Ik vraag me het echt af vandaag een afspraak bij de verloskundige uiteraard ben ik niet de enige dus er zaterdag nog meer mama's in spe. Al snel kwamen we op leeftijd alle 3 de dames een stukje ouder (30/36) en zwanger van hun eerste toen kwam ik ik vertel dat ik 26 ben. Gelijk de opmerking dat is jong voor een eerste kindje. Op dat moment durf ik al bijna niet te zeggen dat het onze derde is maar doe het toch. Die verschrikte blikken en niets meer durven zeggen. Zegt mijn al genoeg al snel ging het over opleidingen en werk. En ik krijg een opmerking jij bent na de mavo zeker gaan werken? Nee ik ben na de theoretische leerweg een MBO3 gaan doen. Waar komen deze vooroordelen vandaan?
Geen idee maar ook ik krijg scheve gezichten als ik vertel dat ik 25 ben en dit nr 2 is.. En als ze dan horen dat ik in de WW zit is het hek helemaal van de dam haha.
Ikzelf ben 35 maar vind 26 helemaal niet te jong om kinderen te krijgen, prima leeftijd toch? Leeftijd zegt helemaal niks zolang iemand de verantwoordelijkheid van een kindje aankan, of diegene nou 18 is of 45..is mijn bescheiden mening. Lekker laten kletsen dus
Tja... daar moet je gewoon mee leren leven. 't Zegt meer over andere mensen als over je eigen leven. Ik krijg regelmatig ook van alles over me heen...
Geen idee, en ik zou me er ook zeker niets van aantrekken. Mensen hebben altijd wel een oordeel klaar nl, wat je ook doet, goed doe je het nooit. Toen ik trouwde voor de 1e x was ik 18, en werd er overal rondgeroddeld dat het vast een moetje was. Toen er geen baby kwam, had ik volgens dezelfde mensen vast en zeker een miskraam gehad, of nog erger: abortus gepleegd. Toen ik zwanger was van mijn oudste was ik net 21, voor toen ook al best jong, maar was natuurlijk al een tijdje getrouwd. Bovendien was het destijds ook niet extreem jong ( 1996) toen ik zwanger was van mijn laatste 2 kinderen vond iedereen dat best een leuke leeftijd (35 en 37 jaar), terwijl ik dat persoonlijk aan de oude kant vind, maar het zijn voor nu normale leeftijden. Maak je dus niet druk, je weet zelf wel of je het goed doet of niet! De een is nu eenmaal sneller toe aan een kindje als de ander.
Ik vind het echt bizar dat mensen tegenwoordig 26 al te jong vinden voor een eerste kindje. Dat is toch gewoon raar? Als er iets 'raar' is, zou het toch eerder het omgekeerde zijn. (Biologisch en historisch gezien dan.) Trek je er niks van aan joh. Dit is jouw keus, ik ga er vanuit dat jij daar gelukkig mee bent. Mooi toch!
Hier ook hoor, kwam er net na mijn 25e achter dat ik zwanger was, nou alle reacties.. pff Vinden ze erg jong hier in de omgeving, meeste vrouwen zijn in de dertig. Raakte mijn baan kwijt tijdens de zwangerschap oooh dat was voer voor nog meer opmerkingen.. Ts lekker laten kletsen, ene oor in, andere uit.
Ja ach ik kan me daar ook altijd enorm aan ergeren. Ik had op mn 26ste ook al 3 kinderen hoor. Dan krijg je idd te maken met zulke opmerkingen. Toen de oudste kwam was ik 21 en toen werd er al geroddeld dat ik het kind weg had laten halen etc etc, belachelijk! dat was nooit aan de orde geweest! Ik werk in een cafetaria. Als ik een praatje maak met klanten, en ik vertel dat mn dochter Cambridge Gymnasium doet, dat rollen hun ogen bijna uit hun kassen! Je ziet ze dan denken: zo'n simpel baantje en dan zo'n slimme dochter hebben. Dat vind ik wel echt erg....er is zelfs een vrouw geweest die het een keer bij mn bazin had nagevragen, omdat ze dacht dat ik opschepte.. Nou mooi niet dus, alle 3 kunnen ze goed leren maar mn 2de helemaal.
Ja hier ook zo.. Ik ben 24, mijn zoontje wordt in mei 3 en mijn dochtertje is net 1. Op de psz ben ik de jongste moeder en dat laten de "oudere" moeders ook goed merken.. Rare opmerkingen maken enzo.. Gelukkig trek ik me daar geen zak van aan
Wat raar. Ik vind 26 echt niet te jong hoor. En tja, hier heb ik het ook wel... Ik merk dat wij als getrouwd stel minder serieus worden genomen en er vanuit wordt gegaan dat we er niet over nagedacht hebben omdat we jong zijn. En als ik zeg dat ik mijn studie niet heb afgerond gaan ze er meteen vanuit dat ik een opstandige puber was zonder motivatie, terwijl het door chronische ziekte kwam. Ik heb geen idee waar dat allemaal vandaan komt ook eigenlijk.
Herken het ook. Hier 25 en dochter van 1jaar. Vindt het maar raar......helemaal alle aannames en vooroordelen. Houd daar sowieso niet van, vooroordelen en aannames enz. Maar goed dat niemand mij ooit de vraag 'is het wel gepland' heeft gesteld in mijn zwangerschap. Denk dat ik dan heeeeeeeel erg boos was geweest (zie onder). Vindt het echt te belachelijk voor woorden dat mensen zulke vragen durven te stellen, net als van jouw en je opleiding/werk Het zegt meer over hen dan over ons, maar irritant s het zeker!
Tja dat vind ik wel gek. 26 is helemaal niet zo jong, ik vind het een mooie leeftijd. Maar goed, ik ben 25 en wil ook graag kinderen. Hoogopgeleide mensen beginnen wel vaak later aan kinderen dan wat lager opgeleide mensen, maar dat is praktisch gezien ook heel logisch. Als je vmbo en daarna mbo hebt gedaan, dan ben je vaak al klaar als je (eenen)twintig jaar bent. Als je vwo en daarna universiteit hebt gedaan, dan ben je (afhankelijk van je studieduur) gemiddeld 24 als je klaar bent. Meestal begin je toch pas aan kinderen als je een woning en baan hebt en daar zijn hoogopgeleide mensen vaak een paar jaar later mee. Dus ik snap wel dat ze aannemen dat je niet lang gestudeerd hebt (hoewel er wel een verschil is tussen enkel mavo of daarna nog mbo zoals jij hebt gedaan), maar zoals ze het zeggen dat slaat nergens op (de toon; alsof het minderwaardig is om na de mavo gestopt te zijn). Tja de vooroordelen, niets van aantrekken. Het zijn niet voor niets vooroordelen. Ik ken ook studerende moeders op de universiteit (hun partner had dan al wel een goede baan) die bewust voor het ouderschap zijn gegaan en die meiden doen het ook meer dan uitstekend. Deze meiden kregen ook te maken met vooroordelen ('het zal wel van een one night stand zijn ofzo'). Ik zou nog liever gister dan vandaag zwanger zijn. Maar we zijn nog niet begonnen. Puur omdat mijn vriend nog studeert en ik net afgestudeerd ben en nog geen baan heb. Het is nu financieel gewoon nog niet te doen. Maar zodra het financiële plaatje iets beter is.... Maar het klopt wel dat mensen soms reageren alsof het een tienerzwangerschap is, wanneer iemand van begin/midden twintig zwanger is. Nou, vind dat er toch wel een aardig verschil zit tussen 16 en 26 . Naar mijn idee ben je vanaf 18 volwassen. Wanneer iemand aan het ouderschap toe is verschilt per persoon. Ik ken mensen die er met 20 al aan toe waren en mensen die er met 28 nog niet aan toe zijn (maar wel ooit... kinderen willen).
Dat vind ik echt schandalig Logisch dat je dat erg vind ja. Het slaat ook echt nergens op. maar ach, het zegt ook iets over die mensen dat zij zo denken dat ze schijnbaar zo druk over andermans leven moeten nadenken en zo veel vooroordelen hebben.
Heb ook erg veel last van vooroordelen gehad. Ik was 17 toen de eerste geboren werd. Dat ik getrouwd was, gelukkig met mijn man en wij gewoon rond konden komen etc. scheen dan helemaal niet belangrijk te zijn. Soms snap ik het wel. Het gaat natuurlijk vaak niet goed, en programma's als 16 and pregnant laten natuurlijk vooral het drama zien. Maar de reacties die ik soms nog krijg, onvoorstelbaar.. "Zo, al een tweede joh. Van dezelfde vader?" Pardon?! Ik ben getrouwd, we hebben samen een huis..
Mijn moeder had op haar 26ste al 7 kinderen. Dat was vrij normaal in die tijd hier op de Veluwe (1980-1988). Ik was 24 bij de eerste en dan word je inderdaad soms wel een beetje vreemd aangekeken. Het is maar wat je referentiekader is vind ik. Als je om je heen alleen maar oudere moeders hebt zul je het eerder als bijzonder zien.
Raar he dat mensen zo snel vooroordelen hebben. Ik was 27 toen ik zwanger was,gewoon een normale leeftijd hoor maar mjn vriend en ik kenden mekaar nog maar 2 jaar destijds.... Daar kreeg ik vreemde en ook lompe opmerkingen op,pfff. Verder niks van aantrekken hoor,het is jullie keuze en jullie leven en daar heeft een ander niks mee te maken!
Nou ja zeg wat een brutaliteit! Hoe zijn de gezichten als je zegt dat jullie getrouwd zijn en samen een huis hebben??
ik was ook 26 toen ik zwanger werd van onze eerste dochter... ik krijg vaak de opmerkingen over mijn man als ze horendat hij 14 jaar ouder is... ook om moe van te worden... maargoed ik heb er schijt aan wat een ander van me vind... wij zijn gelukkig samen en dat is wat belangrijk is... ik had mijn school nooit afgemaakt (mbo) vond er gewoon niks aan.. verkeerde beroepskeuze.. en nu ben ik 31 en heb een mooi bedrijf neergezet! dus euhh het zal wel met die diploma's tegenwoordig... maar ik heb ze niet nodig...
mijn eerste kwam toen ik 24 was, de 2e * met 25 en de derde met 27, mensen vinden mij ook een jonge moeder. Visite van de buren keek over de schutting gisteren en zeiden gewoon keihard, jeetje, dat is ook een jong moedertje he? Ik dus gelijk terug, jonge moedertjes kunnen nog heeeel goed horen hoor. Pfff. Ik vind mezelf niet echt jong, gewoon gewoon eigenlijk.