Hahaha wat een topictitel maar het gaat om het volgende ijn zoontje heeft een dinosaurusencyclopedie gekregen en daar zijn heel veel plaatjes met skeletten van dino's en andere dieren. Ook zag hij op tv een paar keer skeletten van dieren. Hij was ervan overtuigd dat dat robotten waren, ik weet niet hoe hij daarop is gekomen. Gisteren heb ik hem maar uitgelegd dat in ieder lichaam van levende wezens zoals dinos, dieren en mensen zich een skelet bevindt. Dit natuurlijk wel in kindertaal. Ook heb ik hem een foto laten zien an een menselikk skelet en zijn eigen botten laten voelen. Uitgelegd dat mama ook een skelet heeft en zusje een babyskelet. Nu is hij er de hele dag mee bezig en vindt het maar een raar idee dat hij een skelet in zijn li,haam heeft. Hij is bijna 4 en ik vroeg me af of ik niet te vroeg heb geconfrontreerd met dit feit. Straks krijgt hij er nachtmerries van haha. Nu is hij de hele tijd zijn botten aan het voelen
haha nou ieder kind zal wel anders zijn.. Mijn dochter weet ook dat ze botten heeft en voelt er weleens aan en benoemd het dan ook (al noemt zij het 'kippenbotten' haha). Ze is er verder niet angstig voor ofzo, ik zou er verder niet teveel aandacht meer aan besteden.
Haha kippenbotten,dat is ook wat. Hij is gelukkig niet heeeel bang maar het idee dat iets wat hij voorheen als een robot zag maakt nu onderdeel uit van zijn lichaam. Kan me zijn enorme verbazing wel heel goed voorstellen. Maar op zich vindt hij dit stiekem ook wel stoer geloof ik.
Komt wel goed! Wij hadden dat met bloed en bloedplaatjes... Ze was boos want ze moest perse een pleister en die moet er van mij snachts af. Dus uitgelegd hoe dat werkt.. Nu de vragen waren niet van de lucht. En elke ader op welk plekje dan ook is veelvuldig onderzocht. De fascinatie is nooit meer verdwenen... Maar tenzij ze een schaaf heeft (of iemand anders) praat ze er in ieder geval niet meer heel de dag over