Mijn zoontje doet niet aan drama gelukkig, waarom zou hij? Hij hoeft niks te proeven, er staat altijd wat lekkers op tafel en het is nog gezellig ook! Onder drama versta ik janken, gillen, krijsen, stampen, op de grond liggen, etc. Maar ik heb wel een peuterpuber gehad en als die in zijn kop had: doe ik niet, dan deed hij het niet. Rond 3,5 at hij zomaar opeens alles. En ook samengestelde maaltijden, iets wat hij daarvoor echt niet bliefde. Zomaar opeens viel het kwartje. En nogmaals: met een ouder kind kan je veel beter communiceren dan met een jonger kind. Wat grappig dat bijna alle kinderen zo braaf aan tafel zitten en alles eten wat moeders vraagt! Als ik alle topics lees over kinderen die Help hij eet geen brood/groente/fruit eten, krijg ik toch een ander idee!
Ik denk dat de moeders die in dit topic reageren met hun makkelijke eters, niet dezelfde zijn die de 'help' topics openen. We hebben hier best wel eens drama (gillen, stampvoeten - vooral dochter kan er wat van), maar eigenlijk nooit over eten. Het is gewoon geen issue. Ik maak iets, schep het op (ze krijgen er best wel eens inspraak in, maar niet altijd) en zij eten ervan. Soms meer, soms minder, soms helemaal niks. Ik verwacht dat ze er wel van proeven, en zeker niet gaan roepen: Lust ik niet! als ze er nog geen hap van hebben genomen. Wil je niet eten wat er op je bord ligt, prima, maar dan krijg je niet iets anders. Moet er wel bij zeggen dat we nooit alleen maar onbekende dingen op het bord hebben. En ik kan eerlijk gezegd niets bedenken waarvan ze altijd zeggen dat ze het niet lusten. Nou ja, witlof misschien, dat eten ze bijna altijd slecht. Dit is vast niet ieders methode, en het werkt ook vast niet bij ieders kind. Wij zijn in elk geval wel tevreden over de resultaten.
Dat maak je wsl niet. Ik geef mijn zoon niet iets waarvan ik weet dat ik weet dat hij het echt niet lust. Wat hij echt niet lust is koemelk.
Nee ze hoeven niet iets te eten wat ze niet lekker vinden, dat doe ik zelf ook niet. Wel vind ik dat als ik iets nieuws maak dat ze het wel even moeten proeven, soms is het vooraf al bah dat vind ik vies. En meestal valt dat best mee en eten ze toch hun bordje wel op. Nu vinden ze het zelf ook wel interessant om dingen te proeven en doen niet moeilijk. Laatst hadden we mosterd op tafel staan. En dat hebben ze ook geproefd, zelf om gevraagd en dat vind ik prima.
Nou het is hier simpel; Nee, dat hoeft niet. En als je niet wil proeven, dan laat je het. Dat wat er is, dat is er (en daar zit altijd iets bij wat ze lust) en ik ga niet een pot appelmoes neerzetten voor het geval dat. Ik bedoel; we hebben al honderduizend keer spinazie gegeten met aardappel, dus je weet dat ze het eet en lust. Soms in een dwarse bui, lust ze het niet. Nou dat is dan mooi pech. Dat komt vanzelf wel een keer goed. En toevallig van de week nog op het CB geweest; lengte en gewicht zijn prima in orde Dan gaat het ergens vast wel goed.
Haha, hier ook! Nog nooit willen proeven, koemelk is BLEGH en gilt dan heel hard NEEEE en rent weg. Nou hebben wij dus nooit raar gedaan over koemelk, we drinken het niet zo, maar zijn wel cappuccino-liefhebers. Hij heeft zelfs gezien hoe koeien worden gemolken en hij vindt kalfjes de liefste dieren die er zijn. Ik denk dat hij heel goed beseft dat koemelk voor babykoetjes is.
Wat een aparte reaktie! Hier een melkmonster. Is ook niet ideaal, maar ik begrijp eerlijk gezegd niet hoe een peuter spontaan een aversie tegen koemelk opbouwt...
Hier ook een dreumes die echt geeeeen melk drinkt. Hij vindt het sies ( vies ). Dan maar niet. Ook heeft hij zo'n drie maanden niets gegeten. En hij zit nu weer in een fase dat het voedsel niet aan te slepen is. We bieden alles aan, maar proeven hoeft niet perse. De nieuwsgierigheid wint hier altijd.
mijn dochter lust ook geen koemelk hoor, in welke vorm dan ook, behalve een beetje pure volle kwark. Ze lust ook geen roomijs (helaas). Gelukkig wel eten bereid met melk en room, kaas en boter. Maar van vloeibare melk gaat ze kokhalzen.
Ja, waarom heeft hij een aversie tegen vis? Een kind kopieert zijn ouders; wij drinken geen pure melk uit een glas/beker. Wij eten ook heel zelden vis. En het ziet er ook wel raar uit als je eerlijk bent. Geen aversie (dat vind ik meer een negatieve ervaring) maar gewoon wat een boer niet kent, eet ie niet. En ik ga hem niet pushen, vind koemelk drinken niet belangrijk.
Misschien heeft dat iets met BV te maken? Mijn dochter lustte de eerste periode na BV ook geen koemelk (of andere melken). Wel wat yoghurt. Maar na een paar maanden was dat opeens over en sindsdien is het eigenlijk haar favoriete drankje.
Ha, nou mijn dochter kopieert mij (gelukkig!) totaal niet hoor qua eten! Ook dr vader niet. Zijn wel wat overeenkomsten (ze houdt van vlees), maar ook dingen waar hij niet van houdt. Ze eet gewoon wat zíj lekker vindt.
Nee joh! Mijn zoontje heeft nooit mijn melk gezien en we hadden het over borst(voeding), boezuh drinken of bij mama drinken oid. Nooit over 'melk'.
Dat snap ik ook niet helemaal dan. Maar goed, ik vond het destijds best logisch en heb het ook wel vaker gehoord. Dat ze andere melk na BV (of kv) niet of minder lekker vinden. Mijn dochter wist met 15mnd ook echt niet dat BV en koemelk andere soorten melk zijn. Er zijn maar heel weinig dingen die ze niet (zo) lekker vindt. Een paar groenten (spinazie, witlof, prei, spruitjes), maar verder heeft ze altijd alles gegeten, ja écht alles.