Heerlijk om dit een keer te lezen, sorry Ik moet er niet aan denken om thuisblijfmoeder te zijn. Ik was het de laatste weken van mijn verlof al spuugzat. Nu werk ik drie dagen en dit vind ik heerlijk.
Drie dagen zou ik ook ideaal vinden Mezelf kennende voel ik me dan weer schuldig omdat ik er dan weer niet genoeg ben naar mijn zin... en zo is er altijd wat..
Ja vind ik ook! Thuisblijfmoeder is echt niet leuk.. ik baal nog steeds dat ze me ontslagen hebben.. ook al is het alweer bijna 4 maanden geleden.. en een baan vinden is gewoon bijna niet te doen in deze tijd. En dan ook nog parttime nou das helemaal niets.. 3 dagen is ideaal! was mijn verlof ook echt zat! helaas toen na 1,5 maand weer verlof maar toen voor altijd! :x
Maar ik zeg eerlijk he, ik ben nu sinds mijn oudste thuis. Ik vond vooral met haar de eerste tijd ook echt niet leuk hoor. Je kunt niks met zo'n kleine baby of dreumes. Je plant heen om de slaapjes en een gesprekje kun je ook niet echt voeren.. Dat is nu echt wel anders. Oudste gaat naar school waar ik help, de middelste 4 ochtenden naar de psz waar ze ook altijd handen nodig hebben, heb een dreumesochtend, vrijwilligerswerk, heel veel contacten opgedaan.. kinderen die over de vloer komen.. komt gewoon tijd te kort zeg ik eerlijk. De jongste ging vanaf 1 week oud gewoon overal mee naar toe. Nu waren de jongste 2 ziek en ben ik blij dat ik niet werk en bij ze thuis kan blijven, maar na 2 dagen ben ik blij dat ik morgen weer gewoon mn dingen kan oppakken.
helemaal met je eens. ik werk 3 dagen, man FT. zou er niet aan moeten denken om altijd thuis te zijn maar zou wel graag naar 2 dagen willen. is financieel niet heel handig en ik krijg mijn uren later niet terug omdat er een collega bij aangenomen moet worden. ook krijg ik nu voldoende mee op het werk en is mijn werk 5 minuten van ons huis en ben ik tussen de middag een uur thuis. maar weer even on topic: onze dochter is behalve op de 3 dagen dat ik werk nog nooit ergens anders wezen slapen. ik moet er ook niet aan denken om mijn dochter uit logeren te brengen of zonder haar op vakantie te gaan. en toch hebben mijn man en ik het heel gezellig samen als ze op bed ligt of als wij oppas hebben zodat wij naar de bios en uit eten kunnen (gebeurt zelden).
Hier ook nooit wezen logeren of avondjes uit.. zou het best weleens willen hoor, met mijn man eens rustig ergens gaan eten ofzo, heb alleen geen oppas.
THANKS!!! Ben ook een thuisblijfmoeder, alleen werk ik in de avonduren (wanneer de kids slapen) voor ons eigen bedrijf. Ik heb toen de eerste geboren was nog 3 maanden doorgewerkt, toen werd het echt te druk. Vond het toen ook fijn om even eruit te kunnen stappen. Moest enorm wennen aan het 24/7 thuis zijn. Nu vind ik het heerlijk om voor de kids te zorgen en daarnaast het werken in bedrijf.
Komt me bekend voor. Hier bijna hetzelfde verhaal (alleen dan 2 kids). Eerst moest ik enorm wennen, nu neem ik ze overal mee naar toe. Oudste gaat drie ochtenden naar 'school'. Ze was laatst 2 weken ziek vanwege een operatie en gisteren weer voor het eerst naar school gegaan. Vond het gewoon lekker om weer in dat ritme te zitten.
als ik dicht bij je had gewoond en wij hadden elkaar leren kennen (en jij had mij goed gekeurd ) had ik met alle liefde eens een avondje willen oppassen. heb er respect voor hoe jij alles in je eentje doet om samen met je gezin straks jullie droom gaat realiseren.
Ik zou het idd ook erg leuk vinden andere thuisblijfmoeders met kindjes in dezelfde leeftijd hier in de regio te ontmoeten. Lijkt me ook leuk voor de kindjes! Iemand hier uit Maastricht toevallig?
Ook hier een thuisblijfmama.ik heb 2 jongens, de jongste gaat in juni ook naar de basisschool en in augustus verwachten we de derde. Ik vind het heerlijk. Ik mis het werken niet echt, ik heb genoeg te doen. Wil er graag zijn voor mijn kinderen. Ook is het moeilijk om werk te vinden voor mij ivm mijn man zijn werk, werkt wisselende diensten, heeft wel een jaarrooster maar denk niet dat als ik een baas zou hebben dat zou willen afstemmen op zijn rooster. En daarnaast zou ik niet weten hoe ik het zou moeten doen met straks 3 kinderen. Brengen, halen, oppas, kdv.
Beetje te ver weg. Ik zou het namelijk ook wel erg leuk vinden. Ik woon in het midden van het land. Iemand daarvandaan?
Hoiii tbm's Ik ben zelf ook een thuisblijfmama deels bewust en deels gedwongen, Toen ik net zwanger was van onze zoon werkte ik in de horeca. Dat werd veel te zwaar dus ben ik mee gestopt en sindsdien eigenlijk thuis. Heb wel meerdere keren gesoliciteerd maar het is nu heel moeilijk om aan werk te komen voor max 3 dagen. Ze willen tegenwoordig dat je flexibel bent nja en met een kindje ben je dat nou eenmaal niet. Ik vind het heerlijk om thuis te zijn met me zoontje. Soms denk ik wel is pff ik wil even 'vrij' hele dag baby tv is op een gegeven moment ook niet leuk meer. Maar gelukkig gaat mijn zoontje op vrijdag naar oma en heb ik even tijd voor mezelf zodat ik ook me huisje onder handen kan nemen. We zijn nu bezig voor een tweede spruit dus werk zoeken en solliciteren gebeurd nu ook niet meer. Soms heb ik wel is het gevoel dat er gedacht word ach ze zit toch de hele dag thuis en heeft niks te doen.. nou ECHT WEL heb me handen vol. Vind ook soms wel moeilijk om alles te combineren huishouden en zorgen. En soms voel ik me erg eenzaam denk dat dat wel herkenbaar is. Groetjes Miranda
Zoals al eerder gezegd is, als wij elkaar zouden kennen en ik zou goed gekeurd worden zou ik ook wel een avondje op willen passen hoor. Tijd samen met je man heb je zoiezo wel nodig denk ik Ook geen familie in de buurt of een goede buur?
Ik ben al ruim 14 jaar thuisblijfmoeder en ik hoop nog minstens tot de jongste een jaar of 10/12 is thuis te blijven. Het is een bewuste keuze en het geeft veel rust, geen gehaast naar en van opvang of gestress bij ziekte. Ik vind het heerlijk om alle tijd te hebben voor de kinderen. De oudste gaat zijn eigen gang, de middelste zit op de basisschool en de jongste is gezellig thuis, als hij 2,5 is gaat hij naar de peuterspeelzaal 3 ochtenden in de week, maar dat is meer omdat het leuk is voor hem, dan dat ik hem weg wil brengen. Logeren of oppassen doen we niet aan, het is tot nu toe 3x voorgekomen dat het echt niet anders kon en toen kwam mijn moeder op de middelste passen. Maar gewoon voor het "leuk" dat willen we niet. Als ik weg wil/moet dan is mijn man thuis en verder ben ik er altijd. Tijd voor mezelf heb ik als de jongste slaapt en 's avonds en zaterdagavond ga ik vaak naar een vriendin. Tijd samen hebben we zat, maar we willen geen van beiden zonder de kinderen weg, dus maken we het gezellig thuis.
Over het wegcijferen... Ik denk dat je als tbm heel snel in dat patroon vervalt. Juist omdat je altijd thuis bent, aan huis gebonden bent als je kinderen nog klein zijn, de controle hebt over alles ( daarmee bedoel ik dat je meestal alle beslissingen neemt), etc. Je vervalt in een bepaalde rol, je man/ vriend vervalt in een rol en zo houd je samen iets in stand wat moeilijk te veranderen is. Als ik iets wil gaan doen zonder de kinderen moet er altijd van alles geregeld worden...en dat regelen moet ik ook zelf doen want mijn vriend werkt nu eenmaal heel veel. Het sluipt er ook gewoon in dat je jezelf dan egoistisch vindt ofzo en dat je al dat geregel maar een hoop gedoe vindt (het is dan veel makkelijker om gewoon bij de kinderen te zijn) . Ik ben mij gelukkig wel bewust van die patronen en het gevoel van egoisme is niet realistisch dat weet ik ook, dus ik regel toch het een en ander om even iets zonder de kinderen te doen. Ik wil ook graag dat mijn dochters zelfstandige, ondernemende en onafhankelijke vrouwen worden, en door zelf nooit iets te doen ga ik zeker niet het goede voorbeeld geven Onze dochters gaan ook gewoon naar de psz ( de oudste al over een maand) en ik hoop dat ik dan iets makkeljker de tijd ga vrij krijgen om weer iets echt voor mijzelf te gaan doen. Mijn vriend en ik gaan bewust een keer in het jaar een paar dagen met z'n tweeen naar een muziekfestival en eens in de zoveel tijd plannen we een avondje uit zonder kinderen... We zijn ook nog partners, niet alleen vader en moeder Voordat we kinderen kregen hadden mijn vriend en ik allebei ons eigen huis, werk, eigen geld en hadden we een LAT relatie. Ik hield van mijn onafhankelijheid en nu is het totaal het tegenovergestelde (oke, ik houd er nog steeds van om onafhankelijk te zijn, maar weet ook dat de afhankelijkheid die ik nu heb niet alleen van mijn kant komt, maar dat mijn vriend ook afhankelijk is van mij... En dan kan ik er beter tegen ) Dat had ik nooit gedacht eerlijk gezegd, maar het is wel zo. En alhoewel het lijkt, door wat ik schrijf, dat het mij tegenvalt, is dat niet zo. Ik heb soms wel van die momenten dat ik ineens besef hoe anders mijn leven nu is, maar niet minder gelukkig... Meer juist.
Zo, wat kletsen jullie veel in een dag tijd Hier ook een thuisblijfmama. Reken die ene dag werken niet mee, ben er verder immers nog 6 thuis Al voordat ik zwanger werd zat ik veel thuis door ziekte. Toen kwamen de muren soms enorm op me af. Heb echt moeten wennen aan het niet meer 40u per week werken. Maar goed, had geen andere keus. Dus me er aan overgegeven en sindsdien bevalt het goed om veel derust van thuis te hebben. Sinds zoon er is heb ik het wel meer naar mn zin thuis. De dagen hebben meer invulling gekregen en meer regelmaat, erg prettig. Ik vind het nu ook heel prettig om de rust te hebben voor zoon en niet te hoeven rennen en vliegen. Het geren en gevlieg op mijn ene werkdag vind ik soms al lastig, dus ben blij dat dat maar 1 dag in de week is Hier ga ik eigenlijk elke ochtend wel even op pad met zoon. Of naar een vriendin die toevallig die dag vrij is of even een bakkie doen bij (schoon)moeder (familie woont in de buurt, dat scheelt wel als ik sommige verhalen van jullie lees). Of we gaan even een paar boodschapjes doen of naar de bibliotheek. Sinds kort is hier een mamacafé 1x per week. Daar ga ik bijna elke week wel heen. Heerlijk beppen met andere moeders hier uit het dorp en zoon kan lekker met andere kindjes spelen. Heb daar al een aantal leuke contacten opgedaan. S middags meestal thuis, want zoon is een langslaper. Kan ik zelf ook even slapen. Gebruik zijn slaaptijden ook echt om zelf ook tot rust te komen en wat voor mezelf te doen. Huishouden doe ik een beetje tussen de bedrijven door. Ben niet zo'n hele denderende huishoudster overigens vind het belangrijk dat het schoon is, rommelig is het hier vaak wel. Vaak even met vriend 1x per week goed door het huis heen. Vind het erg leuk om te lezen hoe verschillend het iedereen bevalt (maar blijkt ook maar dat dat vooral ligt of je de keuze had m thuis te blijven of gedwongen thuis zit vanwege ontslag) en ook hoe verschillend iedereen zn dagen/weken invult. O, ik woon in de buurt van amersfoort. Dus als iemand uit die omgeving komt en geïnteresseerd is in het mamacafe, stuur dan maar even een pb Groetjes judith
Mijn dochter zal tzt ook naar de psz gaan, dus dan heb ik ook een paar uurtjes 'vrij'. Maar nu slaapt ze ook nog veel, dus genoeg tijd voor mezelf om eens een boek te lezen ofzo. Ik kan me trouwens goed voorstellen dat het absoluut niet leuk is tbm te zijn als je graag wil werken, dan is het natuurlijk geen vrije keuze geweest en sta je er heel anders in. Net zoals ik het niet leuk zou hebben gevonden als ik moest werken. Gelukkig zit ik in een situatie waarin ik kan kiezen om volledige tbm te zijn, daar ben ik echt heel dankbaar voor.
Hihi heb niet alles terug kunnen lezen..want jullie kletsen veel. @Andrea85 Helaas kom ik niet uit Maastricht.. Ik werk nu nog wel...paae uur per dag naar zit er echt aan te denken om te shoppen. ..en werk is niks aan. En ik wil graag bij J. Zijn omdat ze gauw overprikkeld en ert overgevoelig is.