Mijn man is ontzettend enthousiast en ook meer "kooplustig" dan ik zelf ben. Dus hij had zelf ook al vlug wat dingetjes voor de baby gekocht. Dus eigenlijk samen alles uitgezocht en we vinden 't ook allebei leuk. Hebben soms best een verschillende smaak, dus zoeken gewoon naar iets wat we allebei leuk vinden. Qua kleding heb ik heel veel gekregen en via MP gekocht, maar we hebben 't wel samen bekeken en wat we allebei niet mooi vinden, geven we weer weg.
De kleertjes koop ik vooral maar verder doen we alles samen. Ik vind het ook belangrijk dat hij erbij betrokken is, hij is tenslotte de vader en samen spullen kopen is ook veel leuker. Vooral samen naar babydump vind ik heerlijk. Dan tussendoor effe lekker en kopje koffie doen en verder shoppen
Mijn man is echt 100% betrokken. Hij heeft vanaf het begin alles meegemaakt en meegedaan: we hebben samen getest, hij gaat naar alle controles mee en alle spullen hebben we samen uitgekozen en aangeschaft. Ik vind het eerlijk gezegd vreemd om te zeggen dat zwanger zijn een vrouwending is, je hebt het kindje toch samen gemaakt en je gaat het straks samen opvoeden, dus het zwanger zijn hoor je ook samen te doen, in mijn optiek.
Heel veel. Hij heeft de kleur van de wandelwagen gekozen (wel rekening gehouden met wat ik echt niet leuk vind). En de kamer en spullen hebben we het meeste samen gedaan. Alleen kleertjes heb ik zelf veel gedaan.
Tja, ik ben niet zwanger maar probeer mijn man wel al te betrekken bij alles waar ik zelf over nadenk. De kleuren van de babykamer hebben we al bedacht bijvoorbeeld, welke meubels en hij weet wonderbaarlijk veel over cyclus/zwangerschap/bevalling voor een man (het theoretische gedeelte dan hè ) maar het kan hem echt niet interesseren wat voor kleur een luiertas is of welk merk de kinderwagen is. ("Als jij zegt dat die kinderwagen goed is, zal dat wel. Jij hebt daar vast meer verstand van") Als ik kijk naar zijn karakter zou ik toch zeggen dat hij er meer betrokken bij is dan ik van hem had verwacht, nu al.
Ik heb toch wel de overhand. Meubels, kleuren kamertje, gordijnen, kleertjes etc. En dat vind i helemaal niet erg, ik vind het ontzettend leuk om te doen en dingen bijeen te sprokkelen. Natuurlijk laat ik wel de grote dingen zien voor aanschaf maar eigenlijk is hij het er ALTIJD mee eens Maar dat is eigenlijk met het hele huis we hebben de zelfde smaak dus hij vertrouwd mij blindelings. We hebben wel samen de namen uitgekozen
Ik laat hem alles zien wat ik mooi vind en hij vind het allemaal goed! makkelijk he als ik hem meerdere opties laat zien dan mag hij kiezen. Dus hij heeft wel inspraak (met een aantal dingen absoluut niet ) maar hij maakt er geen gebruik van, mooi! kan ik kiezen De naam was trouwens grotendeels zijn ding en ik was het er mee eens en hij heeft ook een aantal heeel stoere kleertjes uitgezocht helemaal uitzichzelf en alleen en ze zijn super gaaf! Ik had op voorhand verwacht dat hij minder betrokken zou zijn dan hij is, hij heeft wel vaak het idee van jij weet het beter dus kies jij maar..
Wij hebben beide even veel inspraak. Alleen is in de praktijk gebleken dat ik meer babykleertjes kocht en hij zich meer in de 'hardware' (kinderwagen, autostoeltjes) verdiepte. Meubels e.d. hebben we altijd echt samen beslist. Nu koopt hij net zo vaak kinderkleding als ik, alleen ga ik ervoor naar een winkel en hij shopt online.
Hij laat het vooral aan mij over, qua meubels, en kleding. Maar hij weet dat ik niet snel alles knalroze zou doen. Inderdaad met kinderwagen en maxicosi heeft hij wel voorkeur. Neutrale kleuren enzo. Bruin/zwart.. We zijn het eigenlijk ook vaak met elkaar eens. Hoeven het niet eens echt aan elkaar te vragen of af te wegen. Best makkelijk hihi. Maar hij is wel erg betrokken. Ook met alle afspraken VK mee.
We hebben samen het kamertje en de wagen uitgezocht, en verder heb ik steeds gezegd wat ik wilde qua kleurtjes etc. Hij vind het 9 van de 10 keer wel leuk wat ik doe. Ik laat vaak een soort moodboard zien van wat ik in gedachten heb. De naam en het geboortekaartje van onze dochter hebben we samen uitgezocht. Ik heb een selectie gemaakt, en samen hebben we de definitieve beslissing genomen. Bij dit tweede kindje gaat er veel over: meubels en kinderwagen. Als we weer een dochter krijgen, ook redelijk wat aankleding. Verwachten we een zoon, dan komt alles er nieuw.
Wij doen het vooral samen! Rondom het kamertje, laat ik het meeste aan hem over, omdat hij het praktische gewoon beter weet als mij. qua schilderen, plafon wat er moest, kastje ivm schuine kanten. Ik verzamel weer meer info over de kinderwagen enzo en daarin beslissen we dan samen hoe en wat. Kleertjes heb ik nog niet veel gekocht.. Maar waarschijnlijk zal ik die wel het meeste kopen, omdat ik vaker in de winkel kom dan hem
Mijn man gaat bij de meeste dingen gewoon mee en zoekt keurig dingetjes mee uit. Ik ga nog wel eens shoppen met mijn zus of een vriendin, en kom dan wel vaak met iets thuis. Maar goed, tis meer dat het shoppen iets meer mijn ding is. Meubeltjes, behang, kinderwagen etc doen we keurig samen, de kleuren ook. Ik ben er iets meer mee bezig dan hij, dus roep iets vaker een ideetje. Maar hier gaat het echt helemaal lekker samen hoor.
Natuurlijk heeft hij inspraak, het is ook zijn kind. Maar 9 van de 10x heb ik dan toch 'het laatste woord' omdat ik het het meest gebruik. Bijvoorbeeld de kinderwagen: we hebben samen gekeken naar de wagens die we mooi vonden, we hebben daar een top 3 uit opgesteld maar ik heb gekozen welke wagen het werd
Herkenbaar! hier denk ik ook weleens dat het desintresse is, totdat we in babywinkel liepen en meneer zei:"kijk, dit vind ik nou een mooie box!" ik: Het was ook een hele mooie box, nooit verwacht dat hij die ook mooi zou vinden, gezien de stijl, haha! Maar box was niet praktisch bij ons in huis, er zaten 2 rieten manden als lades onder, en aangezien wij een huiskonijn hebben die dol is op zulke mandjes... Toen hebben we een andere uitgezocht, kleur heeft hij uitgekozen.
Hier zijn we ook beiden gelijk aan elkaar, over de namen waren we het al snel dik eens, over de kleur van de kinderkamer waren we heel snel uit. De inrichting is zijn idee, maar tis mooi.. Hij is een stuk creatiever als mij, dus ik ben er wel blij mee. We hebben pas samen de kleertjes die teveel waren eens goed door gespit, daar liggen we niet altijd op 1 lijn maar we respecteren elkaars keuze, na de geboorte zien we wel wat 't kindje aan krijgt en wat niet. Ik ben in ieder geval blij met mijn betrokken papa in wording. Het kan altijd anders, moeder alleen naar CB, alleen naar de VK, nee wij doen alles samen. Manlief zegt zelf ook, het is mijn verantwoording om ervoor te zorgen dat jij op de plaats van bestemming komt, (hij wist niet dat het CB 10 minuutjes lopen is),, Ik vind het juist prettig om de vader in wording, betrokken te zien. We zijn immers samen voor de keuze gaan staan om een kindje te willen of niet. & we hebben allebei ons werk gedaan om het zover te laten komen tot een zwangerschap. Dan mogen we ook beiden ons steentje bijdragen.
Mijn partner heeft absoluut net zo veel inspraak. Bij het uitzoeken van de spullen is hij juist de felste, maar de details zijn vooral voor mij omdat hij dat prettiger vind. Ik kom nu eigenlijk niet meer buitenshuis al een paar weken, omdat ik vrijwel niet kan lopen. Gister was hij met zijn moeder naar de stad en hij kwam terug met babykleding om me te verrassen, waar ik helemaal niet om had gevraagd trouwens (zijn moeder had geen inspraak haha). Harstikke mooi gedaan, hij heeft dezelfde smaak als ikke dat scheelt natuurlijk wel.
Hier heeft mijn man net zoveel inspraak als ik. Het is ons kindje, dus vind ik ook dat alle beslissingen samen gemaakt moeten worden. Alles wat we gekocht hebben, hebben we samen uitgezocht. Sommige dingen doe ik wel alleen, zoals het inrichten van de commode. Maar zelfs dan laat ik het hem zien en vraag ik wat hij ervan vindt en of hij misschien nog een ander idee heeft wat misschien handig kan zijn. Hij wil ook graag betrokken zijn bij alles. Hij vindt het net zo leuk als ik.... 'Betrapte' hem laatst dat hij, net als ik, ook eventjes in de babykamer stond en gewoon even stond te dagdromen! Zo lief!
Ik had van te voren spullen uitgezocht en op internet laten zien. vervolgens naar de winkels en uiteindelijk hadden we toen alles gekocht wat we op internet hadden zien staan. we hadden de Mutsy Slider wandelwagen en mijn man mocht de kleur kiezen: Paars!!, ja zei hij we krijgen toch een dochter? Mijn man vondt eigenlijk alles wel goed als ik iets liet zien vondt het het mooi, dus ging allemaal heel makkelijk
Enige waar hij zich mee bemoeid heeft was de babykamer: hij vond dat niet nodig, omdat samenslapen beter is. En hij hed gelijk, het scheelde veel gedoe en geld, gewoon wiegje naast ons bed en toen ze wat oud waren gezellig in het familiebed. O, ja en met de voeding bemoeide hij zich ook: hij vind het belangrijk dat onze kinderen bv kregen.