Summer2012 en als je je dochter op haar eigen kamertje laat slapen? Toen mijn zoontje naast me lag werd ik ook om de haverklap wakker als hij wakker werd (om de redenen die jij noemt). Sinds hij op zijn eigen kamer ligt hoor ik dat niet meer en dat scheelt een stuk.
Stuurde ik van de week bericht dat E. Nog niet door sliep, heeft ze nu het licht gezien haha.. dus er is nog hoop Nachtvoeding; E. Dronk tot zeker 2 s nachts... ben er cold turkey mee gestopt. Heb 2 nachten paar uur met haar opgezeten.. op dn duur accepteerde ze water en dat was natuurlijk niet zo lekker.. dnk dat het echt grotendeels gewenning is op die leeftijd..
Hier een goede nacht gehad, mevrouw heeft om 12 uur gedronken en om 5.30 weer. Om 7.30 uur werd ik wakker van haar geklets.
noouuu.. ik heb vannacht doorgewerkt (moet werk inhalen), en zat beneden in de keuken achter de laptop. Mijn dochter ging om 5uur naar de wc, en zag licht beneden. Liep de trap af (papa meteen wakker geworden, die banjerde erachter aan ), kwam mij vragen wat ik aan het doen was, want het is donker en dan hoor je te slapen . Vervolgens kwam ze elk half uur opnieuw naar beneden om mij te vragen waarom ik niet slaap.. Hier dus de omgekeerde wereld. Weet nu van andere kant hoe de 'kookwekker-methode' werkt
Als m'n dochter alleen slaapt, raakt ze in paniek. Als ze lichtjes wakker wordt en er is niemand, gaat ze direct staan en krijsen. Dan duurt het dus erg lang haat weer in slaap te krijgen en ben ik nog meer wakker 's nachts. Dit heeft echt te maken met verlatingsangst. Maar bedankt voor de tip!
ik ben alle reacties een beetje zat... idd.. Een kookwekker gebruik ik om te koken... Laat je kennissen dit maar lezen: De schaduwkant van slaaptraining
Ik heb er gelukkig geen last van, alle moeders om mij heen steunen met me mee haha Mijn jongste is nu 15 maanden, en het gaat wel beter gelukkig. Ik heb twee vriendinnen die ook een niet doorslaper hebben, dus wij huilen wel eens (letterlijk) bij elkaar uit. Gelukkig geen debiele tips van mensen die niet weten waar ze over praten, want door het slaapgebrek is mijn lontje nogal kort
Hier in huis ben ik de enige die niet doorslaapt, na 27 jaar nog niet (2x per nacht naar het toilet). Ik zal mijn moeder doorgeven dat ze wat meer ontspannen had moeten zijn Nee, zonder gekheid. Dat van het ontspannen zijn hoor ik regelmatig en dan met name uit de mond van vriendinnen zonder kids. Ik ben gezegend met een goede slaper, maar dat is geen garantie voor de toekomst en evt volgende kindjes. Het lijkt me slopend, zo lang gebroken nachten.
Ik slaap ook al 40 jaar niet door. Ik moet plassen midden in de nacht. Ik draai me om en slaap weer verder! Dat is geen 'gebroken nacht'. Je slaap bestaat uit verschillende stadia waarbij je dieper en lichter slaapt, dat heeft iedereen. Ik heb een keer een filmpje gezien van een baby die meermaals wakker werd en niet in al die gevallen ging huilen om papa of mama. Je kan een baby uitstekend conditioneren: 'als je wakker wordt, kom ik niet'. Dus wordt de baby wakker, bedenkt: 'mama komt toch niet' en slaapt weer verder. Nou ja, 'bedenken', het is conditionering. Het is niet de boodschap die ik mijn kind mee wil geven; ik kom als hij mij roept. Wisten jullie trouwens dat gewone vermoeidheid binnen 1 max 2 nachten bijgeslapen is? (Vermoeidheid door ziekte of mentale problemen daargelaten).
Ligt er wel een beetje aan hoe lang die vermoeidheid zich opgebouwd heeft he? En doorslapen: onze oudste slaapt nog steeds niet door idd, maar komt zelfstandig de nacht door. Regelmatig is haar nachtlampje aan midden in de nacht. Dan is ze dus idd wakker geweest, maar is daarna weer verder gaan slapen. Maar goed, denk dat de meesten dat ook bedoelen met doorslapen... Wat ik persoonlijk het heftigste vind aan de nachtvoedingen en andere wakkere momenten, is dat die (iig voor een belangrijk deel) voorkomen op momenten dat ik zelf midden in m'n slaapcyclus zit. En als er 1 manier is om niet lekker wakker te worden, is dat je midden in een droom ineens uit je slaap gerukt wordt
dat is helemaal waar.. mijn oudste dochter was echt een voorbeeldige baby...en nee ik lieg niet sliep goed at goed, en luisterde goed. Ik voelde me ook echt de perfecte moeder haha Toen kwam nummer 2... die werd geboren en lag een uur aan 1 stuk te gillen, het slapen was de eerste 3 maanden een drama, en ineens sliep ze vanuit het niets door, en vervolgens met de leeftijd van 11 maanden weigerde om nog door te slapen, dat heeft geduurd tot ze tweeenhalf was....aaarrrghhhhhh Toen kreeg ik de beste tip in jaren, leg ze eens bij dr zus op de kamer...ik had er al vaker aan gedacht maar tegenwoordig *horen* kinderen een eigen kamer te hebben. Maar toch maar eens een poging gewaagd...en we hebben haar nooit meer gehoord!! Wat een genot. Het is nog steeds een pittige dame, en het tegenovergestelde van haar grote zus, en ze is inmiddels 5 en ligt nog steeds met dr zus op 1 kamer...en ze willen niet anders meer
Of van mensen met goede slapers, die er nooit wat aan hebben hoeven doen om hun kind lekker te laten slapen, (maar daar ben jij er overduidelijk niet eentje van ). Maar heel frustrerend, van die idiote 'tips' van mensen die er niks voor hebben hoeven doen en dus echt niet weten waar ze het over hebben. Ik WAS altijd ontspannen. Na 5 jaar geen normale nacht te hebben geslapen, (en nog het een en ander aan andere ellende), is dat wel wat anders.... Maar da's het effect van de gebroken nachten, en niet andersom
Die tip over "ontspannen zijn" kreeg ik pa sook van een kinderloze vriendin toen ik zei dat ik best opkeek tegen het vliegen straks met mijn zoontje. Nee zij had het al heel veel gezien op wereldreis, als de ouders ontspannen waren, dan was het kind het ook in het vliegtuig.