Hey dames, Even iets waar ik best mee zit en het eigenlijk ook heel stom vind om te vertellen. Ik ben vroeger best vaak gepest door mijn uiterlijk (omdat ik niet het mooiste meisje was van de klas). Daardoor ben ik nu (15 jaar later) nog steeds af en toe onzeker over mijn uiterlijk vind op die momenten bijna iedereen mooier dan ikzelf, heb al 3 jaar een vriend en sinds juni vorig jaar zijn we getrouwd. Ik ben heel gelukkig en mijn man (die overigens heel knap is)vind me ook heel mooi dat zegt hij ook tegen me en krijg zo nu en dan aandacht van andere mannen buiten die er zelf ook niet echt slecht uitzien (dus zo lelijk zal ik dan wel niet zijn hihi ). Maar nu willen we dus voor ons 1e kindje gaan en heb inmiddels 2 mk achter de rug. Maar er komen af en toe van die enge gedachtes dat ik straks een kindje krijg die op mij gaat lijken en ik het straks helemaal niet mooi vind en onzeker ga worden over mijn eigen kindje. Wat moet ik doen..
Herken je gevoel kom ook van een pestverleden en heb ook nog steeds last van.. maar volgends mij hou je altijd van je kind en geloof me lelijke kinderen bestaan niet!! Ik heb wel de angst dat mijn toekomstige kind het zelfde mee gaat maken als mij dat maakt mij angstig
Wat vervelend dat je je soms nog zo voelt. Ik herken het alleen dan in een andere vorm. Zo werd ik gepest omdat ik overgewicht had ( en nog steeds heb). Tijdens mijn zwangerschap heb ik ook af en toe niet zo fijne opmerkingen gehad van mensen betrefend mijn gewicht etc. Maar daar trok ik me niks van aan. Mijn zwangerschap verliep perfect en de bevalling ook dus had er zelfs een lekker puh gevoel bij haha. Mijn zoontje was een heuze 9 ponder en dat kwam volgens de omgeving omdat ik en mijn man ook zwaarder waren blah blah. Nou mijn moeder was echt niet zwaar en kreeg 3 kinderen, ik was 9 pond, mijn broertje 10,5 pond en mijn zusje 8 pond. Niet erg kleine kindjes dus, het zit gewoon in de familie . En heeft niks te maken met mijn huidige overgewicht. Mijn vader was overigens ook 10 pond bij de geboorte en nu echt een spriet, dus ik bedoel maar haha. Toen mijn zoontje vast voedsel ging eten begon bij mij die onzekerheid waar jij het over hebt. Omdat overgewicht hier in de familie zit wil ik mijn zoontje de uiteraard besparen en let dus extra op wat ik hem te eten geef en de hoeveelheden etc. Al weet ik dat er een moment komt dat ik er geen grip meer op heb en dat beangstigd mij dan ook. Ik herken het dus zeker alleen dan in een andere vorm . Probeer er niet teveel bij stil te staan en geniet straks gewoon lekker van een zwangerschap. En zodra jullie kindje er is zal je merken dat je hem/haar de liefste en mooiste baby van de hele wereld vind, want het is immers jullie kindje .
Ja ik begrijp het helemaal..maar aan gewicht is nog wat te doen maar aan uiterlijk ben gewoon best bang soms om daardoor een kindje te krijgen
Ik kan je verzekeren dat je eigen kindje het mooiste kindje is die er bestaat! Ookal zou het kindje afwijken van met andere mensen "normaal" vinden dan nog is hij/zij echt wel de mooiste hoor
Hey! Hier nog iemand met een pest verleden!! Ook over uiterlijk dus weet precies hoe je je voelt!! De gedachte gaat ook regelmatig door mijn hoofd ondanks dat ik nu ( door therapie dat wel) een zelfverzekerde vrouw ben.. Ik hoop idd gewoon dat ons kindje niet t zelfde hoeft mee te maken als ik.. Wat ik mezelf voorneem is om ons kindje heel zelfverzekerd op te voeden en echt te leren dat t leven niet om uiterlijk draait. Verder mocht t wel zover komen dat t kindje gepest word denk ik dat ik ondertussen zo goed weet hoe dat meestal in zn werking gaat dat ik misschien kan helpen door uit te leggen hoe hij/zij er het beste mee om kan gaan. Als ik nu namelijk terug kijk op mn pest periode denk ik bij mezelf.. Ja maar als ik dit dit gezegd of gedaan had dan was t vast anders gelopen.. T is natuurlijk geen garantie dat t bij onze kleine wel goed gaat op school e.d. Maar zo houd ik de moet erin en ik merk ook dat ik nu een heel sterke vrouw ben geworden door alles wat me gebeurt is en t kan me geen bal meer schelen wat anderen van me denken! Ik ben tevreden en heb in mijn leven ondanks alle tegen slagen toch maar mooi bereikt wat ik wilde bereiken op deze leeftijd!! En misschien zelfs wel meer!! Zo een heel verhaal.. Hoop dat je er wat aan hebt en vooral niet twijfelen!! Volgens mij vind je je eigen kind altijd t mooiste wat ee is zoals hierboven ook al gezegd werd!! Dikke digi knuffel!!
Wat fijn dat je therapie je heeft geholpen! Ik moet idd positief blijven en gewoon (mocht ik ooit een kindje krijgen) het zoveel mogelijk zelfverzekerd op laten groeien. Dank je voor je lieve woorden!
Wat vervelend van die miskramen. Ik denk dat je je eigen kindje altijd mooi vindt Verder zou ik niet bang zijn voor het pesten. Je kan het nu toch niet beïnvloeden. Maak je niet te veel zorgen da is zonde (ik weet hoe het is om gepest te worden).
ik denk dat de tijger in je bovenkomt als je mama bent en dan mag iedereen ervan lusten als ze met jouw schatje lachen!en ik geloof dat je echt wel een knappe mams bent
Ik las toevallig dit topic.. En ik wil alleen maar zeggen dat schoonheid echt van binnen komt.. Als we 80zijn.. Zijn we allemaal verlept... Tieten die hangen.. Wallen en rimpels weet ik veel wat.. Het kan me weinig schelen hoe ik eruit zie.. Mijn man vind me mooi.. En daar ben ik trots op! Mijn kindje is de allermooiste! En ik denk dat je van tevoren niet kan zorgen of je kindje wEl of niet gepest gaat worden.. Wel is het de taak van de ouders signalen te herkennen en ernaar te handelen.. Geloof Me.. Jouw kindje word De mooiste!
Ik herken je gedachten en ik denk dat heel veel toekomstige ouders weleens denken van 'wat als'. Wij hebben beide best aanwezige oren dus daar zat ik weleens over in. Maar min en min is plus en onze dochter heeft keurig staande oortjes! Daarentegen heeft het kindje van mijn vriendin echte flaporen en laat dat nou toch super schattig staan! Staar je er niet blind, hoe moeilijk ook. Wat is mooi en wat is lelijk?Smaken verschillen en wij hebben een rossig meisje. De 1 vindt het prachtig en de ander zal meer van donker houden. Wat dan nog? Het is jullie kindje en mooi of lelijk is alleen maar een woord wat voor iedereen een hele andere betekenis heeft
Ik ben van mening dat je voordat je aan kinderen begint, je Eigen angsten, gebreken, onzekerheden etc onder ogen moet komen en die moet aanpakken. Zeker wanneer je denkt deze over te brengen op een kind. Praat eens met iemand. Kinderen een goed, zeker voorbeeld geven is één van de belangrijkste geschenken die je kunt geven. Veel succes!
Zo herkenbaar! Ik ben vroeger ook heel erg gepest. Mijn aanstaande is ook (vind ik) heel erg knap. Iedere keer hoop ik dan dat ons kindje op hem gaat lijken. Maar wel hoop ik dat zij of hij mijn blauwe ogen krijgt . Ik ben op de basis school erg gepest. Ik was namelijk erg verlegen, had niet veel vriendinnen en had erg dun haar. Had t er laatst nog over met mijn vriend. We wonen nu sinds een jaar in een nieuwbouwwijk, er wonen no niet zo veel kindertjes. Hoop echt dat mijn kind later snel vriendjes maakt en niet zo was zoals ik vroeger.