Ik heb niet echt iets genants meegemaakt. Ik was tijdens de bevalling erg rustig en tijdens het persen heel relaxed. Heb niet gehuild of geschreeuwd of wat dan ook. De gyn en verloskundige waren onder de indruk dat ik het zo goed deed, vooral aangezien het ons eerste kindje is. De verloskundige was fotos van de bevalling aan het maken en aangezien ik zo relaxed was vroeg ze tijdens het persen of we even wilden poseren en lachen naar de camera voor een aantal leuke foto's. Oh bedenk mij net... tijdens het persen kwam er steeds een beetje poep mee. Verloskundige zei dat dit niet erg was want dan weten ze dat je goed perst. Toen de bovenkant van het hoofdje zichtbaar was riep de verloskundige naar mijn vriend: "kijk je kunt het hoofdje zien". Toen mijn vriend keek maakte hij een kokhals geluid. Dus ik dacht dat hij niet tegen het bloed enzo kon. Dus na de bevalling zeg ik tegen mijn familie, die Kevin kan ook niks hebben, ziet ie een beetje slijm en bloed begint hij te kokhalen. Nou zegt hij, dat was helemaal niet daarom, je moest eens weten wat voor een lucht daar hing... *oh uh....*
Toen ze mijn epidurale gingen zetten is mijn man flauwgevallen waardoor de ze eerst 10 minuten met mijn man zijn bezig geweest en ik zat te vergaan van de pijn! Mijn man is voor de rest van de bevalling niet meer uit het zeteltje in de hoek gekomen
Oh dit is echt super grappig! ik lach me kapot hier. Mijn man heeft het daar ook al jaren over. Maar zoals hij het zegt: Er ging steeds een luikje open...En dan die lucht! hahahaha
Ja, dat van die lucht kan ík me zelfs nog herinneren. Ik heb niet gepoept tijdens de bevalling, maar 'het luikje' staat min of meer continu open, bah. Ik vond het zo naar , ik kon me niet voorstellen dat ik dat was. Ikke dus vragen, 'heb ik gepoept??' Nee hoor mevrouw. "Maar wat STINKT er dan zo???'. Gyn en vpk heel lief, dat hoort erbij hoor, dat is helemaal normaal, je doet het goed!
Sorry ik lig echt HELEMAAL in een deuk hier Jou eerste stukje had die van mij kunnen zijn! Ik ben alleen begonnen op de baarkruk, en heb toen 1 ienieminie keuteltje gelaten. ( ja serieus ik was mijn hele zwangerschap een konijn ) Maar dat vond ik ook al echt gênant....
wat een verhalen hilarisch af en toe ! Mijn bevalling was alles behalve leuk echter kwam er wel TIJDENS het persen een nieuwe dokter ( e.e.a. ging niet erg soepel .. dus hij dook ' er " gelijk in ) Was overigens echt een surfboy die dokter.. dus dacht ondanks alle ellende van dat moment wel een paar seconde.. " heb ik weer... " mega hunk aan dokter aan mijn bed op mijn meest onvoordelige moment.. Goed e.e.a. eindigde in een keizersnede die deze dokter uitgevoerd heeft. De volgende ochtend of eigenlijk een paar uur later kwam hij naar de kraamafdeling om te checken of alles goed was. Kwam binnen en stelde zich voor ( eerder geen tijd voor gehad ) en vroeg of het goed was dat hij even naar mijn buik keek... waarop ik nog volledig in roes riep; " nou je hebt vannacht wel op gênantere plekken gezeten met je handen dus leef je uit.. " waarna ik echt een uur lang heb liggen denken; " dit heb ik niet gezegd.. dit heb ik niet gezegd... " Gelukkig kon hij er ook wel om lachen...
Nou gêne ken ik niet meer hoor na mijn bevalling Ik heb 15u in het verloskwartier gelegen, dus met de meeste vroedvrouwen wel in contact gekomen. Bij het voelen voor ontsluiting heb ik vaak wat scheetjes gelaten Gevolgd door een rode kop waar 'oeps' uit kwam Ik schreeuwde blijkbaar op een rare manier. Manlief wist niet meer of het nou pijn deed of lekker was De gyn was net klaar met hechten en het eerste wat ik hem vroeg was 'hoeveel hechtingen heb ik?', dat vond hij een rare eerste vraag. Oh en deze is ook wel grappig. Ik heb een epidurale gehad dus kreeg ik ook een sonde met vocht. Een 5-tal uur nadat mijn epidurale zat kwam de vroedvrouw mijn blaas legen dmv een sonde. Manlief zat net een gebraad met worteltjes te eten, terwijl ik in de bedpan aan het plassen was. Smakelijk lieve schat (zijn eten stond aan mijn voetuiteinde)
Ik zei steeds sorry toen ik aan het persen was, dacht dat ik op de tafel aan het poepen was terwijl ik eigenlijk haar hoofdje aan het uitpersen was..oops.. Ook tijdens de hele bevalling steeds tegen m'n partner gezegd dat het me zo speet dat ik z'n hand pijn deed
ik riep bij mijn dochter na 10 uur, ik wil nu echt niet meer hoor. moet ff pauze. verloskundige en me moeder lachen maar ik kon echt nergens meer om lachen. 4 uur later zegt ze even de laatste centimeter weg masseren en ondertussen niet persen met persweeën. ik was kapot, hyperen en wilde echt niet meer. dan mag je eindelijk persen en zegt ze elke keer, nog een keer dan wordt ze geboren. nou dat persen duurde uiteindelijk 46 minuten. zei op den duur, knip me maar open ze wil niet. maar uiteindelijk was ze er toch nog uit gekomen. bij de 2e werd ik ingeleid na 6 weken gebroken vliezen. had en zin in zei ik lacherig. na flink aan me baarmoeder te lopen trekken, 2x gel gebeurde er niet veel en moest even overnachten. volgende dag wilde ze me naar huis sturen waarbij ik compleet flipte. zeg gisteren werd ik helemaal open getrokken, ben ik geprikt, gestoken en dan mag ik nu naar huis. o sorry zei de gyn dat staat niet in het dossier. pff meteen opgenomen in de verloskamer en kreeg infuus. (met gebroken vliezen is het na toucheren binnen 48 uur bevallen. na paar uur infuus flinke weestorm en maar 6 cm. moest nog even puffen. gyn draait zich om loopt weg en ik begin spontaan te persen. mijn lichaam deed dat automatisch. mijn vriend en zusje dood leuk en paniekerig, puffen puffen niet persen puffen. ik riep kei hard, ga hier dan ff zelf liggen ja als je het allemaal beter weet. vriend rent naar buiten ze perst ze perst. zij voelen. o je mag persen. duhh deed ik al. voelde het al branden en dacht ja dat ken ik nog en nee dit keer niet laten tegen houden.. ik pers en pers zo hard dat mijn zoontje bijna werd gelanceerd. helaas heeft hij daar flinke nek klachten aan overgehouden doordat hij niet goed is opgevangen en zijn hoofd dus niet is opgevangen toen hij nog voor de helft in me lichaam zat. zusje vroeg ook waar zitten die slangen nu aan vast. (hart en weemeter) zeg ja op het hoofdje van de baby wil je kijken. zij zo nee gek dat is daar onder. toen zij ik hallo je bent bij een bevalling en zult veel engere dingen der uit zien komen daar onder hoor haha
Ik reageer waarschijnlijk op een geschreven stukje van een jaar geleden, maar het is echt zo waar. Vier kinderen mogen krijgen en elke keer weer sta je er verbaasd van dat het zo volmaakt gegroeid is in je buik!
Deze dan, echt ik moet allang naar bed maar dit is gewoon te leuk, tranen rollen over mijn wangen.....
Hahaha dat kan ik me ook nog herinneren. Ik heb ook niet gepoept, maar vond het toch stinken. Bij weer een perswee begreep ik eindelijk waarom en riep toen ook: ohh ik snap het al, ik hang met mn neus boven mn stinkhol Waar dat nou ineens vandaan kwam hahahaha. Mijn bevalling is gefilmd en toen ik het terugkeek begreep ik die lucht wel. Ik vroeg me werkelijk af uit welk gat mn dochter nou moest komen. Wat nou een luikje, dat was gewoon aan beide kanten 10 cm ontsluiting hoor!!