Mijn vriend vind het allemaal wel best,hij ziet het probleem niet maar hij is het dan ook al jaaaaaren gewend.. Het zit daar ook wel in de familie. Vroeger was ik dol op mijn schoonmoeder. Ze had een café,ik had daar een bijbaantje en hielp ook heel vaak gewoon mee..heel gezellig. Toen wij samen gingen wonen (het café had ze al niet meer) werd het al wat minder gezellig en toen ik zwanger was,werd het een eersteklas bitch! Gemene opmerkingen maken ("nee hoor,jij kunt niet misselijk zijn,dat is alleen s'ochtends" of "Die kraamhulp is wel schoon zeg,nou heb je eens gezien hoe het moet" enz enz),alles had zij 10 keer erger gehad en de hele dag door herinneringen ophalen over hoe het vroeger was toen mijn vriend klein was..zo vermoeiend! Ze kan hem gewoon niet loslaten,daarom praat ze zoveel over vroeger denk ik. Ik las hier ergens over een moeder die altijd een luisterend oor is?? Nou,zij niet hoor.. Ze praat alleen maar over zichzelf en klaagt ALTIJD!
Heb niet alles gelezen, maar van wat ik gelezen heb krijg ik spontaan de kriebels ... je zou haast overwegen om minstens 100 km verderop te gaan wonen in een huis waar geen kamer over is (met het oog op te lange logeerpartijen, haha).
Daar zat ik ook al aan te denken maar dan wil hij vast ook lezen wat ik geschreven heb en dat vind ik dan minder.. Hij denkt al dat ik gewoon een hekel aan z'n moeder heb,dat ik daarom klaag of mopper over hun ziekelijke band.. Ik kan hem 1000 keer zeggen dat het niet gezond is,hij ziet het niet..
Mijn vorige relatie met mijn ex waar ik 2 jaar mee heb samengewoond is hier op gestrand. Bij mijn ex was de navelstreng ook nog niet doorgeknipt. Zijn moeder was zelfs gepikeerd toen ik haar aanbod niet aannam om bij ons te komen poetsen . Hij was ook door en door verwend . Lustte bijna niks , wat door zijn moeder kwam omdat zij altijd kookt wat haar zonen lekker vinden ( soms 2, 3 verschillende gerechten ) Ze zei ook vaak (zogenaamd ) voor de grap " Kom maar weer bij mama wonen jongen " en in het begin van onze relatie strikte ze zijn veters zelfs nog. Echt ziekelijk! Ik heb er ook wat van gezegd wat me niet in dank werd afgenomen. Ik was maar een buitenstaander en hoorde me daar niet mee te bemoeien. Wat ze niet snapten ( zijn vader evenmin ) is dat het niet meer van de tijd is dat een man niet voor zich zelf kan zorgen en daar een vrouw voor nodig heeft. Ik heb hem laatst nog gesproken en toen vertelde hij dat hij laatst ruzie had gehad met zijn moeder omdat ze per ongeluk boerenkool had gemaakt en ze hoort te weten dat hij dat niet lust..pfff zo kinderachtig en ik ben blij dat ik de relatie verbroken heb en nu weer 1 kind heb ipv 2. Igg heel veel sterkte gewenst. Ik hoop voor jou dat jullie relatie hier tegen bestand is!
ik denk dat je sm eens op een cursus moet ofzo waar ze leert vowoordjeor zichzelf te zorgen. en zou ook een hartig woordje met je man spreken,jeetje zeg
oh nee, wat erg!! Dit zou ik echt niet kunnen zo hoor, jeetje! Volgens mij kan jij echt wel best veel verdragen. Waar ik mijn ogen het meeste van open trok.. Boos als ze niet mee mag op vakantie?? HUUH? Dat kan toch helemaal niet, je moeder meenemen op vakantie! Ik zie het al voor me Je moet toch echt wel even een rustige romantische tijd met twee kunnen hebben, een vakantie is zo bijzonder! En meerdere keren bellen per dag, elke dag langs gaan.. pff dit is er zover over! Haar sollicitaties versturen? Naja zeg ze is toch volwassen!! Ik neem aan dat ze hem wel zelf opgevoed heeft, toen moest niemand haar helpen, en nu moet hij springen voor haar? Oke hij vind het zelf niet erg, maar dit is niet gezond hoor! Ziet hij zelf niet dat andere mannen dat helemaal niet doen? Hij moet voor z'n eigen gezin zorgen, niet voor z'n moeder! Volgens mij heeft hij veel geluk met jou, bij mij en vele anderen zou het niet waar zijn.
Het is misschien wat extreem, maar ik vraag me toch af waarom jij er een probleem mee hebt, TS, en niet omdat ik me het niet voor kan stellen, maar op zich doe je er niemand kwaad mee om een sterke familieband te hebben
Omdat onze relatie er onder lijdt. Ik voel me niet gehoord,al zeg ik het iedere dag..hij doet er niets mee. Vandaag ook nog over gehad en hij snapt me gewoon echt niet! Hij vindt gewoon dat ik iets tegen zijn ouders heb en dat ik ze daarom weg wil houden. Ik heb niets tegen zijn ouders maar wel tegen het feit dat ze zich te veel (en dan vooral schoonmoeder) in ons gezin mengen.. Schoonvader komt iedere dag (!!) langs, dat is toch niet nodig?
Brrrr, krijg er de kriebels van als ik dit lees... vent moet een goede schup onder z'n reet hebben en wakker worden. maar dat zal je vast al eens geprobeerd hebben als ik al die schoonmoeder verhalen lees dan ben ik gewoon blij dat mijn schoonmoeder nooit kinderen gekregen heeft
Nee dat is zeker niet nodig...Ik zou persoonlijk ook helemaal gek worden maar nu ben ik ook niet iemand die snel bij mensen de deur platloopt en ik hou er ook niet van als er elke keer mensen bij mij zouden langskomen. Ja als je hebt afgesproken maar van mij hoeft onaangekondigd bezoek sowieso niet zo. Maar heeft je schoonvader verder niemand ofzo?! Niks te doen de hele dag? Echt als ik je verhaal zo lees zou er een punt komen bij mij dat ik echt zou zeggen of je kiest voor je gezin of voor je moeder want ik zou er helemaal gestoord van worden. En ik vind het gewoon ongezond om zo'n relatie te moeten hebben met je volwassen zoon.
Je zegt het zelf, hij wil er niets mee doen. Hij vind het niet erg dat jij je zo voelt, hij vindt het niet erg dat zijn ouders dagelijks bij jullie zijn. De bal ligt dus bij jou: - je zegt niets en leert hiermee om te gaan - je gaat zelf in gesprek met je schoonouders, hoewel ik gok dat daar ook weinig begrip zal worden getoond - je zet een punt achter de relatie
Ik vind het zo moeilijk.. Ermee om leren gaan,dat probeer ik al jaren maar het lukt niet. Met mijn schoonouders in gesprek,dat loopt geheid uit in een gigantisch drama want ze kunnen beiden niet tegen kritiek. Een punt achter de relatie zetten,dat wil ik natuurlijk ook niet..
M'n schoonvader blijft meestal maar eventjes, een kwartiertje of half uurtje maar ook weleens langer (als ik werken ben). Ik vind iedere dag gewoon zo overdreven want die man (hartstikke aardig verder) belt mijn vriend ook gemiddeld 2 a 3 keer per dag.
O bah, dat smsen doet het hem. Wat ontzettend klef en overdreven. Praat erover, met beide partijen. Straks kost het je relatie en dat zou jammer zijn. Maar brrr, wat krijg ik hier de kriebels van.
O ik lees nu net dat dat geen resultaat oplevert. Ik heb mijn man een keer voor de keuze gesteld. Ik of zijn moeder. Maar die band was echt niet zo extreem zoal bij jullie en dat vond ik al erg, moet je nagaan. Hier was het meer dat Schoonmoeder overal mee bemoeide en haar adviezen en zin doordrukte en haar mening en ml trok altijd haar kant. Steunde haar en mij niet. Paar keeer flinke ruzie over gehad en toen gezecht ik of je moeder. Hij koos voor mij. Maar hij weet, dat de eerste de beste keer ik weg ben. Klinkt nu mss oppervlakkig wat ik vertel, maar er zijn best heftige situaties voorgevallen. Maar goed, ik ben daar heel hard en direct in. Hij weet, hoeveel ik ook van hem hou, ik ga echt weg als het weer voorvalt.
Ik denk dat jij de situatie wel op twee manieren moet bekijken. - Jouw schoonouders die zich mengen in jullie relatie SAMEN, die commentaar leveren op jou, beslissingen willen nemen over jullie gezin of jullie kind enz... -> dat kan inderdaad niet, en dat moet je als partners ook niet willen. Hierover zou ik zeker met partner serieuze gesprekken voeren en samen bekijken hoe je dit gaat veranderen -> Jouw schoonouders die elke dag willen praten en koffie drinken met hun zoon, en tevens jouw man die dat blijkbaar ook wil. Dit gebeurt buiten jou om, zij komen als jij er niet bent, en ze bellen op zijn eigen telefoon om te vragen hoe het met HEM gaat. Ik vraag me nu echt af WAAROM jij dit zo erg vindt? Wat heeft deze relatie met jou te maken? Ik vind het echt te ver gaan dat jij je man wil verbieden om zijn ouders te zien op momenten dat jij er toch niet bent. Jij hebt geen recht om te bepalen hoe hecht de relatie van iemand anders is met zijn ouders. Ik snap dat jij niet zo hecht wil zijn, maar jouw man heeft daar blijkbaar wel behoefte aan? Stel dat het zijn beste vriend was of de buurman die elke dag even koffie kwam drinken bij je man als jij op je werk bent? Zou dat wel 'mogen'? Of moet je man perse alleen thuis zijn met kind als jij werkt, omdat je je anders vervangen voelt? Mijn reactie is misschien wel hard, maar ik heb het probleem juist uit elkaar gehaald, omdat ik denk dat jij 2 dingen door elkaar haalt. Je hebt problemen met de bemoeinis met jouw schoonmoeder met jou (en haar commentaar op jou), en daarom wil je dat je man ook zijn band met zijn ouders maar verbreekt.