Na een kennismaking via mail, nadat een online profiel ons aansprak, een telefonisch gesprek, en een gesprek in persoon bij de gastouder thuis samen met mijn partner en kind, Tijdens dat gesprek over onze opvoeding gehad, de manier waarop we met haar omgaan, waar we op tegen zijn, hoe wij zaken aan pakken. Het was een goed gesprek waarbij we op 1 lijn leken te zitten. Toen had ik een goed gevoel, waarop ik via het gastouderbureau een definitieve afspraak heb gemaakt. Na die afspraak, waar de tussenpersoon van het gastouderbureau ook bij was, vond de eerste 'echte' middag plaats. Wij hadden kortom een goed gevoel, en dachten een weloverwogen keuze gemaakt te hebben. Veel beter dan dit kun je je ook niet voorbereiden denk ik... Het stukje waar ik inga over mijn opvattingen ten aanzien van opvang is vooral in de VT (verleden tijd) geschreven. Ik vond/was van mening dat/etc. Dus als je denkt dat ik daar nog steeds zo over denk (TT - tegenwoordige tijd) is dat een misvatting of heb je niet goed gelezen. Dat ik voor mezelf vind dat ik als moeder te kort schiet als ik opvang nodig heb omdat wij geen opa's of oma's of vrienden of familie hebben die kunnen helpen, en het mij niet lukt ons leven zo in te delen dat werk en onze dochter vlekkeloos gecombineerd kunnen worden, is natuurlijk geen verwijt naar ouders in de wereld, maar een gevoel waar ik voor mezelf mee moet dealen Ik ben geen voorstander van kinderopvang, zelfs niet als ik het misschien wel nodig heb. Dat is een gevoel. Verder geloven mijn partner en ik in Natuurlijk Ouderschap. Daar kies je voor omdat je er achter staat. Vanuit die overtuiging waarvoor meer dan genoeg al dan niet wettenschappelijke onderbouwing bestaat, -maar dat terzijde, heb ik inderdaad ook een hekel aan daar haaks op staande en dus voor mij 'afwijkende' zaken zoals slaaptraining met een kookwekker er dat soort praktijken. Ik weet niet wat voor andere dingen je gelezen kunt hebben, want het enige dat volgens mij aan bod komt is het slapen en kinderopvang.
wat mij opviel waren inderdaad erg zwart witte opvattingen (als het niet wit, moet het wel zwart zijn)
De zoektocht naar een geschikte gastouder hebben we geloof ik wel thorough aangepakt. Zoals de meeste mensen schrijven is dit redelijk uniek en onvoorzien, en wij waren echt zo naïef geweest om haar 'grappige' opmerking tijdens dat gesprek met het gastouderbureau ook echt als iets niet serieus te interpreteren... Kunnen we meenemen naar een volgende keer.
Ik begrijp je punt hoor. Wat ik vooral bedoelde is dat je misschien naar het GOB een beetje 'fundameteel' was in je standpunten, zodat zij dachten een juiste match voor je gevonden te hebben: een go die in alle mogelijke aspecten de natuurlijke opvoeding hanteert, ook met vreemde kinderen. mIsschien is het voor jullie een attentiepunt om de volgende keer heel gedetailleerd te vertellen hoe je wilt dat de go met je dochter omgaat. Ik ben ook strikt tegen laten huilen, maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Een go kan naast haar blijven zitten, haar hand vasthouden, mee wandelen, of desnoods wakker houden totdat jij komt (ze is tenslotte geen baby meer).
Ja stom, wij waren zelf op onderzoek uitgegaan op Internet en kwamen haar profiel tegen, wat aansprak. Misschien idd beter eerst praten met het bureau en hun op zoek laten gaan. Ja precies, dat had ze moeten doen. Aarghhh... wat een verhaal he....
idd, dit vergeet je nooit meer . Maar waarschijnlijk zal je dochter hartelijk kunnen lachen als je het haar over een aantal jaar vertelt succes met 'de verwerking', ik snap echt dat de drempel voor jullie nu echt hoog wordt.
Het meeste is al gezegd maar ik vind het ook absurd dat een wild vreemde dat gedaan heeft, ook omdat ze gewoon geen melk meer heeft. Denk dat adi het ook goed verwoordt allemaal. Ik zou het op zich geen probleem vinden als iemand mijn kindje zou voeden, mits in goed overleg en het iemand is ik die echt vertrouw. Ik bedoel, er zijn ook melkbanken (wat veel mensen wél oké vinden) dus waarom niet iemand die je vertrouwt? Maar wat deze vrouw heeft gedaan vind ik echt onacceptabel. Ik denk dat je je vertrouwen in go of andere vorm van opvang niet moet opgeven. Ik heb ook een slechte ervaring met een go. Ik kreeg mijn jongste zeer slecht verschoont (poep nog aan zijn billetjes) terug en de oudste zat de hele ochtend achter de tv. Ik heb ze daar direct weg gehaald en een andere go gezocht. Uiteraard stonden we op scherp toen we op kennismaking gesprek gingen bij een nieuwe maar wat een verschil! Ze was echt fantastisch en toen ik mijn baan verloor heb ik huilend opgezegd. Verder denk ik dat het voor jullie een goed leermoment is geweest. Het komt op mij over dat jullie erg onzeker zijn en niet assertief genoeg. Correct me if i'm wrong. Maar je kindje tegen je gevoel meegeven .. Nee nooit doen Je straalt dit ook naar je kindje uit en zij gaat denken dat het normaal is om over zich heen te laten lopen. Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je op bepaalde momenten even niks weet uit te brengen.. Dat heb ik namelijk ook weleens maar hou daar rekening mee voor jezelf en stem daarom niet gelijk in met dingen. Geef jezelf even een bedenktijd ofzo en kom er later op terug.
Als we zijn 'bijgekomen van de schik' gaan we waarschijnlijk wel weer rondkijken. Wat fijn dat jullie zo'n goede GO hadden de tweede keer. Daar heb je helemaal gelijk in. Hear hear. Helemaal mee eens.
Woow, ik schrik hiervan! Kan me haast niet voorstellen dat zoiets gebeurd, woow! Ik zou een officiële klacht indienen bij het Gastouderbureau, en dat mens nooit meer bij me thuis laten komen. Ik zou bijna ook nog een aangifte doen bij de politie, maar goed, daar doen ze niks mee waarschijnlijk, al vind ik het simpelweg te ver gaan!
Kan iemand mij uitleggen wat bedoeld wordt met 'antriposofische kringen' of 'antroposofische omgeving'? Ik lees dit steeds en misschien heel dom, maar ik weet niet wat hiermee bedoeld wordt...
Idd is bij een dreumes de borst als voeding niet meer het allerbelangrijkste, maar als troost? Tja, IK heb daar nooit mijn borsten voor gebruikt, troosten doe ik op een andere manier, ieder zijn ding natuurlijk. En het verhaal van de papoeavrouwen is wel een heel mooi iets natuurlijk, en ik kan dan ook zeker begrijpen dat het bij hun op die manier gaat, zij hebben nu eenmaal geen kruidvat om de hoek zitten. Ik vind sowieso een min een heel natuurlijk iets, het was vroeger vrij normaal, maar niet in Nederland in deze tijd, en uiteraard niet op de manier hoe het bij TS is gegaan.
Ik lees echter wel tussen de regels door dat het kindje van TS kennelijk heerlijk in slaap is gevallen. Zou het zelf ook niet fijn vinden, de borst van een vreemde vrouw. Maar een kindje heeft daar kennelijk veel minder moeite mee.
Ik ben het hier ook mee eens, voel je niet schuldig, je dochtertje staat er echt niet bij stil en zal er geen trauma van oplopen. Je kunt het niet meer terugdraaien, al begrijp ik heel goed dat jullie je hier heel naar over voelen.
Dat is ook waar, dat het kindje heerlijk in slaap is gevallen, maar dan nog..... Ik blijf het echt een achterlijke actie van de go vinden. Zoiets doe je gewoonweg niet. Ik kan me ook zeker voorstellen dat TS hier een heel naar gevoel aan over heeft gehouden en zich, al is dat niet nodig, heel schuldig voelt naar haar kindje, ik weet zeker dat ik me in haar plaats net zo ellendig zou voelen. Ik las ook dat TS het al moeilijk vond om een oppas in te huren en dan gebeurd er ook nog eens zoiets.
Lola jade: hoe gaat het nu met je? Ik heb echt met je te doen, vind het zo vervelend wat jullie is overkomen.
Liefff! We vinden het nog steeds stom dat we zo over onze grens hebben laten gaan en dat we niet sterk genoeg in onze schoenen hebben gestaan. Niet alleen in de reactie direct na het 'sabbel-incident' maar ook met het onze dochter meenemen naar vreemde mensen (terwijl we uitdrukkelijk hadden verzocht de opvang voorlopig bij ons tbhuis te laten plaatsvinden) zonder dat we daarbij ingegrepen hebben. Ik denk dat we dus nog voorzichtiger worden dan we al waren. Ik vind het fijn te lezen dat er ook andere forumgebruiksters zijn geweest die een aanvankelijke 'afknapper' hebben gehad met een GO en later een prima vervanging hebben gevonden. There is a chance... Maar vooral mijn man is nu van mening dat hij dan de komende tien maanden minder gaat/wil werken tot onze dochter naar de peuterspeelzaal kan, maar we moeten nog onderzoeken hoe werkbaar dit is. We vinden het eng de zorg voor onze dochter toe te vertrouwen aan een vreemde. Dat vonden we al, maar dit incident versterkt dat gevoel. We hebben vooral pech gehad natuurlijk. Ik heb een fantastische vriendin die in de opvang werkt (en die helaas 1.5 uur rijden bij ons vandaan woont). Er zijn ook mooie appels in de mand. Goede opvang is gerust te vinden. Het enige wat onze dochter nu vooral merkt is een ontzettende toename in onze toewijding en affectie naar haar toe. Zelf is ze het wellicht al lang al vergeten De afgelopen dagen hebben we nauwelijks gewerkt en alleen maar leuke dingen met haar gedaan...
Ja hoor eens, je hebt goede en slechte kdv's, je hebt goede en slechte gastouders. Je slaat nu door...op grond van één enkele ervaring concludeer je maar weer dat een kdv beter is dan een gastouder. Je komt op mij eerlijk gezegd erg onervaren, jong en onvolwassen over. Sorry ik kan het niet op een andere manier zeggen. Adi benoemt een aantal dingen, die mij in je reacties en op je blog ook opvielen. Ik ben in mijn opvoeding altijd heel erg pro-AP geweest, maar heb nooit de neiging gevoeld om maar achter elk idee of elke mening aan te lopen. Ik zie Natuurlijk Ouderschap als een manier van kinderen benaderen. Niet als een geloof. Jij geeft zelf aan dat je een AP-gastouder wilt. Je vindt er eentje, en vervolgens overschrijdt ze een grens die je zelf niet duidelijk hebt aangegeven (OK, ze had het op haar klompen aan kunnen voelen, maar toch). Het GOB zal hier logischerwijze nul komma niets ervaring mee hebben, om de eenvoudige reden dat er in NO-kringen erg weinig gebruik gemaakt wordt van GOB's. Als ze jullie hoorde praten moet het wel als een soort match made in heaven overgekomen zijn. Ik denk dat jullie als ouders eens heel goed op een rijtje moeten gaan zetten WAT je nou eigenlijk wilt. Je kind bij je hebben? Iets dat op zich best te doen is als je aan huis werkt. Werken? Alles zelf doen voor je kind of dingen delegeren? Voor de toekomst: als je inderdaad dingen liever niet loslaat, dan is het nu tijd om je serieus te gaan orienteren op thuisonderwijs. En m.b.t. Natuurlijk Ouderschap, heb je op dit punt wel voldoende klankborden/sparring partners? Ben je bijvoorbeeld lid van een van de groepen op yahoo of Facebook? Pas je wel voldoende reflectie toe?