem maar wat. (wij krijgen de laatste weken heel veel "wie dan leeft wie dan zorgt mensen" op ons bedrijf die in grote financiele nood zitten en dan bij ons proberen de auto te verkopen, geven zelfs toe dat ze te lang op grote voet hebben geleefd terwijl er al geen werk meer was en ze in de ww zaten)
heb niet alles gelezen maar je moet kijken wat jij binnen brengt en wat er dan weer uit gaat aan opvang dan kan je zelf mss beter thuis blijven en voor je eigen kindje zorgen
Er komt altijd wel een oplossing, no worries. Ik ga straks 2/3 in inkomsten omlaag (scheiding), en toch denk ik dat ik het wel ga redden. Ik zal wel moeten. Je zet de tering naar de nering zoals mijn oma zegt.