Ja hoor, dat is hier geen probleem. Nu heeft hij daarin geen keus en heeft hij het er zelf naar gemaakt (lang verhaal elk geval). één keer een bepaald gevoel gehad en dat gevoel klopte. Op sommige momenten na, vertrouw ik hem volledig, maar af en toe vraag ik zijn telefoon om te kijken wat hij zegt en doet. Maar ik ben van mening dat hij daar zelf om heeft gevraagd. andersom mag het ook hoor haha. Hij mag gerust mijn telefoon nakijken.
Ik kijk vaak in zijn mail of telefoon.Zijn familie wil nog wel eens gebeurtenissen rondmailen of afspraken maken en dat vergeet hij mij dan weer te vertellen. Zoals laatst toen zijn vader werd geopereerd..... (en mij op de mailinglist zetten is toch wel heel moeilijk) En zijn post maak ik ook open...Anders duurt het hier ook een eeuwigheid voordat het eindelijk gebeurd. Het is dus niet omdat ik denk dat ie een ander heeft ofzo. Maar meer om de praktische kant van ons huishouden Trouwens, mijn man is wel zo intelligent op het gebied van telefoon en dergelijke....Als hij niet wil dat ik iets zie, dan krijg ik het ook echt niet te zien....
Hier mag dat ook hoor, maar het is mijn gevoel. Telefoon, mail enz voelt voor mij privé. Het is van hem, ik heb de mijne. Als ik iets van iemand gebruik, vraag ik het gewoon even. Net zoals mijn dochter vraagd of ze op mijn ipad mag. Heeft niks te maken met niet mogen of vertrouwen. Mijn man verbied mij niks, nogmaals, het is meer mijn gevoel.
Nee, alsjeblieft zeg... Dat ga ik echt niet doen. Dat is voor mij het begin van het einde. Das toch een stukje je eigen ding en ik zie niet in waarom ik zijn gsm of mail zou moeten bekijken en andersom ook niet. Ik snap ook niet waarom anderen dat wel doen, tenzij er echt een vermoeden is van vreemdgaan, duistere praktijken of andere van dat soort dingen.
niet controleren kwa achterdochtigheid oid maar wel controleren als ik iets binnen moet krijgen wat toevallig via zijn mail loopt. ik heb dus nee gestemd
Controleren niet, maar de post maak ik altijd open, ook al is ie aan hem gericht. Dat vindt ie ook helemaal niet erg, hij zegt sowieso altijd al dat ik van 'de administratie' ben. Telefoon kan ik ook altijd in, maar heb hem nog nooit gecontroleerd. Mailadres is gezamenlijk, en dus niet van toepassing.
Controleren: Nee. Maar zijn post open ik wel, maar dat is omdat hij het zelf niet doet en het meeste op zijn naam binnenkomt. Zou ik dat dus niet doen, dan blijven er rekeningen liggen en worden die niet betaald. Mail van mijn man bekijk ik regelmatig, maar ook niet uit controle, maar omdat hij wil weten of iets binnengekomen is of niet. Dan nog de telefoon, daar kijk ik nooit in. Wel komt het vaak voor dat hij me vraagt even te kijken wat er in de sms staat als hij zelf te druk is. Alles slingert hier ook open en bloot rond en als we willen kunnen we alles van elkaar zien. Als mijn man de behoefte heeft om in mijn telefoon te kijken wat ik ge-smst heb, dan mag hij dat van mij doen en andersom zou het ook zeker geen probleem zijn. Hetzelfde geld voor de mail en andere zaken, we weten elkaars wachtwoorden, inlogcodes enz............ Geen geheimen en eigen dingen. Vinden het ook niet nodig om dat soort dingen prive te hebben, want we bespreken ook alles, dus we zullen niks vinden wat de ander niet weet.
Controleren doe ik niet, maar maak altijd wel de post open. Mijn man is daar erg laks in administratiezaken en dat hou ik allemaal bij. Zijn mail openen doe ik eigenlijk nooit. Wij hebben allebei onze eigen laptop. Wat ik vaak wel vraag aan mensen, om naar mij te mailen met belangrijke dingen, omdat hij dingen gewoon niet doorgeef. Daar heb ik één keer zo voor geschaamd. Ik vroeg aan iemand of ze al geopereerd was. Dat was ze al lang en was al aan het revalideren. Toen vroegen ze, heb je de mail niet gehad. Dat was dus naar mijn man gegaan en die had dat helemaal niet gezien. Zoiets overkomt me geen tweede keer. Zulke dingen houd ik dus wel goed in de gaten. Voor de rest vertrouw ik hem gewoon.
Hier mag dat gewoon, en hij bij de mijne. Enige waar ik wel eens boos over wordt is dat ik zeg dat mijn werk vandaag belt op mijn mobiel, hij dan toch die telefoon oppakt, terwijl er in MIJN scherm staat: WERK. Daar wordt ik weleens flink link om, want dat vind ik dus echt niet nodig, MIJN telefoon, MIJN werk, blijf er met je tengels AF!!
Hier is alles van ons samen.. Hij kijkt wel in mijn mail telefoon of mijn post.. En andersom ook.. Waarom geen idee eigenlijks is zo gegroeid. Voor ons heel normaal heb geen geheimen en hij ook niet...
Ik controleer helemaal niets. Post word open gemaakt door de eerste die hem uit de bus haalt. En als een van de mailaccounts open staat is de ander in principe vrij om daar te lezen. Gebeurt dat laatste vaak? Nee. Geen behoefte aan omdat er niets boeiends te vinden zal zijn. Wij vertrouwen elkaar gelukkig helemaal
Ik heb geen enkele reden om de mail/telefoon van mijn man te controleren. Alles staat altijd gewoon open, dus ik zou alles kunnen lezen, maar zou dus niet weten waarom.
Wat een vraag.... mij zou het een behoorlijke alarmbel zijn als ik de behoefte zou voelen om mijn man te controleren. (heb ik wel gehad bij een vorige relatie, toen was ik 18, en daarna kwam ik achter dat zoiets geen gezonde relatie kan zijn)