Na een gezonde zwangerschap op mijn 37e ben ik na twee vmk's ruim 9 weken zwanger op mijn 41e. Bij mijn dochter hebben we bewust geen screening gedaan en alleen de 20 weken echo. Dat wilden we nu weer zo doen. Maar na mij termijnecho gister, waarbij im ook de screeningsconsultatie kreeg, ben im erg in de war geraakt. Die dame hamerde zo op alles wat mis kan zijn en gaan, dat ik bijna het gevoel kreeg dat er weinig kans is dat dit kindje gezond is. Ik ben daarom benieuwd naar jullie verhalen, waarom jullie een bepaalde keuze hebben gemaakt en, als je dat wilt delen: hoe het is afgelopen. Ik maak me zorgen om de risico's van verder onderzoek en ook de impact op onze dochter mocht er een kindje met beperkingen komen.
Hoi, ik heb op mijn 35 e mijn eerste kindje gekregen en daarna nog 2 . Bij alle drie heb ik alleen een 20 weken echo gedaan. Ik was vastbesloten om het kindje tehouden hoogstens bij niet met het leven verenigbare afwijkingen de zwangerschap af te breken. De derde heeft syndroom van down. Bij de 20weken echo waren er twee softmarkers waardoor we een vaag vermoeden hadden dat hij down zou hebben. Desondanks geen verder onderzoek. Alles leek verder ook goed. Bij de geboorte dwz enige uren erna bleek idd dat hij down had. Maar wat een geweldig mannetje. Hij is nu twee en had hem nooit willen missen. Zijn broer en zus zijngek met hem .
De kans op een gezond kindje is ook op jouw leeftijd vele malen groter dan op een kindje dat iets ernstigs mankeert. Mijn jongste is geboren toen ik 38 was. Ik heb toen heel bewust gekozen voor de combinatietest, omdat ik wilde weten of er een reden was voor een vruchtwaterpunctie of niet. De uitslag van die combinatietest was zo gunstig, dat ik de vwp niet heb laten doen. En dochterlief is (voor zover we weten) zeer gezond geboren. Als de uitslag wel slecht was geweest had ik wel een vwp laten doen. En als daar een trisomie uit was gekomen zouden we de zwangerschap hebben laten afbreken; wij zouden er niet voor hebben gekozen 'willens en wetens' een kind met zwaardere handicap(s) op de wereld te zetten. Dat was al ons standpunt toen we de eerste verwachtten, en daar zijn we nog stelliger in geworden toen we al een kind hadden - juist vanwege de mogelijke impact voor hem. Het zijn toch dingen om over na te denken, als je op wat latere leeftijd nog aan een zwangerschap begint. Nou ben jij inmiddels nog weer 3 jaar ouder dan ik was bij m'n laatste zwangerschap. En dus zijn de statistieken nog weer ietsje slechter. Maar ik blijf bij mijn stelling: ook op jouw (en mijn, ben ook van 1971) leeftijd is de kans veel groter dat het goed zit. De eerste 9 weken ben je door, Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik wens je een heel mooie tijd toe, en straks een prachtig kindje in je armen.
Hoi, Ik was 38 en zwanger van ons eerste kindje. Bij de combinatietest kwamen we 1 op 100 uit. Hebben toen een Vwp gedaan, welke mij voor 100% is meegevallen. Deze was goed. Bij 20 weken echo kwamen we er achter dat onze kleine 2 klompvoetjes had, maar dat is geen oorzaak van een hogere leeftijd. Maar dat gaat nu super goed!!! Ben nu 40 en in verwachting van onze 2de uk. We hebben deze keer ook weer een Vwp gedaan, alleen met de reden dat we trisomie willen uitsluiten. Gelukkig is alles goed. Morgen 30 weken echo.
Bij Aiden hebben we niks van al die testen gedaan. Alleen de 20-wekenecho. Ik ben nu 38 jaar en zwanger van onze tweede, maar wederom hebben we er voor gekozen om geen combinatietest te laten doen en alleen dus de 20-wekenecho. Simpelweg omdat het een kansberekening is. En omdat we toch geen vervolgonderzoeken wilden zoals een vruchtwaterpunctie. Ik heb in mijn omgeving al een aantal keer meegemaakt dat de kansberekening een slechte score aangaf, terwijl er niks aan het handje bleek te zijn. Ook een goede kansberekening wil helaas nog niks zeggen. Misschien was die dame wel zo aan het hameren op onderzoeken bij jou, omdat ze wat kritisch is in verband met jouw leeftijd? Ik vind het nog altijd jouw eigen keus om het wel of niet te doen. De vraag is: wat doe je met de uitslag van deze kansberekening? Wil je wel of geen vervolgonderzoeken (met alle risico's van dien) ondergaan? In hoeverre is een kindje met een afwijking welkom bij jullie? Ik denk dat alleen jullie kunnen beslissen om wel of geen combinatietest te laten doen. Hier totaal geen spijt dat we het niet hebben laten doen. Temeer omdat ze lang niet alle aandoeningen ermee op kunnen sporen. Na de geboorte kan altijd nog blijken dat je kindje iets ernstigs mankeert helaas. Of er gebeurt iets tijdens de geboorte waar je kindje iets aan overhoudt. Je kunt niet overal op voorbereid zijn. Ik moet hierbij aan een van mijn zusjes denken. Kreeg bij de geboorte een kerngezond kindje. Dachten ze. Toen hij een half jaar oud was, bleek hij Neurofibromatose te hebben waardoor hij ernstige tumoren kan krijgen. Kortom: zekerheid heb je helaas nooit ben ik bang. Succes met je keuze!
ben 35 en combinatietest laten doen, gunstige uitslag. als de uitslag niet goed was hadden we vervolgonderzoek laten doen en evt. consequenties getrokken. 20 wk echo doen we ook, we zijn ons erg bewust van hogere risico's maar de kans dat het goed gaat is nog altijd groter dan niet goed..
Ik ben inmiddels drie maal zwanger geweest en heb drie maal een combinatie test laten doen. Bij de oudste twee was ik 33 en 35 bij de testen en bij de derde was ik nog 37 (maandje later 38) Bij de eerste twee was er verder weinig aan de hand. 1:7000 (in NL bij de eerste) en 1:700 (in D bij de tweede). vanwege een kans groter dan 1:1000 hebben we een extra echo gehad met 18 weken, de 20 weken echo is doorgeschoven naar 23/24 weken. Beide dames goed gezond. De derde zwangerschap was een zeer onverwacht maar welkom cadeautje (overgang van pilsoorten niet goed gelopen) Bij hem hebben we alleen een echo laten maken. hierop was al meteen zichtbaar dat er een nekplooi van 4,5mm was en een verkort neusbeentje. De gyn vond het niet nodig om nog een bloedtest te doen.... de uitslag zou dan toch zijn, "grote kans op kindje met problemen".... en dat wisten we al aan de hand van de echo. De gyn heeft ook behoorlijk gestuurd op een VWP, mede omdat ik twee dagen voor de nekplooimeting mijn partner met een zwaar hartinfarct naar het ZH hebben moeten laten gaan. En mijn partner draagt normaal de zorg voor onze kindjes. De VWP hebben we wel pas halverwege de 16 weken laten doen ivm risico op een spontane miskraam. De VWP is me alleszins meegevallen, met een half uur stond ik al weer buiten... helaas viel de uitslag vies tegen. Ons zoontje had trisomie 18, dus onze keuze was "snel" gemaakt.... dit was geen haalbare kaart en we hebben de zwangerschap laten afbreken. Mocht ik nog een vierde keer zwanger mogen raken, dan laat ik alsnog de combinatie test doen. Natuurlijk is er een kans van 1:30000 ofzo dat je kindje trisomie 18 heeft.... maar ja ook ik wordt er niet jonger op
Duchess; het waren korte bovenbeentjes en verwijde nierbekkens. Denierbekkens waren overigens met 30 weken weer normaal. Komt regelmatig voor bij " gewone" gezonde kindjes. De korte beentjes zijn wel een typisch down ding , hoewel sommigen geen afwijkingen laten zien opeen 20 weken echo.
Dankjewel voor je antwoord. Was er verder niets gezien op echo's? Ik vraag dit omdat met de SEO echodense darmen zijn vastgesteld bij onze dochter, dit komt voor bij CF, infecties en down syndroom. (en soms is het niets overigens!) CF en infecties zijn dmv bloedtesten uitgesloten maar een punctie wilden wij niet laten doen. Later is er ook nog een teveel aan vruchtwater gemeten (wat nu weer normaal lijkt te zijn) en ook 2 x korte bovenbeentjes maar gyn gaf aan dat dat op deze termijn niet gemakkelijk meer goed te meten is. Voor ons blijft het afwachten. Sorry als dit een beetje offtopic is trouwens..
O , ik hoop dat ik je nu niet meer ongerust heb gemaakt. Nee verder was alles goed en ik heb heel wat echos gehad. Op het laatst bleef hij wat achter in groei e is met 36,3 dmv inleiding geboren. Pb maar als je meer wilt weten over down of wat dan ook. Spannende tijden. Hopelijk valt het mee.
Ik ben nu zwanger van no4. No3 en 4 zijn van na mijn 35ste (ik ben nu 38. Heb bij no1 en 2 een combinatietest gedaan. Zeer gunstige uitslagen. Ik weet echter uit mijn omgeving dat dat niets zegt. Bij no3 ook een combitest gedaan en een verhoogd risico uitslag. Wij hebben toen een vwp laten doen met gelukkig goede uitslag. Ik vond de punctie heel erg meevallen. Voor ons is het belangrijk dat we de dingen die we kunnen weten ook daadwerkelijk zeker weten (dat je later ook een ziekte kan krijgen of onder een tram kan lopen staat hier wat mij betreft geheel los van), zodat je een meest gunstig uitgangspunt hebt voor jezelf, de rest van het gezin en de baby. Voor ieder is die keus persoonlijk. Dit keer heb ik dus meteen gekozen voor een vwp. Wel de nekplooi laten meten en die was keurig, maar geen combitest meer voor mij.
Nee hoor, ongerust zijn we toch al wel een beetje, maar het heeft inmiddels wel een plekje, zeg maar. Blijft enorm spannend, omdat we het gewoon niet zeker weten. Bedankt voor je antwoorden!
Heel verhaal getikt: BOEM..weg. Zit hier in de baas zijn tijd, dus ik kan he tniet te lang maken. Besloten het NIET te doen. Dat wilden we sowieso en een angstaanjagende echoscopiste heeft me dan wel even in paniek gebracht, maar ik ben weer bij zinnen. ik werk met mensen en kinderen die beperkingen hebben. Elk geval wat ik al dan niet beroepsmatig ken, betreft aandoeningen en syndromen die NIET uit die testen komen. Immers: ze testen alleen de trisomiëen. De laatste zwangerschap van mijn leven wil ik niet laten overschaduwen door de angst een kindje te krijgen dat anders is. we will cross that bridge when we come to it. Uiteindelijk zei mijn gevoel me, dat ik het risico van vervolgonderzoek niet vindt opwegen tegen de vrij beperkte uitslag die je krijgt. Hiermee zeg ik natuurlijk niet, dat ik mensen die wél hebben getest veroordeel. helemaal niet zelfs. het blijft een moeilijke en héél persoonlijke beslissing en ik dank een ieder van jullie die zo lief is geweest zijn verhaal hier te delen!
Respecteer je standunt volledig hoor Hellen, maar juist het risico dat een punctie misgaat is veel kleiner op deze leeftijd dan dat je een kindje krijgt met een afwijking. Vandaar dat ze die grens bij 36 jaar stellen.
Ik was 41 toen ik zwanger raakte van onze zoon. Wij hebben wel een combinatietest laten doen gelukkig was deze helemaal goed en hadden we geen verhoogd risico. We hadden wel besloten om geen vervolg onderzoeken te laten doen als er een verhoogd risico in zat we wilde het gewoon weten of de kans er was. Gefeliciteerd trouwens en geniet er van
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Hoewel de kans op trisomie-afwijkingen toeneemt met de leeftijd, is de kans op een gezond kindje altijd nog het grootste. Wij hebben de 1e zwangerschap alleen de echo's gedaan en toen bleek bij een extra echo dat ons kindje een afwijking had. Na een vruchtwater/navelstrengpunctie is dit kindje overleden (ze was natuurlijk ook zwakker dan andere kindjes). Ze bleek trisomie 18 te hebben. Bij een volgende zwangerschap hebben we alleen de combinatietest laten doen. Die was heel gunstig. We wilden dat kindje absoluut niet verliezen, omdat we er heel lang over gedaan hadden. Dus geen vervolgonderzoek. Nu ga ik waarschijnlijk weer eerst de combinatietest doen en dan kijken we verder. Maar goed, onze situatie is wel wat anders.
Wij zullen het ook niet doen, ook omdat de kansberekening op basis van mijn leeftijd al per definitie in de risicogroep zit. Dus hoeveel heeft het dan nog zin. Daarbij hebben wij in DD een uitgebreid chromosomenonderzoek laten doen en die was goed. Wij zien geen enkele reden om het risico te nemen .. We houden het bij de 20 weken echo
Nog gefeliciteerd Strijkkraal Ik ken jou nog wel. Wat een fijn nieuws te zien dat je alsnog zwanger bent geworden!! *Knuf*
Ik herken het "drammen" voor een combitest. aangezien er 16 jaar tussen mijn 1e en 2e kind zit wist ik eigenlijk niet eens wat al die testen inhielden. Dus overrompeld ingestemd met een combitest. eenmaal thuis alles eens uitgezocht en teon wilde ik het niet meer. Gesprek met echoscopiste en toen toch maar weer wel.....vooral om trisomie 13 en 18 te weten. Uitslag combitest was niet zo best ( 1:54 trisomie 21)en op de 20 weken echo 3 softmarkers gezien. Balletje is gaan rollen en we kregen een GUO. Uitslag: grote kans op een kindje met Down Syndroom ook omdat ons kindje een maag/darmafwijking had, we wilden geen verdere testen omdat we bang waren dat het misschien mis zou gaan met ons kindje. We hebben nu een geweldig mannetje die het Down Syndroom heeft maar die heel erg welkom was en is bij ons. Achteraf zijn we blij wel te hebben getest ook al zorgde dat voor een emotionele achtbaan. We waren toch een een zekere manier wat voorbereid op DS.