Idd, héél zielig! En mijn dochter lust heel veel en als ze iets zou móeten eten, zou ze het nog doen ook, desnoods kokhalzend.. Is dat nou beleefdheid? Liever eerlijk dan beleefd in dit geval. Zeker bij kinderen, laat staan dat ik vind dat andermans kinderen maar beleefd moeten zijn, omdat ik voor ze gekookt heb! Dat zou ik heel erg vinden.
Ik vind dat zeker bij een broodmaaltijd, je kunt vragen wat een kind op haar/zijn brood wil eten. Er zal naast ei ook nog wel pindakaas of kaas of appelstroop in huis zijn geweest. Bij een warme maaltijd kunnen dingen anders liggen. Als ik zie dat mijn dochter (2 jaar 2 maanden) iets echt niet lust (laatst: salade met geroosterde wortel, appel, ui en haring... dat vond ze een te gekke smaakcombinatie), dan krijgt ze wat macaroni uit de vriezer. Maar meestal is er echt wel iets tussen dat ze lust. Ze is een makkelijke eter.
oh zo waren mijn ouders ook, heb menig maal kokhalzend maaltijden naar binnen moeten werken. Dus nee zo gaat het hier niet, als er onverhoopt iets op hun bord komt wat ze niet lusten dan eten ze er maar lekker omheen (dus datgenen wat ze wel lusten opeten en wat ze niet lusten lekker laten liggen). Juist van vrienden zou je verwachten dat ze dit gewoon kunnen accepteren.
Vind het niet zo raar hoor! Bij een broodje mogen ze uiteraard kiezen wat ze erop willen maar als ze willen blijven warm eten dan krijgen ze van te voren te horen wat we eten en ik vraag altijd netjes of ze dat lusten zodat als ze het niet lusten ze beter thuis kunnen gaan eten en als ze er dan voor kiezen om te blijven dan moeten ze 10 hapjes eten net zoals mijn eigen kids.. Als ik hun het niet laat doen dan zeggen mijn eigen kids ook dat ze het niet meer hoeven..
Ieuw?? Ik ga toch echt niet gemiddeld 4 keer per week om 5 uur nog wat anders klaar maken omdat er weer een buurtkindje wil komen eten.. Ze kunnen dan krijgen wat we eten en lusten ze het niet jammer dan! Ben daar heel makkelijk in.. Als ik van te voren weet dat er een kindje blijft eten (helaas gebeurd dat niet heel erg vaak) dan hou ik er wel rekening mee..
Zo lustte mijn broertje ooit geen macaroni... Ik mocht bij de buren eten en hij wilde ook. Lust je macaroni? Ja dat lustte hij wel. Dus ik: nou thuis lust hij het niet. En de buuf: nou, mij maakt het niet uit maar wij eten gewoon ons bord leeg dus jij ook als je hier blijft eten. Typisch genoeg is het al jaren zijn favoriete maaltijd
Jep; ieuw! 'Lusten ze het niet jammer dan', is wel even heel wat anders dan dat jij je gasten 10 hapen eten door hun strot douwt. Sorry hoor, maar ik vind dat heel naar!:x
Wie zegt dat ik het door hun strot douw? Dat zijn jouw woorden, niet die van mij! Ik zou dat namelijk NOOIT doen.. Hier word op een speelse manier 10 hapjes naar binnen gewerkt en bij elk kind die hier komt werkt dat prima.. Misschien zou je wat minder dingen moeten gaan verzinnen als iemand hier iets plaatst.. Bah zo een hekel aan..
en als ze er dan voor kiezen om te blijven dan moeten ze 10 hapjes eten net zoals mijn eigen kids Had er dqn meteen even bij gezegd dat jij het voor elkaar krijgt om een vreemd kind iets te laten eten dat hij ECHT niet lust! Ik heb het niet over NIET LEKKER VINDEN, maar ECHT NIET LUSTEN! Als mij ter ore zou komen, dat jij mijn kind tegen zijn zin 10 happen had laten eten van iets dat hij ECHT NIET LUST, zou mijn kind 1) nooit meer bij jou mogen spelen en 2) zou ik je aanspreken op je gedrag. Zou jij echter mijn kind met PLEZIER iets kunnen laten eten wat hij daar oor ECHT NIET lustte, zou ik je een groot compliment geven! Ik ga de kinderen van een ander niet dwingen iets te eten wat ze echt niet lusten, ben daar gek zeg! En douwen bedoel ik uiteraard in figuurlijke zin, of dacht jij dat ik dacht dat jij die kindjes een trechter op hun mond zette??? Tss ...
ok maar hier gaat het om de vader van het kind. dat is wel wat anders dan een kindje dat op bezoek komt.wel misschien moeten jullie afspraken maken over dat soort opvoed kwesties en aanpak daarvan.
Geen idee wat je dacht maar kwam behoorlijk bruut om me over.. Ik zal echt nooit een kind dwingen om te eten, zal toch wat wezen! Heb hier van de week een vriendinnetje van mijn zoon te eten gehad, we aten nasi en dat lustte ze echt niet maar moest en zou blijven eten maar ze nam geen hap dus heb op een leuke manier 10 rijstkorrels laten eten (zodat ze toch 10 hapjes had) en ze wat zo ontzettend blij en trots dat ze tegen haar moeder schreeuwde dat ze nasi had gegeten (zelf er maar even bij verteld dat ze daarna nog een broodje heeft gehad en een flinke bak vla) Gisteren had ik een kindje hier te eten wat tijdens het eten niet lekker werd nou dan hoeft dat kindje echt geen 10 hapjes te eten, dat leg ik dan ook netjes uit aan mijn eigen kids dat als ze ziek zijn ze ook niet hoeven te eten maar heb haar toen wel wat gegeven wat ze wel graag wou eten omdat ik hoopte dat ze toch wat zou eten maar is helaas niet gelukt dus netjes aan der moeder aangegeven.. Dus ben niet zo heel erg hard als dat het overkwam
Maar de reden dat vreemde kinderen die 10 happen moeten eten, is dus dat jouw kinderen het anders ook niet willen??? Is dat niet een beetje omgekeerd opvoeden?
Onze zoon roept nogal makkelijk dat hij iets niet lust. Tegenwoordig leggen we gewoon alle smaken op zijn bord en laten hem overal een hapje van nemen. Hetgeen hij lekker vindt, eet hij verder op. Voor de rest heeft hij in ieder geval even geproeft. En zo leert hij toch verschillende smaken kennen. (Anders eet hij alleen vlees, gebakken aardappel en 'kale' pasta.)
Zo kan je het zien maar ik de kids die hier komen hebben zich gewoon aan mijn regels te houden (klinkt heel erg bruut maar zo bedoel ik het niet want als ze echt geen 10 hapjes willen eten dan ga ik natuurlijk niet dwingen, doe ik trouwens bij mijn eigen kids ook niet maar probeer het wel altijd en als ik door heb dat ze het echt niet lusten stop ik en dan krijgen ze het de volgende keer gewoon niet nog een keer en als ik van te voren weet dat ze het niet zo heel erg lekker vinden (gelukkig hier alleen witlof met ham en kaas) dan schep ik maar een klein beetje op zodat ze wel wat eten maar dan hoor je mij niet over die 10 hapjes want ze proberen het gewoon uit zichzelf maar als we iets eten wat ze niet kennen en al bij het koken zeggen "ik lust het niet" dan komt meteen de 10 hapjes regel op tafel en als er dan kindjes te eten zijn tja dan moeten die ook 10 hapjes eten.. Mijn zoon accepteert het niet als hij wel 10 hapjes moet en zijn vriendinnetje niet.. En dit is niet alleen met eten, als kids hier vloeken, op de banken springen of iets doen spreek ik ze er ook op aan (geef ze geen straf want dat vind ik te ver gaan) maar ik bespreek dit ook dan met de ouders als ze weer opgehaald worden.
Heb niet het hele topic gelezen hoor, dus hopelijk val ik Niet in herhaling. Maar hoe krijg je je kind zover dat het iets proeft wat ie niet kent?? Zonder te dwingen bij de eerste " nee"?? Kan wel wat tips gebruiken
Kinderen zijn van nature nieuwsgierig. Hoe.minder je daar de nadruk op legt op iets wat ze niet kennen des te eerder je ze nieuwsgierig maakt. Dochter wil al heel lang geen vlees eten prima meisje. Schepte het niet eens meer op en wat denk je . Ze wil nu perse vlees en eet er een stukje van zo doe ik het ool met andere onbekende gerechte. Met zoon ook zo gedaan die eet werkelijk waar prakties alles.