Fijn dat hij hulp gaat aannemen. Maar ik kan me jou gevoel wel voorstellen. Nu "moet" jij sterk zijn en geduld hebben, terwijl het voor jou ook enorm zwaar is. Heel veel sterkte! Ik hoop dat jullie hier samen uitkomen. En als dat niet lukt, dat je het dan in ieder geval met een 'goed' gevoel kunt afsluiten, omdat jij er alles aan hebt gedaan wat je kon doen om jullie kindje een basis te bieden in een gezin met twee ouders. @Novaa en FairyLaughs: Wat hebben dat soort reacties nou voor zin?? Ik vind dit echt iemand schoppen die al op de grond ligt. Nogal aanmatigend dat jullie denken het beter te weten, terwijl je de mensen waar het over gaat niet eens kent!
Sorry hoor maar ik hoef TS toch niet naar de mond te praten? Ik spreek uit mijn eigen ervaring en als ik alles lees wat TS schrijft dan gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen en heb ik één grote deja-vu. Wij kennen allemaal TS en haar man niet dus zeggen dat man lijdt aan een PND is net zo ongegrond. Wat ik ook al zei is dat ik TS geen rotgevoel wil geven maar dat ik het niet uit zou sluiten als ik haar was. Niets is zo lullig om er na maanden therapie alsnog achter te komen dat er een ander is.
Sorry TS, ik denk er hetzelfde over en dat is totaaaaal niet lullig bedoelt. Waarom je telefoon verstoppen, wachtwoorden/toegangscodes veranderen zie ik geen 1 depressief iemand doen hoor en zou ik toch verdacht vinden
Ik gun sowieso niemand een depressie, maar jullie mannen al helemáál niet.... Je zal zo ontzettend diep in de put zitten en óók nog een vrouw hebben die zonder pardon je onmiddellijk op zou geven "omdat er toch wel een ander zal zijn" zucht ik weet niet waarom ik dit doe, maar goed: Ja, mijn man doet raar.! mijn man is helemaal niet meer wie hij was, ziet alles met een zeer vertekende blik. zo van de wereld als hij is, dat acteer je niet.! (zeker niet als je net als hij een zeer slecht leugenaar bent) hij zegt ook niet dat hij depressief is om iets anders te verbloemen, sterker nog, van een depressie wil hij niet echt horen, hij beseft nu dat hij misschien wel hulp zou kunnen gebruiken bij het op een rijtje krijgen van zijn gedachten, maar beseft zelf niet eens hoe erg het is.. hij voelt het allemaal niet meer.. ook is hij vannacht thuis komen slapen omdat hij ruzie heeft gemaakt met zijn ouders, waar hij dus eigenlijk zou slapen.. telefoon niet opnemen, niet reageren op berichten.. juist heel typerend voor een depressie, alles is hem teveel en hij wil alleen maar rust.. zijn hoofd zit vol zoals hij zelf zegt.. ook zijn vriend maakt zich inmiddels veel zorgen.. en na maandag heeft hij wel met me gesproken, maar tussen al deze shit door zal ie inderdaad wel een ander hebben.. en ik ben gewoon heel naïef... *zucht*
depri.? dat zeiden wij vroeger toen we 12 waren en een vriendje het had uitgemaakt.. heb je wel eens iemand met een depressie in je omgeving gehad.? (depressie dus, niet iemand die zich "depri voelt". Ja, hij vertoont vluchtgedrag.. voor zijn eigen gevoelens, voor de angst om ineens de zorg voor zo'n kleintje te hebben, zijn onzekerheid over ons, nu alles zo anders is geworden.. nou ja, het zit zo diep dat ik niet eens kan beginnen het uit te leggen.. Dus ik wacht gewoon rustig op de volgende 10 reacties dat er zéker een ander is.. (één van jullie dan misschien.?)
Beste Esme66, Ik vind het superknap zoals je met de situatie omgaat. Je kwam hier om je verhaal te doen en zoals je gemerkt hebt heeft iedereen er een andere mening over. Doe iets met de meningen die je deelt, laat de andere langs je heen gaat. Ik wens je veel sterkte toe de komende tijd! Liefs Vief
Poe hee wat en zware situatie esme. Mijn man heeft de afgelopen jaren ook een zeer zware depressie gehad, ook nav de veranderde situatie met een kindje erbij. Dus ik herken heel veel van wat je schrijft: vluchtgedrag, terugtrekken, afkatten, te veel gedachten, onrustig, malen, energieloos, denken dat hij het gezin niet meer wil, opeens veel willen stappen etc. Er was bij ons absoluut geen ander in het spel. Daar had hij helemaal niet de energie en scherpte voor. Na veel therapie en medicatie zijn we nu weer helemaal blij allebei, maar het was een lange, zware weg. Veel sterkte!
Wat een k*t situatie Esme66! Maar volgens mij heb jij alles prima op een rijtje. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik geloof dat voor de meeste mannen wel geldt: hoe harder je aan hem trekt, des te harder hij je weg duwt.. En wantrouwige dames: zelfs als de man van TS een ander zou hebben (wat ik niet denk), zou dat dan reden zijn om niet meer voor je huwelijk te vechten? Voor je gezin? Ik geloof dat als beide partijen er voor gaan, ook dat overwonnen kan worden. Hou je taai! X
Ik heb helaas wel wat ervaring met depressie. En sommige mensen gaan dan 'rare' dingen doen. Vluchten past zéker in dat plaatje, evenals niet praten en contact uit de weg gaan. Als iemand net 2,5 jaar getrouwd is, vind ik het ook niet gek dat hij makkelijker met zijn ouders praat dan met zijn vrouw. Mensen met een depressie kunnen zich kapot schamen, en laten zich soms alleen zien aan één of twee mensen van wie ze weten dat die ze nooit zullen afwijzen, of die ze niet zó lief hebben dat ze desnoods riskeren dat ze die kwijt raken als ze eerlijk zijn over wat ze voelen. 'tuurlijk kan alles, inclusief ontrouw, maar depressie is helemaal niet zo onwaarschijnlijk als sommigen het laten lijken. sterkte TS, voor jou en je man.
Herkenbaar al vertoonde ik toen zelf dit gedrag en later mijn man. Wij hadden een zware start met onze dochter. Ik wou alleen nog maar weg en mijn man stak zijn kop in het zand. Voor hem was het erg wennen aan het vaderschap , de verantwoording voor zo n klein hummeltje is heel wat ! Zn vrouw was zichzelf niet, alles glipte weg. Heel veel sterkte en hou vast aan je eigen gevoel en waarheid .
Esme66: Ik wilde je graag heel erg veel succes en sterkte wensen. Ik vind het erg knap hoe je met de situatie omgaat. En ook met de reacties van sommige dames. Digi-knuffel.
Ik heb heel veel respect voor je en wens je echt heel veel sterkte. Dit gaat voor jullie allebei niet makkelijk worden en ik hoop dat er ook voor jou een vorm van hulpverlening mogelijk is.
Dames, een depressie mag echt niet onderschat worden! Ik heb zelf een lichte depressie gehad, en het is onbeschrijfelijk hoe ik me toen voelde. Als m'n man (toen nog vriend) dan ook nog de benen zou nemen... Juist door steun en door de therapie ben ik er overheen gekomen. Esme, sterkte! Het word voor jou ook een zware tijd. Misschien kun jij ook met iemand praten?
Dat is ieder zijn eigen keus, of je ervoor wil vechten als je partner vreemd gaat vind ik. Ik niet, dan ben ik echt voor altijd weg. En een depressie inderdaad niet onderschatten. Weet er helaas alles van.
Er is een verschil tussen een keer zeggen wat jij denkt en je eigen ervaring delen of er over doorblijven drammen. Je hebt haar al gewaarschuwd, prima. Maar ik vind het echt raar om daarover door te blijven gaan als ze al zo duidelijk aangeeft dat ZIJ (de persoon die notabene in de situatie zit) al heeft aangegeven dat ze dat echt nietgelooft en hele andere signalen ziet. Er zijn ook mensen die andere dingen meemaken dan jij. Dat jij helaas een man hebt gehad die vreemdging, hoeft niet te betekenen dat elke man die al dan niet verdacht gedrag vertoont, meteen ook een ander heeft.
Esme Ik ben bekend met depressies mn moeder heeft er jaren last van gehad. Valt niet mee en is voor buitenstaanders niet te bevatten wat her is..het is niet je zomaar even niet lekker in je vel voelen zitten..het is zoveel meer als dat. Ik wens je heel veel sterkte en kracht. En hopelijk wil je man uiteindelijk hulp aanvaarden...en komen jullie er SAMEN STERKER uit. Liefs
Hallo ts.. Hier ook een man met een depressie... En dat is niet niks! Gelukkig zijn wij eindelijk in de opgaande lijn. Emoties en liefde tonen was erg moeilijk voor hèm. Hetbwas immers zo'n puinhoop bij hem vanbinnen. Dat nadenken over ons even geen optie was. Gelukkig deed mijn man het omgekeerde van die van jou. Hij klampte zich juist aan ons vast. Mocht je vragen hebben mag je mij altijd pben.
Esme, ik wil je heel veel sterkte en moed toewensen. Laat je niet opjutten door de reacties waar je het niets eens met bent. Het is duidelijk dat je alles op een rijtje hebt en een hele sterke vrouw bent. Mijn complimenten omdat je je man zo blijft steunen en niet de benen neemt! Ik hoop voor je dat alles uiteindelijk terug goed zal komen. Dikke knuffel!
zou voor mij wel een reden zijn om er niet meer voor te vechten nee bah het idee dat ie ze ding in een ander heb gehad bahbah nee daar zou ik niet overheen kunnen komen. en meestal is 1 x vreemdgaan gaan vaker vreemdgaan want vrouw gaat toch niet weg dus.. was als reaktie bedoeld op waar jij op antwoord met dit. is niet helemaal goed gegaan