Vorig jaar zijn we met de schoonfamilie een weekendje naar Disneyland geweest ter ere van het 30-jarig huwelijk van mijn schoonouders. Hartstikke leuk gehad, mooi weer enz. Zij hebben het verblijf betaald, wij ter plekke met de kinderen eten e.d. Prima, het was tenslotte voor het 30-jarig huwelijk en ik vond ook dat we ze niet alles konden laten betalen. Dat zou wel een beetje asociaal zijn. Maar nu hebben ze bedacht dat we dit jaar weer een weekendje weg gaan en iedereen MOET mee. Je voelt 'm al aankomen, wij willen niet. Wij gaan in juni op vakantie en in september hebben we ook nog 2 weken vrij. Nu hebben ze een weekend uitgekozen die direct na onze september vakantie valt, waar mijn partner dus nog extra vrij voor moet vragen. Daarnaast ontvang ik per juli geen uitkering meer en moeten wij het doen met 1 salaris (tenzij het 8e wereldwonder gebeurd en ik werk vind ) , wat tot april volgend jaar nog wat krapjes zal zijn i.v.m. bezit van 2 woningen (ons huisje is verkocht per april volgend jaar, als het eerder lukt gebeurt dat natuurlijk). En als 3e heb ik helemaal geen zin om elk jaar met familie een weekendje weg te moeten. Ook niet als het van mijn eigen kant zou zijn. Nu heeft mijn partner sm net gebeld met de mededeling dat we dus niet meegaan. Laat ik het er op houden dat dat op z'n zachts gezegd absoluut niet gewaardeerd wordt en dat ze direct riep dat we haar haar kleinkind onthouden . Ik ben er zo klaar mee. Iedere keer als iets niet naar vooral sm zin gaat, is er bonje. Kunnen ze nu gewoon niet onze situatie begrijpen?! Ik snap dat het heel gezellig is en dat ze het graag weer een keer zouden doen, maar wij gaan dit keer niet mee! Wat doen we toch verkeerd?! Ik lees graag jullie reacties. Soms kan dat wel eens een ander licht op de perikelen werpen .
Tja, ik denk dat jullie het prima gedaan hebben hoor, als je er geen behoefte aan hebt en geen geld ervoor, dan ga je niet mee, klaar. Is jullie beslissing.. En ik neem aan dat ze bij jullie thuis ten alle tijden welkom is om haar kleinkind te zien, dus van onthouden is geen sprake, dat lijkt me een smoesje om in te praten op jullie schuldgevoel zodat jullie wel mee gaan.. Niks van aantrekken dus
is het de bedoeling dat je het zelf betaalt of traketeren ze weer? als je het zelf moet betalen vind ik dat ze jullie moet begrijpen. als je getrakteerd wordt zal ik denk ik persoonlijk toch meegaan. het is lief bedoeld en soms moet je weleens dingen doen waar je geen zin in hebt. gewoon om een ander eens te plezieren.
Wat jullie verkeerd doen? Nou, niks. (In ieder geval niks wat uit dit verhaal blijkt. ) Het is jullie keus of jullie mee gaan of niet. Mag ik vragen hoe vaak sm haar kleinkind ziet, omdat ze nu begint over het 'onthouden' van haar kleinzoon?
Ik zou er ten eerste ook geen trek in hebben om ieder jaar 'gezellig' met z'n allen weg te gaan (heb zelf ook een nogal vriendelijk maar dwingende schoonfam die het beter weet qua opgoeden van MIJN kinderen etc) en ze kunnen toch wel begrijpen datjullie daar de financiele middelen nu niet voor hebben? Of was het echt de bedoeling van schoonfam om jullie volledig vrij te houden? En dan nog heb je het recht om nee te zeggen. Dat je smoeder het heel jammer vindt,oké begrijpelijk maar gelijk boos worden en roepen dat juliie haar haar kleinkind onthouden... Gaat best ver! Moeilijk zeg! Maar je hebt groot gelijk dat je bij je standpunt blijft! Daar moeten ze ook maar begrip voor hebben! Hoewel ik snap dat smoeder het ook jammer vindt!
Kleindochter . Ze ziet haar niet heel vaak. We wonen niet in de buurt, maar de deur staat altijd open. Ik werk niet en ben meestal thuis. Ze gaat bijvoorbeeld eens in de week oppassen bij mijn schoonzusje en daar is ze om 2 uur klaar. Ik heb voorgesteld dat ze daarna naar ons toe kan komen en dan ook lekker mee kan eten. Ze hoeft maar een paar minuutjes om als ze naar huis gaat. Maar dat wil ze niet, omdat ze dan altijd erg moe is. Dat snap ik, want 2 kotertjes bezighouden is een hele klus! Maar omdat ze wat verder weg wonen, stap ik ook echt niet elke week in de auto om dan daar heen te gaan. Sterker nog, naar mijn eigen moeder ben ik ook sinds december al niet meer geweest. Ook die woont wat verder weg. Maar die komt geregeld hierheen met de trein. @ Henkie24. Het verblijf willen zij betalen. Maar eten e.d. moeten we zelf betalen. Weet je wat het is, als je met een groep van ca. 15 man bent, ga je niet koken en moeten we dus uit eten. Lekker en gezellig hoor, maar voor ons momenteel een hele aanslag op ons beperkte budget. Daarnaast willen ze naar toverland. Entree, parkeren.... Het komt ons dit jaar gewoon niet uit. Als ze het nu eens een jaartje opschuiven, hebben wij weer wat meer ruimte financieel gezien.
Nee hoor, je doet helemaal niets verkeerd! Groot gelijk dat jullie nee gezegd hebben. En nu ook volhouden (dat is misschien nog moeilijker) Succes! Liefs Vief
Ik zou dat gewoon aangeven.. Geen geld is voor mij de beste reden om iets af te zeggen en als ze dat niet accepteren hebben ze pech.. Lief dat ze jullie mee willen hebben maar als je het zelf moet betalen en het niet hebt dan houdt het op.. Vind het ook wat kortzichtig om dan boos te worden, terwijl de reden dus niet zo vreemd is.. Lekker laten nu, tis duidelijk
Even voor de duidelijkheid: het gaat jullie niet alleen om het geld, maar ook om de timing & de vakantiedagen die het kost, toch? Daar zou ik wel van begin af aan duidelijk over zijn. Straks komen ze nog met het aanbod dat ze jullie dan toch vrijhouden. Anders krijg je dadelijk weer gedonder als je dan alsnog nee zegt.
Nee, idd. Financieel, de vrije dagen en gewoon geen zin. Ze heeft het natuurlijk al geroepen, maar we hebben duidelijk nee gezegd.
Nou je hebt echt niks verkeerd gedaan, ze moet maar begrijpen dat jullie daar de financiële middelen niet voor hebben momenteel als ze daar geen begrip voor kan opbrengen vind ik het eerlijk gezegd niet respectvol. Gewoon voet bij stuk houden, en die onzin dat jullie haar haar kleindochter onthouden, pfff, ze kan zoals je zelf al zegt gewoon langs komen dus dat is gewoon zielig en pusherig om zoiets te zeggen, denk dat ze jullie op die manier een schuldgevoel probeert aan te praten en dat is echt niet netjes.
Als jullie miljonair waren en allebei niet werkten, zouden ze met 'geen zin' ook gewoon genoegen moeten nemen. Het is toch geen verplichting om met je familie op vakantie te gaan? 'Dingen doen om een ander te plezieren', ik snap dat niet zo. Wat heeft een ander eraan als jij daar tegen je zin in gaat zitten? Binnen het gezin snap ik zoiets wel, maar je hoeft toch niet je hele familie te pleasen? Het klinkt een beetje als onze situatie van een paar weken geleden. Vorig jaar een vre-se-lijk weekend in de Efteling gehad met schoonmoeder en zwager + aanhang. Dit jaar leek het haar wel een goed idee om 2 weken naar Duitsland te gaan. In de eerste week mochten m'n zwager + aanhang dan komen, en in de tweede week mochten wij komen. Maar het ging ons helemaal niet om m'n zwager, maar om de hele situatie. Ik heb geen zin om een week met schoonfamilie in 1 huis te gaan zitten. Ook geen weekend trouwens, en ook geen nacht. Mijn schoonmoeder kwam opeens met de mededeling dat ze al geboekt had. Zonder overleg. Uiteindelijk uitgelopen in een klein drama; We wilden niet op haar verjaardag komen (jawel, we willen best iets leuks gaan doen, maar niet met overnachtingen erbij), toen moest alles op onze manier (ook niet waar, zij mag best doen wat zij leuk vindt, want zij hoeft ook ons niet te pleasen, maar je kunt ons niet verplichten daar aan mee te doen), en daarna was mijn vriend 'bezig met al het contact te verbreken'.. Inmiddels wordt er gedaan alsof er niets is gebeurd en wordt er niet meer over gesproken.. Ik verwacht wel dat ze er nog een keer over zal beginnen, maar wij gaan niet, klaar. Lekker je eigen keuzes maken hoor meid, jullie hebben jullie eigen gezin en doen wat jullie willen!
Naar mijn mening staan jullie volledig in je recht. Jullie geld, jullie vakantiedagen, en dus hebben jullie de vrijheid om die naar eigen inzicht te gebruiken. Ik herken het een beetje.. Het is zo lief bedoeld allemaal maar eens in de vijf jaar is zat!
Pfff, wat een gezeur ook zeg. Blij dat ik niet zo'n moeilijk familie heb (schoonfamilie wel trouwens, maar daar hebben we toch geen contact mee). Mijn ouders zullen het nooit erg vinden als ik zeg ergens geen zin in te hebben (een nee moet ook al genoeg zijn trouwens, bah, dat hele verantwoorden waarom heb ik zo'n hekel aan, gaat niemand iets aan). Andersom ook niet. Elkaar lekker in de waarde laten. Gewoon voet bij stuk houden meid, schoonmoeders probleem, niet jullie probleem van (laten) maken.
Ik begrijp je en je schoonmoeder zou gewoon genoegen moeten nemen met nee, we willen/kunnen niet. Punt. Ik snap die drama's erachteraan dan altijd niet, maar misschien komt dat omdat ik een vrij makkelijke familie en (ex)schoonfamilie heb, wat dat soort dingen betreft.
Lekker in haar eigen sop gaar laten koken. De reden waarom jullie niet willen, maakt toch ook niet uit, je hebt niets te moeten toch.
Een simpele nee zonder verklaring zou al voldoende moeten zijn, en zolang schoonmoeder weinig moeite doet om zelf langs te komen, of ideeën hiertoe afwijst, ben ik allergisch voor opmerkingen als je houd mijn kleinkind weg. Gewoon voet bij stuk houden en opmerkingen over het weghouden van je meisje negeren.
Ik vind dat jullie hele goede redenen hebben om te passen hoor! Sinds wij financieel een donderslag hebben meegemaakt, komt heel mn schoonfam. niet eens meer: wij hebben niks om over op scheppen en we kunnen nooit mee gaan uit eten, dus is er met ons niks aan. Bij hun gaat alles altijd om geld en hoeveel ze wel niet hebben en wat ze nu toch weer hebben gekocht, en waar ze nu toch weer zijn geweest... Dat schoonmoeder 4 gezonde kleinkinderen heeft, die het alle 4 super goed doen is niet zo belangrijk. Ik begrijp je heel goed. Ik snap ook niet dat vooral over het financiele plaatje geen begrip voor word opgebracht. Plus: ik moet er ook niet aan denken om een week met hun op vakantie te gaan: ben al blij als ze na een uurtje op een verjaardag weer opzout haha.