Die hofjes ken ik. Zijn inderdaad erg onoverzichtelijk, ik snap dat je daar een 3-jarige niet alleen buiten laat spelen. Ik had iets in gedachten wat meer omsloten is, en waar minder auto's in komen.
Wij wonen aan een hofje en hier mogen de kids rondjes fietsen om het veldje heen. Ook de jongste...ik hou ze vrijwel constant in de gaten, maar ze kunnen in principe zo de andere kant op fietsen of van de stoep af tussen de auto's door de straat op rijden. Oudste zou dit niet doen, jongste doet t ook (nog) niet, maar toch spannend. Tegelijkertijd moeten ze toch wennen aan wat meer vrijheid, ik hou een oogje in t zeil en meer kan ik denk ik niet doen.
Wij zijn als ouders behoorlijk streng... Maar voordat ze naar school ging wilden we haar toch "alleen" buiten laten spelen. Niet omdat ik dat zo'n tof idee vond trouwens en manlief nog minder. Maar het argument dat hier de doorslag gaf is dat ik wil dat ze bepaalde basisregels heeft als ze buiten speelt. Niet oversteken, in de buurt blijven, niet met andere kinderen danwel volwassenen mee gaan etc.. Want anders.. Gaat ze straks met een kindje van school mee naar huis.. (Waarvan de kans HEEL groot is dat ze daar minder nauw naar kijken) en dan vliegt ze zo de straat op of wandelt gezellig met een vreemde weg. (Niet te vergeten dat ik geen seconde rust zou hebben als ik zou weten dat ze met mooi weer bij iemand zou gaan spelen) Dus mocht ze in de zomervakantie oefenen met buiten spelen. Voor, op de stoep, tussen de lantaarnpalen links en rechts van ons huis. (Daar kon ik d'r vanaf binnen goed zien) En toen dat heel goed ging.. En d'r oudere vriendinnetje en zij toch graag wat meer speelruimte wilden hebben we dat uitgebreid naar "voor het gehele blok.. Meisje woont op de hoek dus dat komt precies goed uit. En in het begin keek ik om de 2 minuten om het hoekje van de deur.. Nu enkel nog als ik d'r niet regelmatig voorbij zie rijden. En heel soms.. Nu is ze 5,5 mag ze met het oudere buurmeisje een blokje om. Geloof niet dat deze mama al zo goed is in loslaten dat ze deze zomer aan de andere kant van het blok mag blijven spelen...
Ja en dat is dan zo lastig, vooral die auto's en helaas zijn er altijd een paar die echt te hard rijden Maar goed mijn zoon van bijna 5 begrijpt die dingen wel goed, dus misschien mag die het binnenkort met wat beter weer een keer voorzichtig proberen
Ja idd, dit gevoel bekruipt mij ook steeds. Tot nu toe is hij nog alleen van de kindjes hier thuis spelen geweest ,maar idd dit gaat een keer voorkomen. Hij heeft laatst bij het achter buurjongetje thuis gespeeld ( die wel alleen naar buiten mag) en toen heb ik idd moeten zeggen dat hij dat nog niet mag. Maar goed, goed argument idd van je.
Zo zie ik wel vaker van die speelplekken die zo raar zijn aangelegd. Allemaal straten er omheen en struiken, waardoor auto's overstekende kinderen die achter zo'n struik vandaan komen dus moeilijk op tijd kunnen zien of helemaal omringd met water.
Ja echt bizar toch? Wij hebben het aangekaart bij de gemeente en nu zijn er vorig jaar tussen alle gaten nieuwe haagjes geplant en is er nog 1 opening. Maarja het duurt even voor het dicht gegroeid is en wat zou het toch fijn zijn als het iets meer autovrij was. Nu moeten de kids vanaf 5! kanten opletten. teveel gewoon.
En waarom is het onverantwoord als je kind van 3 alleen buiten speelt? ik vind dat echt per kind verschillend, als mijn kind van 3 daar aan toe is en dat aankan zou die rustig buiten mogen spelen, natuurlijk wel in het zicht want ja mama is natuurlijk wel een beetje een angsthaas. Maar je hoort kinderen ook wat vrijheid te geven mits het niet te gevaarlijk is.
Dat is gewoon mijn persoonlijke gevoel. Mag toch? Maar waarom ik dat vind? Ze kunnen weglopen, in een fractie van een seconde meegenomen worden/gelokt worden. Ik zeg niet dat dat bij een kind van 5 niet kan ,maar die weten mijn inziens wel iets meer dan een kind van 3 vind ik.
dat mag maar je vroeg meningen. Ik vind het namelijk erg gek dat je zegt dat ieder kind van 3 dus niet buiten kan spelen? Weet je als je als je in een buurt woont waar het onveilig is kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Maar als je in een kindveilige buurt woont vind ik het helemaal niet raar als mijn dochter lekker zou buiten spelen, mits ze in de buurt blijft dus. En reken maar dat ik haar dus in de gaten hou
Tegelijk vind ik het zo sneu dat kinderen hier helemaal geen verstoppertje kunnen spelen, wegens een totaal gebrek aan struikjes of iets anders waar je je aan het zicht kunt onttrekken. Onze behoefte aan (een gevoel van) veiligheid loopt niet in de pas aan de wens van kinderen om ook wel eens niet gezien te worden...
Ik vind het gewoon lastig appeltjes... Met een ketting om d'r enkel die je kunt vastmaken bij de deur lijkt me het best... Maar ik vermoed dat toch ook problemen geeft. Maar nu anderhalf jaar later kan ik het wel makkelijker loslaten. Nog steeds makkelijker dan papa ook merk ik.. Die was laatst heel boos dat ze de hoek om ging en geloofde het aanvankelijk niet toen ze zei dat het van mij mocht. (Ze was met de buurman en buurjongetje van 3 wedstrijdjes om het blok aan het fietsen en natuurlijk veel sneller.. Dus voor hem leek het net alsof ze alleen was. Onze buurman lijkt soms te vergeten dat mijn dochter ruim 2 jaar jonger is en meestal is dat ook geen probleem. Nu ook niet echt.. Alleen voor papa )
Ik weet het nog niet....Nu nog niet in ieder geval! (oudste is nog geen 3). Achter het huizenblok hier tegenover is een grote speeltuin, maar ja, dus helemaal buiten mijn zicht, dus voorlopig echt nog geen optie. Eerst moeten ze maar wat besef krijgen van gevaar en verkeer enzo. Kinderen die ik hier op straat zie spelen zijn ook allemaal wel een stuk ouder.
Nou voorlopig nog niet. Maar zie hier ook wel eens kinderen van 3 alleen spelen. Ik zou het niet durven.
Mijn dochter is 4 en speelt sinds een half jaar buiten, we wonen in een mini ons kent ons dorp, kinderen spelen hier vanaf 3 jaar ongeveer buiten.
Ons zoontje is net 4 jaar en durf het nog niet aan. Wij wonen in een auto vrije straat en hij mag wel met zijn nichtjes mee van 9 en 6 jaar
Voor mij zou het sterk afhangen van het kind en de buurt waar ik woon. Mijn neefjes en nichtjes woonden bijvoorbeeld in een buurt waar iedereen zowat buiten leefden en dus ook op elkaars kids letten. Dus die speelden al heel vroeg "alleen" buiten. Voordeur stond immer open, kids konden dus zo weer naar binnen. Er reden geen auto's in de straat en iedereen lette dus op iedereen. In de buurt waar wij wonen kunnen kids prima buiten spelen, maar doordat wij in een complex wonen, zou ik mijn kind dus niet vlug alleen naar buiten laten gaan. Ik heb er namelijk geen zicht op en dat vind ik toch wel belangrijk, zeker omdat hier aan alle kanten water in de buurt is.
Zo wordt hier dus ook geleefd, zeker zodra het weer beter is. Altijd zitten er dan wel volwassenen buiten die precies weten wie er thuis horen in de buurt en wie niet. Sociale controle is extreem hoog. Soms lastig, maar meestal geeft dit een veilig gevoel.
Hier mogen mijn dochters van 3,5 en 5 alleen in het hofje spelen. Wij wonen op een hoek naast een hotel met parkeergelegenheid en daar mogen ze niet komen. Ze weten precies tot waar ze mogen komen en ook wat er gebeurd als ze dit niet doen en ze houden zich er prima aan. Nu rijden er hier amper auto's en degene die er rijden weten dat de kids er zijn. Wij hebben de schutting altijd open en ze rijden dus op en aan met andere kindjes.
Oudste dochter wel, achter op het pleintje en rondom ons huis. Ik houd dan wel een oog en oor op haar natuurlijk. Dochter van drie mag nog niet alleen. Soms speelt ze wel mee met oudste dochter en vriendje. Dan loop ik regelmatig naar buiten om te checken.