Ahw wat ben ik toch ook trots op mijn mannetje. Hij vind tekenen helemaal geweldig, maar vind het toch zo stoer dat hij met zijn anderhalf jaar al echt streepjes neerzet in plaats van te krassen. Misschien heeft hij toch iets van creativiteit van zijn moeder Hij kan ook al sinds 10 maanden uit een normaal bekertje drinken (geen tuit, gewoon zoals mama en papa) en dit gaat steeds beter. Aan de andere kant is hij weer geen vlotte praten, maar boeiend. Waar zijn jullie trots op bij jullie kleintjes?
Dat ze, als ze genoeg heeft van het spelen op haar speelkleed, gericht naar de tafel komt getijgerd en vervolgens op haar rug onder mijn stoel gaat liggen. Zonder iets te zeggen. En als ik dan kijk zie ik van die ogen: 'ja, wat nu?' Echt haar manier om duidelijk te maken dat ze iets wil of dat het genoeg is geweest. Verder zwaait ze sinds kort naar alles en iedereen dat naar haar zwaait, maar toen ze vanmorgen wakker werd en zichzelf zag in de spiegel, moest ze, behalve enorm lachen, ook even zwaaien naar zichzelf. *smelt*
Dat ze zo lief helpt met tuinieren Ze wandelt door de tuin, wijst allemaal planten aan en bekijkt ze vol interesse, ze helpt met aarde in potten doen, duwt 't goed aan, giet heeeel voorzichtig water over de zaadjes. En vervolgens wil ze ook niet meer naar binnen, zo leuk vindt ze het buiten. Tijd voor beter weer, dan kan ze lekker buiten rond blijven scharrelen <3
Dat mijn dochter zo heerlijk zelf kan spelen en lekker geniet van mijn zelf gemaakte hapjes voor haar. En lief naar mij lacht en haar armpjes om mij heen slaat als ik dr uit bed haal. Dat soort dingen
De 'gesprekken' die we samen hebben. Ze gaat zo hard met praten. Herkent al zo veel en kan ook zelf al veel zeggen. En natuurlijk gewoon trots in het algemeen. Dat mijn kleine poppetje het zo goed doet. (en ik dus ook een beetje hihi)
Dat ze ondanks alles wat ze heeft moeten doorstaan en nog moet doorstaan ze zo'n ontzettend stoer, sterk, vrolijk kind is! En dat ze al heel goed kan dansen (vind ik dan he )met d'r wiebelkontje.. Te schattig!
Ff denken hoor, heb wel vaker van die trotse vlagen om de kleinste dingen. Ik vind het heel leuk als ze zelf tekenpapier en een wascokrijtje uit de kast pakt en lekker op haar eigen krukje aan de salontafel gaat zitten kleuren (lees krassen). Ook leuk als ze daarna alles doorscheurt en dan papiertje voor papiertje naar de prullenbak brengt haha
op alles! hahaha dat ze al heel vroeg kleine opdrachtjes kon uitvoeren, veel snapt, lief met de diertjes is en vooral niet bang en zo kan ik nog wel even door gaan hahahahaha
Op alles! Als ik die bruine kleine boeven oogjes zie word ik opnieuw verliefd. Hij begrijpt zo vreselijk veel. En leert iedere dag nieuw woorden. Sta er echt van de kijken. Vorige week komt hij de keuken binnen gelopen... mama koekie?
Ik heb zoveel trotse momenten gehad, mnaar nu is het dat ze voor iedereen applaudisseert die een liedje voor haar zingt. Té schattig! En vandaag voor het eerst alleen een middagdutje gedaan. Ook heel erg fijn.
Dat hij zo heerlijk kletst en alles nababbelt wat ik zeg. Dat hij heel blij 'Jaaaaa' roept en voor zichzelf applaudisseert als hij iets goed doet Dat hij een paar keer per dag opeens naar me toe komt rennen om een kus of kroel te geven. En vervolgens ook altijd gelijk naar papa, want hij verdeelt zijn kusjes eerlijk Dat hij een gevoel voor humor begint te krijgen, grapjes uit gaat halen en zo (net doen of hij een hapje wil geven en dan schaterend wegtrekken, dat soort dingen)! Ik kan nog wel even doorgaan, ik ben gewoon trots op alles van mijn lieve heerlijke knulletje!
Was zo trots toen ze van haar buik naar der rug rolde en ze hele gesprekken met ons leek te hebben. Maakt van die leuke geluidjes als je met haar praat.
Ik ben trots op de knul die hij al is geworden in dat anderhalf jaar! We hebben een lastige tijd achter de rug met veel ziek zijn enzo, en twee weken geleden zei ik nog voor de grap dat ik hem wilde doneren omdat ik de driftbuien en het gehuil zo zat was, maar sindsdien is hij omgeslagen als een blad aan een boom en is hij weer het leukste mannetje van de wereld! Hij kan alles behalve praten, en dat vind ik zooo cool! Als hij een leeg papiertje vindt en ik zeg dat hij het moet weggooien doet hij dat, als hij naar buiten wil geeft hij mij zelf zijn jas, hij is lief voor de hond en kat, alhoewel mijn kat daar anders over denkt als Levi er achteraan rent om hem te kunnen aaien. Maar ik word trotser en trotser naarmate hij groter wordt, en ik kan niet wachten wat voor ontwikkelingen er nog meer gaan komen! Bij elke groei en ontwikkeling van mijn kind, groei en ontwikkel ik meer als moeder!
Dat allebei mijn meiden, ondanks alle problemen en pijn die ze (gehad) hebben, zo ontzettend vrolijk zijn en zich niet laten kisten! Twee toppertjes zijn het!
Ik moet er nog één bijzetten. Ben trots op mijn kereltje omdat hij ondanks dat hij zichzelf best belabbert moet voelen met zijn ontstoken oogje, hij toch vrolijk is en mama overlaad met kusjes.
Op het feit dat ons zoontje mij zoentjes geeft en zijn papa knuffels, dat hij ineens sinds vorige week zoooo lief samen met mij een boekje graag leest. Hij pakt een boekje, geeft het aan mij, klimt op de bank en gaat heel knus tegen me aan zitten, zo wijs vind ik het. Ook pakt hij me bij m'n hand om me naar de badkamer te brengen als hij een poepluier heeft. Als ik dan vraag of hij kaka heeft gedaan dan antwoord hij altijd fluisterend 'kaka!' terug, zooo lief. Moet ook zeggen dat ik heel trots op hem ben als hij lief is tegen de kat, hij doet nu heel voorzichtig met haar en ik ben daar zo blij mee.
Op dit moment ben ik trots op haar omdat ze sinds een paar dagen HAP zegt, ook heel gericht, als ik de la open doe is het HAP want daar liggen haar koekjes, als ik met het bordje aan kom waar haar eten op ligt is het ook HAP ze probeert ook poes, kiwy (de poes) en hallo te zeggen
Ik ben trots dat hij al 3 weken loopt en de trap goed opkomt, eigenlijk ben ik op alles trots, enige wat ik jammer vind hij geeft geen KUSJES!