Onze altijd zo tevreden, lieve en rustige meisje is de laatste dagen enorm veranderd. Het woordje Nee heeft ze uitgevonden en het lijkt het enige antwoord dat ze kan geven. Daarnaast wil ze alleen maar Mama en als papa in de buurt komt begint ze al te 'klagen' en ze kan echt overstuur raken als ik vervolgens uit het zicht verdwijn. Of bijvoorbeeld als papa ipv mama haar uit het autostoeltje haalt. Als papa alleen met haar is is hij wel prima. Naar bed gaan is ook al een paar dagen 'feest' terwijl het eigenlijk net zo goed ging. Dé vraag: hoe gaan jullie hiermee om? Ik vind het enorm lastig dat ze overal Nee op zegt en ontzettend aan me hangt momenteel. Ben nu 26 weken zwanger en heb last van BI dus ik kan haar simpelweg niet continue dragen en oppakken. Probeer ipv het stellen van vragen nu keuzes te geven. Daarnaast probeer ik haar gedrag te negeren. Als ik 'boos' wordt dan wordt haar reactie ook heftiger dus dat werkt niet echt. Maar wat kan ik nou nog meer doen? Hoe pakken jullie het aan?
gezellige fase he hier ook zo'n meisje wat heel de tijd (of toch in ieder geval vaak) nee zegt. Wat ik er mee doe is afhankelijk van wat er moet gebeuren. Zegt ze nee omdat ze geen pindakaas op brood wil maar met pasta/worst/kaas/etc ga ik er in mee. Is het nee omdat ze naar bed moet, in bad, in de kinderstoel om te eten, dan heeft ze pech en til ik dr op. Na ee minuutje is het over hier en werkt ze weer gezellig mee. Ene keer gebeurd het dus toch zoals ik wil, andere keer krijgt zij dr zin en weer een andere keer maken we een compromis (als je boterham op is mag je een nieuwe)
Hier is die fase nu al begonnen, met 18 maanden! Neeeeee of het op een brullen zetten als ik nee zeg en daarbij zijn handjes vastpak, dramaking door op de grond te gaan liggen huilen, ineens aan allerlei dingen komen wat hij voorheen nooit deed... Maar ondanks dat krijgen we veel kusjes en knuffels!
Hier net zo. Gezellig is anders. De hele dag schreeuwen en huilen, niks is goed. Pffff, niet leuk. Het MOET gewoon beter worden, hopelijk snel.
Ik hoor ook graag tips, ik zie de bui al hangen, sinds kort is het nee, nee, nee.... Maar goed, in de meeste gevallen zijn er twee opties, en één vd twee bevalt hem wel, en soms heeft hij pech en dan is het drift. Gelukkig valt de drift in mijn ogen nog mee, maar kan maar vast voorbereid zijn met goede tips.
Ow ja, en twee opties aanbieden is meteen een tip, die heb ik gekregen van een vriendin met een 2-jarige. Die op peutercursus is geweest. Dus als hij boos wordt omdat hij een koekje wil, dan zeg je, je mag geen koekje maar wel een banaan of zoiets. En als je al weet dat het nee+ drift gaat worden bied je meteen twee opties aan, dus ga je in de kinderwagen of gaan we met de buggie... Hier valt het tot nu toe wel mee, maar deze methode werkt voor de kleinere dingen hier al vrij goed.
Wij zitten er ook weer opnieuw in, nog heftiger als hiervoor (rond 18mnd) Twee opties aanbieden is hier ook geen succes want blijf gewoon nee als antwoord geven en daarbij op de grond liggen en schreeuwen. Helaas dus geen tips voor je, maar wel herkenning..
Hier was het vanmorgen.. We gingen even fietsen en fietsten langs ons thuis af om cake te brengen. Ze hadden net koffie gezet, dus bleven we even koffie drinken. Daan wilde ook drinken, maar ik had niks meegenomen, dus een bekertje gepakt met drinken erin. Hij kan hier nog niet zelfstandig uit drinken, wel als wij het vasthouden. Hij wilde het zelf doen, maar dat wilde ik ff niet, want hij had net zijn "goede" kleren aan voor straks als we op visite gaan. Hij werd boos omdat ik de beker vasthield en zette het op een brullen. Toen heb ik ook gezegd: Daan, het is of drinken met mama's hulp of geen drinken. Na een minuut of tien kwam hij toch bij mij drinken met mijn hulp. Hij had dorst, want dronk het in een keer op!
Niet alles zo vragen dat ze nee kan antwoorden. Voorbeeld hier is dat mijn vriend vraagt: ga je mee naar bed? Nee dus! Dus het is meer dat we zeggen dat ze iets gaat en dat lijkt te werken.....
Vandaag weer een superhysterische dreumes. Ik heb hem 2x naar bed gebracht en hij heeft ook 2x geslapen . Heel bijzonder, maar kennelijk heeft hij dit nodig. O ja en ik reageer echt niet altijd op zijn nee. Het is ook vaak ja. En ik probeer zo min mogelijk te vragen, dan hoeft hij ook geen nee te zeggen.
Wij zitten sinds een maand in die fase....kan best pittig zijn, Als ze boos wordt besteed ik er niet teveel aandacht aan en ga door waar ik mee bezig ben. Ook hier gaat het prima met papa als ik weg ben maar zodra ik thuis kom is het alleen maar mamamamamama....hangen, op schoit, kroelen, kusjes geven. Ik probeer hier ook zoveel mogekijk vragen waarop ze kan antwoorden met "nee" te vermijden.
Tips, voor de peuterpuberteit in het algemeen (waar nee zeggen en driftbuien slechts een aantal uitingen van zijn): Zoveel mogelijk zelf laten doen, ook bij dingen waarvan je denkt dat dat eigenlijk niet kan (ze kunnen nog niet echt mee helpen koken bijv., maar wel de geschilde aardapoels in de pan doen, of boter in de nog koude pan, of bestek op tafel leggen enz. Hoe meer je ze laat meedoen, hoe meer ze meewerken). Met koken heb je er ook profijt van tegen de tijd dat ze erachter komen dat ze je tot wanhoop kunnen brengen door te weigeren te eten. Laat ze kiezen tussen twee of drie dingen. Geef ze dus gecontroleerde vrijheid. Wees heel duidelijk (= niet hetzelfde als streng of boos) bij dingen die echt niet mogen of kunnen, en wees daar samen met papa heel duidelijk in. Hou structuur vast. Dreumes en peuters zijn erg gebaat bij voorspelbaarheid (na hrt fruit naar buiten, na de boterham naar bed enz.). De "nee" zul je voorlopig nog wel even horen, maar de kans op een driftbui is veel kleiner. Maar wat hier het meeste heeft geholpen, en nog helpt, is alles, maar dan ook echt alles aankondigen.. dus bij het opstaan al zeggen dat jullie zo naar beneden gaan om een boterham te eten, bij het smeren alvast zeggen dat er daarna nog even gespeeld mag worden en dat jullie dan de kleertjes aan gaan doen, tijdens het spelen aangeven dat jullie zo naar boven gaan en de kleertjes aan gaan doen en daarna naar buiten enz. De dingen met de meeste weerstand min.twee activiteiten van tevoren aankondigen, en laten volgen door iets wat wel leuk is (wij eindigden eigenlijk nooit met "en dan de luier", maar altijd met "... de luier en dan....", anders was het geheid "nee!" en een driftbui). Doordat ze weten wat er aankomt, is er minder weerstand op het moment dat het moet gebeuren, en gingen wij in ieder geval binnen een paar dagen tijd van +/- 60x nee naar 10x nee op een dag.. Succes, ik vond het een erg pittige fase, maar ook supergaaf om te zien hoe hard de ontwikkeling ging!
Grappig, dit schijnt inderdaad vaak te werken maar dit doe ik dus bewust nooit. Als ik namelijk zeg wat we later gaan doen; buiten spelen, in bad, eten, naar opa.. dan wil ze dat dus gelijk NU en eindigen we in die driftbui omdat het nog niet zover is De NEE fase tot nu toe hebben wij altijd doorstaan door de niet belangrijke nee met humor op te lossen ofwel te nergeren als het echt nergens over gaat, maar wil ik toch echt iets op mijn manier dan hanteer ik de strenge manier en weet ze ook dat het menens is en luistert ze. En op dat moment vooral ook uitleggen waarom ik dat wil.
Het is echt een pittige fase hè. Goed te lezen dat ik niet de enige ben. Gisteravond ging het slapen echt slecht. Gisteren ging ze om 19.00 uur naar bed en uiteindelijk sliep ze pas om 21.00 uur om vervolgens om 21.45 weer wakker te worden (overstuur). Om 22.30 weer het bed in en uiteindelijk sliep ze pas om 23.30uur.... En vanochtend natuurlijk weer fris en fruitig wakker om 7.00 uur. (behalve papa en mama dus, hahaha). We hebben geen idee waarom het slapen niet wilde lukken. Het was steeds 10 minuten stil en dan even heel hard huilen, dan weer 10 minuten stil en dan weer even hard huilen, etc. Heb haar om 22.00 uur een zetpil gegeven (om alles maar uit te sluiten), maar dat heeft dus eigenlijk niet geholpen. Vanochtend is ze dus weer gewoon vrolijk en lijkt er niks aan de hand te zijn. Is dit bovenstaande (slapen) voor jullie ook herkenbaar? Met name het stil zijn en weer even heel hard huilen? Dat kennen we nl helemaal niet van haar.
Misschien is zon peuterwekker iets voor jullie? Hier veel spijt dat ik dat ding niet eerder in huis heb gehaald, is echt een succes, ook met het gaan slapen! Wij hebben zo'n olifantje die de oogjes sluit als je de wekker zet, en ze weer open doet als de wekker "af" gaat (wij hebben het geluid niet aanstaan, dus het enige wat er gebeurd zijn die oogjes). Wij hadden hem aangeschaft om voor zoontje het verschil duidelijk te maken wasrom hij s nachts niet door ons uit bed werd gepakt, maar s ochtends om half 7 als hij riep (en het nog net zo donker en stil was als bijv. half 3) wél.. Maar... ook het gaan slapen ging veel beter! Blijkbaar werd het voor hem veel duidelijker dat het slaaptijd is als de olifant zn oogjes dichtdoet ( doen we samen), en vindt hij het toch fijn als er "iemand" bij hem slaapt (bij ons in bed gaat hij clownen, geen succes..). Inmiddels krijgt dat plastic ding zelfs een nachtkus
@Nyn: daar heb ik eigenlijk nog niet eerder over nagedacht maar wellicht werkt het! Hoe oud is jullie dreumes/peuter? Zit er dan wat licht in die olifant zodat ze 's nachts kunnen zien of de oogjes open of dicht zijn? En heb je die wekker dan in het bed staan? Onze dochter slaapt nog in een ledikantje dus ze heeft geen nachtkastje o.i.d.
Hebben nu een maand die wekker, hij kreeg hem met 25 maanden. Maar zat er al vanaf september aan te denken... Alleen toen ging het weer een tijdje goed, toen kwam tweede zoontje ter wereld enz.enz. Zoals ik al zei, veel spijt Ik wilde eigenlijk een kidsleep, die heeft verlichte plaatjes, maar die hadden ze hier nergens in de stad (het was zaterdagmiddag, en ik er dusdanig klaar mee dat ik dat ding direct moest hebben en niet wilde wachten totdat het bezorgd kon worden). Ik naar de stad gesjeesd met kindlief, en heb hem laten kiezen tussen aap en olifant (achteraf heel handig, zo was het meteen zijn "speelgoed" ipv een in-bed-houd-middel).. Deze heeft alleen verlichte wijzers, maar wel een knopje waardoor meer lampjes zachtjes aangaan. Hij kan bij het wakker worden niet zien of de oogjes dicht zijn, maar wel dat de olifant er nog is (door de wijzers). En blijkbaar is dat genoeg. En zo niet, dan kan ik dat knopje indrukken. Maar dat is nog niet voorgekomen. Ook al vind ik het wel een klein nadeel dat hij die oogjes niet kan zien, ben ik toch blij dat we deze hebben, omdat zo'n olifantje wel veel meer tot de verbeelding spreekt dan een verlicht plaatje (dat zie ik hem nog niet zo snel een kusje geven).
Hier 1 met 14 maanden en herken t ook bij neefje Geeeeeen keuzes maar commando Haha klinkt erg he Niet van kom jas en doen en dan gaan we maar jas aan we gaan Daar gaat t niet van over maar is wel heeeeel duidelijk Jij bent de baas jij beslist Nee schreeuwen etc is nie leuk ik vind t soms zelfs slopend maar hoe consuquenter je bent hoe sneller je er van af bent