hoi meiden, ik ga het gewoon vertellen ik ben nu 23 & ben op jongeren leeftijd misbruikt geweest door mijn oudere neef,ik was toen iets in de 10jaar ongeveer hij was toen rond de 16/17 jaar nu ben ik al een tijdje in therapie omdat ik er enorm mee zit komt steeds met vlaggen..soms kan ik het van me afzetten maar als ik dan zijn naam hoor ergens krijg ik het in eens heel moeilijk toen hij mij misbruikten heb ik dit ook verteld aan mijn ouders, die mij toen op dat moment niet echt geloofde toen ik manlief leerden kennen (4jaar geleden) kreeg ik het plots heel moeilijk om lichamelijk contact te hebben ik voelde me vies/afschuwlijk & om het met andere woorden te zeggen,voelde mij net gelijk een prostituee nu 4jaar later ben ik er nog steeds niet ook moet alltijd het licht uit, want ik voel me niet oké met het licht aan' ik vertelde manlief dat ik niet bekeken wil worden' hij heeft het er best wel moeilijk mee, omdat hij dat niet echt kan snappen, maar kwil gerechtigheid' ik wil dat hij boet voor elk moment wat hij mij heeft aangedaan mijn broer die nu 26is heeft alles gezien/gehoord hij heeft nooit iets ervan gezegd omdat hij bang had voor hem maar 2jaar terug kon ik het echt niet meer voor mezelf houden en heb ik letterlijk mijn broer verweten dat hij mij heeft laten misbruiken, hij heeft alles toegegeven aan mijn ouders/familie daar ben ik heel blij om' nu weet iedereen wat voor een afschuwlijke ventje mijn neef is' hij is ZIEKELIJK!:x nu na zoveel jaar wil ik er werk van maken, kwil hem mee sleuren in wat dan ook liefst wil ik dat hij voor eeuwig opgesloten word maar eerlijk gezegd weet ik niet wat ik moet doen meiden dit is zo lang geleden & dan spreken we over ongeveer 13jaar geleden? grtjes sarah.x
Wat verschrikkelijk dat je zoiets overkomen is . Kan je therapeut je niet vertellen hoe je het beste aangifte kan doen? Bel anders eens met het politiebureau en maak een afspraak om aangifte te doen, dan kunnen zij ervoor zorgen dat de juiste persoon er zit (bijvoorbeeld een vrouw, als je dat prettiger zou vinden). Heel veel sterkte en ik hoop dat die neef van je voor heel lang achter de tralies verdwijnt. De verjaring van het misbruik gaat pas lopen op het moment dat je 18 geworden bent en dan heb je nog minimaal 10 jaar, aangezien je 23 bent, ben je dus ruim op tijd. (De termijn is in 2011 verlengt naar 15 jaar, maar ik weet niet of dat ook geldt voor slachtoffers die toen al 18 waren.): Verjaringstermijn seksueel misbruik van tien naar vijftien jaar - België - Nieuws - Knack.be
Jeetje meid wat heftig wat je hebt meegemaakt! Maar je eerste stap is er, je praat erover! Heel knap! Ik weet niet wat je nu nog kunt doen wat betreft aangifte of iets dergelijks. Wel wil ik je veel sterkte wensen! Knuffel!
ik ben al bij 3verschillende therapeuten geweest daar heb ik verteld dat ik misbruikt ben maar verder heb ik er met hun niet over gehad omdat ik er nog niet klaar voor was wat er juist is gebeurd nu hebben ze me doorgestuurd naar Cgg (centrum geestelijke gezondheid) En hopelijk kan ik daar eerlijk alles zeggen zonder me te schamen & idd ga ik me ook bevragen over een klacht in te dienen want het is een klacht indienen Ofwel kom ik hem ooit tegen & dan weet ik niet wat ik zou doen
jeetje dat is nogal wat. Ik heb het zelf meegemaakt. Weet dat als je hem voor de rechter sleept de onderste steen boven moet komen en jij dus alle dealtails moet vertellen.Het gaat langslepend worden met weinig resultaat. De straffen zijn erg lag. Heb je dat er voorover? Het maakt de verwerking echt niet makkelijker. Het blijft een deel van je leven. Het heeft je gemaakt tot wie je nu ben. vergeten doe je nooit meer. Is hij het waard om nog energie in steken? Voor een beetje straf? Kom op meid je moet eerst aan jezelf werken. Hij heeft je de afgelopen tijd genoeg tranen gekost. Denk er goed over na!
Jeetje wat heftig zeg, en wat vreselijk dat je ouders je niet geloofde Ik heb er verder geen verstand van. Hierboven zie ik er iets over staan. Het kan dus nog wel, ik zou zeker aangifte doen als je dat wilt en helemaal als je denkt dat hij op het moment misschien andere meisjes misbruikt. Het lijkt mij wel heel heftig om alles weer opnieuw te moeten beleven door aangifte te doen en erover te praten, maar wie weet helpt het je ook met het verwerken. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!
ik ben het hier mee eens. Je moet er echt heel veel energie in steken, je wordt continue ondervraagd, en uiteindelijk levert het maar weinig straf op. dit is niet erg, wanneer jij je hier goed bij voelt, wanneer jij voor jezelf het idee hebt hier goed aan te doen bij je verwerking moet je dit zeer zeker doen. Maar onthoud wel dat alles weer naar boven komt, je weer dingen moet verwerken, dat begint weer van voor af aan en is heel zwaar, vraag je goed af of je dit wel wilt en of je dit waard is, ook al vind je het een prettig idee wanneer je neef gestrafd wordt, denk ook aan wat het met jezelf doet!
Ik ben de hele procedure opgestart. Maar doordat het zo lang duurde trok ik het niet. Ik wou helemaal niet meer met hem bezig zijn, maar hierdoor werd het alleen maar erger. Ik had mij vergist. Ik dacht dat het zo bekeken was. Maar nee mijn hele fam moest hun verhaal doen. En iedereen dacht dat hetvwel wat meeviel. Zo voelde ik mijzelf nog meer alleen. Ik ben er mee gestopt....Hij was en is dit niet waard. Gelukkig heeftvhij later zijn leven flink vergooid. Hij had niks meer. En nog zit hij aan de grond.Dat vond ik ook een fijne straf! Omdat hij naaste familie blijf ik ( helaas) op de hoogte van zijn elende omdat men hem nog steeds de hand boven het hoofd.
Heb je een rechtsbijstandsverzekering? Die kan je dan altijd bellen hier over hoe het zit en wat voor rechten je heb. Je hoeft niet alles te vertellen, maar misschien wel van ik wil iemand aanklagen. heel veel sterkte meid,
Wat vreselijk dat je dit overkomen is . door aangifte te doen kun je misschien voorkomen dat hij anderen wat aandoet. Dat zou voor mij wel een overweging zijn om wel aangifte te doen.
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt, alleen was ik iets jonger, tussen de 6-8 jaar. Mijn neef heeft mij misbruikt evenals andere nichtjes (ook zijn zusjes volgens mij) en mijn broertje. Mijn moeder geloofde mij eerst ook niet, dat gevoel kreeg ik tenminste en toen ik hem voor het blok zette (hij vroeg om vergeving in een msn gesprek aan mijn nichtje voor wat hij had gedaan) geloofde ze het pas. De straffen voor misbruik zijn niet hoog genoeg en de weg die je moet begaan lang en slopend. Ik was bang alsnog niet geloofd te worden omdat het al zo lang geleden was, hij zelf ook nog jong was (jaar of 13), mijn nichtje ook geen aangifte wilde doen ect. Dat had ik er niet voor over, heb er wel goed over nagedacht. Een melding maken kan ook geloof ik, dan is er wel iets bekend bij de politie, maar dat vind/vond ik ook eng om te doen. Tegen die tijd viel de familie ook wat uit elkaar (andere reden) en waren er geen jonge kinderen meer in zijn omgeving, dus daar hoefde ik het ook niet voor te doen.
goh ik weet dat het inderdaad heel veel moeite gaat worden om alles te kunnen vertellen..maar de vorige therapeut heeft me verteld dat ik niet de schuld ben & dat ik me niet hoef te schamen hij is verkeerd gegaan toch? gisteren had ik toevallig erover met mijn anderen neef waar ik wel een goeie band mee heb, hij staat achter mij & plots vertelde hij ook (hij wist dat) dat mijn neef zijn 2zusjes vroeger ook misbruikten zij zullen wel niet echt iets erover zeggen ze zijn bang ze zeiden beiden achter op hun leeftijd. maar meiden ik weet niet hoe jullie erover denken ik hoef zelfs niets te winnen/krijgen ik wil enkel dat hij zich gaat schamen voor wat hij mij heeft aangedaan..niemand komt ongestraft weg ermee' een sorry wil ik niet horen want dat is te laat ik wil dat hij nooit meer gaat vergeten wat hij gedaan heeft en vooral dat hij nooit meer zoiets gaat doen want heb in het verleden al eens te horen gekregen dat hij op 24jaren leeftijd een vriendin van 14 had en de ouders van dat meisje hebben haar in een innsteling geplaats verder heb ik er niets meer van gehoord, weet wel ongeveer dat mijn neef in aanraking is gekomen met de rechtbank maar waarover weet ik juist niet. ik ben gewoon van mening, laat de straf maar peanuts zijn als je handen verbrand moet je op de blaren zitten en heel heel zijn leven zal hij dit gaan meedragen ik laat hem er wel aan denken, net gelijk hij mij
Zon procedure kost veel energie en je zult heel veel confrontatie krijgen met het verleden. hij zou ontkennen en behalve jou woord is er geen enkel bewijs. Houdt er rekening mee dat de straffen minimaal zijn mocht hij al straf krijgen. Je kunt aangifte doen en vanuit daar een rechtzaak beginnen zou je dit echt willen. Zelf ben ik op mijn 9e doormidden van een mes op mijn keel ontvoerd naar de bossen, misbruikt en verkracht en daarna weer losgelaten als een wild dier. Dit heeft mijn leven compleet veranderd. De dader woonde bij ons om de hoek en kwam hem regelmatig tegen. Hij is ook veroordeeld na mijn misbruik voor het misbruiken van een ander meisje die wel der mond thuis open deed. Ik niet. Ik heb gezwegen tot mijn 18e. Na mijn 1e vriendje kreeg continu beelden uit het verleden. Op mijn 18e heb ik eindelijk mijn ouders ingelicht en was totaal van slag. Sex was niet leuk en nu nog moet ik leren dat sex leuk kan zijn. Ben altijd op de uitkijk, angstig voor het onverwachte etc. Het heeft je getekend. Nu nog kom ik hem vaak tegen helaas en wordt dan in een klap weer dat kleine meisje. Ga bibberen, zweten en ben doodsbang. Weer even ben ik dat kleine meisje van 9. Ik kan de rechtzaak niet aan dat weet ik zeker. Ik wil het afsluiten. Na veel praten met maatschappelijk werken en een tijdje last te hebben gehad van ptss ( door dit alles) huil ik nu niet meer als ik er aan denk. Ik kan er over praten maar wel online. Toch nog een beetje schaamte helaas. Praten met bekende hierover doe ik niet omdat ik dat niet kan. Hun kennen de dader ook. Ik heb er over gedacht aangifte te doen maar na wat informatie kwam ik er achter dat dat mijn meer leed dan een gevoel van voldaan zou geven. Dit gun ik hem niet. Hij heeft mijn leven bepaald, hoe ik in het leven sta, een relatie aanga en gewoon alles is veranderd door hem. Gun hem niet nog meer leed van mijn. Ga dus goed na of je dit echt wilt. Ik heb het nu nog niet verwerkt maar ik kan er al beter mee omgaan dan 10 jaar terug.
Als je dat echt wilt is dat prima en zou ik het je ook zeker aanraden. Maar vergis je niet in de impact die het op jou heeft. Het is heel zwaar om steeds te vertellen wat er is gebeurt en alle ondervragingen zijn geen pretje. Ze zullen ieder detail willen horen, zeker willen weten dat je de waarheid spreekt (en daardoor kun jij het gevoel krijgen dat ze je niet geloven) en ook zul je de nodige tijd moeten gaan investeren in het aanklagen, procederen en eventuele rechtszaken bijwonen die er gaan komen. Denk er dus vooraf goed over na of je dat allemaal wel aan kunt en of je niet liever die tijd besteed om er zelf weer bovenop te komen. Degenen die ik ken en die het voortgezet hebben zijn er zelf niets mee opgeschoten behalve het feit dat de "dader" nu een notitie heeft in zijn dossier. Verder werden ze juist erg beperkt in het verwerken van alles, juist doordat ze alles en iedereen moesten vertellen wat er gebeurt was. Het is super als je het kunt doen hoor, begrijp me daarin niet verkeert, maar laat het niet ten koste van jezelf gaan.
Ik weet trouwens veel details niet meer. Zwart. Blijkbaar te erg voor een kind van 9 en geblokkeerd door mijn geheugen. Dit zou ik allemaal omhoog moeten halen door bijv hypnose therapie. Is niet altijd rechtsgeldig en daar zit je dan. Heb ik nee geroepen? vast niet met een mes op me keel en drijgende woorden. ben ik meegelopen? ja tuurlijk was doodsbang. heb ik gezegd dat ik niet wilde? heb vast wel tegen gestribbeld ja omdat het pijn deed. Dit zijn vragen die de tegenpartij zal stellen en ja het kan nog erger.
idd ik begrijp jullie wel, maar wat is belangrijker een klacht tegen hem indienen? of als ik hem ooit ergens tegen kom dan ga ik zeker & vast dingen doen waar dat ik ook niets mee opschiet trouwens het is absoluut niet ik alleen die er als bewijs is mijn broer was er steeds bij (hij heeft niets gedaan na mij toe) hij weet dit ook nog wat er gebeurd is dan heb je mijn anderen neef die blijkbaar ook heel veel weet alleen sta ik er niet voor' & ik praat enkel met mijn therapeut,dan moeten ze daar het verslag maar gaan halen het enigste wat ik uit mijn verleden heb gehaald is haat' en ik laat me niet meer rap afschepen & verkeerd behandelen en als ik een klacht indien dan zorg ik ervoor dat ik een advocaat heb die 100% er achter staat
Kijk aangiften kan je proberen je recht en genoeg doening kan je halen. Maar besef dat je er daar mee niet bent. Of dat het dan minder woord je problemen. Wraak met wraak hij moet denken en zo zo werkt het niet. Z.n klootzak zal niet in zien dat hij fout was is ect ect. Dat kan je maar beter vergeten dat zullen ze nooit inzien. Klinkt heel gek maar je moet iets vergeven! En een plek geven. Anders kom je niet verder. Je klinkt nog heel boos en wanhopig hier in. Denk dat jij je zelf beter helpt als je het een plek gaat geven. De andere die er van wisten mensen die je niet geloofde! Sterkte er mee. En hopelijk vind jij je weg om verder te gaan met het heden!
ja dat is wel zo, heb nog enorm haat er tegenover omdat ik ondanks al het verleden enorm veel problemen met mezelf heb oké daar heb ik nu hulp voor gezocht maar kzit zeker nog met met de gedachtes dat ik zelfs niet wil dat hij nog langer ademt
Gelukkig heb ik dit nooit meegemaakt. Het lijkt me een hel, waar je in moet leven. Maar ik wil je wel adviseren om, als het even kan, toch aangifte te doen. Dan staat het maar geregistreerd! En misschien zijn er wel meer meldingen over hem. Bovendien weet je nooit of je hiermee een ander het leed bespaart. Aangifte lijkt me ook een stap die belangrijk kan zijn in je verwerking. Heel veel sterkte en succes!