jawel, maar het is de toon die de muziek maakt. En las later pas dat ze zelf zegt niet in een superstemming te zijn vandaag. Dus dat het wat harder overkomt. Het zij haar vergeven, maar heb nog niet eens tijd gehad om erop te reageren.
Nou dat is geen mening geven dat is andere mensen belachelijk maken, als je gewoon aangeeft '' Ik geloof er niet in want ... '' dan is dat heel wat anders dan in je tekst andere uit te lachen. Het kom in ieder geval ook op mij over als een erg denigrerend berichtje.
Ohja, hier op ZP mag je geen afwijkende mening hebben. Het spijt me werkelijk verschrikkelijk! In de eerste post wordt gevraagd hoe iemand hier in staat. Ik geef alleen mijn mening, met als voorbeeld een kopje dat breekt. Omdat velen hier zeggen dat ALLES een reden heeft. Dus zou het gebroken kopje ook een reden moeten hebben. Nogmaals, ik heb er niets op tegen als mensen hier wel in geloven, maar ik mag ook mijn eigen uitgesproken mening hebben, en hoef niet altijd een voorzichtig lieverdje te zijn. Vind het trouwens wel apart dat mensen mijn verhaal over het kopje denigrerend/afkrakend over vinden komen, en over miskramen/moorden niets zeggen. Dat vind ik dan weer een stukje harder, maar okay.
Het is de toon.... Je bent overigens niet de enige met een andere mening. ( en dat mag ook gelukkig. Zoveel mensen zoveel meningen en waar ieder over na kan denken en over kan leren) En het verhaal van je kopje is op zich ook wel grappig gevonden.
Zo las ik dat niet, maar dat kan misschien aan de manier van lezen liggen. Ik zag het gewoon als haar mening. De ene schrijft/praat gewoon wat directer dan de ander. Dat hoeft niet meteen verkeerd te zijn lijkt mij.
Ik zie niet waar ik iemand uitlach? Zou je m'n berichtje willen quoten en wat je lacherig vindt overkomen dikgedrukt willen maken of er een mening o.i.d. bij willen zetten? Dit is trouwens een serieuze vraag, want ik zie echt niet waar ik iets volledig mis heb neergezet.
Overheen gelezen dan, excuus. Had het misschien inderdaad ietsje beter kunnen verwoorden, maar bedoelde er werkelijk waar niets slechts/gemeens mee. Gelukkig is het toch nog een beetje grappig dan.
Dank voor je reactie. Het lijkt me heel heel zwaar wat jullie mee hebben gemaakt. Ik ben dan oprecht benieuwd: in welke zin heeft het verlies van twee kinderen voor jullie zo moeten zijn?
Het kopje verhaal vind ik een beetje lacherig overkomen, niet in de zin van grappig ofzo maar meer in de zin van denigrerend naar de mensen die er dus wel in geloven, misschien komt het omdat ik er wel in geloof dat ik het dan anders oppik maar vooral het laatste zinnetje dat je dan zegt dat je het onzin vind staat me niet aan. Geloof het of niet dat maakt me niet uit maar het is ( zoals al eerder werd gezegd ) de toon waar het op word gezegd. Maar goed, laten we daar nou niet over verder discussieren maar gewoon bij het onderwerp blijven.
Dames,.....alsjeblieft, laten we het bij het onderwerp zelf houden en elkaar geen verwijten gaan maken en onze eigen mening te gaan verdedigen, schieten we niets mee op. Ook respect is een levensles.......
Okay, da's duidelijk. Ik zal er voortaan op letten en m'n berichtje nogmaals doorlezen voor ik het post! Nogmaals excuus. Gaan we nu inderdaad maar weer on-topic, sorry!
Uhm....ik denk dat je keuzes na de gebeurtenis een hoop bepalen. Hoe ik er voor kies om met een bepaalde situatie om te gaan. De situatie heb ik niet in de hand, die overkomt me, maar ik heb wel de keuze hoe hier mee om te gaan. En die keuze bepaalt weer de volgende stap in mijn leven. Tja en achteraf gezien (wel zo makkelijk) zijn sommige keuzes niet altijd even slim en handig geweest, maar ze hebben me wel gebracht waar ik nu ben en sommige keuzes hebben me een hoop levenservaring gebracht, wat ik nu kan door geven op mijn kinderen. Dus alles gebeurt met een reden, zodat je een keuze hebt hoe met de gebeurtenis om te gaan.
Dat had je al gezegd, omdat het je dag niet is. Dus het is oke hoor. Maar ja geef je een reactie hier, dan ben je alweer 10 reacties verder, dus vaak is de reactie van jezelf alweer achterhaald. Niet bij te benen
Ik heb erg doorgedramd ovsr het zo jong krijgen van kinderen en ik twijfelde in de zwangerschap of mijn man het wilde of het voor mij deed, toen onze dochter overleed werd voor hem duidelijk hoe bijzonder het was, en voor mij dat hij het echt wilde! Ik heb geleerd dat als ik me zorgen over iets maak, eens moet vertrouwen op dat gevoel en niet moet afgaan op anderen die zeggen dat het wel ok is! Zo zijn er weleer dingetjes! En het grootste van alles, ik heb om me heen al een aantal mensen kunnen helpen met onze ervaringen! Helaas, ik had gewild dat het niet nodig was geweest, maar ik ben blij mensen te kunnen zeggen dat het echt beter wordt!
Maar als ik dit zo lees, heb je veel geleerd van een gebeurtenis. Maar ik zie geen reden van je gebeurtenis. Want het verliezen van je kind is vreselijk. En dan ook nog twee keer. Ik kan dan niet geloven dat daar een reden voor is. Mooi om te lezen dat je zo'n grote steun voor anderen bent geweest. Dat moet ondanks de vreselijke situatie ook wel bijzonder zijn geweest.
Het leren is toch de reden van de gebeurtenis? Ze heeft van dit soort dingen geleerd, dat was dus de reden, een eye opener, de andere reden is dat ze andere mensen met haar ervaringen kan helpen.
Meestal worden dat soort dingen gezegd om iets, waar helemaal geen chocolade van te maken is, te relativeren. Ik denk wel dat mensen meer aan kunnen dan ze denken en er ook van leren. Als dat dan die reden moet zijn...