nog een voorbeeld: gister had mn kleine meid(10maanden oud) 1 boterham met moeite op en half flesje sap. vandaag at ze er 2 en zit nu een mega fles weg te drinken
Dat klopt en dat is hier ook zo. Maar ik stress ook niet als hij een halve boterham met een flesje drinkt ipv 1,5 boterham met een flesje maar nu eet hij alleen zn pap smorgens en verder wil hij geen fruit, geen middag eten (alleen een fles) en t avond eten ook maar een paar hapjes. T is dus meer in zo een situatie en niet as hij een keer wat minder eet want dat haalt hij idd wel weer in. Ik ga t in mn hoofd prenten: go with the flow!!!!
misschien is hij nog niet toe aan vast voedsel en wilt liever gewoon nog even zn fles wat opzich helemaal niet erg is. gewoon langzaam hier en daar wat brood en fruit aanbieden. alles op zn tijd, elk kindje heeft zijn eigen tempo en idd, Go with the Flow succes!
Denk maar, als hij ziekig is, is alles gewoon anders dan anders. Wat erin gaat, is goed. Dus fijn dat hij nog lekker wil drinken. Verder proberen ook te genieten, want ik herken het alles willen controleren wel een beetje. Niet tov mijn dochter, maar tov het huishouden, als we gasten krijgen,etc. Alles moet perfect gaan en als het niet goed gaat, word ik chagrijnig. En nog erger, als het wel goed gaat, blijf ik alleen maar monitoren ipv ook te genieten. Ik ben heel blij dat dit bij mijn dochter wel lukt, al zou iets meer kunnen plannen hier juist geen kwaad doen. Maar het opgejaagde gevoel dat ik heb bij werken, het huishouden, eigenlijk bij alles, maakt dat ik ook vaak niet geniet.
Oh nee hoor dat is niet het geval. Hij krijgt al sinds 4 mnd vaste voeding en eet normaal als een dijker
Dat is een hele goeie en daarom heb ik dit hier ook gepost. Ik wil genieten enn ik wil geen gestressde mama zijn want dat merkt de kleine en de rest van mn omgeving ook. Ik wil zo graag relaxt zijn maar t lukt me niet altijd! Dat alles perfect willen als er gasten zijn herken ik ook! T moet dan ook echt perfect zijn en zit er iets tegen wordt ii mega chaggie! Maar een voordeel bij mij is wel dat als de mensen er zijn ik t los kan laten,al wordt t nog zo een grote zooi t interesseert me niet. Als t maar gezellig is!!!
Hier ook wel een beetje een controlfreak hoor. Alleen sinds ik erge rugproblemen heb, heb ik al een en ander los moeten laten. Nu met kind lukt dat ook steeds beter. Eerst dacht ik ook dat er eten naar binnen moest ook als hij ziek was. Maar uiteindelijk wel geleerd om dat los te laten. Als hij echt honger krijgt meld hij zich wel. Wat ik wel ook vaak probeer net als vandaag is het eten maken waarvan ik zeker weet dat hij het echt lekker vind. Sinds gister wilde hij geen brood (hij heeft koorts en net 1 kies dus misschien komen er meer) maar vanmiddag heb ik een tosti gemaakt voor hem. Dat vind hij echt heerlijk en zo heeft hij toch een hele boterham gegeten. Zonder enige dwang en gewoon zelf gegeten. En een extra soepstengel doet ook wonderen.
Ja herkenbaar. Ik heb ook altijd alles precies in mijn hoofd en zo moet het precies lopen. Loopt het goed dan ga ik met een voldaan gevoel naar bed, zo niet dan heb ik al gauw een waardeloze dag. Nu moet ik er bij zeggen dat ik dit nu L. ouder wordt niet meer zo heb hoor en met eten heb ik het nooit zo gehad, aangezien L. altijd een goede eter is geweest. Ik had het vooral met het slapen en dat heb ik nog steeds wel. Loslaten is echt een struikelblok, niet alleen bij het opvoeden van onze zoon, maar ook in dagelijkse leven hoor hahah.
Een tosti kan mijn zoontje nog niet eten (geen tanden) maar ik verstop dan wel brood in de soep. Dat werkt normaal wel maar sinds de laatste dagen ook niet.... T is nu al een dikke 5 weken dat hij brood weigerd met een of twee keer een dag ertussen dat hij t wel at ineens. Ik ben gewoon een beetje bang dat hij brood eigelijk ook niet zo lekker vind. Terwijl hij het vanaf t begin af aan juist heel goed at.....
. Heb je ook geen tanden voor nodig. Het brood smelt zowat in zijn mond. Beetje sabbelen en hij kan het zo doorslikken. Mijn zoontje krijgt dat al vanaf 8 maanden zeker en misschien wel al eerder. Ik bak 2 boterhammen met dun kaas in een heel klein beetje boter in de koekenpan. In het begin haalde ik dan de korsten er wel even vanaf want die waren wel wat harder. Nu doe ik dat niet meer. Wat je ook kan proberen is het brood door wat ei met melk halen en dan bakken in een beetje olie of boter. Heerlijk zacht brood met ei. En wat je kindje ook mag en de onze erg lekker vind is smeerbare geitenkaas. Of zuivelspread ook erg lekker. Dopen in soep oid heb ik nooit gedaan.
Ik breek ook maar even in, maar als je die cursus gevonden hebt dan schrijf ik me graag in. Ik kan ook zoooo moeilijk dingen loslaten en vast (willen) houden aan een ritme, om er vervolgens iedere keer weer achter te komen dat kinderen flexibel en weerbaar zijn en dat een dag loopt zoals hij loopt, je hebt er gewoon niet veel invloed op en ik al helemaal niet, mijn kleine moppie is pas 4 maanden. Ik neem het me iedere keer voor: 'we zien wel wat vandaag brengt' Ik moet het wel steeds blijven herhalen voor mezelf en wacht nog op de dag dat ik het een keer aanneem van mezelf en dus meer los kan laten.. Ik weet het zo goed, het blijft alleen niet hangen
Ergens vind ik het ook wel erg prettig om te lezen dat ik niet de enigste 'control-freak' ben Ben ik altijd wel een beetje geweest, maar met een kind gaat dat nou eenmaal niet. En mijn meisje is zo lief.. tuurlijk huilt ze wel eens, maar ze doet het zo goed, waarom kan ik het dan niet gewoon loslaten denk ik dan. Ik zou zo graag een wat meer ' makkelijke mama' willen zijn. Vind het zo herkenbaar allemaal.. nog meer tips om 'go with the flow' toe te passen??
Ik zie voornamelijk beren op de weg. Ik kan soms niet stoppen met denken: 'wat als' en dan bijvoorbeeld, als ik een keer wat anders doe dan anders, een keer weg wil terwijl ze normaal dan rond die tijd slaapt. Bang om haar uit het hele ritme te halen en dat ze oververmoeid wordt en slecht gaat slapen of zo (snap je het nu van die beren op de weg) en dat heb ik met zoveel " wat als, wat als' Ik ben me er ook zo van bewust, maar het lukt soms gewoon niet zo goed om het los te laten.. Moet wel zeggen dat het beter gaan dan helemaal in het begin, meer door de ervaringen dat waar ik dan bang voor ben, meestal toch wel weer goed komt.. Maar het lijkt erop dat ik het gewoon echt moet ervaringen om te leren dat ik me niet zo druk moet maken
Thanx voor de tips, kan ik weleens proberen ja. En stukje geroosterd brood heb ik weleens geprobeert (oke daar zat dan geen kaas op) maar dat is wat harder natuurlijk en dan kijkt hij echt zo van: wat geef je me nou? Hahaha
maar 'wat als' het allemaal goed gaat als je van je ritme af stapt? 'wat als' hoeft niet altijd negatief te zijn
Dat is helemaal waar natuurlijk Waar ik dan ook het meest last van heb is dus als ik dus alleen de 'negatieve' kant kan zien..
en als ze nou 1x een uurtje minder slaapt. of keer krampjes heeft. ja is heel rot! maar niet einde van de wereld toch. kinderen komen niet met een gebruiksaanwijzing en niet alleen zij leren door te vallen en op te staan, maar wij mama's ook Een 'fout' maken is niet erg, daar leer je alleen maar van dat je het de volgende keer anders moet doen. en ouders die het anders doen dan jij, hebben toch ook gewoon gelukkige en gezonde kindjes dus anders dan jouw gewoonte is niet altijd een negatief iets en zou misschien soms wel eens beter kunnen uitpakken dan je zelf denkt Go With the Flow. komt vanzelf allemaal wel goed