Nou hier gaat wel wat beter. Wordt smorgens wel goed wakker en niet misselijk. Dus geen hele dagen meer!! Woeeee! Begint hier wel smiddags te rommelen maar heb vandaag wel een beetje een invulling van m'n dag dus ook fijn. Lekker ramen zemen,boodschappen en soppen als ik misselijk wordt neem ik okugest in wat ik nu paar dagen slik en lijk d'r redelijk baat bij te hebben en niet te vergeten, cake!!! Zo hou ik het vol. Wilde gisteren rode kool ovenschotel eten (had nog over dus uit vriezer) ging bij de rode kool lucht al bijna over m'n nek dus voorlopig geen rode kool voor mij op wat voor manier ook haha
Het maakt bij mij niet uit of ik wel of niet eet, als ik niet eet word ik misselijk maar als ik wat eet dan dus ook. Eigenlijk ben ik niet misselijk tussen 1900 en 2100 uur. Echt heel raar, voor de rest de hele dag door.
Ik herken het helemaal. Een van mijn beste vriendinnen bleek bij de eerste echo (8 weken) een missed abortion te hebben. Uiteindelijk met een curretage weggehaald. We hebben er heel veel over gesproken, dus ik heb het echt van dichtbij meegemaakt. Maar dat maakt wel dat ik het nu zelf moeilijk vind om er vertrouwen in te hebben. Ik houd me maar vast aan de positieve cijfers (90% goed) en het idee dat elke goede dag er weer een is. Maarja, je twijfel herken ik dus helemaal.
tientje, wat is okugest? hier kwamen mijn beschuitjes met hagelslag er lekker weer uit bah ben echt zat van die misselijkheid. ik ga straks naar de accupuncturist (liep ik al), hopelijk kan zij me helpen!!
Okugest (van VSM) wordt tegen misselijkheid en diarree gebruikt en vaak gebruikt tegen misselijkheid in de zwangerschap. Heeft natuurlijk even tijd nodig omdat het homeopathisch is maar ik lijk er baat bij te krijgen. Voel me stuk beter. En begin smorgens met een stuk kleffe cake als ik wakker wordt haha en uiteraard een pilletje ook als ik nog niet misselijk ben. Je mag van die tabletten best wel wat per dag. Heb ik niet nodig. Kost 6,95 voor 50 tabletten. Bruin doosje. Verloskundigen raden het ook veel aan. Lees er op internet ook goede berichten over en ook persoonlijke ervaringen gehoord.
Ja ik heb er ook veel over gehad met mijn schoonzus... Daarom heb ik het nu zo moeilijk... Terwijl mijn gezondheid anders is dan haar gezondheid, en haar geestelijke gesteldheid was op dat moment ook anders door gebeurtenissen die kort daarvoor zijn geweest. Wanneer begonnen jullie allemaal misselijk te worden? Ik bespeur hier (nog) niks van misselijkheid.... Ik ben wel enorm chagrijnig steeds kort lontje alsof ik ieder moment ongesteld moet worden dat gevoel...
Ik denk dat ik zo afgelopen weekend echt misselijk begon te worden (Na de 6 weken als dit natuurlijk allemaal klopt en As woensdag niet wordt terug gezet)
Lotje, ik werd misselijk met zo'n 5,5 - 6 weken. da's best vroeg hoor. je hoort ook vaak met 8 a 10 weken! ik ga eens kijken wat de accupuncturiste zegt en anders die tabletten ook maar eens aanschaffen!
Ik begon vorige week zo af en toe met de misselijkheid, 6 weken, maar sinds afgelopen maandag is het constant aanwezig met kokhalzen erbij.
Bij mij begon het ook vanaf 6 weken. Ook meerdere dagen weggeweest, maar deze week in volle hevigheid terug. Heb gelukkig pas 1x overgegeven, maar voel me de hele dag ofwel misselijk, ofwel gewoon niet lekker. Ik ga okugest ook eens proberen. Trouwens, wat bij mij ook helpt is rust. Rustig aandoen doet goed. Haasten is een no go.
Chagrijnig ben ik niet echt. Wel een beetje verdrietig soms. En dan snap ik niet waarom. Soms is het roze wolk gevoel er helemaal niet, terwijl ik zo blij ben!! Maar is ben dan zo emotioneel en voel me helemaal zielig. Beetje stom. Ik schaamde me er ook een beetje voor omdat ik helemaal happy hoor te zijn. Maar op de een of andere manier nemen mijn emoties een loopje met me
Hier ook niet echt chagrijnig maar wel anders in mijn vel. Inderdaad sneller emotioneel en vandaag weer echt moet. Las jullie berichten over MK van dichtbij. Weet je wat zo moeilijk is, dat je er niets tegen kan doen..... Hier ging het de vorige keer mis tussen de 8e en de 9e week. Ik zit nu ook in die week en ja, dan spookt het door mijn hoofd. Vorige keer een goede echo, nu ook weer. Vorige keer allerlei kwaaltjes, nu ook weer. Niets dat er de vorige keer op wees dat het hartje gestopt was. En toch heb ik een goed gevoel nu. Bij de vorige zwangerschap was het kindje "gewoon" niet gezond. Heel verdrietig en moeilijk maar liever dat het zelf mis gaat dan dat we met 20 weken horen dat het niet gezond is. Dit is een nieuwe zwangerschap. Ik heb al een gezonde zoon (van wie ik een prima zwangerschap had) dus de kans dat het goed gaat, is echt vele malen groter!
@mamsiem Fijn dat het nu zo goed voelt. Ik moet zeggen dat mijn gevoel ook echt goed is. Er is geen intuitief stemmetje dat zegt dat er iets niet klopt ofzo. Maarja, dat geeft geen garantie natuurlijk. Lijkt me voor jou dan ook spannend, dat je nu weer in die week zit. Kwam het vruchtje toen vanzelf af? Of heb je een curretage gehad?
Ik heb gewacht. Heeft 2 weken geduurd voordat het kindje kwam. Mooi in de vliezen, duidelijk zichtbaar kindje met een rompje, hoofdje, beginnende armpjes/beentjes en twee oogjes... Hebben er foto's van gemaakt en uiteindelijk begraven in de tuin. Ik kon het niet weggooien of door de wc spoelen. Ben ook wel blij dat ik er positief insta. Tuurlijk is en blijft het spannend maar toch....
Hoe ontzettend heftig en verschrikkelijk het is, sta ik er zelf ook nuchterder in. Bij mij eerste zwangerschap was ik echt als de dood voor een miskraam, allemaal gruwel verhalen lezen enzo. Totdat Vl. Bij me doordrong dat het de natuur is en het kindje niet levensvatbaar zou zijn en het beter nu zou kunne afbreken als dat het geboren zou worden en het dan niet zou overleven. Het blijft natuurlijk afschuwelijk maar als het toch moet dan liever nu als verder in de zwangerschap. Erg nuchter, ik weet het, maar toch ben ik we blij als we de 12 weken voor bij zijn
Zo sta ik er ook in. Vond het verschrikkelijk, een echo krijgen en ineens geen hartje meer zien. Maar als het niet gezond is....
Wat een verhalen, lijkt me vreselijk.. Maar idd beter nu gelijk maar die duidelijkheid wat heeeel erg verdrietig is dan als je al echt verder in je zwangerschap bent en het niet goed blijkt te zijn... Ik heb verder ook niet het gevoel dat er iets mis is of zo, maar wel angst... Het is ook goed dat je weet dat het niet vanzelfsprekend is, maar hoop na morgen wel beetje los te kunnen laten....