Als wij het weten, mag iedereen het weten. De enige voor wie het geslacht (enigzins) relevant is, zijn wij toch? Dat anderen dan verrast zouden moeten zijn, vind ik persoonlijk een beetje gek en zelfs neigen naar aanmatigend . Alsof de buurman de dag van/na de geboorte denkt: Sjeeeeeeemineee een jongen, wat een verrassing is dat zeg! Voor mij is het dus wij weten = iedereen weten of wij weten het niet = niemand weet het (en dat is eigenlijk al onmogelijk omdat de echoscopist het meestal wel al gezien heeft)
Naam houden we wel voor onszelf trouwens, maar vooral omdat we dan rustig de tijd hebben om zelf aan die naam te wennen, het zeker te weten en niet beïnvloed te worden door mensen die gewoon een andere smaak hebben
Wij hebben het gewoon verteld. Ik krijg een meisje en kan nu tenminste 'ze' zeggen tegen mijn buik. Zou het heel gek vinden als ik steeds hij of het moest zeggen tegen het meisje in mijn buik. Naam, geboortedatum en al dat soort dingen zijn al geheim genoeg.
Wij wilden het weten en we hebben het ook bekend gemaakt bij familie en vrienden (en iedereen die ernaar vroeg). We hebben er alleen voor gekozen niet alles op Facebook te zetten dus daar is het niet bekend.
Hier mag iedereen het weten, snap niet zo goed waarom ik er een geheim van zou maken. Zo boeiend lijkt het mij ook weer niet voor anderen, als ik een verassing wil dan zou ik zelf ook het geslacht niet willen weten. Straks mag iedereen lekker roze of blauw shoppen voor ons!
Wij hebben het ook niet geheim gehouden. Lijkt mij niet leuk om het zelf wel te weten en vervolgens heel spastisch op moeten letten dat je je niet verspreekt. Nee, lekker makkelijk zo, iedereen weet het en ik zou het raar vinden als voor de mensen nu de verrassing er af is omdat ze al weten dat het een jongen is. Er blijft nog genoeg te raden over lijkt mij..
bij ons mag iedereen het weten, heb het dan ook eerst tegen familie en vrienden gezegd en vandaag gelijk op t werk enzo. ben ook een flapuit dus had het denk toch een x verklapt
Nee, hier gaan we er ook niet geheimzinnig over doen eigenlijk. Het is gewoon wat makkelijker praten, en ik weet toch wel dat er een moment komt dat ik me ga verspreken. Dus zodra we het weten over 3 weken (hoop ik), dan zullen we dat ook wel bekend maken.
Bij de 1ste hebben we het voor onszelf gehouden, maar gezegd dat we het niet wisten. Was ook een compromis tussen mijn partner en mijzelf. Overigens wisten we het pas bij de pretecho bij de 27 weken, dus ik heb niet hoeven te liegen tegen iedereen die na de 20 weken echo heel nieuwsgierig was. Nu weten we het nog niet, ik denk wel dat we het willen weten en dat we het dan wel moeten gaan vertellen. Mensen geloven ons toch niet meer, want ze weten dat we het bij de 1ste ook al wisten.
wij hebben volgende week de 20 weken echo.. en hebben die avond mijn ouders en schoonouders uitgenodigd op de koffie, ik maak dan zelf z, on taart met lange vingers aan de zijkant en dan met roze of blauwe muisjes bovenop
Ik heb het gewoon wereldnieuws gemaakt hoor Ze komen er vanzelf achter. De naam blijft uiteraard wel een verrassing. Ik zou sowieso nooooit mijn mond kunnen houden haha.
Wij hebben er geen geheim van gemaakt. Behalve voor een vriendin die het niet wilde weten. Maar ook dat werkte niet, want er waren altijd wel mensen die zich verspraken. Ik af en toe ook bijna. Dus nu weet ook zij het. Naam houden we wel geheim voor de meesten. Alleen onze ouders en onze beste vrienden weten de naam.
Wij hebben het bij onze eerste dochter geheim gehouden alleen verteld aan ouders en schoonzus/zwager. Vond het wel erg leuk zo'n geheimpje maar ook onpractisch. Deze keer zeiden we al snel dat we het gewoon bekend gingen maken en dat dus ook gedaan rond de 17 weken . Sommige vinden het helemaal niet leuk om te weten merkte ik maar dat is jammer, het is onze keuze. Ik vind het wel heel erg handig en hoef me niet in bochten te wringen om het geheim te houden! Dochter kent zelfs het werkwoord baby amper, het is echt "Zusje"
Wij houden het lekker voor onszelf, is vorige keer ook gelukt. En dat met een man die nog geen Sinterklaaslootje geheim kan houden. Wel hebben wij de kamer unisex gemaakt, gewoon leuke dieren op de de gordijntjes en later kwamen er neutrale decoraties op de muren bij. Ik vond dat zelf het leukste. Niet alles hoeft roze voor een meisje. En de kamer is straks ongewijzigd voor de 2e als mijn dochter een grotere kamer op zolder krijgt. Natuurlijk zijn anderen niet zo benieuwd naar het geslacht als wij. Maar ik vind het gewoon te intiem om te delen. Zal er bij een ander ook nooit naar vragen. De namen zijn al helemaal topgeheim!
Ook wij houden het lekker voor onzelf, er mag best wel iets te raden overblijven, een zwangerschap/geboorte is en blijft toch iets mysterieus en tegenwoordig weet iedereen al alles van elkaar. Onze ouders weten het wel maar dat komt vanwege praktische redenen, ze passen regelmatig op en zien dan toch het kamertje etc. Vind het ook wel fijn dat mijn moeder het weet want zou tegen haar mijn mond niet kunnen houden.. Ik ben het niet eens met sommige reacties dat het alleen voor de ouders spannend is om t geslacht te weten, bij mn vriendinnen vond ik het ook leuker als t geslacht pas bij de geboorte bekend werd gemaakt..en ik merk aan het geraad van mijn omgeving dat iedereen supernieuwsgierig is (vind ik trouwens wel superirritant af en toe). Maar laat het nog maar een paar weekjes ons geheimpje blijven..
Ben ik het met mee eens. De verrassing is voor de ouders zelf het grootst lijkt me. Het is alleen maar handig om gericht jongens of meisjes cadeautjes te krijgen, toch?
Ja, dat is waar. Van vrienden/vriendinnen ben ik toch altijd heel nieuwsgierig wat het zal worden en hoe het kindje genoemd zal worden. Uiteraard, de buurman zal het niet zoveel boeien. Maar mensen die je echt na staan, leven zeker mee en zijn ook blij als er een kindje geboren wordt.
Wij kregen (bijna) alle cadeautjes tijdens het kraambezoek, dus toen was onze dochter al geboren. Er zijn ook genoeg leuke neutrale dingen. Een knuffel hoeft toch niet persé rose te zijn? Kleding vind ik wat anders.