Tja natuurlijk er zal ook zelf schuld zijn geweest maar ik heb van heel dichtbij het gevecht mee gemaakt. Om hulp te krijgen en het gebeurde niet. Overal belde ze aan en niets werkte niemand wilde helpen maatschap kon niets. Ze leefden op brood en water. Gas en licht was er niet meer in huis. Het was constant bang zijn voor de deurbel. De inboedel was verkocht geen koelkast geen tv geen wasmachine. Alleen een matras op de grond en een bankje. En niemand deed iets. Ze zijn uitgezet op een gegeven ogenblik en nog geen hulp. Pas toen de vrouw doodziek werd kwam er hulp. En dan is het makkelijk zeggen naar familie. Maar als je die niet hebt? Wij hebben ook niemand bij wie we aan kunnen kloppen hoor geen familie waar we terecht zouden kunnen. Überhaupt niet want die wonen op een280 km van het werk van mijn man.
Kom op zeg, als je het hebt over mensen met 70.000 inkomen, mag ik ook verwachten dat ze wat gespaard hebben voor mindere tijden. Toch?
Ook al heb je gespaard weetje hoe snel je door je spaargeld heen bent als je inkomen in ene daalt en je vaste lasten daar niet op gebaseerd zijn?
klopt helemaal hoor, in Amerika (waar mijn zus woont) kun je volgens mij helemaal nergens aankloppen. Maar het verhaal hier is te miniem en maar van 1 kant afkomstig dus dan is het al erg moeilijk om er over te oordelen.
In ons geval ruim 20 maanden (maar dat zijn dan alleen de vaste lasten), dan moeten we natuurlijk eten wat we dan zouden kunnen doen van mijn uitkering.
En als het net zoals de geen in dit topic ging om een faillissement? Wat dus inhoud dat je spaargeld patsboem in een klap weg is? Want de schuldeisers hebben dan recht op je spaargeld. Wij hebben ook wel een buffertje maar helaas niet voor 20 mnd.
Je kunt veel verwachten...maar dat is natuurlijk niet realistisch (dat je iets verwacht ....niet of ze iets wel of niet gespaard hebben)
Nee, klopt ... daar moet je een eigen vangnet hebben, of een coulante werkgever hebben (ik werk voor een Amerikaans bedrijf, en die zijn voor Amerikaanse begrippen bijzonder Europees in hun termination beleid - zeker in geval van reorganisaties - ook in de US).
Als je failliet wordt verklaard (en daar is veel voor nodig), mag ik hopen dat je je spaargeld toch wel hebt ingezet om je schuldeisers te betalen, of op z'n minst tegemoet te komen. Als jij failliet wordt verklaard met een buffer op je spaarrekening, dan zou ik als overheid overigens ook niet bijzonder coulant zijn. Dat betekent dat je dingen willens en wetens hebt laten versloffen.
Als je een spaarcentje hebt om 20 maanden te overbruggen kun je na de ww ook nergens terecht. Eerst opeten en dan eventueel een uitkering. Dus niet en en. Daarnaast duurt het weken Soms maanden voor je je geld hebt en de uitkering of ww een beetje loopt.
Tuurlijk dat ben ik met je eens hoor. Maar dan heb je dus ook geen spaargeld meer hoe je het went of keert ( dat bedoelde ik er uit eindelijk mee te zeggen )
Ik ga even uit van mijn eigen situatie omdat ik de situatie van die mensen niet weet en ken. Ik heb op dit moment geen schulden buiten onze hypotheek om, dus zal er op dit moment nog niemand aan onze deur staan om ons failliet te verklaren. Wij weten dat wij het ongeveer 20 maanden zouden kunnen uitzingen (met veel passen en meten) voordat wij door al ons geld zijn. Betekend dus ook dat ik 20 maanden de tijd heb om oplossingen te vinden (en te regelen). Dat ga ik niet na 20 maanden pas opstarten natuurlijk .
En zo zie je weer dat je nooit precies de situatie van een ander in kunt schatten. Nee na de ww zou mijn man niets krijgen totdat we ons spaargeld op hebben gegeten. Maar ik heb een wao uitkering die er dan buiten staat
Nee logisch! Vaak als je een (ww) uitkering hebt heb je toch ook sollicitatie plicht? Nu snap ik als geen ander dat het een verschrikkelijke tijd is om aan een baan te komen. Maar ik kan niet uit de OP halen of hij wel of geen uitkering had ( of heb ik daar echt zo overheen gelezen met mn schele ogen ) En waarom had hij dan geen recht op een uitkering. Want als je 26 weken aan eengesloten hebt gewerkt heb je toch gewoon recht op WW
Nou, kijk, hier maak je aannames want dat staat idd niet in het korte bericht. Misschien had hij dat wel. En is hij zijn plichten niet nagekomen ofzo? Kan ook nog. Je kunt gewoon niet aannemen op basis van deze berichtgeving dat het gezin "niets te verwijten valt" en Ohhh, wat zijn ze zielig.
Ohh nee zo bedoelde ik het niet hoor maar vroeg het me gewoon af omdat het er niet in stond. Niet zo van ohh hij deed er niks voor oid. Vroeg het me gewoon af omdat voor zover ik weet iedereen die 26 weken gewerkt heeft er recht op heeft.
Er kan zoveel zijn gebeurt Gewend zijn aan 70.000 inkomen en daar je uitgaven op aanpassen, vervolgens in de ww komen (of andere uitkering) maar je uitgaven patroon niet aanpassen. Slecht verzekerd waardoor het grootste gedeelte van de ziektenkosten van zijn vrouw zelf betaald moeten worden. Altijd ruim geleefd en schulden gemaakt en dus nu de kop helemaal niet meer boven water kunnen houden. Je weet het simpel weg niet.
Mensen... Die 70.000 euro had ik even als voorbeeld genomen...geen idee of het ook van toepassing is voor het gezin in de OP Volgens mij is 70.000 euro dik 2 keer modaal...dus als je dan terug moet naar heel weinig is dat soms niet te doen
Hoe het precies in elkaar steekt interesseert me niet erg, de oorzaken etc. Waar het mij om gaat is dat 4 kinderen van zeer jonge leeftijd nu geen vaste woonplek hebben. Wat de reden ook is waardoor ouders dakloos zijn geworden, volgens mij wordt gesproken over ziekte moeder en werkloos geworden man, de kinderen moeten goed worden opgevangen (dus met ouders). Ook wordt gesproken over het vragen om hulp sinds juni 2012, toch? Wie weet heeft man sinds die tijd WW en is deze nu sinds kort afgelopen ... bij eigen huis, geen bijstand en ja, dan sta je dus op straat. Maar dit blijft allemaal gissen. Ik heb zelf moeite met een samenleving waar onder het mom van ´eigen schuld, dus zoek het maar uit´ 4 jonge kinderen ook de dupe zijn. Dit terwijl ik zelf iemand ben die heel bewust een buffer heeft opgebouwd voor mindere tijden.