Ik vind rotkind ook echt gewoon 1 stap te ver.. ik zou voor altijd twijfelen aan haar professionaliteit.
laat ik even zeggen dat we de stagair er buiten gaan houden, dat hebben we haar ook gezegd. we zijn blij dat ze het durfde te zeggen, maar zij hoeft er geen last mee te krijgen. mijn zoontje is geen moeilijk mannetje, op school is hij niet altijd de netste leerling, maar dat heeft grotendeels met verveling te maken. hij heeft uitdaging nodig, je moet hem prikkelen. helaas krijgt hij dat bij haar te weinig, wat soms resulteerd in dwars gedrag. ze hield zijn hand vast omdat ze volgens haar voorkwam dat hij wat zou kunnen doen. zet hem met carnaval tussen 3 kleuterklassen en er gebeurt ook niks. hij is soms onnadenkend en erg fantasierijk. tuurlijk is een lerares ook maar mens en als ik echt gemeen had willen zijn had ik het voorval al tegen iedereen kunnen vertellen, of stampei of wat dan ook gaan maken. zo ben ik niet. maandag gaan we naar de directie, want een klacht komt ervan, het kan niet wat ze heeft gedaan en gezegd. het ging zo goed met hem, maar de klas wordt steeds groter en ik heb wel eens het idee dat het voor haar te groot is.
het is niet alleen dit, maar er zijn meerdere dingen. stoot hij per ongeluk zijn drinken om; krijgt hij te horen, wat jammer dat het net jouw beker weer is. ze schrijft andere dingen dan ze zegt en dingen worden ook overdreven. een kind maakt een koprol op de mat, hij ziet dat kind niet en springt op de mat. maakt zij er van dat hij een ander geschopt heeft, tot je doorvraagt wat er nou gebeurt is.
Ik zit met verbazing te lezen. ook sommige reacties.. kom op het is een KIND! als hij echt vreselijk is moet dat wel aangepakt worden maar neem aan dat een KLEUTER!juf dat wel op een andere manier moet kunnen dan ik hier lees. waarom moet je je hele kind beschrijven en verdedigen. bijna elke kleuter is wel eens onnadenkend en creatief en weet ik veel wat! hier ook zo'n situatie meegemaakt hoor.. t ergste was nog dat ik er met mijn neus boven op stond toen ze tekeer ging tegen mijn zoon. en was zo verbouwereerd dat ik het op dat moment nog liet gaan ook! stom! uiteindelijk is hij naar een andere klas gegaan omdat het tussen die 2 gewoon niet klikte.
hij is niet vreselijk, de meeste kinderen gaan prima met hem om, we hebben wekelijks speelafspraakjes en met zijn kinderfeestje was een groot aantal teleurgesteld dat ze niet mochten komen. tijdens de viering van zijn verjaardag mochten de kinderen hem complimenten geven en de een na de ander zei dat hij zo veranderd was, zo lief is geworden. die meningen tellen zwaarder voor me dan wat dan ook. het is een klik die mist tussen hun. we hebben eerder gesprekken gehad met haar, toen wilde ze maar niet aan de tips die we haar gaven, hoe hij is, hoe je hem aanpakt. vanaf een gesprek met een hoger iemand, was het ineens anders, het ging goed, ze ging positief met hem om. ze blijft alleen zo hangen in wat was. ze let met argusogen op hem, terwijl er genoeg kinderen in de klas zijn die ook dingen doen. maar dan is het niet erg, als hij iets doet wel. tuurlijk wordt een kind dan kribbig, hij merkt ook wel dat het niet klopt. ik blijf bij mijn mening dat hoe een kind ook mag zijn, zij is de volwassene, zij moet het op een goede manier aanpakken. en dat is niet dat je een kind twee keer voor hetzelfde straft en hem uitkaffert voor een volle klas met kinderen en dan nog huilens toe dwingt na schooltijd om iets schoon te maken. dat heeft niets met professioneel zijn te maken, dat is gewoon zwak!
op de vorige school van mijn zoontje gaven ze ook kanjertraining, nou ik vond het huilen met de pet op. ze gaven de lessen in de klas, 3 kinderen met een petje op, de rode was de pester, de witte de meeloper en de groene de goede geloof ik. op de school werd je niet geaccepteerd hoe je bent, dus kun je dat kinderen ook niet leren als de leraren zelf onderscheid maken. Dit zei ts in een ander topic
Ik krijg hele gemengde gevoelens als ik alle berichten van je lees. Allereerst is er geen discussie over het feit dat juf te ver is gegaan richting je mannetje door het noemen van "rotkind" en zo heftig te reageren op het tekenen op het poppenhuis. Daarnaast schrik ik wel van de toon van je berichten Er worden allerlei voorbeelden genoemd over wat de juf allemaal wel niet fout doet ( waarbij ik denk: hoe weet je dat allemaal? Ik ben er niet bij bij mijn dochter in de klas, dus ik weet niet wat de juf zegt als ze haar beker omgooit). Je schrijft ergens dat er niet met haar te praten valt en dat ze nu haar ware aard laat liet bv. Bovendien is dit voor je zoontje al de tweede school, omdat de eerste school niet beviel begrijp ik( op zijn jonge leeftijd van 5 jaar). Er zijn al eerder gesprekken met deze jufgeweest als ik je goed begrijp. Je schrijft een paar keer over dat het al zoveel beter gaat, er minder incidenten zijn enz. Dit impliceert bij mij dat, ondanks dat jouw zoon waarschijnlijk een schat van een zoon is en de liefste van de wereld, er toch wel wat speelt rondom zijn gedrag op school/groep. Dat mag, alle kinderen zijn verschillend, maar dat is voor dit verhaal wel van belang. Dat de stagiaire en de invaljuf allerlei uitspraken doen over de juf, ik kan het bijna niet geloven dat het zo is gezegd en als dat wel het geval is vind ik dit onbegrijpelijk!!! Ze moeten er dan zeker wat mee doen, maar dit is niet de manier! Om een lang verhaal kort te maken: ik geloof jouw emotie zeker! Maar ik denk dat er ook nog een andere kant aan dit verhaal zit. Je zult in gesprek moeten met de juf en daarbij bv de IB-er of de directeur. De juf zal haar excuus moeten maken voor de opmerking richting je zoontje als dit echt zo gezegd is. Maar voorwaarde voor een goed gesprek met een goede uitkomst is wel dat ook jij je open moet stellen voor het verhaal van de school over je zoon, als het ware objectiever naar je zoontje kijkt. Ik schrijf dit niet om je aan te vallen. Ik snap dat je je boos maakt als het om het welzijn van je zoon gaat, sterker nog: als moeder moet je dat ook doen. Ik wil je alleen benoemen welke vragen er bij mij naar boven komen als ik je verhaal lees, in de hoop dat dit voor jou iets kan betekenen. Succes morgen!
Aan elk verhaal zijn twee kanten. Waarom zou je na het switchen van school niet meer mogen zeggen wat bij andere niet lekker gaat? Als ik het goed begrepen heb lagen ze op de andere school juist constant over de vloer te rollen zonder dat er wat werd gezegd en hier wordt juist te veel gezegd..daar tussen in zit een wereld van mogelijkheden waar de meeste leraren gelukkig wel hun weg in weten te vinden. Als er echt veel problemen zijn dan zou de inval juf die ook moeten hebben. Dat zegt ook wel iets denk ik dan. Als er een kindje te druk aanwezig is, dan is een goede manier van omgang juist extra belangrijk. Positief benaderen, het zijn kleuters en als dat niet goed gaat zou je van een juf verwachten dat ze de IB-er er weer bij betrekt. Misschien doet ze dat al wel, maar dan ga je niet een kindje kleineren. Dat werkt als olie op het vuur. Bedenk maar hoe opstandig je wordt als iemand steeds iets vervelends tegen jou zou zeggen. Ts je zoon zal nog wel meer leerkrachten tegen gaan komen, die niet allemaal een goede klik hebben. Het schooljaar duurt niet heel erg lang meer in de zin van de feestdagen staan voor deur, Pasen,30 april, hemelvaart en Pinksteren, mei vakantie. Even tanden op elkaar voor je zoon, over 3 mnd is ie van dr af. Maar zou het wel melden bij de directie, zodat jullie kant van het verhaal bekend is en je achteraf niet jezelf hoeft te verdedigen.
dit is idd de tweede school voor mijn zoontje, bij de eerste zijn we weggegaan om hoe het beleid was op deze school. we waren niet de enige, op zijn huidige school zit de helft aan kinderen die van zijn oude school kwamen, maar dat staat hierbuiten. ja, hij heeft zich aan het begin van het jaar de eerste tijd niet goed gedragen, dit kwam mede door de klachten die kwamen door zijn amandelen, hij bleek slecht te horen door het vocht achter zijn oren. maar door een veranderde aanpak is dit positief veranderd en zijn amandelen zijn eruit gehaald. het ging goed en wat er nog gebeurde kwam gewoon doordat kinderen niet altijd uitkijken wat ze doen, ze lopen iemand ondersteboven ofzo. dit noemt ze dus ook een incident, iets wat niet expres wordt gedaan wordt hem wel aangerekend. hoe ik weet wat de juf zegt, zijn jullie nooit hulpmoeder met activiteiten? ik heb het zelf gehoord. vanmiddag hebben we een gesprek, de ib-er wist ons al wel te vertellen dat de berichten die ze van de juf over hem kreeg, zeer positief waren, het is echt een ander kind geworden.
precies! en ik weet ook wel dat er nog vele leraren komen, maar de kleuterjaren zijn juist zo belangrijk. de juf wilde overigens niet met mijn vriend praten vanochtend, ze liep weg. tegen de ib-er hebben we gezegd dat ze best eerst met de juf mag praten, voor het gesprek vanmiddag.
Lekker vriendelijk en proffesioneel dat ze niet met je vriend wilde praten zeg.. pffff. ik was benieuwd hoe het gesprek is gegaan.
we hebben een goed gesprek gehad, de juf werd wel de hand boven het hoofd gehouden, maar dat hadden we wel verwacht. we hebben in elk geval ons zegje gedaan. 2 belangrijke dingen; volgend jaar gaat ie naar een ander. de schriftjes waarin ze negatief schreef hebben wij, en er komt niks in zijn dossier over de inhoud. de juf moet hem meer uitdaging geven. de school en ib-er zijn enorm positief over zijn ontwikkeling, het gaat echt goed! heb vandaag nog met haar staan praten, heb op een nette manier ook nog mijn zegje gedaan. ze was poeslief tegen mij! we hebben een normaal gesprek gevoerd, over wat er gisteren is bespproken. hoe moeilijk ze gisteren tegen mijn vriend deed om die schriftjes (ze wou ze niet geven.) ze heeft nu weer instructies van hogerhand waar ze zich aan moet houden. we hadden een activiteit vanmiddag op school en ik heb haar van een afstandje in de gaten gehouden, ze ging weer goed met mijn zoontje om. kind komt de laatste twee dagen weer positief en blij uit school, dus dat ik het belangrijkste.
Fijn dat het gesprek wat heeft opgeleverd! Hoop voor je zoontje dat zijn juf tot de zomervakantie kan bijdragen aan een prettig einde van dit schooljaar.