@ BeetjeMama, ik heb hier ook soms van die buien hoor dat ik gewoon even niet lekker in mijn vel zit. Je vriend snapt dan wel dat hij het pispaaltje is op zo'n moment @ Verox, hier ook zo test verslaafd, lijkt net of ik steeds die bevestiging wil dat ik nog steeds zwanger ben. Ik heb vanaf vorige week woensdag iedere dag een test gedaan, behalve gister dan. Echt onzin eigenlijk en zonde van het geld. Bij mijn zoontje heb ik 1 test gedaan en oke bij dochter 2, een streepjestest en een digitale. Dit keer sla ik helemaal door Fijn dat je precies de hulp hebt wat goed voelt voor jou en je daarmee verder kunt. Ik ben nog een beetje aan het zoeken wat bij mij past. Afgelopen woensdag een gesprek gehad met de maatschappelijk werkster, het eerste echte gesprek eigenlijk. Zij gaf dus aan een kaartje te schrijven. Mijn eerste gedachte was, dat ik dat vreemd vond en het dus niet bij mij past, maar ik ga het wel proberen. Misschien moet ik mezelf ook op een andere manier leren kennen en helpt het wel. @ Riki, ja ik geloof wel dat deze zwangerschap inderdaad stapje voor stapje gaat. Van echo naar echo en dat het vertrouwen in kleine beetjes zal gaan groeien. Ik moet nog best lang wachten op de eerste echo, krijg m 1 mei.. nog 3 weken. @ Cinderella, als je het niet vertrouwd dan zou ik het even laten nakijken voor de zekerheid. Ik weet wel, voor de zwangerschap van mijn zoontje voelde ik mijn eisprong ook nooit. En dat is pas gekomen toen wij voor de tweede zwangerschap wilde gaan (was in de tussentijd aan de pil). @ Hier, vandaar weer bij de bedrijfsarts geweest. Was niet zo'n boeiend gesprek, meer formaliteit Ze gaat me per 3 juni beter melden, als het nog niet lukt om dan weer mijn volledige uren te werken dan moet ik bellen. Maar dat is nog ongeveer 8 weken.
@ Verox; wat super om te lezen zeg! Ik hou het even kort. Maar vind het super fijn om te horen dat je wat meer gaat genieten en er wat meer in gaat geloven. Nu afwachten tot de 23e en dan zal je vast en zeker een super echo krijgen! @ Cinderella; je hebt wel 2 eierstrokken, maar je hebt alleen pijn aan degene waar die maand je eitje vrij komt.
Ik ben zo nieuwsgierig hoe ver ik nu ben! De eerste dag van mijn laatste menstruatie was op 23 februari. Mogelijk zou ik dus al de achtste week van de zwangerschap in gaan. Omdat mijn cyclus vrij lang was gok ik eerder op 6 weken, maar die twee weken verschil maken in de ontwikkeling van het vruchtje al zoveel verschil! @Joy; Blij dat ik niet de enige "testverslaafde" ben Goed dat je open staat voor hulp die op het eerste gezicht misschien niet bij je past. Ik begon ook sceptisch, en sommige dingen kan ik ook helemaal niets mee. Zo viel ik in slaap tijdens een ademsessie! Maar ik ben blij dat ik er toch mee door ben gegaan. @Cinderella; Ik hoop dat de echo niets bijzonders aan het licht brengt. Misschien is die pijnlijke ei-sprong juist een teken dat je lichaam hard aan het werk is, positief blijven! @Riki; Bedankt voor de bemoedigende woorden. Wat moet het heerlijk zijn die eerste positieve echo achter de rug te hebben! Op naar de 12 weken! Heb je tussendoor nog controles of behandelingen? @Beetjemama; Ook al is de pup een dondersteentje, het geeft ook een hoop onvoorwaardelijke liefde en afleiding. Niet je geduld verliezen meis! Over een paar weken weer een kans.
@ Verox, wanneer krijg je een echo dan? Nee je bent niet de enige testverslaafde hoor haha. Ik heb nog een digitale liggen en die ga ik van de week nog doen, hoop op 3+ Moet wel zeggen dat ik de tijd echt super snel vind gaan. Had positief getest bij 3w3d en morgen alweer 5 weken!
Ik heb de 23ste een echo. Dan zal ik rond de 6-8 weken zitten. Tel jij vanaf de eerste dag van je laatste menstruatie, dat je zo exact 3wk+3dag zegt?
Nee vanaf mijn eisprong heb ovulatietesten gebruikt. Ik had op 10 dpo al een zwangerschapstest gedaan
Hey Meiden, sorry dat ik zo lang op me heb laten wachten maar het is hier helemaal fout gegaan gelukkig niet met de kleine..!!! wij zouden al uit huis gaan (huurhuis) en hebben een ander huis gekocht nooit geen problemen gehad met de huisbaas (zijn vrienden van ons.. naja waren) de laatste tijd veel problemen onnodige dingen.. dus wij hebben gezegd we gaan eruit en kopen een ander huis sindsdien is de oorlog helemaal begonnen... nu heb ik het al moeilijk nog altijd met mijn zwangerschap Maartje Marije die we verloren hebben ik die weer plat moet... althans ik moet al plat maar het gaat niet... vorig weekend hebben ze ineens alles afgesloten ik had geen gas water en licht meer ik hun gebeld zeggen ze dat we al 3 maanden huur achterstand hebben op mijn rekening is gewoon alles afgeschreven automatisch dus ze liegen dat ze barsten naja ik kon niet in de kou blijven zitten Manlief is weg voor zijn werk en daar zat ik in mijn eentje nu ben ik dus uit dat huis zit nood gedwongen bij mijn ouders met de hond maar van rusten komt niks!!! vorig weekend had ik hoge koorts bijna 41 graden... bloedverlies zelfs in het zh gelegen 3 dagen... nu gaat het wel weer gelukkig is alles goed met de kleine maar met mij gaat het gewoon niet ik lig helemaal over de hoop met mezelf maar nu ook met mijn man... net of we elkaar niet meer begrijpen sorry voor dit lange verhaal maar ik weet het ook allemaal niet meer ben helemaal kapot :'(
Dat klinkt allemaal heel heftig zeg! Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Het belangrijkste vind ik toch, GA PLAT! Geen 'het kan niet', gewoon doen. Laat alles vallen en ga gewoon plat. Je kan het risico niet nemen lieverd! Je vergeeft het jezelf nooooit als het mis gaat nu. Denk aan jezelf en aan de kleine! En ik hoop heel hard dat jullie zometeen fijn in een warm huisje zitten samen en dat jullie weer goed met elkaar kunnen gaan praten. Dat is heeeel belangrijk.
Jeetje Antwoord wat een rot situatie!! Ik sluit me wel aan bij BeetjeMama, ga plat! Laat de rest voor wat het is en denk aan je kindje. Je hebt het al een keer meegemaakt om een kindje te verliezen en ik neem aan dat je dat zeer zeker geen tweede keer wil meemaken. Het is hard gezegd maar wel de waarheid. Lastig dat je nu even niet met je mannetje op 1 lijn ligt en vooral in deze onzekere tijd heb je elkaar zo nodig, maar ik denk dat het vast weer komt als jullie in het nieuwe huis zitten. Wanneer kun je daar in? Wil je we even een hele dikke knuf geven en...... Rusten jij!
Lieve Antwoord, wat heb jij een hoop voor je kiezen gehad de afgelopen weken! Wat erg die stress en onzekerheid privé, en dan ook nog ziek en zwanger... Gelukkig hebben jullie al een ander huis. Wanneer kunnen jullie daarin? Dat neemt vast een hoop stress voor jullie weg. Heb je al zin in de verhuizing? Logisch dat je in zo'n stressvolle periodes minder goed met je man kunt praten, en de zwangerschapshormonen helpen dan ook niet bepaald. Ik hoop dat dat jullie snel weer in wat rustiger vaarwater terecht komen. Heel veel liefs
Pfff... Ben nu al teleurgesteld in het ziekenhuis. Na de geboorte van Vlinder is ons uitgelegd dat ik bij een volgende zwangerschap onder medisch toezicht kom te staan van de arts die ons bij de geboorte en het verlies van Vlinder begeleid heeft, en dat er verschillende voorzorgsmaatregelen worden genomen. Nu heb ik al een afspraak gemaakt bij de verloskundigenpraktijk voor rond de 6-8 weken voor de eerste echo en intake. Die is de 23ste. Ik hoop zo veel mogelijk van de controles bij de verloskundigenpraktijk te kunnen regelen en een zo normaal mogelijke zwangerschap te hebben. Toch heb ik vandaag het ziekenhuis gebeld om te vragen wat zij me adviseren mbt deze zwangerschap. Ik wil natuurlijk geen onnodig risico lopen. Ze hebben in mijn dossier gekeken, verteld wie mijn toenmalig behandelend arts was, en ze namen in eerste instantie aan dat ik en afspraak moest maken met deze arts. Maar na overleg werd me gezegd dat ik gewoon met 10 weken een afspraak krijg met een gyneacoloog. Ik krijg ook de indruk dat dit een "gewone" eerste controle is, en ik zelf moet vragen naar de maatregelen die genomen kunnen worden ivm mijn voorgeschiedenis. Ik ben daar enorm verbaasd over! Ik heb nu dus voor 3 mei (~10 wk) pas de eerste afspraak in het ziekenhuis staan. Ik ben benieuwd...
@ Verox, ik krijg ook pas bij 10 wkn een afspraak bij de gyn. Dat was bij de nacontrole al besproken. Moet de afspraak nog maken maar dat laat ik mijn vk doen. Jouw vk kan het misschien ook wel regelen voor je dat je de afspraak krijgt met de gyn die bekend voor je is. Zij hebben toch betere contacten met het zkh dan jij.
Kijk dat is alweer een positief bericht! Ik heb geen idee of de verloskundigenpraktijk contact kan hebben met het ziekenhuis over het behandeltraject. Ik ging ervan uit dat ik dat zelf moest regelen en overleggen tussen die twee partijen. Daarom belde ik het ziekenhuis alvast. Ik weet nu namelijk niet goed wat ik de verloskundigenpraktijk kan vertellen. Ben wel heel blij dat onze verloskundigenpraktijk de eerste echo al met 6-8 weken doet! Nouja we wachten wel af...
Ik blijf ook bij de vk onder controle, vanwege dezelfde reden als jij dat het dan zo normaal mogelijk voelt. Bij de nacontrole hadden we het over een volgende zwangerschap gehad en hij zei dat ik inderdaad zelf een afspraak kon maken maar dat ik dat ook via de vk kon doen. Ik doe dat dus liever zodat ik niet tussen beide in hoef te zitten want dat werkt toch niet. Leggen hun samen maar een dossier aan En die medewerkers van zo'n ziekenhuis, met alle respect dat zijn gewoon dombo's en hebben waarschijnlijk niet eens verder gekeken hoe het verhaal nou in elkaar zit. Ik weet nog wel dat ik de tweede nacontrole af ging zeggen bij zo'n assistente, toen was ik dus net bevallen van mijn dochter... zei ze tegen mij, "oh dus je gaat nu weer terug naar verloskundige de rest van je zwangerschap?" Dus dat zegt al genoeg he. Gewoon even aan je vk vragen dus hihi.
Bij mij is ook al gezegd dat als ik weer zwanger ben, ik bij de vk een intake gesprek krijg. En dan werken ze samen met de gyn. In dat intake gesprek gaan we een behandelings plan opstellen hoe we t DNA doen met de controles. Ene keer bij de vk en andere keer bij de gyn, en zo verder. Hier eerst nog maar zwanger worden ! Ben nu met de ovu testen bezig. Wel weer spannend en gek deze onzekere tijden. Had dit vorig jaar nooit gedacht nog een keer te moeten mee maken. Maar ja helaas. Antwoord; wat een rot situatie zeg waar je in zit. Echt heftig! Maar echt, zoals de andere ook al zeggen, ga plat neem rust! Je vergeeft je het zelf nooit als t daar door 'weer' mis kan gaan. Zwangere; misschien 'leuk' of 'fijn' om een soort van lijstje te maken wie er zwanger zijn. Haha weet nu niet zo goed wie er wel zwanger is. En wie niet. Weet niet vind dat wel prettig. Haha! Beetjemama; meis wil je gewoon een dikke knuff geven. Je komt altijd zo positief over. Vind ik altijd zo mooi om te lezen. Terwijl je echt zoveel verdriet en pijn hebt. Hier; het gaat eigenlijk wel redelijk goed hier. Ik ben afgelopen week voor t eerst weer wat uurtjes aan t werk. Werk op een baby groep op een kdv dus was even spannend hoe dat zou gaan. Nu 2 dagen wat uurtjes mee gedraaid als extra persoon en dat ging erg goed. Deed gewoon weer m'n ding met de kindjes en het voelt prettig en ik voel me weer nuttig . Vond t wel zwaar om te beseffen dat je leven gewoon echt weer verder gaat, je normale ritme. M'n oudste dochter was vorige week 3 jaar geworden, veel energie in gestoken in t feest etc. Dus kon m'n gedachte weer even verzetten. Maar nu dat weer voorbij is merk je eigenlijk pas hoeveel verdriet je nog hebt, wat zou t mooi geweest zijn als ons baby dochter* er ook bij was.
@ Twixxy, ik vind het best hoor een lijstje Is misschien wel handig ja, ook omdat niet iedereen een banner heeft met de zwangerschap. Knap van je dat het werken goed is gegaan. Ik vond dat ook heel moeilijk dat alles gewoon doorgaat terwijl wij zoveel verdriet hadden en dus onze wereld stil stond voor een tijdje. Ons verhaal komt in de Flair te staan. Vanochtend is de fotograaf geweest. Het gaat een collage worden met foto's van ons, maar ook van Demi's plekje en wat spulletjes van Dilan. Ik ben benieuwd hoe het eruit gaat zien. Vanmiddag heb ik het interview, dus dan zal alles wel weer opgerakeld worden maar heb op zich geen moeite om erover te praten dus ik denk dat het wel goed zal gaan.
@ Verox; heeeel duidelijk zijn in het ziekenhuis, in wat je van hun verwacht. Je hebt reden genoeg om meer te verwachten dan dat je bij een 'normale' zwangerschap zou verwachten. Op je strepen gaan staan en je er niet af laten halen. Dit is veel te belangrijk om maar te doen wat zij van je vragen. Voor jezelf opkomen he meis! @ Twixxy; dankjewel, wat lief van je om te zeggen. Ik probeer altijd positief te blijven, maar af en toe lukt het me ook niet meer hoor! Zo geweldig ben ik niet haha. Wat fijn dat het goed gaat op je werk. Hopelijk krijg je steeds meer de smaak te pakken en voelt het zo meteen echt weer prettig om lekker daar met de kleintjes bezig te zijn. Gefeliciteerd nog met je dochter! Kan me voorstellen dat je even lekker met je gedachten ergens anders bij kon zijn. En begrijp maar al te goed dat je je kleintje op zo'n dag extra mis. Ze zou er gewoon bij moeten zijn. @ Joyo; spannend! Ik ben heel erg benieuwd hoe het gaat worden. Wel heel mooi om ook zo'n verhaal een keer erin te hebben vind ik. Ook dat hoort bij het leven, helaas voor ons! @ Hier; het gaat hier wel... ups en downs. Soms veel lol, lekker lachen en gek doen. En dan opeens weer tranen. Gister met m'n vriend besproken waardoor ik me gewoon niet zo lekker in mijn vel voel en hij is bang dat ik een depressie ga krijgen. Maar zo voel ik het echt (nog) helemaal niet. Ik wil 's ochtends gewoon uit bed komen, ik doe gewoon leuke dingen. Ik geniet van dingen, maar daarbij voel ik me ook wel vaker k*t, verdrietig of boos... Nou ja, leek mij niet zo heel raar. Hij vindt het 'raar' dat ik na 5 maanden opeens zo'n dip krijg. Ik vind dat eigenlijk helemaal niet zo raar. Maar goed, we komen er wel weer uit! Als ik weer zwanger mag worden weet ik zeker dat het 10 keer beter met me gaat! Was de vorige keer ook. Dan kan je gewoon weer ergens naar uit kijken, ergens van genieten en hopen.
@ BeetjeMama, dat is helemaal niet raar hoor. Het eerste jaar zul je er zeker nog regelmatig 'last' van hebben. Mannen zijn daar sowieso anders in. Ik had het pakje wat Demi aan had na de geboorte nog een keer besteld (later pas) om te bewaren bij haar spulletjes. ML vond dat ik gek was geworden Ik trek me er niks van aan want ik doe gewoon wat goed voelt voor mij en hij begrijpt nu dat ik dat zoek in tastbare dingen. Ik kan je nu wel zeggen dat je nog steeds die dip momenten zult hebben al ben je dadelijk opnieuw zwanger. Het verdriet zal niet over gaan, maar je zult je inderdaad wel iets beter voelen doordat je weer naar de toekomst kunt kijken en gewoon het gevoel van weer zwanger te zijn, want het blijft een wonder.
Lieve Beetjemama, niet aan jezelf gaan twijfelen hoor. Depressieve buien horen erbij, maar een depressie is in mijn ogen heel anders. Bij ons thuis was ik lange tijd zelf bang voor een depressie. Ik had geen zin meer om uit bed te komen, leuke dingen te doen, en ik kon totaal niet meer naar de toekomst kijken. Eigenlijk interesseerde niets me meer. Ik was wekenlang lusteloos en vlak in mijn emoties op een huilbui na. Toch waren er kleine lichtpuntjes. Momenten waarop ik kon genieten van kleine dingen. Al was dat op een ingetogen, verbaasde manier. Dus een depressie, nee, dat weigerde ik te geloven. Ondanks dat het nu heel goed met me gaat merk ik dat er nog veel spanning en emotie onder de oppervlakte zit. Gisteren na een kleine teleurstelling, weer in een hysterische huilbui terecht gekomen, waar mijn vriend dus echt niets van begrijpt of mee om kan gaan. Maar op zo'n moment komen bij een kleine emotie een heleboel dingen kijken. Alsof er een steentje van een heuvel word geduwt... Een sneltrein van emoties, die elkaar snel opvolgen en steeds heftiger worden, totdat er uiteindelijk niets meer overblijft dan vermoeidheid. Het is ook niet niets voor die mannetjes van ons...
@verox: en dan werken die zwangerschapshormonen ook niet echt mee @allen: ik lees nog steeds mee, maar merk moeite te hebben met reageren...zal wel weer een periode zijn of zo... ik ben inmiddels 50% beter gemeld op het werk, dus ook weer wat drukker. as donderdag 2e echo, erg spannend, maar ook weer niet...heb er wel vertrouwen in (of althans, het grootste deel van de tijd). in ieder geval een knuffel voor iedereen hier!