Jaaa zoo spannend allemaal.. Ik had dat doorzichtbare cervixslijm.. Maar ik wist toen nog niet dat het een symptoom van eisprong was. Las ik pas later op internet Hahaha ! Ook geen sex gehad toen. Jammer!
Spannend allemaal. Ik kan me voorstellen dat de dagen aan je voorbij trekken en dat je heel graag wilt testen. Ik ben benieuwd of ik volgende maand mijn geduld kan bewaren haha. Ik hoop wel van harte dat er iemand tijdens de paasbrunch met de familie met een big smile aan tafel zit . En dan je mond dichthouden, dat lijkt me ook super moeilijk! Ik ben zo'n open boek, dus ik ben bang dat mijn gezicht dan boekdelen zou spreken. Ben benieuwd
Hahahaha @guusje82 dat heb ik ook! Maar nu mn ongi weer voorbij ben ik wel weer een stuk rustiger! Ik hoop het heel erg vor je!!
@Guusje 82: ik duim voor je! Hoop echt dat het raak is. Dat geheim houden heb ik ook, lijkt me zoooo moeilijk. Ik heb vooral een hele hechte band met mijn zus, ik denk dat zij er zo achter is . @Rph89: lastig zo'n eerste maand na pilstop. Ik zou niet meteen uitgaan van een cyclus van 28 dagen, de cyclus bij de pil is kunstmatig dus dat telt niet. Ik zou zelf zeker tot 35 dagen wachten of zo met testen, tenzij je vrij zeker weet dat je je ei hebt gevoeld. Ik hoop dat je zwanger bent, maar als dat niet zo is hoop ik dat je snel ongesteld wordt, zodat je weet dat je lichaam werkt en je de volgende ronde in kunt.
Ik hou het denk ik ook niet geheim. Nu inprincipe ook niet. Bij iedereen uit mn omgeving weet van onze wens. Ik vind het ook fijn om het er over te hebben. Natuurlijk niet 24/7, maar daarvoor is dit forum En als het eventueel niet lukt, vind het het ook fijn om er over te kunnen praten. Ik heb zelf 2 vriendinnen die via IVF uiteindelijk een kindje hebben gekregen en ook zij zijn dr altijd heel open over geweest. Ik vind het altijd een beetje raar, waarom er zo'n taboe over heerst? Maar wie weet denk ik er t.z.t. anders over. Hoe staan jullie hierin?
@ Daantjuh Ik vind het dubbel. Iedereen weet ook van onze wens, dus het zal niet geheel onverwachts komen. Maar ik ga het niet gelijk aan de grote klok hangen. Ik denk dat ik eerst samen met mijn vriend wil wennen aan het idee en een echo afwachten. Je hoort tegenwoordig zoveel verhalen over dat het mis gaat in de eerste weken. Een vriendin van mij had het ook vrij vroeg verteld (6 weken geloof ik). Die werd vervolgens overspoeld met cadeautjes, kaartjes en felicitaties en met 10 weken kreeg ze een miskraam. Dat was wel erg zuur. Daarom zou ik graag wat langer wachten om meer zekerheid te hebben, voordat ik echt op de roze wolk klim. Maar ik denk dat mijn moeder het al wel eerder weet hoor
Ik kan het ivm me werk niet stil houden tegen me baas en me naaste collega.. Ik zou het me ouders en beste vriendin vertellen de rest vertel ik het bij een goede eerste echo of bij 10 weken. Hoop alleen dat ik het volhou, ik kan dat moeilijk voor me houden denk ik. Bolleke, hoop dat ik snel zekerheid heb.. Maar ik denk dat ik toch dit weekend een test ga doen als ik nog niet ongestelt ben geworden!! Ik heb afgelopen november een miskraam gehad, ben door de pil heen zwanger geraakt. Had paar dagen gespuugd en er niet overna gedacht dat ik opnieuw de pil moest nemen.. Na wat vreemde gewoontes gestopt met de pil en smiddags een test gedaan, die was niet extreem duidelijk, de dag erna heel erg buikpijn gehad en een extreme bloeding.. Dus ik denk dat me lichaam nog wel redelijk normaal is.. Maar ik weer het natuurlijk niet.
Ik had het weekend steeds last van steken in me lies dat had ik ook net voor me eisprong de week ervoor. Die waren maandag over. Sinds vandaag zijn ze weer terug en nu ook bij me rug op precies dezelfde hoogte Weet niet wat ik moet denken. Maar word verdomt spannend nu. En jij heb jij al verschijnselen? Voor de dames die over 2 dagen kunnen testen is het ook super spannend zal voor jullie duimen. @rph89 mijn eerste echte ongi na me pil was al na 26 dagen veel vroeger dan ik ooit had want voordat ik met de pil begon zat ik meestal op 30 dagen. Weet je nog hoe je dat had voor je de pil begon?
ik had ook juist een paar dagen geleden last van krampen en steken en een beetje roze bloedverlies (maar echt weinig), vandaag valt het weer reuze mee... weet ook niet zo goed wat ik hiervan moet denken... ik heb het vaak als ik in bed lig 's avonds en kan daardoor moeilijk in slaap vallen.. We zullen helaas toch maar gewoon moeten afwachten... lastig als je het zo graag wil en zo ongeduldig bent
Ik heb met niemand echt gedeeld dat we bezig zijn. Maar gezien mijn leeftijd, en het feit dat 3 goede vriendinnen afgelopen jaar een kindje hebben gekregen, zal het niemand verbazen als het zover is denk ik. Bovendien drink ik graag een biertje of wijntje, dus als het qua timing zo uitkomt dat we net een feestje hebben of zo, is het lastig te verbergen. Aan de ene kant vind ik het ook onzin om er zo geheimzinnig over te doen. Aan de andere kant wil ik het nog niet meteen van de daken schreeuwen omdat het nog mis kan gaan. Ik denk dat ik minimaal zou wachten tot de eerste echo, alleen vertel ik het mijn zus wel eerder.
Spannend! Vooral met dat roze bloedverlies... Ik heb ook een keer gehad dat ik bijna een week voordat ik ongesteld moest worden 1 drupje oud bloed had. Ik dacht nu is het raak! Maar helaas... Geen idee wat dat was. Maar ik wil je niet ontmoedigen! Ik duim voor je!
mijn lief en ik houden onze kinderwens wel voor onszelf: we vinden het leuk om onze ouders te verrassen met het bericht dat ze opa en oma worden (mijn schoonouders dan voor de 2e keer). Ik heb het wel aan mijn beste vriendin verteld dat we bezig zijn, vind het wel fijn om een vertrouwd iemand te hebben om erover te kunnen praten. Ik denk wel dat als het lang zou gaan duren en we de MMM in zouden moeten, dat ik dan mijn ouders ook vertel waar we mee bezig zijn, met het oog op steun en zo...
Ja dat denk ik ook, dat je dat wel deelt. In ons geval zal het dan ook zo zijn dat ze niet snappen waarom het nog niet zover is denk ik. Maar om erover te kunnen praten zou ik dat ook doen ja. Ik denk sowieso, hoe langer het duurt, hoe lastiger het is om het voor jezelf te houden. Merkte afgelopen maand al aan mezelf dat ik het er moeilijk mee had, zaten op een verjaardag met kleine kindjes toen ik ongesteld werd. Toen moest ik mn tranen wel echt wegslikken. Maar wist ook van iemand anders die er was, dat die al bijna 3 jaar bezig zijn, en een paar mislukte IUI pogingen achter de rug hebben. Ik kreeg des te meer respect voor haar! Dat relativeert dan wel weer...
Bij ons weet ook bijna niemand dat we bezig zijn. Wil het voor me ouders en schoonouders als verassing houden als het zo ver is omdat ze beide voor het eerst opa en oma zullen worden en ze het best graag willen. Ik heb het alleen verteld tegen goede vrienden van ons die pas een kindje hebben en mijn zus. Als ik eenmaal zwanger bent willen we ook wachten tot de 1e echo. Misschien dat we het wel eerder aan onze ouders vertellen.
Wij gaan ook proberen het geheim te houden tot de 12 weken. We hebben ook aan niemand verteld dat we bezig zijn behalve mijn zusje. Zij vertelde onlangs dat ze al 9 mnd aan het proberen is voor een tweede en het niet lukt. Toen heb ik verteld dat wij ook bezig zijn. Nu zijn we sisters in crime Denk dat bij ons de wereld in shock is als we het gaan vertellen, niemand verwacht het van ons omdat we altijd zo anti zijn geweest.... Waar een klein lief neefje al niet goed voor is
Als ik zwanger zou zijn zou het voor allebei onze (schoon)ouders het 4e kleinkind worden. Toevallig vroeg een vriendin laatst, toen we het over kinderen hadden 'jij bent toch nog niet met de pil gestopt?', toen heb ik wel gezegd dat ik al 3 maanden gestopt was, maar verder weet helemaal niemand het. Mijn moeder denkt wel dat ik ergens dit jaar een keer met de pil ga stoppen, zij 'voelde' mijn kinderwens wel aan (dat heb ik dus maar een beetje in het midden gelaten), maar ze weet niet dat mijn man ondertussen ook een kinderwens heeft, dus als het een beetje wil vlotten zal het ook echt als een verrassing komen.
En ik denk als ik zwanger ben, we het geheim houden tot aan de eerste echo. Dan ouders vertellen, daarna broers/zussen en dan rond 10-12 weken de rest! En jullie weten het natuurlijk meteen als ik een positieve test heb! (baal een beetje van vanochtend zeg)
Ik snap dat baalt. Maar het kan nog he zolang je nog niet ongi bent kan alles nog. Zal voor je duimen.