Ik zit er al een tijdje over te denken om contact te zoeken met mijn (half)zusje, maar ik weet niet of dat wel zo'n goed idee is... Mijn zusje en ik hebben dezelfde moeder, maar niet dezelfde vader. We schelen 6 jaar, en ik ben de oudste. Het probleem is dat, toen ik 8 was, ik bij mijn vader ben gaan wonen en sindsdien geen contact meer heb gehad met mijn moeder, en dus ook niet met mijn zus. Met mijn moeder wil ik om verschillende redenen, ook niets meer te maken hebben, maar dat staat natuurlijk los van mijn zus. Zij heeft mij nooit iets misdaan, en ze is toch familie van me, dus ik wil haar eigenlijk wel kennen. Maar ze is nog maar 17, dus ze woont natuurlijk nog bij haar moeder, en ik wil niet dat zij iets van mij afweet. Ik weet natuurlijk ook niet of mijn zus mij wel wil kennen of dat ze zelfs van mijn bestaan afweet ! Ze was tenslotte nog maar 2 toen ik wegging, en ik weet niet of mijn moeder haar ooit vertelt heeft over me. Ik vrees er eigenlijk voor... Heeft er iemand tips?
Lastig.. Zeker omdat je zusje nog thuis woont. Je brengt haar natuurlijk ook wel in een lastige situatie als zij thuis niks over jou mag vertellen. Dat je geen contact wilt met je moeder is natuurlijk je goed recht, maar ik denk dat als jij contact wilt met je zusje je gewoon niet kunt voorkomen dat je moeder via haar wel eens wat zal horen.
Je kunt het beter proberen dan het je altijd afvragen toch? Ze is 17 geen kind meer gelukkig. Kijk of ze facebook of iets heeft! Dat met jullie moeder ik denk niet dat je daar helemaal om heen kan. Maar neem alles in overweging wie weet valt het allemaal wel mee toch.
Misschien kun je haar een brief sturen waarin je aangeeft dat je benieuwd naar haar bent. Als je ook begrip toont voor haar lastige positie, omdat ze nog thuis woont en aangeeft dat je het aan haar laat of nu het juiste moment is. Dan kan ze je ook nog benaderen als ze zelf eenmaal uit huis is. Je kunt niet van haar vragen om niets over jou aan jullie moeder te zeggen. Ik zou je moeder denk ik gewoon niet noemen.
Lastig, ik begrijp jouw gevoel haar te willen leren kennen maar hiermee breng je haar in een vervelende situatie. Ik zou contact met haar zoeken als ze wat ouder is, wellicht zal jouw contact haar leven op haar kop zetten en is ze daar nog te jong voor, staat ze hiervoor nog niet stevig genoeg in haar schoenen. Als je heir v.w.b. je moeder anders in staan zou mijn antwoord JA zijn maar in dit geval moet je ook in het balng van jouw zusje denken.
Inderdaad lastige situatie als ze nog bij je moeder woont en misschien niet van je bestaan af weet, is nogal moeilijk en ingewikkeld zo... Maar weet jij iets over haar, heb je haar misschien al op facebook gevonden? Misschien woont ze helemaal niet bij jullie moeder maar ook bij haar vader of zelfs bij iemand anders. Succes ermee!
Ik heb haar gevonden op facebook, maar kan niet veel zien, gewoon enkele foto's. Voor zover ik weet zijn haar moeder en vader nog samen, en woont ze gewoon bij hen. Ik weet niet precies waar ze nu wonen, want ik weet dat hun huis vorig jaar te koop stond, en een brief sturen lijkt me lastig want wat als mijn moeder hem openmaakt, ipv mijn zus. Ik durf haar niet echt een vriendenverzoek te sturen op facebook, want wat als het niet leuk vindt, en het aan haar moeder vertelt, ik weet niet goed wat er dan zou gebeuren eigenlijk, maar ik ben wel bang dat mijn moeder opeens voor mijn neus zou staan ofzo.
Eerlijk gezegd denk ik dat je -of je halfzusje nu thuis woont of niet- hier niet veel aan kunt doen. Je weet namelijk niet wat voor relatie zij met haar moeder heeft en je kunt haar toch moeilijk gaan "verbieden" om over iets te praten. Dus ik denk dat je eerst voor jezelf moet nagaan hoe belangrijk het is dat je moeder eventueel feitelijke informatie over jou aan de weet komt (via je halfzusje). Als je het contact met je halfzusje belangrijker vindt dan het feit dat je moeder misschien iets over jou aan de weet komt, zou ik gewoon de sprong wagen! Ze is 17, dat is nog wel jong, maar toch oud genoeg denk ik om zelf te beslissen of ze je wel of niet wil ontmoeten. Misschien kan zij zich jou nog herinneren (ik heb ook nog herinneringen die teruggaan tot mijn 2e levensjaar), misschien ook niet. Misschien weet ze idd niet dat je bestaat, maar wil vindt ze het heel erg fijn om een grote zus te leren kennen. Kan me voorstellen dat dit een dilemma is, maar in dit geval zou ik vooral mijn gevoel volgen.
Dat is nu net mijn grootste probleem. Ik zit vast, ik kom er niet uit wat ik belangrijker vind, contact met mijn zus, of het feit dat ik niet wil dat mijn moeder iets weet van me. 't Is een moeilijke beslissing...
Mja maar op die manier is het onmogelijk om contact op te nemen En tenzij je complete adres op Facebook hebt staan... Kan je moeder hooguit je fb meelezen.. Maar niet zomaar op je stoep staan. Vraag me wel af wat je moeder bij jou heeft misdaan wat ze (waarschijnlijk) niet bij je zus heeft gedaan. Maar goed... Dat hoef je mij verder niet te vertellen natuurlijk Misschien kun je d'r eens een email sturen? Desnoods van een hotmailadres dat je er speciaal voor aanmaakt. Dan kan ze met behulp van dat adres niks vinden over jou.. En je zusje weet dan ook niks dus die kan niks vertellen. Je kunt altijd later als je wat closer wordt altijd nog zeggen van "nou, ik wil het jou wel vertellen.. Maar wil niet dat zij dat ook weet" Hoef je daar nu nog niks over te beslissen en tot die tijd weet ze niks van jou waardoor je moeder ineens op de stoep staat. (In het ergste geval stuurt ze je een email... En voeg je het mailadres toe aan het hotmail-spamfilter.. Krijg je daarna nooit meer mail vanaf dat adres) Eerst maar eens kijken hoe de verhouding van je zusje met je moeder is... Straks zijn het elkaars beste vriendinnen.. Of denkt ze er stiekem net als jij over en kan ze niet wachten met uit huis gaan.. Je weet het niet
Dat zou mijn keuze al zoveel makkelijker maken, als ik maar wist hoe goed ze overeenkomt met haar moeder. En wat ze mij heeft misdaan en m'n zus niet, simpel, ze heeft me toen ik 8 was, gewoon meegegeven aan m'n vader en wou me nooit meer zien. Ik denk dat ik gewoon niet meer in het gezin paste, met haar nieuwe kindje en nieuwe man. En toen ik 17 was, en mijn vader overleed, ben ik nog 1 keer bij haar geweest, gewoon om te vragen het alimentatiegeld blijven te betalen, maar dan op mijn rekening, en het enigste wat ze zei was "nu hij dood is zijn ze daar voor geld." Tja, daarom wil ik liever niet dat zij nog iets weet van me.
Dan is de kans relatief klein dat ze ineens op je stoep staat denk ik? En als je gewoon niet vertelt waar "jouw stoep" ligt weet ze toch iet waar ze moet zijn. Dat is het voordeel van email.. Je kan niet zien waar degene vandaan komt. Ik zou denk ik gewoon van een nieuw mailadres een mailtje sturen... En dan vertellen dat je haar halfzus bent maar dat je moeder je nooit heeft willen zien en dat dat inmiddels wederzijds is. Maar dat je wel heel nieuwsgierig bent naar je halfzusje. En dat je niet weet of zij weet wie jij bent omdat je d'r voor het laatst hebt gezien toen ze 2 was. En het dan aan haar laten of ze reageert op de mail. Kans dat ze naar d'r moeder stapt is redelijk aanwezig.. Maar ze weet niets van je.. Dus ze kan ook niks vertellen..
Ik kan me trouwens echt niet voorstellen hoe je als moeder je kind zo kunt wegsturen. Ik weet dat het vaker gebeurd dus blijkbaar kan het echt.. Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik op een dag m'n dochter de deur uitzet.. Bizar vind ik dat. (Kan me wel heel goed voorstellen dat je dat haar heel erg kwalijk neemt.. Dat dan weer wel )
Ik ook. T,s lijkt me al rot genoeg voor je zelf dit verhaal. Een moeder die je de deur wijst. Je hebt slechte moeders en je hebt slechte moeders. Jou moeder is er helaas een van. Kan en zal het nooit begrijpen als een moeder haar kind de deur wijst. Dan zit er iets in je boven kamer niet helemaal goed. Dikke knuffel van mij.
Ik vraag me ook af waarom je speciaal contact wil met je zusje, zoals ik het begrijp is het niet zo dat er een grote band tussen jullie was in het verleden dus vraag me af waarom deze drijfveer en is het echt iets dat je wilt om haar te leren kennen of omdat je een ideaal beeld hebt van hoe het zou zijn met een zus en er vanuit gaat dta zij in die rol past, hmm vind het zo online moeilijk te verwoorden hoop dat je snapt wat en hoe ik het bedoel. En anders een prive bericht via fb sturen?
Weet je, ik zou het even los van je moeder bezien en vanuit je zus bekijken. Ze is 17. Geen kind meer, maar ook nog niet helemaal volwassen. Voor de één en leeftijd dat alles juist weer wat stabieler begint te worden, je steeds beter in staat bent zelfstandig beslissingen te nemen en voor jezelf op te komen. Voor de ander nog een erg turbulente periode, waarin je nog volop bezig ben je eigen identiteit te ontwikkelen. Met alle onzekerheden die daarbij horen. Misschien ook wel een leeftijd van eindexamen doen, net met een studie beginnen etc. Allemaal dingen die veel energie vragen, waar je toch echt even je hoofd bij moet houden omdat het gewoon belangrijke zaken zijn die medebepalend zijn voor de toekomst. Je weet niet veel van je zusje af zoals ze nu is. Dus je weet niet hoe stevig zij nu in haar schoenen staat. Misschien maakt het voor haar niet uit als er 'ineens' een zus verschijnt en kan ze het handelen. Maar stel dat het niet zo is? Ik denk dat voor veel mensen, het bericht dat er een verloren halfzus is die contact zoekt toch even vrij heftig is. Niet dat het een negatief iets is, maar het zal je toch flink bezighouden, denk ik zo. Ook iets dat positief is kan best even 'verstorend' werken. Kan ze dat er nu bij hebben, net nu ze in fase van haar leven is die zo belangrijk is voor haar verdere toekomst? Om heel eerlijk te zijn, zou ik nu het niet doen. Je haalt toch een stukje van haar leven overhoop. En je weet niet of ze dat er nu bij kan hebben. Dat weet je natuurlijk nooit, maar op deze leeftijd is de kans natuurlijk wel wat groter dat het gewoon heel slecht 'uitkomt'. Dus ik zou nog een paar jaar wachten. En dan inderdaad een brief of mail sturen, waarin je vertelt wie je bent en waarom jullie zo lang geen contact hebben gehad. Dat je haar graag wilt leren kennen, maar dat je haar wensen hierin zult respecteren. Ik snap trouwens wel dat je erg graag contact met haar wil en dat wachten erg moeilijk zal zijn. Zeker omdat je vader overleden is, kan ik me voorstellen dat het heel belangrijk voor je is om de familie die je nog hebt 'dichtbij' te voelen. Voor jou ook een moeilijke situatie. Veel sterkte met het nemen van een beslissing. En ik hoop dat -wanneer je de knoop ook doorhakt- dat het voor jullie beiden een fijne relatie oplevert!
Ik ben gewoon benieuwd naar haar, ik heb verder geen broers of zussen, mijn vader is overleden, ik heb geen contact met mijn moeder, geen grootouders, enkel maar 1 tante waar ik contact mee heb. Mijn zus is het laatste kleine beetje familie dat ik heb en ik ken haar niet eens. Ik weet niet of ze me wel wil kennen, maar ik wil het tenminste geprobeerd hebben, al twijfel ik wel of ik het wel moet doen.
Ook als je iemand niet toevoegt kun je een privé bericht sturen op FB, dus dat een idee? Weet niemand er vanaf alleen jij en je zus
MIsschien gewoon omdat ze haar wil leren kennen omdat het haar bloedeigen zus is? (stel dat ik achterkom dat er ergens op de wereld nog een broer of zus van me rondlopen zou ik halve aardbol afrijzen om ze te vinden. Gewoon omdat er bijna geen closere familie bestaat)
Ik zou dit doen inderdaad, of via een anonieme e-mail account. Dan kan zij beslissen hoe ze op je mail reageert. Misschien een foto sturen van jou nu, en van jou als kind (als ze een foto van je ziet toen je 7-8 was, kan dat zeker herrineringen oproepen)