Fijn dat het zo goed ging Ann!!! Hopelijk wordt je werk ook wat verlicht met wat aanpassingen en vind je zo een goede balans
Ja dat klopt, twee kleine baby's in m'n buik Heb geen vergelijking maar sinds twee weken vind ik t wel pittiger worden... Maar mag niet klagen, afgezien van moeheid geen klachten ( gehad) Nu 'lekker' uitrusten en hopen dat ze lekker nog tien weekjes blijven zitten Begrijp dat jij nog steeds last van je bekken hebt?
Fijn dat alles dan toch relatief goed gaat Jolien! En inderdaad groeien ze lekker door zonder complicaties en mogen ze nog flink wat weekjes in je buik vertoeven Ik heb inderdaad nog steeds last, soms enkele dagen pijnvrij, soms voel ik me weer zo'n 30 weken zwanger met BI. Het is met name m'n SI, linkerheup en sinds bevalling nr2 m'n symphyse. Normaal worden je banden weer star na de bevalling, maar bij mij staat alles nog open zoals bij n hoogzwangere vrouw. Vooral de week dat ik ongesteld ben (hormonen? ) heb ik klachten.
Jeetje zeg, heftig! Heb je achteraf gezien toen der tijd te veel gedaan of ligt het daar niet aan denk je? Werk je wel? Kunnen ze niets aan doen zeker aan die pijn?
@ Jolien, de 1ste zwangerschap heb ik idd teveel gedaan, zwaar beroep en teveel gewerkt, over m'n grenzen gegaan en thuis komen te zitten. Vervolgens voelde ik mezelf na bevalling nr1 weer relatief oké. Toen zoonlief 3 maanden oud was raakte ik weer zwanger en daar protesteerde m'n lichaam uiteraard flink tegen en zat met 17 weken zwangerschap al op de revalidatie-afdeling. Ik gebruik nu enkel PCM als pijnstilling. Ik zit nog in het ziekenhuistraject en heb begrepen dat er ook andere opties zijn, maar eerst wil ik meer inzicht in de precieze situatie.
Oei... Als ik je verhaal zo lees Lucindalice, dan moet ik echt een grens gaan trekken! Mijn contract is niet verlengd (loopt af in mn verlof, 10 dagen voor de uitgeteld datum), en ik wil niet dat mensen denken dat ik daarom minder zou gaan werken... Of de ziektewet in zou gaan! Vandaag liep ik zelfs nog met pakken print papier te sjouwen omdat mensen weer te lam waren op dat apparaat op tijd bij te vullen! Ik heb dan wel een kantoorbaan... Maar werk in de transport planning, een hectische omgeving, waar ik 75% zit (niet fijn) en 25% rondren tussen verschillende afdelingen en loods (ook al niet fijn)... Hoop echt dat de bedrijfsarts me straks serieus gaat nemen!
@ Jolien, komt wel goed hoor hier, het gaat op en af, maar ik heb gemerkt dat de acceptatie (zowel van jezelf als van anderen) de moeilijkste hindernis was. Ja, ik heb vaak pijn, maar dat wordt (bijna) allemaal gecompenseerd door het geweldige gezin dat ik nu heb... Ik blijf positief! @ Firsttimemom, o ik snap je lastige situatie wel, maar denk echt aan jezelf meid! En al helemaal als je daar straks niet meer terug hoeft te komen. Jij, je kindje en julie toekomstige gezin zijn meer waard. Yes, vannacht maar 1x wakker geworden met het omdraaien, we gaan de goede kant op! Gok dat de ongi bijna voorbij is en dat de betere weken hier weer in gaan
Hallo allemaal, Als je zo'n stukje met allemaal bekkenklachten bij elkaar ziet denk je toch goh..zijn er heel wat . Ik heb er ook last van.. t begon eigenlijk al vanaf week 13 in mn onderrug/stuitje. Ik werkte toen nog 10 uur op n dag, soms 12, en ben kapster dus een staand beroep. Ik heb als kind iets aan mn bekken gehad en ben er ook aan geopereerd dus het is eigenlijk logisch dat ik er last van zou krijgen..maar zo vroeg had ik niet verwacht. Na die 13e week trok het ook steeds verder, tot aan het schaambot en liezen toe..af en toe had ik het gevoel dat ik de hele dag op zo'n pijnlijk fietszadel had gezeten Heb tips gekregen vanuit het ziekenhuis, en ben ook bij de fysio geweest. Dit hielp tot ongeveer week 20, daarna hielp de therapie niet meer. Op aanraden van de gyn een bekkenband gaan dragen tijdens het werk..en ook de uren teruggebracht van 6-9 inmiddels, naar 3-4 uur per dag. Hiermee is het moet ik zeggen wel een heeeel stuk beter uit te houden hoor.. Heb evengoed nog last en tis nooit helemaal weg, maar gelukkig kan k nu rustig aan doen.. Ben ook aan het denken om te gaan zwemmen, om toch beweging te blijven, ze zeiden dat ik dit allicht kon proberen, dus dat ga ik de komende week doen Nog meer meiden die dat doen? Wel fijn om hier wat tips te lezen!
Ik ben vorige week ook aan t zwemmen geweest, tis meer staan in t water geworden want t zwemmen zelf deed erg zeer!! Ik heb deze week ook meer pijn ook aangegeven bij mn therapeut en die zei ook dat zwemmen echt afgeraden word bij bekkenklachten! Dus ze zei niet weer doen of alleen in t water zitten of lopen...
Zwemmen hier ook niet aangeraden. Boek van cecile rost al gelezen? Is een aanrader, ik denk dat ik al iets van verschil merk...fietsen schijnt wel goed te zijn dus ga ik proberen...
Zwemmen was hier ook not done, maar ik kreeg wel hydrotherapie op de revalidatie... Soort van bewegen in n zwembad. N bekkenband mag ik niet dragen, heb ik wel gehad, maar de boel zit zo los dat ik iets scheef zou kunnen trekken bij het omdoen. Fietsen doe ik nog niet, echt teveel last, wandelen gaat wel prima. Bij de fysio zit ik inmiddels 10 min op de hometrainer, maar dat ding heeft natuurlijk wel n heerlijk breed zadel!
Ik wandel eigenlijk alleen nog maar kleine stukjesmet de hond. Zolang ik maar goede balans houd tussen bewegen en t rusten gaat het wel..
Ja, denk aan jezelf! En het begint overigens met jezelf serieus nemen, snappen van de pijn en noodzaak tot rust. Dan kun je hopelijk ook anderen overtuigen...
Ik heb nog wat gegoogled en kwam erachter dat er veel versch therapien zijn, bekkenfysio, cesat, mensendieck en orthomanueel. Tja, hoe weet je nu zeker wat het probeem is en wat een goede oplossing is? En ik zag dat ischias klachten er erg op kunnen lijken....iemand zin om hierop te reageren . Vandaag na kort bewegen ineens veel pijn, na half u pas minder....
Misschien ook slim om t aan te kaarten bij je verloskundige, heb ik ook gedaan namelijk en ook zij kan wel adviseren wat voor therapie etc. Ik krijg naast de oefeningen ook ontspanningsoefeningen te doen, ook erg belangrijk bij bekkenprobl. Je moet eigenlijk in acht nemen iets doen en dan 10 min zitten dan moet de pijn weer op t oude niveau zijn als dit niet zo is doe je nog teveel
Tenzij je napijn hebt. Maar dat geloof ik ook wel en probeer ik te doen. Maar uiteindelijk na de zwangerschap, ja, ik loop erop vooruit,wil ik er alles aan doen om weer zoveel mog onafh te zijn en te wandelen. En ik heb al veel verhalen gezien van mensen die jaaaren tobben.... En anderen die er wel af komen. Voordat ik de conclusie trek dat dat pech of geluk is vraag ik me af wie echt precies weet wat het is en wat eraan gedaan kan worden. En als ik lees dat de oef voor ischias heel anders zijn dan voor bi, dan luistert eea toch ook wel nauw. Tja, ben ook ongeduldig, angstig en kritisch . En heb een verleden met andere chronische klachten waarbij eigenlijk niemand het echt wist..... Tx iig voor je reactie.