Hier nog niet met hapjes begonnen kinderarts vond het nog te vroeg.. En wou zelf met de rapley methode beginnen rond 6 maanden en nu gaat het nog goed met flessen word hij hongerig dan ga ik ook met hapjes beginnen maar hopelijk lukt het zo nog ff.. @kz wond hier ook nog steeds last vooral boven de wond.. Wat een leuke foto's weer ook leuk om te zien op Facebook!!
Hoe blij zijn jullie baby's? Misschien gekke vraag hoor, maar Saar kan zich nog niet echt goed alleen vermaken. Zal misschien ook wel bij de leeftijd horen en misschien de 19weken sprong, maar ik vroeg mij af wat nou normaal is... Meestal als ik haar in de box leg begint ze al te mopperen en soms te huilen. Ik laat haar wel liggen want zal ook eens zelf mn ontbijt moeten maken en moeten plassen.... Zodra we op visite zijn of er zijn mensen in huis en ze zit erbij dan is ze heel vrolijk en gezellig en zit ze te lachen...Dan vermaakt ze zich prima. Alleen is dat vaak als ze erbij zit of in de tripptrapp newborn zit. Ik heb liever dat ze ligt om lekker te kunnen spelen. Hoort dit gewoon bij de leeftijd of houdt ze heel erg van aandacht?
Ik denk dat laatste...mn oudste was precies zo. Dacht dat het normaal was. Snapte niet dat vriendinnen en fam. hun huis piekfijn in orde hadden en ook nog tijd voor hobby' s hadden met een baby in huis. Ik was de hele dag in de weer met haar. Als ze dan even sliep was het me-time en had ik echt heen zin in huishouden. Mensen zeiden altijd dat ik het zo getroffen had met zo'n baby want ja, als ze maar aandacht kreeg en in aanwezigheid was, was het goed en was ze vrolijk Totdat ik Ruben kreeg en die is totaal anders. Ligt zeker 5/6 uur per dag te spelen. Ik moet hem in de gaten houden anders valt hij zo in slaap in de box en hoor ik hem nooit. Het is gewoon een makke beer en zn zus is nog steeds een druktemaker.
Grappig hoe snel je je principes laat varen in de Strijd om de Slaap. Vannacht 200 cc papfles gegeven om 23:00 en Stijn meldde zich om 5:00. Eerst 5 mins laten huilen, toen ML erheen gestuurd voor een aai. Toen Stijn 20 mins laten huilen (aanpak Sweetreams), maar we waren zwak en hielden niet vol. Stijn aan de borst gelegd en lekker sabbelen, maar niet drinken. Na 10 mins korte metten mee gemaakt en Stijn terug in bedje gelegd. 5 mins gillen en toen sliep ie. Was er zo van geschrokken dat ie vanmorgen om 8:30 zich meldde. ML vroeg aan Stijn offie nog van 'm hield en mij keek ie met grote ogen aan tijdens het drinken. Blijft echt wel lastig. Inconsequent als we zijn, proberen we vanavond weer iets anders: de fiep (zoals dat in Brabant heet). Wordt vervolgd! @in de box zichzelf vermaken. Hier eerst ook brullen bij neerleggen, maar als ik dan de Nijnen van de mobiel aanzwengel en een knisperboekje aanrijk dan is het toch wel leuk en kan ie zich 20 mins vermaken. Papa en mama zijn toch wel de leukste om bij op de arm te zitten, mee naar buiten te kijken en mee in de spiegel te kijken naar die gekke baby. De Tripp Trapp new born set is het beste EVER. Wij kunnen rustig eten, praten over project doorslapen en op zondagochtend lezen wij de krant terwijl Stijn zijn eigen wereldnieuws deelt vanuit zijn stoel.
Hier ook zo'n volle kast. Voor maat 80 wordt het nog erger, gezien ik vanaf die maat ook nog eens meer heb bewaard van B. Voor die tijd wilde ik zeker weten geen tweede, daarna nog niet, maar het was geen definitief besluit meer. Net ook weer 2 spijkerbroekjes gekocht en 2 paar sokken van superman en batman. En mijn bestelling van 3 shirtjes en 2 polorompers is ook net binnengekomen, dus nog meer vulling voor in de kast. Hij zit nu ook net tussen 62 en 68 in, hij kan het een van de ene maat nog aan en het ander van de volgende maat. Niet altijd even makkelijk, gezien ik veelal in setjes heb gekocht.
Ik besefte vandaag ineens dat ik een jaar geleden ontdekte dat ik zwanger was en 2 jaar geleden ook al. Toen was ik begin december uitgerekend. Toch gek om bij stil te staan, zeker omdat je dan ook beseft hoe snel de tijd voorbij gaat.
Ik ben de data een beetje kwijt, ik was nog ongesteld toen ik het vliegtuig in stapte naar China. Tijdens onze huwelijksreis van oktober 2011 was ik ook zwanger en bij thuiskomt bleek dat het vruchtzakje leeg was. Na een moeilijke tijd en curettage besloten we er dan maar het beste van te maken en boekten we nog een laatste verre reis voor maart 2012 naar China. thuisgekomen werd ik niet meer ongesteld, ZL is made in China. We zaten in spanning tot de 7 weken echo en toen het hartje knipperde stroomde de tranen over onze wangen bij de verloskundige. Vlak voor Moederdag gingen mijn ouders op vakantie, de echo namen we mee en gaven we aan mijn moeder. Ze wilde de envelop eerst niet openen omdat ze echt niets hoefde voor Moederdag en toen zag ze dat ze oma werd. Pff ik begin gewoon weer te huilen als ik terug denk aan die tijd. Onzen S was zo gewenst en nu issie bij ons. Af en toe denk ik nog aan de mk vooral als S een shirtje draagt wat we gekocht hebben tijdens onze huwelijksreis voor poging 1, ook die was zo welkom geweest
@ vermaken hier ook z'n drukte maker die zich hooguit 5 min alleen kan vermaken.. Maar moet zeggen dat ik lekker samen spelen ook wel erg leuk vind en tijdens zijn slaapje is het snel opruimen.. Slapen word wel minder (naja hier nog steeds meer als wat het was als huilbaby dus nog steeds blij hoor Hihi) maar Luc zijn ritme is nu vaak 8/8.30 fles dan spelen 10/10.30 bedje 12 fles dan spelen 2 uur bedje Slaapt tot 3 uur 4 uur fles dan spelen 5 uur zet ik hem altijd in wippertje is het tijd om eten te maken en laatste tijd valt hij daarin in slaap een half uurtje ofzo maar bed doet die echt niet rond die tijd maar vind het zo ook prima.. Dan half 7 badje 7 fles en naar bed 22 uur wakker maken voor fles en dan slaapt hij weer tot 8/8.30 Als hij bij ochtend slaapje maar uur slaapt word meestal middag slaapje 2 uur.. Verschilt weleens.. Ingrid jou verhaal echt mooi kan me helemaal inleven!! Hoop dat hij snel door slaapt!!
oooo en ik wou net vragen of er nog meer van die slaapkoppies zijn.. Al vermoed ik dat ons mannetje ontzettend veel speelt in ze bedje hoor. mannetje was vandaag pas om 08:30 wakker 09:00 fles 09:30 naar bed 13:30 wakker 14:00 fles 14:30 bed! Wat zouden jullie doen?? om de 5 uur voeden of is dat te veel ertussen? kom vandaag dan op 9-14-19-23
Jaja, ik moet echt wat vaker reageren, maar ik haat typen op de telefoon. Nu even achter de laptop dus ik ga alles van vandaag en gister even teruglezen. En reageren natuurlijk
@Vermaken: Xavi kan zich gelukkig ook prima zelf vermaken onder zijn flitsende speelkleed of in de box. Bij vol buikje, droge bips en slaap uit red hij het soms meer dan een uur! @Voorgeschiedenis: valt me op dat er hier veel zijn met een mk eind 2011... Hier zwanger uit de tweede IVF van november 2011, maar een paar dagen voor kerst geen hartactie op de eerste echo. Een hoop drama met een mk die niet helemaal goed op gang kwam, met tot slot een curettage in januari 2012. Xavi is een cryo-tje (ingevroren) embryo uit deze tweede IVF. Zijn 'bouwjaar' is 2011, zijn geboortejaar is 2012. Toen ik begin april weer zwanger bleek, zou ik de week erop voor mijn werk drie weken naar Jeruzalem vertrekken. Mijn bezoek aan 'het heilige land' in combinatie met 'uitgerekend rond de kerst' en mijn 'onbevlekte ontvangenis via IVF i.p.v. vunzige sex' heeft voor heel wat hilariteit gezorgd..! Zelfs de Maya's voorspelden het begin van een nieuw tijdperk...
Woehahaha ivf-onbevlekte ontvangenis. Wat een heerlijke vergelijking. Maar goed dat Xaafje geen kerstkindje is geworden, want dan werd het wel helemaal een déjà-vu. @Ingrid, hihi made in China. Zou je zeggen dat S. het op RIJSTebloem toch wel goed zou moeten doen. Misschien wil hij er babi pangang bij. @zwanger, hier geen spannend verhaal. Behalve dat ik op goede vrijdag positief testte, net voor pasen dus. Wat een heerlijke pasen was dat zeg... @slapen, hier meestal 1 korte en 1 lange slaap op een dag. Vanochtend 8:30-10:30 maar toen wakker gemaakt, omdat ik weg moest. In de MC rond 12:00 een kwartiertje getukt. 14:00 naar bed. Net om 15:30 huilde hij even maar ik was even bezig en tis alweer een uur stil. Toch begint hij wel te schuiven. Was hij voorheen echt max 2 uur wakker en zat hij meestal wel aan de 3 slaapjes per dag, wordt dat nu al snel 2.5-3 uur en 2 slaapjes per dag. Als hij wakker is, ligt hij in de box, wipper of op zn speelkleed op de grond.
Het klinkt misschien raar, maar toen ik een jaar eerder met mijn ziekenhuisbed naar de operatiekamer gereden werd voor de curretage, kwamen we op een splitsing van gangen. Linksaf voor verloskunde en kraamafdeling, rechtsaf voor gynaecologie. Ik hoor het me nóg zeggen: 'Volgend jaar deze tijd gaan we hier linksaf!' Heel raar, maar het was een soort 'weten'. Vanaf een week voor de 'foute' echo 'wist' ik dat het niet goed zat. Achteraf is op exact dat moment het hartje gestopt. Na de curretage 'wist' ik dat het goed zou komen. Heb ik sindsdien niet meer gehad, echt bizar.
Even een vraagje: Xavi wil 's middags niet meer naar bed. Hij deed altijd redelijk probleemloos overdag twee of drie slaapjes. Maar nu... Aan het eind van de ochtend krijg ik hem nog wel zover dat hij een uurtje of twee slaapt, maar het middagslaapje is echt krijsen, krijsen, krijsen. Maar als ik hem beneden hou, speelt hij een tijdje, maar op een gegeven moment wordt hij toch jengelig en huilerig. Voorheen voor mij het teken dat hij moe was. Maar in bed is het dus totale hysterie. Vaak helpt een flesje, en valt hij tijdens het drinken in slaap. Maar o-wee als ik hem weg wil leggen. Wat nu? Want een huilend kind in de box vind ik ook niet ideaal. KatMan heeft hem net zelfs bij zijn bedje voorgelezen. Dat vond hij heerlijk. Blijkbaar is het een soort van mama/papa honger? Even mee wandelen in de kinderwagen was voorheen ook garantie tot slaap. Werkt nu ook niet. Meneer blijft wakker. En ik kan toch ook niet de hele dag met hem op schoot gaan zitten? Hoe gaat dat bij jullie?
Ik heb hem zojuist maar weer uit bed gehaald, en zowaar ligt hij weer te spelen in de box. Hij is nu al wakker vanaf 13:00... *edit: en nu is het weer huilen geblazen. Zou het een sprongetje zijn of zo?
Ik wist 2 jaar geleden vlak voor onze vakantie naar Koerdistan, Noord-Irak, dat ik zwanger was, ik zou toen zo'n 7-8 weken moeten zijn. De vrijdag voor ons vertrek op zondag ging ik naar de gyn en had ik al een "fout" gevoel. Hij zag dus ook niet veel. Of ik was korter zwanger, of het wat gestopt. Ik kon gewoon op vakantie gaan en daarna moest ik terugkomen. Die zondag dus vertrokken en de hele vakantie nergens last van gehad, behalve misselijk van eetluchtjes, maar dat hoort erbij denk je dan. 2 Nachten voor ons vertrek naar huis dacht ik 's nachts dat ik in mijn bed plaste, maar toen ik opstond was al snel duidelijk dat er iets anders aan de hand was. Er gutste echt van alles uit me, bloed, stolsels echt van alles en veel. Dat is na een uurtje gestopt en ik dacht dat dat het zou zijn, dus verder gegaan die dag met andere dingen, inpakken, nog wat winkelen. Ik wilde er niet teveel aan denken, ik wilde naar huis en naar de gyn. Die laatste nacht ging het weer helemaal fout, echt helemaal fout. De douche en het toilet zat tot kniehoogte onder het bloed en er kwamen stolsels ter grootte van een nachtmaandverband uit me. Ik werd gewoon beroerd en licht in mijn hoofd van al het bloedverlies. Dus toen toch maar naar het ziekenhuis gegaan, in Koerdistan dus. Daar aangekomen is ml eruit gezet en ben ik zonder verdoving gecurreteerd, het was nood en ik wilde niet onder zeil, het was zo vies daar. Oud bloed op de behandeltafel, op de plinten, ramen open, vieze vloer. Onvoorstelbaar, maar waar. Ik heb mijn verstand op nul gezet en ben op stand overleven gegaan en heb alles ondergaan. Wat heeft dat pijn gedaan, lichamelijk en geestelijk. Na een dik half uur in me tekeer te zijn gegaan liet ze me liggen en kwam heb ik aan de eerste de beste aangegeven dat ik weg wilde. Na een hoop gedoe ben ik in een rolstoel naar buiten gebracht en mocht ik weg. Let wel, de rolstoel was een kuipstoel op 2 skateboards. Ml heeft moeten tekenen voor mij dat ik op eigen risico weg ging, want ik moest en zou het vliegtuig halen, ik wilde naar huis! Eenmaal thuis ben ik ingestort en heb ik echt een paar weken thuisgezeten van werk omdat ik gewoon niet kon. Ik was op en kapot. Hier in het zh zeiden ze ook dat ik teveel bloed was verloren en dat het erg gevaarlijk is geweest voor me, dat ik geluk heb gehad dat ik zo sterk ben. Dat weten ze daar gezien mijn net zo gevaarlijke bevalling van B. Ik heb er daarna ook echt een tik aan overgehouden, ik kon wel makkelijk zwanger raken, maar zodra het eruit moest ging het fout. Daardoor was ik ook bang om weer zwanger te raken en ik denk dat het daardoor ook een jaar lang niet lukte, pas toen ik dacht 'we zien wel' was ik gelijk weer zwanger! En daar is ons lieve Deetje uit geboren. Heel verhaal, maar de laatste week spookt het weer vaak door mijn hoofd en merk ik dat ik er nog best gevoelig op ben. Mede daardoor was ik zo ongelooflijk blij dat de bevalling van D met een vloek en een zucht voorbij was. En met mij mijn ouders, oma's, beste vriendin en natuurlijk ml. Die zaten van te voren schijnbaar al behoorlijk in de rats.
Die gevoelens kunnen zo sterk zijn en bijna altijd zit er een kern van waarheid in, en in jullie geval was het een hele waarheid gelukkig!
Wij zijn na de foute echo op 21-12-2011 ook op vakantie gegaan. Het 'onder-de-kerstboom' de mk afwachten leek ons een hel. Wij zijn 5 dagen naar IJsland gegaan, mede vanwege de eventuele medische reputatie, uiteraard tot de strot toe verzekerd. 'Gelukig' gebeurde er niks, maar die 5 dagen ècht samen en weg van alle 'merry christmassen' heeft ons erg goed gedaan.