Mijn zoon van 7.5 maand slaapt al 3 weken super slecht.. Hij wil alleen op schoot in slaap vallen.. Dat doet hij al zijn hele leven maar dan kon ik hem wegleggen zonder probleem.. Maar nu valt hij op schoot in slaap en zodra hij het matras van zijn ledikant raakt begint hij hystirisch te krijsen en gaat dus helemaal niet slapen.. Ik ben vaak de nacht alleen dus ik ben ongeveer op nu.. Ik wil bestet hem samen slapen maar hoe doe je dat dan overdag en om half 8 als hij naar bed gaat? En ik werk ook twee avonden in de week tot 23.00 hoe los je dat op??
Waarom hij niet wil slapen weet ik niet trouwens hij is wel moe want zodra ik hem aanleg valt hij in slaap.. En zodra ik hem uit zijn bed haal is hij stil.. En hoe kun je het veiligst samen slapen.??
Veiligste is denk ik met een cosleeper en dan eentje zelf maken met bv. een ikea wiegje Maar kleintje van ons ligt vaak tussen ons in, bijna elke nacht wel op een gegeven moment. Ik heb wel geoefend met 's avonds in slaap vallen, ik leg haar dus eerst in haar bedje 's avonds en halverwege de nachts (of soms eerder) komt ze bij ons liggen. Misschien scheelt dat al veel voor jou? Wat ik meestal doe is op de kamer blijven (niet direct in het zicht) of op de verdieping blijven rommelen totdat ze slaapt. Af en toe nog een speentje erin. Zo wordt ik niet helemaal simpel van het trap op trap af en valt zij meestal het rustigste in slaap. Er zijn soms avonden dat ze om 22:00 klaar wakker in haar bedje ligt, soms haal ik haar dan even op en gaan we het een uurtje later weer proberen als het opnieuw slapen echt niet wil. Naja...go with the flow en pak die dingen aan die je echt niet kan hebben (zoals nooit ff 's avonds een paar uurtjes voor jezelf). Ik heb allerlei spelletjes gespeeld op mijn telefoon op haar kamer zonder haar aan te kijken of aandacht te geven. Maar door mijn aanwezigheid slaapt ze dan zonder morrelen in. Inmiddels slaapt ze na een paar minuutjes jengelen (en dat is een groot woord) nu zelf zonder dat ik er ben...
Het is zo lastig want ik kan hem niet eens in zijn ledikant leggen want da wordt hij al helemaal hystirisch de laatste dagen..
En heeft hij geen last van oortjes? Mijn meis werd ook hysterisch bij plat liggen als ze oorpijn had en werd weer rustiger als ze rechtop gehouden werd (wat logisch is bij oortonstekingen). Zou ze ff na laten kijken voor de zekerheid, met oorpijn het weekend over is ook niks En pcm hielp bij ons niks hoor bij oorpijn
Mijn dochter slaapt ook in een cosleeper op onze kamer. Nu gaat ze om 20.00 uur naar bed en blijf ik bij haar tot ze slaapt. Daarna doe ik een bedhekje voor haar bed, zodat ze niet uit bed kan als ze wakker wordt. Als ik naar bed ga, haal ik het rekje weg, anders prikt deze in m'n rug haha. En midden in de nacht kruipt ze vaak naar me toe. Met haar middagdutje doe ik hetzelfde. Er is ook een periode geweest dat ze alleen bij mij kon slapen. Dan zat ik dus de hele avond met haar op schoot en nam haar mee naar bed als ik zelf ging slapen. Verre van ideaal! Ik werk ook 's avonds en mijn man en oppas houden hetzelfde ritueel aan als ik en dan gaat ze ook slapen. Heel veel succes!
Maar overdag heb ik geen probleem en is hij de vrolijkheid zelf.. En hij ligt het meeste van de dag want hij kan nog niet zitten.. Hij krijgt wel tandjes maar pcm dentinox dat maakt allemaal geen verschil..
Onze zoon had dat ook een periode, idd helemaal hysterisch worden bij alleen maar het zien van zijn bedje. Hij slaapt af en toe bij ons in bed op zijn aankleedkussen en zo heb ik hem dan in bed gelegd. Gewacht tot hij sliep en dan zelf nog even naar beneden. Maar hij draait niet vanaf zijn rug, dus dan kan het nog. Anders idd co-sleeper of campingbedje. Later rustig geïnvesteerd in het gaan slapen in zijn eigen bedje, in ieder geval inslapen dan. Erbij gebleven, hand op hem, bij hem etc, eigenlijk alles geprobeerd om hem weer dat vertrouwen te geven. En dat lukte uiteindelijk. Voor de rest blijft hij een onrustige slaper, maar ik ben ook maandenlang alleen geweest door de week en koos ervoor om hem lekker bij me te nemen. Dat gaf ons beiden veel rust, zeker nadat ik het zelf accepteerde.
Kan het zijn dat hij pijn heeft? Als ik het niet goed weet en het is zo extreem, geef ik vaak even dentinox of een zetpil, (net even waarvan ik denk dat ze mogelijk last zou kunnen hebben). Als dat dan helpt, weet ik dat het pijn is.
Wel alleen als je kind nog niet tijgert. Hier een kleine dame die al de halve kamer doortijgert, dus die zou vanuit een co-sleeper gerust het hele bed over klimmen en er dan aan de andere kant afvallen...
Vanmorgen lag hij op de grond en ik liep naar zijn ledikant om het te verschonen zelfs toen begon hij al te jengelen..
Hij tijgert nog niet echt maar kan zich door draaien en wild doen wel super snel verplaatsen dus dat durf ik niet of er zou een hekje moeten zitten maarja als hij dan kan staan zit je weer met een probleem..
Ik heb de cosleeper iets lager staan dan mijn eigen bed en het bedhekje onder mijn topmatras. Zo is het hoog genoeg en kan ze er niet overheen klimmen. Maar dat is met ieder bed ook weer anders.