Ik zou het ook niet doen, maar als ik lieve buren had gehad, misschien wel (en dan maar kort met de babyfoon erbij). Nu is daar geen sprake van, en doe ik het hoogstens om naar de brievenbus te gaan (2 min. heen en weer).
Mijn moeder had vroeger kennissen die woonden schuin tegenover een kroeg. Of er toen al babyfoons waren??Geen idee, zo'n 30 jaar geleden. Die mensen hadden 8 kinderen in de leeftijd van 0 tm 12. Ouders zaten op een avond even in de kroeg, toen iemand zei.. HÉ volgens mij heb jij brand thuis!! 6 kinderen overleden... Ik laat mijn kinderen dus nooit alleen thuis, het zou je maar gebeuren..
Ik liet m'n dochter ook slapen als ik m'n zoontje moest ophalen van het kdv. En m'n dochter (3,5) blijft ook weleens alleen thuis als ik m'n zoontje naar school moet brengen. Soms wil ze niet mee omdat het koud is od en dan mag ze haar favoriete dvd zien met een dekentje op de bank. Ik zorg dan dat er geen drogers etc aan staan en draai de buitendeur op slot zodat ze niet weg kan of de deur voor vreemden open kan doen. Ik voel me er ook wel ongemakkelijk bij maar haar meenemen als ze niet wil is echt een drama.
Ik laat haar weleens alleen ja, maar alleen met de babyfoon en de sleutels bij de buren. We zijn laatst een avondje bij de buren geweest, dan nemen we de babyfoon ook gewoon mee, ben dan wel 4x wezen kijken of alles goed is dat wel. Maar echt alleen laten doe ik nooit. Maar als je daar onder verstaat even naar de wc/was ophangen/container weg brengen dan wel, oh ja en ik laat de hond uit als ze op bed ligt werderom met de babyfoon mee.
Om daar antwoord op te geven; nee ik ben daar niet bang voor. Ik let er op dat de tv en lampen uitstaan. Ik heb een briefje in mijn jaszak en dochter slaapt vast. Als ik thuis ben en ze huilt sta ik ook niet meteen langs haar bedje. Als je zo angstig bent over wat er allemaal wel niet kan gebeuren kan je volgens mij nooit meer slapen. Ik zie mijzelf zeker niet als onverantwoord.
Zolang de babyfoon het red vind je mij vaak met de oppaskindjes in het speeltuintje naast het huis. Verder is het nooit in me op gekomen om welk kind dan ook (baby of wat ouder kind) alleen thuis te laten, hoop ook niet dat er mensen zijn die daar een gewoonte van maken... Verder moet iedereen lekker doen wat hij/zij wilt, ieder zn opvoeding! edit: ik heb overigens een babyfoon met camera dus zie alles. anders had ik het ook niet gedaan.
Niet om uit school te halen of i.d. Maar hoe vaak de jongste alleen op bed lag, terwijl ik voor in de tuin zat als de oudste buiten aan het spelen was, is niet op 1 hand te tellen. En ook niet op 2. En nee, dan hoorde ik het niet direct, maar dat doe ik ook niet als ik in huis zit. Dus ja, hij zal wel eens een paar minuten gehuild hebben.
Ik ook niet niks van aantrekken. Brand kan ook uitbreken als je thuis bent, onder de auto kun je ook komen als papa thuis is. Ga zo maar door.
Gek maar dat zou ik dan juist weer niet doen. Onze zoon is ook 3,5 maar die blijft niet alleen thuis! Of hij nu wilt of niet; hij gaat mee! Die breekt de boel af. Nee dan heb ik liever dat ze slapen als ik even weg ben.
Ik heb het nu 2x gedaan voor 5 minuten om mijn man ergens op te pikken 's avonds laat als mijn dochtertje op bed lag. Ik sjeesde wel echt door het dorp hoor want ik heb dan al rampscenario's in mijn hoofd over dat het huis in de brand kan vliegen enzo. Verder zou ik het nooit doen behalve als ik eventjes naar de buren moet maar dan zou ik een babyfoon meenemen. In kampen ook 4 kinderen overleden door een brand in huis, alleen waren die ouders wel thuis maar de kinderen sliepen op zolder. Maar zo zie je wel hoe snel een brand kan gaan en het binnen korte tijd al zo ver kan zijn dat je kinderen niet meer te redden zijn...
+1 Mijn dochter van bijna 5 blijft nog niet eens alleen thuis en die weet zelfs hoe je de telefoon moet bedienen en hoe ze me moet bellen als ze dat wilt. (doet ze wel eens in een stoute bui als ze op zolder aan het spelen is en ze heeft honger maar geen zin om naar beneden te lopen.) overigens is ze daar vrij snel van genezen na een boze moeder haha
Toevallig zit ik nu in de auto een broodje te eten en naast mij komt een auto te staan met moeder en kinderen. Moeder loopt nu de winkel in en kinderen zitten in de auto. Ik schat ze beide niet ouder dan 5. Dat doe ik dus ook niet. Wie wel?
DAT doe ik dan weer wel. Als ik vanuit de winkel de auto kan zien vind ik het geen probleem, mijn kinderen zitten altijd rustig en vaak moet ik dan heel even iets halen. Tijdens het in de rij staan kan ik rustig naar mn kindjes koekeloeren. Ik zal het niet doen als er geen parkeerplek in het zicht is. ik wil mijn kids gewoon kunnen zien en zolang ik ze kan zien vind ik het geen probleem. Zolang mijn babyfoon met camera reikt, hobbel ik gezellig de buurt en speeltuintjes af met de andere kids en als de babyfoon piept (geen bereik) weten alle kindjes dat ze niet meer verder mogen en we een stukje terug moeten. Het is zelfs een soort spelletje geworden. En zodra je de kleine hoort brabbelen in zn bedje doen we wie het eerste thuis is.
Maar jullie hebben het over de veiligheid. Ik lees in het artikel ook iets over verlatingsangst......dus waarom wel je baby/dreumes zichzelf in slaap laten huilen? (zo..... weer een "oude" uit de doos gehaald)
nee dat zou ik nu niet doen met mijn dochter, we waren laatst even naar de supermarkt, ze sliep, mijn vriend bleef bij haar ik zag dat wakker werd toen ik voorbij liep. Volgens mijn vriend begon ze toen heel hard te huilen omdat ze dacht dat ze alleen was, mijn vriend was er dus wel dus nee dat doe ik dan weer niet. Alleen als ze slaapt laat ik haar eventjes alleen zeg maar
Dat kan, je hebt nu eenmaal niet alles in de hand, maar het gaat nu meer om de vraag of je het risico durft te lopen dat zoiets gebeurd terwijl je er als ouder niet bij bent. Ik ben absoluut geen overbezorgde moeder, maar ik begrijp dit gewoon echt niet, dat er moeders zijn die maar voor de makkelijke weg kiezen ipv de veiligste.
Mijn dochter was een huilbaby dus daar kan ik over mee praten. Niets hielp dus uiteindelijk uit pure uitputting haar in slaap laten huilen en omdat ik er niet tegenkon (moedergevoel he) ben ik onder de douche gestapt zodat ik het niet zo erg hoorde. Mijn zoontje is nooit zo geweest, als die huilde was er zeer zeker wat dus die haalde ik meteen uit bed. dit huilt overigens ook nooit, gaat lekker spelen tot hij in slaap valt en als hij wakker is speelt hij tot hij uit bed gehaald word. soms wel een uurtje omdat ik nog even eerst wil douchen en aankleden en er onverwachts iets tussen komt. doet hem helemaal niets. moest ik bij mn dochter niet proberen. Denk dat het aan het kindje zelf en de situatie ligt.
Dat vind ik wel een erg kort door de bocht conclusie. Het is helemaal niet per se veiliger om je kinderen altijd mee te nemen dan ze thuis te laten. Volgens mij komen er meer peuters en kleuters in het zkh door verkeersongevallen dan door huisbranden, maar ik kan me vergissen hoor... Volgens mij wil niemand dat haar kind iets naars gebeurt. Het is maar hoe je risico's inschat. Ik schat het risico van een huisbrand in mijn context gewoon niet zo hoog in. Ik heb een vrij nieuw huis, met deugdelijke elektra, zonder gas of open vuur. De huisbranden die zich in mijn omgeving hebben voltrokken, ontstonden allemaal terwijl er mensen thuis waren, en meestal in de keuken. Draai je daar alles uit voordat je het huis uit gaat, is het risico enorm gedaald.