Ik ben lekker aan het afvallen, maar drink écht nog wel mijn kopje thee met wat suiker. Ik ben echt geen zoetekauw, maar thee zonder suiker; brrrr. Ik gebruik de ruwe, biologisch rietsuiker. Heerlijk. En door bijvoorbeeld eten gebruik ik biologische palmsuiker. Ook door mijn 'power ontbijt' ( muesli, goji bessen, macapoeder, kokos, chiazaad, bio yoghurt en soms wat cacao. Alles biologisch ).
Ja dat bedoel ik dus, maar menigeen begrijpt van het woord 'natuurlijk' op een verpakking eerder plantaardig, en dat vind ik best misleidend.
Zowel rietsuiker als bietsuiker kun je in wel of niet gebleekte versie kopen. Hier in Indonesie, maar ook in Australie kun je alleen maar rietsuiker kopen, bietsuiker wordt er niet gemaakt. Hagelwit.
heeft er iemand voorbeelden van producten die "goed" zijn? En koken zonder pakjes, lijkt me erg moeilijk dus recepten zijn ook welkom hahaha
Idd ik vermijd in iedergeval wel E 621. Is een smaakversterker.helaas zit het in veel producten maar er is een site waar een lange lijst staat, per product waar geen schadelijke e nummers in zitten! Koken zonder e-nummers Daar kan je zien wat 'veilig' is.vaak zijn biologische producten vrij van schadelijke e nummers... Overigens probeer ik zoveel mogelijk erop te letten maar het lukt niet altijd...maar E621 en aspartaam komen bij mij niet meer in huis!
Andere namen die gebruikt worden om E621 te verbergen zijn: moutextracten voor voedingsdoeleinden bouillons moutaroma's kunstmatige aroma's natuurlijke aroma's natuurlijke aroma's van kip of varken specerijenextracten eiwitten uit tarwe 'overige kruiden of specerijen' maltodextrine sojasaus citroenzuur maissiroop
Ik verdiep me hier sinds een tijdje in en let dus ook op e-nummers. Vooral e621. Nu kwam ik net bovenstaand lijstje (vorige pagina) tegen en schrik er toch wel van. Zoals 'citroenzuur' dat kan toch geen andere benaming zijn voor de smaakversterker e621?
Gelukkig niet hoor! Mijn moeder is jarenlang allergisch geweest voor E621 en wij aten vrijwel alles. Het zit alleen in veel kant-en-klaar producten, kruidenmixen, bewerkte producten etc. Maar wij aten thuis vrijwel alles hoor, gewoon zelf maken. En tegenwoordig zit het wel in steeds minder producten, omdat de trend een beetje wordt 'zonder kunstmatige toevoegingen'. Dus wat betreft wordt het alleen maar makkelijker. Maar het is sowieso wel een goede eye-opener om eens etiketten te gaan lezen. Als je ziet hoeveel troep er soms in dingen zit! Ik lees altijd etiketten omdat wij geen varkensvlees/gelatine eten en dat zit ook echt in zoveel dingen, in drop, pepermunt, pudding...Maar ook in een gewoon supermarktbrood zitten zoveel dingen en dat terwijl je eenzelfde brood zelf heel eenvoudig van vijf ingredienten kan bakken. Ik let zelf verder niet echt op E-nummers (behalve dan op E471 en E472 omdat dat dierlijke vetten zijn en dat zit ook echt weer overal in) maar ik probeer wel zo min mogelijk voorbewerkte producten zoals kruidenmixen, knorr wereldgerechten, zakjes, pakjes te gebruiken. Voornamelijk omdat ik die dingen echt niet te eten vind en het veel liever zelf maak, scheelt ook veel geld. En het is natuurlijk gezonder.
Ik vind die Enummers maar eng, alleen ik doe er te weinig mee. Waarom? Helaas gemak! Voor mijn zwangerschapssuiker heb ik me er wel meer mee bezig gehouden, omdat ik van die kant en klare sauzen niet zoveel mocht. Sowieso houd ik niet van lightproducten met zoetstoffen. Zoetstoffen zijn kankerverwekkend en smaken heel raar, dus die koop ik niet eens. De dieetiste die me begeleidde tijdens mijn zwangerschapssuiker liet me een kast met producten zien die ik wel mocht: alleen maar lightproducten. Ik zei toen dat ik die niet zou eten of drinken, nou toen keek ze me raar aan en vroeg me ook waarom niet. Omdat dat ongezond is mevrouw. Kan je nagaan dat iemand die je moet leren wat gezond is, ongezonde lightproducten promoot. Dat snap ik dus niet. Moest je haar ogen eens zien rollen toen ik vertelde dat je beter roomboter kan eten dan een lightproduct (qua toevoegingen dan he, niet qua vetgehalte) hahahahahhahaha. Ze zal wel gedacht hebben: mijn moeilijkste geval ooit, die gaat het niet redden. Nou mooi wel, heel gezond gegeten zonder enge lightproducten. Ik hoop voor mijn dochter ook zoveel mogelijk vers te maken als ze gaat beginnen met haar groentehapje. Dan heb ik zelf ook weer een motivatie om meer mijn best te doen voor onszelf.
Misschien dat ze normaal mensen begeleidt die proberen af te vallen? Dan is light wel handig... Makkelijke manier van wel zoet, geen calorieën.. Maar verder is het wel bijzonder ja. Zu daar snel mee klaar zijn. Zou dan ook een iets alternatievere voedingsdeskundige prettiger vinden denk ik.
Even een paar opmerkingen over E621 en maltodextrine... e 621= mononatriumglutamaat, ook wel ve-tsin genoemd. Is idd een hartige smaakversterker wat o.a in chips e.d zit. maltodextrine is een suiker. Als maltodextrine een biologisch ingredient is, dan wordt het vaak gemaakt van biologisch geteelde mais. Het zorgt er wel voor dat bijvoorbeeld de kv zoet smaakt, alleen dan zonder suiker. Maltodextrine is niet hetzelfde. Het is een zoetstof. Maltose bestaat uit twee eenheden glucose. Wanneer je meerdere eenheden glucose toevoegt (maltose + dextrose), krijg je maltodextrine. Deze maltodextrine is een wit poeder en een geraffineerd product. Maltodextrine kan zoet smaken, maar er is ook maltodextrine met een neutrale smaak. Het middel wordt dan ook voor meerdere doeleinden gebruikt in de voedingsindustrie: als zoetmiddel, maar ook als vetvervanger, textuurverbeteraar én om een product op goedkope manier op te vullen. Dat vullen verlaagt de kosten voor de producent, maar zorgt tegelijk voor een vermindering in de voedingswaarde van het product. Dus of maltodextrine hetzelfde is als E621 lijkt me erg onwaarschijnlijk...
Wat een debiel lijstje, waar komt het vandaan? E621 kan ook genoemd worden: Gistextract Mononatriumglutamaat MSG Ve-tsin Aroma Smaakversterker Gelatine, maltodextrine, specerijenextracten en moutaromas zijn eveneens voedseladditieven maar geen E621.
Op zich is er niets mis met E621. Het zit van nature in allerlei voedingsmiddelen, bijvoorbeeld tomaten, zeewier, oude kaas en zelfs moedermelk. De meeste mensen hebben totaal geen problemen met E621, of het nou toegevoegd is of in natuurlijke vorm. Zelf kan ik niet tegen grotere hoeveelheden E621 in mijn eten. Ik heb een tijdlang alle ingredientenlijsten zitten uitpluizen. Totdat ik hoorde dat mijn melk er van nature ook boordevol mee zat. Het is een stof die op de een of andere manier nut heeft in ons eten. Het zorgt er voor dat iets 'lekker' smaakt, die zorgt dat je voldoende eet. Kijk en als een fabrikant het in emmers vol gaat toevoegen omdat mensen dan MEER van z'n product gaan eten, dan is er iets mis. Maar dat ligt aan de fabrikant, niet aan de E621. Er wordt veel onzin en bangmakerij verspreid over E-nummers. Je moet uitkijken dat je daar niet in trapt. Want, zelfs biologische producten kunnen heel veel E621 bevatten, alleen hebben ze het op de verpakking gewoon een andere naam gegeven. Pasgeleden zag ik op ik meen de BRT of BBC een interessant experiment. Er was een groep mensen die aangaf dat ze ziek werden als ze eten aten waar E621 in zat, dus ze gingen nooit naar de Chinees. De hele groep werd getest of hun eigen idee klopte. Vervolgens gingen ze allemaal Italiaans eten. Op het menu stonden allemaal echte Italiaanse gerechten die van nature veel E612 bevatten (dus tomaten, parmezaanse kaas, zeevruchten). Er werd totaal geen toegevoegde E621 gebruikt. Vervolgens werd aan de mensen gevraagd hoe ze zich voelden. Een of twee werden tijdens het eten al ziek, een paar zeiden hoofdpijn te hebben, en een aantal had nergens last van. Vervolgens ging dezelfde groep Aziatisch eten, waarbij totaal geen ingredienten gebruikt werden die hoog in E621 waren. En weer werd gevraagd hoe ze zich voelden... BBC - BBC Food blog: Are E numbers really bad for you?