Thuismama's

hier ook een thuis-mama... mijn contract is vorig jaar niet verlengt, zit dus al vanaf 1 september zonder werk. Wel hard op zoek, maar het wil niet lukken.

Het thuis zijn met mn meisje vind ik heerlijk! Als ik het me kon veroorloven ging ik voorlopig ook niet aan het werk, maar dat gaat niet. Ik zal echt werk moeten vinden. Mn vriend moet elke maand 1/3e van zn salaris aan alimentatie afdragen aan zijn 3 kinderen die bij hun moeder wonen. Daardoor kan hij mij en onze dochter niet zelf onderhouden. Ik zal dus ook aan het werk moeten, en ik wou graag parttime (max 3 dagen), maar zelfs dat gaat hem niet worden vrees ik. Ik zal fulltime aan de slag moeten om de boel in dit gezin financieel te kunnen onderhouden, zodat mn vriend zijn andere gezin financieel kan bijstaan. Pfff dat doet me soms echt heel erg veel verdriet hoor... komt er op neer dat ik mn meisje straks alle dagen naar de opvang kan brengen omdat dat andere gezin anders minder te besteden heeft...

 

Voor de meiden die wel schoonouders of ouders in de buurt hebben waarom niet af en toe een dagje en/of nachtje naar opa en oma? Dan hebben zij ook tijd alleen met hun kleinkind en jij kan iets voor jezelf doen of bijvoorbeeld een keer flink door het huis. Hier werk ik wel maar in de zorg dus ben veel thuis doordeweeks en ze gaat maar 1 dag per week naar het kdv. De oma's bieden het juist ook vaak zelf aan. En elke maand is ze 1 dag bij oma en de andere oma komt dan hier die vindt het in ons huis fijner. Het is juist erg belangrijk om tijd voor jezelf te hebben je bent zelf ook belangrijk. ... en hier is het een feest voor ons meisje die is bij de oma's helemaal in haar element!

 

Ik ben ook TBM tot ik ander werk gevonden heb (en heb nu nog verlof).

Het klinkt misschien vreselijk, maar persoonlijk moet ik er niet aan denken om heel lang een TBM te zijn. Ik mis het contact met collega's enorm en werken op zich, ik vind het gewoon leuk!
Natuurlijk geniet ik van mijn kindjes, maar ik merk dat ik soms gewoon simpel word van de rollenspellen die mijn dochter dag in, dag uit en de hele dag door wil spelen.. Toen ik nog 3 dagen per week werkte had ik daar veel meer geduld voor, gek he?
Elke dag is zo'n beetje hetzelfde en de muren komen regelmatig op me af.
Nu moet ik er ook bij zeggen dat ik nog wat ritme en balans moet zien te vinden nu onze jongste dochter er ook is. Boodschappen doen is al een hele onderneming met peuter en baby die mee moet in de maxicosi, haha.

Iemand zei dat ze dacht dat het misschien wel zwaarder (vermoeiender) is om TBM te zijn dan een werkende moeder, en ik ben het daar helemaal mee eens.

 

M'n schoonouders wonen hier 10 autominuten vandaan maar hebben een druk leven en mijn moeder woont 35 autominuten verder maar is 72 en er niet meer toe in staat maar hij heeft al wel bij m'n schoonouders gelogeerd en bij m'n buurvriendin en hij gaat aankomend weekend een nachtje naar m'n zus...gaan man en ik op date, uiteten en de bios

Maar hem ergens naartoe brengen om het huis een keer goed door te werken of om alleen te gaan winkelen nee, dat doe ik niet...geen behoefte aan ook. Tegenwoordig komen de buurmeisjes 'm wel eens halen om "buiten te spelen", geweldig!

 

Mij zou het juist veel meer stress geven. 's morgens haasten, 's middags haasten, bij ziekte iets moeten regelen. Natuurlijkis het ook echt zwaar soms, maar ik zou de combi zwaarder vinden denk ik.

Verder gaat mijn dochter ook soms een dagje naarhaar tante of opa en oma hoor. Even tijd voor mij en het huis, in mijn eentje thuis zijn ervaar ik tegenwoordig als luxe .

 

Hier ook een fulltime-moeder met een dochter van net twee en een dochter van bijna een.
Mijn vriend werkt lange dagen, dus soms heb ik het idee dat ik het helemaal alleen moet doen, maar dat zijn maar momenten... Want als hij thuis is, is hij een vader die alles doet wat ik ook doe.
Ik vind het geweldig om alles mee te maken, de hele ontwikkeling, elk stapje dat ze maken. Het idee dat ze nieuwe dingen doen die ik dan net zou hebben gemist
Ik vind het ook belangrijk om er bovenop te zitten qua opvoeding. Aangezien ik een groot aanhanger ben van consequent zijn, is het wel zo fijn dat er altijd een iemand is, met dezelfde regels, dezelfde ideeen, etc.
Ik moet wel zeggen dat ik de afgelopen twee jaar mezelf een beetje ben kwijtgeraakt en dat ik nu echt probeer meer tijd voor mezelf te nemen.
24 uur per dag bij je kinderen zijn legt wel een bepaalde druk, vind ik.
Het is ook heel moeilijk uit te leggen wat voor druk dat dan is, maar ik ervaar het wel zo.
Vorige week was ik even een half uurtje boodschapjes halen terwijl mijn ouders op de meiden pasten, en toen realiseerde ik mij dat het alweer een paar weken geleden was dat ik niet in de buurt was van mijn kinderen
Ik bedoel, echt continue bij de kinderen, geen minuutje zonder...
Er 's nachts uit moeten voor ze bijvoorbeeld, ik doe het natuurlijk gelijk, maar als dat een paar nachten achter elkaar is, kan er slechter tegen dan mijn vriend.
Maargoed, dat komt waarschijnlijk omdat ik overdag ook al heel wat tranen en driftbuitjes aan het sussen ben , terwijl hij op zijn werk even helemaal niet aan de meiden hoeft te denken en ik het alleen 's nachts liggend op bed even kan laten.

De suggestie van een nachtje/ dagje naar opa's en oma's....tja, heel begrijpeljke suggestie, maar ik doe dat niet zo snel. Niet omdat ik anderen niet vertrouw of omdat ik mijn kinderen niet zou kunnen missen, maar gewoon omdat ik zelf graag de regie heb

Alles bij elkaar genomen denk ik dat wij mazzelaars zijn dat we het zo kunnen doen. Alles van je kinderen kunnen meemaken, geen gevlieg en geren naar opvang en het financieel toch allemaal leuk kunnen redden.
Ach, en dat mijn huishouden af en toe een grote chaos is, dat komt ook wel weer goed als ze wat ouder zijn.
Nu is het tijd om te genieten, bij ze te zijn en dat doe ik met heel veel plezier.

 

Hier ook een thuisblijfmama! En ik vind het heerlijk om voor m'n zoon en dochter te mogen zorgen. Soms mis ik m'n werk wel en ik ben wel eens bang om nooit meer n baan te vinden. Maar zolang ik me voor m'n kids thuis in kan zetten vind ik dat niet erg.

 

Ik zou het ook wel willen blijven doen.... hoe doen jullie dat financieel dan... je man werkt, maar dat geld kun je als thuismoeder ook kleren voor jezelf van kopen? Ik heb altijd zelf fulltime gewerkt, dus mn "eigen" geld gehad, zou het erg moeilijk vinden om geld uit te geven waar mn vriend voor heeft gewerkt Heb je als thuis-mama ook zelf nog inkomsten uit het een of ander dan? Behalve kinderbijslag natuurlijk, die krijg ik ook.

 

De zogeheten "aanrechtsubsidie", daar heb je geloof ik recht op als je vriend onder een bepaald inkomen verdiend, of misschien wel altijd, dat weet ik niet precies.

En dat je het moeilijk vindt geld uit te geven wat je vriend heeft verdiend is denk ik een kwestie van "de knop omzetten". Jullie zijn nu een gezin, geen twee individuen met hun eigen spaarpot meer. Hij verdient dit niet voor zichzelf, maar voor jullie, als gezin. Ik doe het zelf ook heel rustig aan met kleding kopen voor mezelf (doet mijn man trouwens ook) maar we zorgen wel dat het onze dochter aan niets ontbreekt. Alles wat we verdienen gaat op aan ons gezinsleven en we kunnen dan nog een klein beetje sparen.

 

Hier nog een twijfelende werkende moeder.Eva is ons derde kind en ik zit momenteel enorm in twijfel om ook mijn baan op te zeggen en de komende jaren lekker thuis te blijven.We hebben ook nog 2 schoolgaande kinderen met al hun afspraken,sportclubjes,huiswerk en ondertussen ben ik 7 dagen per week aan het rennen en vliegen.Ben momenteel ook erg moe en ben op mijn werkdagen helemaal opgebrand.Mijn man wil het de tijd geven totdat Eva 1 jaar is en dan eens kijken hoe we er dan in staan maar het idee om de komende 3 1/2 jaar in dit tempo door te gaan zie ik niet helemaal gebeuren.Ben enorm aan het twijfelen.
Gisteren is ze een dag op de creche geweest en heeft vandaag de hele dag nodig om weer een beetje zichzelf te worden pfff

Hoe bedoel je een schuldgevoel??

 

Hier nog geen TBM maar zit er wel aan te denken om dit volledig te gaan doen.
Ik werk 2, 5u per dag voor wat extra's maar heb t daar totaal niet naar mn zin.

 

Herkenbaar maar ze moet er aan wennen. Ik mag al 2 weken niks behalve zitten en liggen en ze wordt dus door anderen ook in bed gelegd. Dat gaat nu super goed! In het ergste geval wordt ik opgenomen en dan ben ik er helemaal niet en zal mijn vriend toch moeten werken. Voor haar zijn de kdv dagjes nog de enige normale zeg maar want daar is niks veranderd aan de structuur. ... Jullie moeten dan toch doorzetten. ... en het komt dan echt wel goed!

 

Niet lullig bedoeld maar het valt me op dat niet werkende moeders meer moeite hebben met het uit handen geven van het kindje of kinderen. Tenzij je kinderen echt 5 dagen naar een opvang of gastouder gaan mis je toch niet echt zoveel van de ontwikkeling....? Mijn moeder was een thuisblijfmama en heeft zichzelf compleet weggecijferd, nooit samen met mijn vader iets gedaan. Nooit uit eten of een weekendje weg. Ook de aandacht voor uiterlijk en kleding was weg. Ik heb een super jeugd gehad maar ik neem dat niet als voorbeeld. Nu heb ik wel de mazzel dat ik als ze straks de basisschool leeftijd krijgen ik kortere diensten kan doen bijv van 7.00-14.00 en dan weer aan school kan staan. Dan zouden ze alleen tussen de middag over moeten blijven zo lang er nog geen continurooster is.

 

je kunt natuurlijk ook TBM zijn zonder jezelf zó weg te cijferen he

 

Zeker en dat is ook heel belangrijk! Maar dan zal je soms toch je kinderen 'uit moeten besteden' Ik zeg altijd maar je bent ooit met zijn tweetjes begonnen en die basis moet ook de aandacht blijven krijgen...

 

Dat mag iedereen voor zichzelf bepalen, toch? Ik kies ervoor om mijn dochter niet 'uit te besteden', mijn man en ik maken tijd genoeg voor elkaar en we genieten veel meer van vakantie met haar dan zonder haar.
Nu is ze ook nog maar zo klein, maar ook de komende jaren zie ik het logeren niet gebeuren. Cijfer ik mezelf dan weg? Nou, dat dacht ik niet. Ik geniet gewoon graag van mijn gezin. En aandacht aan mezelf besteden qua uiterlijk blijf ik ook gewoon doen. Ik ben dan wel moeder, maar wil wel lang haar houden (staat mij gewoon het best) en er netjes en verzorgd bijlopen!

 

Tuurlijk mag dat en moet iedereen dat zelf weten maar er geven toch mama's aan de tijd voor zichzelf te missen... die dat niet missen toch ook prima. Ik zou nooit langer dan 2 dagen alleen met mijn vriend gaan. We zijn 1 keer een weekendje weg geweest en we wisten de laatste dag niet hoe snel we weer naar huis moesten. Maar even weer helemaal samen zijn en niet om 6.30 op was heerlijk.

 

Ja, tijd voor jezelf is ook belangrijk. Maar ik heb genoeg tijd voor mezelf als mijn dochter op bed ligt. Ik zou het niet aankunnen haar nu 'uit te besteden'. Ook niet als ik wel buitenshuis zou werken, ik denk toch dat een dag op het KDV heel anders is dan een nachtje uit logeren.. gevoelsmatig dan.

 

Hier ook een TBM..
Heerlijk vind ik het!! Mijn zoontje heeft een pittige start gehad en de eerste tijd was het best heftig om alles op orde te krijgen.
In dit jaar is mijn contract niet verlengd (wist ik al tijdens mijn verlof) en hebben mijn man en ik er voor gekozen om mijn zoontje lekker thuis te laten tot hij tenminste 1 is en wat lekkerder in zijn velletje zou gaan zitten. Maar hij deed het zo ongelofelijk veel beter toen hij niet meer naar de opvang hoefde dat mijn man en ik hebben besloten dat ik voorlopig niet meer zou gaan werken.
Ik miste op het begin mijn werk behoorlijk, maar vond het anderzijds elke dag weer vreselijk om een versleten gillend mannetje te hebben na de opvang dagen.
Nu is het alleen maar genieten. Mijn zoontje doet het geweldig, ziet er zo ongelofelijk happy uit, ik ben ook gelukkiger dan ooit te voren.
Financieel hebben we het niet breed, maar wij vinden dit niet erg. Zolang ons zoontje niets hoeft te missen is het goed. Ik hoef niet zo nodig nieuwe kleren oid, @ Frannie.. ik ontzeg het me niet, ik heb de behoefte gewoon niet. Ik geniet zoveel meer van 40 euro besteden aan mijn zoontje dan een nieuwe broek.
Ik las ook al eerder.. 's avonds lekker met de beentjes om hoog. Dat is hier ook zo: Heerlijk! Er hoeft 's avonds op een afwasje na niets meer te worden gedaan: Heerlijk!

Mijn moeder zou best 'zomaar' een daagje op willen passen zodat ik even alleen naar de stad kan, maar ik mis mijn zoontje dan alleen maar. Ik vind het heerlijk om lekker met hem naar de stad te gaan, lekker een broodje eten bij de VenD, ik zit nog helemaal in die 'verliefde' fase. Ik mis hem gewoon te erg als hij er niet is.

Ook met mijn man, zonder hem hebben we gewoon minder lol. We vinden het heerlijk als hij er bij is, zonder hem, doen we heel soms wel eens, voelen we ons onthand. Het enige dat ik wel eens mis, is zomaar alleen met een vriendin op stap, maar ik denk dat ik hem dan ook al heel snel mis.

Nu nr 2 op komst; wat een luxe om niet na te hoeven denken over opvang

samen gevat; ik voel me ontzettend rijk en bevoorrecht dat wij deze keus hebben kunnen maken en daar ben ik echt elke dag dankbaar voor!