Hallo dames, Ik zit even in een mindere periode, bijna 21 weken zwanger en irriteer me mateloos aan de huisdieren. Het liefst gooi ik de deur open dat alles wegloopt en wegvliegt, maar ik weet dat dit een periode is. Ik voel me nu ook niet lekker, moet veel hoesten Wij hebben een hond, duitse herder van 1,5 jaar en flink in de pubertijd, een grijze roodstaart papegaai en twee katten. Ze maken er elke dag weer een rommel van en moet dus elke dag stofzuigen. Wil niet dat mijn dochter tussen de haren en het stof door moet spelen. Vanmorgen gooide de vogel zijn zadenbakje om en de woonkamer lag vol met zaden. Grrrrrrrr!!! Als de hond drinkt neemt hij zijn laatste slok mee de woonkamer in en de katten slopen allles. Het is niet zo dat ik me eraan erger sinds ik zwanger ben, daarvoor al. Misschien door de hormonen ofzo. Nu ligt de hond in de tuin een botje te kauwen dus ben wat dat betreft blij dat het beter weer wordt. Maar is er iemand die dit herkent?
Haha ik snap een beetje wat je bedoelt. In m'n verlof ook continue aan het stofzuigen geweest. Wij hebben twee langharige katten. Maar nu de beeb er is .. Ach het zij zo. Stofzuig nog steeds wel elke dag, maar maak me niet druk om de haren. Haal af en toe de plakroller over de beeb heen en pluk hier en daar een haar weg als die er zit. Geloof niet dat de beeb er last van heeft.
Nee dat herken ik helemaal niet.. Tja dat honden eenmaal lekker met drinken dat ken ik. Ik heb een boxer en die heeft een hazenlip en die neemt regelmatig wat mee. Maar een doekje erachter aan en het is weer weg. Wat betreft de vogel, misschien is een kruimeldief een optie? En kattenspeeltjes, waar je katten echt mee bezig zijn..? En tja dat je niet wilt dat je dochter in een huis komt met allemaal haren en stof, dat ligt aan jezelf meid. Niet gemeen bedoeld, maar als je in de ochtend gewoon even de stofzuiger door het huis haalt voordat je dochter gaat spelen, dan hoef je je daar ook geen zorgen over te maken.
Ja ik herken dit! Ik heb zelf een hond en 3 katten en ik moet elke dag stofzuigen, stoffen, bank afnemen en min elke 3 dagen dweilen! En ik kan zelf erg slecht tegen rommel en haren en viezigheid.. Klinkt totaal niet logisch, want ik ben een ontzettende dierenvriend! Maar soms dan raak ik zo gerfrustreerd van de 'rommel'.. Alleen dit had ik al voordat ik zwanger was. Dus ik snap je heel goed! Hopelijk irriteer je je er straks minder aan...
Heb er ook geen last van, we hebben een pitbull pup van 7 maande en een dogo argentino van 3 jaar, ze zijn soms ongeloooofelijk druk, maar daar zit ik dan met een lach op mn gezicht na te kijken, ik kan echt uren naar ze staren, het zijn ook wel echt knuffeltjes allebei, maar vervelend dat je je zo voelt, het zal waarschijnlijk idd gewoon een periode zijn! Komt goed
De dweil staat al klaar, maar blijf er achteraan hollen. Er staat een enorme krappaal boven en heel veel kattenspeelgoed. Ik doe altijd stofzuigen en t huis aan kant maken als mn dochter op school zit en zij heeft er totaal geen last van. Het is ook allemaal niet zó erg, heb best een net huis, ik zeil ook maar wat. Dat is t m nou juist. Ik loop te zeiken, geef de beesten de schuld terwijl ik me druk maak om niks. Ik weet het ook wel, maar weet soms niet hoe ik makkelijker kan denken....
Ik herken het wel; zo stom. Bij mijn zoontje nergens last van gehad en nu... jeetje ik erger me steeds zo erg! Ik denk dat het bij mij echt wel door mijn hormonen komt want ik erger me ook regelmatig heel erg aan mijn man haha en dat was toch ook echt minder voor de zwangerschap. Ben niet zo heel aardig deze keer. Normaal vind ik het niet erg die kattenharen, maar die zit ik me er steeds groen en geel aan te ergeren.
Nee ik herken het niet. Altijd dieren gehad en nooit zulke gedachten gehad van loop maar weg ofzo nee echt niet! Als je dieren in huis neemt dan weet je dat ze rommel maken/haren verliezen. Lijkt me vrij ongezond zulke gedachten te hebben als ik eerlijk ben.
Misschien is het dan een id om een kleine krabpaal beneden te plaatsen zodat ze als ze beneden zijn dat ze dan ook wat kunnen doen? Om het zo te zeggen, je moet het niet moeilijker maken dan het is. Want als je de dweil klaar heb staan, bij mij hangt hij in de kast hoog aan de muur, heeft ze gedronken, ga ik er achter aan en het is klaar. Hoef ik me er ook geen zorgen meer om te maken. Als ik alles bij elkaar ga vloeken iedere keer als er wat gebeurd, of als de staart van mn hond de drinken van de tafel afschopt, (dat gebeurd regelmatig genoeg) en ik word er boos om terwijl dat onterecht is want het is niet express gebeurd. Ik heb nu een voliere in de tuin, maar een paar jaar geleden had ik 2 valkparkieten in de woonkamer, en dat brengt enorm veel stof met zich mee, maar als je een kruimeldief bij de hand heb en je ruimt het direct op, is het met een minuut weg. Wij hadden 3 katten, en die hebben we helaas weg moeten doen omdat ik er bij kwam met een allergie. Maar ja zo zijn katten, hebben ze een gek uurtje dat moet je speelgoed bij de hand hebben voor ze anders gaan je meubels eraan. Je moet het niet moeilijker gaan maken dan het is, want met 5 minuten is het zo schoon.
Ik zou ze nooit zo achterlaten of de deur openlaten. Ik heb ook altijd dieren gehad, maar vraag me af waarom ik daar nu juist zo'n last van heb. Het hebben van een gedachte is niet ongezond hoor. daardoor overdenken je t meeste en handel je niet impulsief. Het daadwerkelijk uitvoeren kan ongezond zijn. Noem dan eerder iemand die een hond levend vilt of ophangt opgezond alsjeblieft. Je leest een kort verhaaltje hier en oordeelt gelijk op die manier.
Ik vloek of schreeuw ook niet hoor, het is alleen het gevoel. Mijn beestjes komen niks te kort verder. Er staat ook een paal beneden. Naast de muur waar ze het behang vanaf hebben gehaald hahaha. Nogmaals, ik geef de dieren niet de schuld, maar mezelf.
Wat een onzin idd om het gelijk ongezond te noemen om zo te denken!Ik heb een kat die ik altijd superlief vind, maar dat gezeur en gemauw elke vijf sec. En naar binnen en vervolgens weer vijf minuten later naar buiten en dat zo de halve dag haha...dat heeft bij mij ook weleens geleid tot die gedachte en zei ook nog tegen hem Rot nou is op!Zijn gewoon de hormonen haha
Kattenkoppies.... Ik bedoel ik vind het ongezond om te denken ik zet alles open en vlieg/loop maar weg. Dat vind ik echt niet normaal. Dat je je irriteert ala. Maar dat je in gedachten wel weg wil bonjouren op die manier vind ik raar ja. Dus nee nogmaals, ik herken dat niet en ook niet toen ik zwanger was en nesteldrang had. Heb me weleens geergerd aan de haren van m'n hond maar dan liet ik gewoon de stofzuiger in de kamer staan als ik het weer op m'n heupen kreeg. Weten jullie trouwens dat zwangerschap 1 van de grootste smoesjes is om dieren de deur uit te doen op Marktplaats of een asiel? En dat begint meestal met zulke gedachten lijkt mij...
In november moest mijn hond met spoed naar de dierenarts. Hij had een mildtorsie en een secundaire maagtorsie. Als ik iets later was, was hij dood. Hij moest met spoed geopereerd worden en dan nog maar afwachten of hij het ging halen. Het kostte 1000,-!!!! 's Avonds lag ik huilend bij hem in de bench. Dus zeg nu nog maar een keer of de gedachte ongezond is. Raar ja, daar kan ik inkomen. Dat snap ik en daarom post ik dit ook. Omdat ik het ook raar vind en totaal niet bij mij vind passen dat ik me zo voel. Ik las laatst ergens een artikel over moeder die openlijk aangaven liever geen kinderen te hebben gehad. Alles wat gezegd wordt op zo'n manier en dat gebied is taboe. Is het niet fijner dat iemand erover praat dan niks te zeggen en kapot te gaan?
Ik kan onze hond ook wel soms achter het behang plakken. Ze is een echte lieverd en zit het liefst de hele dag op schoot, maar kan nu weinig van haar hebben. Gelukkig heeft mijn man het goed in de gaten en geeft haar wat meer aandacht of gaat lekker lang met haar wandelen.
Bij mij blijft het bij ´een lichte irritatie´... Meer dan dat wordt het ook niet, want ik zou ze voor geen goud in willen ruilen. Ik heb drie katten en heb ze alle drie even lief. Maar die haren vervloek ik hier ook, hoor! Ze doen het er soms om, heb je net gestofzuigd, en dan hebben ze ineens jeuk en móeten ze per direct gigantisch gaan lopen krabben alsof hun leven er vanaf hangt of ineens stoeien met zijn drieën, zodat er weer plukken haar in het rond vliegen. Dan zit ik het aan te kijken, verfrommelt mijn mond zich tot een grimas en dan pak ik er eentje op schoot om mee te kroelen/knuffelen 'als straf'. Klaar.
Jep! Otis verhaart als een dolle en ik moet iedere dag eerst met de plumot alles van de meubels afhalen en daarna stofzuigen. en dan ben je net klaar en dan kan je weer opnieuw beginnen. 't is gewoon water naar de zee dragen Maar hij is zooo lief, dat 't wel goed komt
Je gedachtengang is niet abnormaal, laat je aub niks anders wijsmaken. Ik heb een ook periode (dat de drieling nog baby's waren) gergerd/vervloekt aan mijn twee katten. Elke dag stofzuigen/dweilen, en even later zaten hun handjes weer onder de haren. Ja, ik wist wel dat het niet de grootste ramp was, maar ik vond het smerig. Nu ze wat groter zijn, is de meeste ergenis verdwenen. Het zit je nu allemaal even niet lekker, het komt heus wel goed En misschien helpt het wel dat ze in je gedachten allemaal laat even laat ontsnappen.
Wij hebben 5 katten en ik moet ook elke dag dweilen, stofzuigen en schoonmaken. Als ze buiten Zijn geweest dan heb ik binnen een paar tellen overal kattenpootjes op de vensterbanken en vloer. Ze verharen vreselijk en vinden het leuk om met de brokjes te smeren.. En ze zeuren soms zoooo... Dan kan ik ze echt achter het behang plakken. Ik ben echt dol op ze hoor maar soms wordt het me gewoon even teveel.
Ik herken het ook hoor, af en toe kan ik ze wel achter het behang plakken. Maar ff weg zuchten doet wonderen Gaat vanzelf weer over