Dat is altijd zo makkelijk gezegt zorg dat je iemand hebt op wie je kan terugvallen. niet iedereen heeft ouders die lekker thuis zitten en alle tijd van de wereld hebben. Mijn ouders kunnen bijvoorbeeld niet oppassen omdat mijn moeder ongeneeslijk ziek is en bijna continu aan de chemo zit en verzorging nodig heeft kan moeilijk een ziek kind daar naar toe brengen en schoonouders? die hebben werk dus die werken ook. dus dan zou je maar iemand van straat moeten plukken? lekker onverantwoord om zomaar iemand op je ziek kind te laten passen. Bij een ziek kind hoort een moeder of vader aanwezig te zijn, die verantwoordlijkheid heb je nu eenmaal als ouder. En zoals ik al eerder zei je hebt recht op zorgverlof, 2 maal het aantal uur dat je werkt......dus als je 32 uur werkt heb je 64 uur per jaar recht om zorgverlof op te nemen!!
Hier leek mijn werk er altijd heel behulpzaam in te zijn (werk in de kinderopvang), als mn zoontje ziek was of weer een operatie nodig had, dan werd er gewoon wat geregeld en kon ik bij mn zoontje zijn. Ik heb namelijk geen mensen waar ik op terug kan vallen, mijn werk weet dit ook. Mn man werkt middag/avond diensten, dus kan vaak regelen dat ik dan de ochtend uurtjes wel werk en dan naar huis gaat en mn man gaat werken. Zo liet ik toch zien dat ik heus wel bereid was om te werken. Helaas lieten ze zich afgelopen dagen van een hele andere kant zien. Mn zoontje kreeg plots ademhalingsproblemen en ik moest naar het ziekenhuis met hem. Ik gelijk mn werkgever ingelicht dat ik niet weet of hij moest blijven en dus niet zeker wist of ik de dag erna kon werken. Toen uiteindelijk bekend werd dat hij opgenomen moest worden voor de nacht en we de ochtend pas te horen kregen hoe verder, vroeg mn werkgever alsnog of ik niet gewoon kon werken dan! Toen schoot ik wel even uit mn slof. Mn zoontje lag aan de zuurstof en moest elke 2 uur (ook in de nacht) medicijnen krijgen en gecheckt worden en ik zou dan gewoon de dag erna naar mn werk moeten :x Ze schrok toen gelukkig wel en heeft toen gelijk wat geregeld. Maar het blijft een steek dat ze het uberhaupt nog aan je vragen!
Maar je schrijft zelf dat het al het zoveelste gezeur is..... Wat is er nog meer aan de hand dan dat je het helemaal gehad hebt? Als dit pas de eerste keer is dat zoiets gebeurt, kun je het niet al zo erg zat zijn lijkt me
Is niet eerste keer dat ze op mn werk niet meedenken....niet dat mn meisje ziek is....maar das een lang verhaal en geen zin om dat hier neer te zetten..hopelijk snappen jullie dat.....
Vanaf mn bevalling eerste jaar veel gedoe gehad trombose been galblaas operatie..en nog meer..zal beetje kort vertellen want mn levensverhaal is prive Maar dus geopereerd aan galblaas..ik zou 2 weken extra verlof krijgen...uiteindelijk hebben ze dat van mn vakantieuren afgehaald...heb van alles geprobeerd maar ze weigeren dit te corrigeren en zo zijn er nig meer van dit soort dinge......en daar baal ik van....want toen ben ik in de min komen te staan met uren dus kan nooit een dag extra vrij buiten vakantie omdat ik niet meer uren over heb.......:x
Ik snap je punt wel, maar in de basis is het wel jouw verantwoordelijkheid als moeder en werknemer om te zorgen voor een vangnet. Als je dat niet regelt, maak je het een probleem van je werkgever/collega's dat jij niemand in je omgeving hebt die op je je kind kan passen.
Welke basis? Waar staat dat dan? Ben ik echt oprecht benieuwd naar hoor. Of er ergens een soort van vastgelegde regel is hiervoor... Want stel dat je niet zo'n vangnet hebt dan zou je dus maar beter kunnen stoppen met werken (of geen moeder worden, maar dat vind ik wel erg ver gaan)
Die basis is je contract...je werkgever betaald je en jij voert je werk uit...dat vind ik een behoorlijke basis. Ikzelf woon nu anderhalf jaar in het dorp waar ik nu woon, ik heb zelf contact gelegd met buren ed en mensen van onze leeftijd al dan niet met kinderen, en zo hebben wij voor een vangnet gezorgd indien de nood hoog is. Mijn ouders werken allemaal nog en mijn man heeft alleen nog zijn moeder en die is zwaar dement, dus in de directe omgeving idd ook niemand, maar aangezien ik mezelf verantwoordelijk voel om mijn contract met mijn werkgever zo goed mogelijk na te leven vind ik dat ik het mezelf, mijn kind en mijn werggever verplicht ben om voor een goed vangnet te zorgen. Maar goed, hoe is het met je kleine? Gaat het daar al beter mee, want je moederhart breekt als je kleine ziek is, of je nu thuis bent of dat je moet werken, je wilt het altijd van je kleine overnemen.
Als je weeën hebt en je belt de verloskundige, verwacht je ook dat ze komt en niet zegt: sorry maar mijn zoontje is ziek, ik heb ff geen opvang. Als je bij de huisarts zit te wachten in de wachtkamer net zo, verwacht je ook niet dat de huisarts de wachtkamer binnen komt en zegt: sorry, moet naar huis, maar jullie zijn morgen weer van harte welkom. Misschien rare voorbeelden, maar je hebt gewoon ook verantwoordelijkheid op je werk, daar krijg je voor betaald. In deze crisis tijd zijn functies die niet zo nodig zijn er al lang uit bezuinigd. Je gaat dmv een contract afspraken aan met je werk, je hebt rechten en plichten. Rechten zijn oa.salaris en recht op vakantie en allerlei zaken vanuit de cao, verlof bijvoorbeeld. Dus bij ziekte van een kind kun je gebruik maken van zorgverlof, vakantiedag etc. Maar je werkgever hoeft je niet zomaar, gratis een dag vrij te geven. Ik krijg het gevoel dat sommige mensen dát wel verwachten.
Dat ben ik helemaal met je eens, maar ik kreeg juist weer het gevoel dat mensen die vinden dat je maar wel moet gaan werken en een oplossing moet zoeken het normaal vinden dat je werkgever je ook dat verlof weigert. Ik ga dus echt mijn kind niet naar de buren brengen als ie ziek is, hoe aardig mijn buren ook zijn. Heb het trouwens dan niet over een verkoudheidje oid.
Klopt, maar daarnaast heb je wettelijk recht op zorgverlof en hoort een werkgever hierin ook mee te werken. Je hebt zowel als werkgever en werknemer rechten en plichten.
Bij mij is zorgverlof helaas onbetaald...en helaas zouden wij die beetjes niet kunnen missen...nu heb ik gelukkig een kind wat tot nu toe nog niet ziek is geweest, dus ook nog niet nodig geweest om iets te regelen. En daarbij moeten wij bij ons op het werk met z'n 2en zijn, kan er dus niemand in mijn plaats komen moet ik echt gaan werken...