Ik ben achteraf gezien een beetje gaan twijfelen aan de hoeveelheid kaarten die wij de deur uit doen. Ik geloof niet dat alles tegelijk komt, maar druk zal het zeker worden. Ik zie er vreselijk tegenop om steeds m'n kleintje af te moeten geven aan de visite, al hoort dat erbij natuurlijk. Maar hoe lang laat je dit toe? Wanneer is het moment dat je zegt; nu even niet meer, of nu wil ik haar terug, ook omdat ik overal lees dat lichaamscontact met papa en mama heel erg belangrijk is de eerste tijd en je dit zo veel mogelijk moet doen. Kan dat dus nadelige gevolgen hebben voor het hechten aan ons, als ze van schoot naar schoot gaat? Of is dit doemdenken?
Ik bekeek dit gewoon per moment, en ook zeker per persoon Ik gaf mijn kindje niet altijd aan de kraamvisite.. zeker de eerste weken wilde ik dat helemaal niet. Als ik het niet wilde kregen ze hem gewoon niet Als hij wel bij kraambezoek zat en ik wilde hem terug, dan zei ik dat gewoon. Het kan zo simpel zijn
De visite kan je plannen zodat je niet meteen een kamer vol hebt. Ik heb er zelf nooit geen moeite gehad om mijn pasgeboren zoontjes even 'af te geven' en ik heb ook nooit gemerkt dat zij er last van hadden dat ze op een andere schoot lagen Een verstoring in het hechtingsproces lijkt me overigens wel erg ver gezocht
Dat voel je echt aan per situatie en per persoon. Soms 'kwam het er gewoon niet van' (als ze bij mij lag te slapen bijvoorbeeld), en soms lag ze het hele bezoek bij iemand anders op schoot. Voel je vooral niet verplicht en doe rustig aan met de kraamvisite.
Het is jou baby dus mag jij bepalen! Mijn dochter is bij lang niet al het bezoek op de arm geweest. En als ik zelf mijn dochter wilde dan zei ik dat gewoon. In het begin ben je nog heel beschermend en wil je zelf je kindje en dat mag ook! Later wordt het makkelijker om je kindje bij een ander op schoot te geven. Ik vond het zelf heel lastig als kleine neefjes en nichtjes haar op schoot wilden hebben.
Same here.. ik heb er nooit moeite mee gehad om hem even af te geven, ik kan de hele dag met hem zitten maar als je het moeilijk vind of het voelt niet goed..gewoon niet doen..
Ik gaf borstvoedig en plande het bezoek +/- etentijd in hoeverre dat te plannen was met voeden op verzoek.. Zo kon ik haar lekker zelf vast houden. Wanneer ze geen honger had en lekker rustig was, gaf ik haar wel af, maar zodra ik merkte dat ze het niet fijn vond/begon te huilen, pakte ik haar terug. (mensen geven zelf ook al snel terug merkte ik)
Behalve aan mijn naaste familie en vriendinnen, heb ik mijn kinderen de eerste 2 a 3 weken helemaal niet uit handen gegeven. Nu had ik ook hele prikkelbare kindjes en deed ik hen er geen plezier mee (en mezelf uiteindelijk ook niet!). Als ik zelf op kraamvisite ga, vind ik het ook niet nodig om de baby vast te mogen houden. Zo'n kleintje maakt al zoveel mee dat nieuw voor hem/ haar is! Pasgeborenen hebben voornamelijk behoefte aan lichamelijk contact met moeder! De buurvrouw, tante Bep en ome Sjaak mochten bij ons gewoon kijken, terwijl de beeb in mijn armen of in het wiegje lag. Ieder moet voor zichzelf bepalen hoe ze dit aanpakt. Het is tenslotte jouw kindje. Wat ik bedoel te zeggen: wil je je kindje wel op schoot geven, is dat prima. Je merkt vanzelf of je kindje daar wel/ geen last van heeft. Kies je er voor om het niet te doen, is dit helemaal niet raar!
Als je geen vol huis wilt, kan je ook bezoek plannen natuurlijk Dan heb je iig niet de stres dat je huis vol zit.. Hier heb ik geen kraamtijd thuis gehad en in het zh waren de verpleegsters heel streng en moest hij toch snel weer de couveuse in..dus eigenlijk hebben alleen heel directe familie hem heel eventjes vast mogen houden.. Maar als ik wel thuis zou zijn zou ik het per persoon bekijken en je voelt zelf aan of je het prettig vind of niet en anders zit ze snel weer bij je!
Ik bekeek het per persoon. De eerste week lag ons meisje op de neonatologie met een infuus in haar voet. Mijn ouders zijn in de eerste uren na haar geboorte geweest, toen was ze nog bij mij op de kamer. Mijn moeder heeft haar even uit haar wiegje gehaald en aan mij gegeven, maar verder heeft niemand haar vastgehouden. Op de neo is alleen mijn zusje langs geweest en heeft ze haar op de een na laatste dag even vastgehouden. Eenmaal thuis mochten de opa's en oma's van mij prima even met de kleine zitten, evenals mijn zusje. Bij de andere mensen keek ik gewoon hoe ik me op dat moment 'voelde'. Het kwam voor dat ik haar inderdaad niet af wilde geven, maar niemand deed daar moeilijk over. Gewoon op je eigen gevoel afgaan... en beseffen dat het geen schande is als jij niet wil dat ze van hand tot hand gaat. Het is jouw kindje, jij beslist.
Het is jou kindje, en jij bepaald aan wie je het kindje op schoot geeft, en hoelang natuurlijk. Maar ik denk niet dat je het hechtingsproces verstoord als het kindje van de ene na de andere schoot gaat. Hier heeft onze dochter in de eerste week ook vaak bij iemand anders op de arm gelegen, en vaak is het zo dat als de kleine begint te huilen, de kraamvisite het kind toch weer snel terug geeft. In elk geval is er geen hechtingsverstoring ontstaan/geweest tussen mij en mijn dochter, en ook niet tussen papa en dochter
Ik heb mijn kindje lekker bij me gehouden. Ik voelde me erg vervelend als ze bij een ander was. Zeker als Fay dan naar die persoon ging ruiken. Alleen haar opa en oma, pake en Beppe, oerbeppe en mijn zus en mijn partner zijn zus hebben haar vasthouden in de dagen na de geboorte. Daarbij ruikte ze naar die andere persoon en deed ik haar na het bezoek in bad zodat ze snel haar eigen geurtje weer had. Die gekke hormonen
Wij hebben d'r in het begin ook niet afgegeven (behalve opa's en oma's als ze er alleen waren)...vind het ook niet nodig...ze kunnen d'r bij mij of m'n partner ook goed zien. Bij de tweede zal ik het weer zo doen...maar het is persoonlijk wat je doet =)
Hier helemaal niet af gegeven. De eerste niet de tweede niet en de ze ook niet. De eerste tijd hebben alleen mijn man en ik de kleine vast.
En wat zeggen jullie tegen die mensen die de beeb willen vasthouden? Nu heb ik al een gevoel dat ik mijn baby helemaal niet wil afgeven.
Ben benieuwd hoe het bij mij straks gaat. Ben zwanger vd 1e. Ik zou hem/haar wel toevertrouwen aan de opa's en oma's en mijn broer/schoonzusjes. Maar van mij hoeft ook niet jan en alleman mijn kind vast te houden, je kan zo'n babytje toch ook goed bekijken als het in de box, in bedje of bij mams/paps ligt? Ik vind dat zo'n baby soms zo'n openbaar bezit word als het is geboren, een soort attractie. Ik wacht zelf altijd af, als de moeder of vader het kindje aan mij geeft. En zo niet, vind ik het ook goed hoor! Zo'n kleine word al zo overrompeld door nieuwe indrukken!
Wij hebben behoorlijk wat kaarten verstuurd maar ze zijn lang niet allemaal op bezoek geweest. Wij planden wel de bezoeken dus niet meer dan 4 mensen tegelijk en anders beneden wachten. En we gaven onze zoon niet uit handen. Nu mochten omas en opas wel onze zoon vasthouden. Maar ook alleen als hij wakker was voor een voeding of na een voeding. Maak je niet te druk over hoeveel mensen er in de kraamtijd komen. Want volgensmij is het nu zo dat mensen juist wachten tot na de kraamtijd. En wij hebben nooit de vraag gehad of ze hem vast mochten houden. Nu komt die vraag wel maar dat is dan van naaste familie, broers enz.
Ik zeg tegen de mensen dat de baby ook een zware bevalling heeft gehad en daarom lekker bij mama of papa blijft. Vind het raar dat er verwacht wordt dat ze de baby allemaal mogen vasthouden. Juist zou familie en vrienden die dicht bij je staan moeten begrijpen en respect hebben dat moeder en kind elkaar eerst rustig moeten leren kennen. Hou je kindje maar lekker bij je als dat goed voor je voelt. Zorg dat er niet over je grenzen heen wordt gegaan. Als je het moeilijk vind zou je de kleine met visite kunnen voeden of in een draagdoek kunnen dragen. Of juist in het wiegje laten. Mijn schoonzusje in tijdens bezoek in haar bed gekropen en liet het bezoek boven kijken. Koffie en lekkers was beneden met kraamzorg die bezoek de koffie schonk. Daardoor was het bezoek vrij snel weer weg en hield ze haar kleine lekker bij zich.