Mijn man en ik zijn nu 8 jaar samen en hij heeft zich in al die tijd nog nooit ziekgemeld.. Toen hij nog voor een baas werkte vond hij het lullig voor de baas en nu we een eigen zaak hebben vind hij het lullig voor de klant. (en zijn portemonnee )
1 x in 8 jaar en toen had hij een heel ernstige keelontsteking en kon hij niet praten. Hij heeft toen 1 dag thuis gewerkt en 1 dag in bed gelegen met koorts (en dus ziekgemeld)
Ik snap dat echt echt niet. Ziek worden we allemaal wel eens.. wat is er dan om in hemelsnaam "trots" op te zijn dat je toch naar je werk gaat ook al ben je gewoon ziek.. in mijn ogen iets om totaal niet iets om trots op te zijn, kijk hoe goed ik ben ik zorg niet goed voor mezelf. Wij zijn het voorbeeld voor onze kinderen he.. verkouden oke dan ga je door maar wat voor voorbeeld ben je als je doorgaat met stevige griep, botbreuk etc. en dus laat zien ,mijn gezondheid is helemaal niet belangrijk.. Hoezo hoe krijg je steeds meer mensen met een burn out? Nou zo, mensen die maar door en door en door gaan. Ziek is ziek en aangezien iemand menselijk ik kan je ziek woorden. Ik vind er niets stoers aan als iemand maar 2 x ziek is geweest in 7 jaar ofzo. Dan heb je geluk gehad en he je een goede weerstand, niet iets wat een verdienste is. Maar goed dat is mijn mening maar.
Het moet bij mijn partner al héél zwaar zijn wil ik hem naar de dokter krijgen om een ziektebriefje. In 7.5 jaar tijd 2 keer voorgevallen. Ik wist overigens niet wat ik zag toen ie in januari vrijwillig naar de dokter ging na het werk. Waar hij prompt 2 dagen kreeg voor een goeie griep (vlak voor een weekend). Eigenlijk is hij nadien nog 2 à 3 weken "halfziek" geweest, maar meneer was toen natuurlijk te koppig om terug naar dokter te gaan. Mijn huisarts heeft wel es 1 keer een briefje geschreven voor hem toen het onverantwoord was om mij alleen thuis te laten. Vroeger was ik overigens zelf ook van 't principe "doorgaan tot het echt niet meer gaat". Maar teveel meegemaakt en tegenwoordig mag mijn huisarts (of de huisarts van wacht) zelf bepalen of ie mij thuis houdt of niet. En op mijn werk hebben ze echt wel liever niet dat je ziek komt werken. Zelfs mijn baas blijft ziek gewoon thuis (en dirigeert eventueel via telefoon en mail de meest dringende zaken).
Wanneer hij niet meer op zn benen kon staan of wanneer hij naar huis gestuurd werd door een leidinggevende. Vaak had hij zoiets van 'het gaat wel over' en negeerde dus ook zn lichamelijke signalen omdat hij weer 'moest' werken (een baan met bijna per dag wisselend ochtend/avond/nacht dienst). Nu zit hij dus grotendeels thuis met een herstellende hernia (werkt nu op therapeutische basis een paar keer per week). Hier is hij flink van geschrokken. Wel nog steeds enorm eigenwijs, veel willen doen wat gewoon ff niet kan als hij zn rug wil behouden. Maargoed, dat heet mens zijn. En nu moet hij wel luisteren naar zn lijf en doet dat gelukkig ook ondanks bepaalde dreigementen op het werk.
Mijn partner ook nooit.. Tenzij hij niet meer kan lopen maar anders gaat hij heen ik hetzelfde, voor een klein griepje blijf ik niet thuis. Moet wel heel bont worden..
Ik en mijn man bijna nooit... Maar we werken in de zorg dus als we griep hebben of buikgriep dan moeten we wel!
Euh.... Nooit?! Mijn man is nog nooit ziek geweest. Ja, 1 keer herinner ik me toen we verkering hadden, maar verder niet.
Eens... mijn man is gewoon maar zelden ziek (ik ook trouwens) en heeft niet de neiging om zich ziek te melden (snipperdag, verkouden, geen zin etc) Burn out ontstaat trouwens door een complex aan factoren maar dit kan wel bijdragen
Hahaha nou die van mij vast niet. Het is misschien een "stoere" man maar na de bevalling van de eerste zei hij gelijk dat zou ik nooooit kunnen
Mijn man loopt altijd veel te lang door. Hij heeft de ziekte van Crohn en Sarcoidose. Soms weet hij gewoon niet of bepaalde klachten daarvan zijn of dat het er los van staat. Meestal moet ik hem dus naar een arts schoppen. De laatste twee keren dat hij uit zichzelf ging was toen hij een paar maanden geleden flauw viel onder de douche, en vorige week na aanhoudende benauwdheid.Huisarts hield hem toen gelijk daar zodat iemand hem naar het ziekenhuis kon brengen om een longembolie uit te sluiten.
Die van mij gaat ook door, dan zolang hij t red op werk, en als ze m naar huis sturen, gaat hij thuis ipv naar bed, door met 'thuiswerken'. Maar zodra t 5 uur is, of hij de deadline heeft, in bad en laat zich dan verwennen met eten en thee
+1. Leuke collegas allemaal, om half ziek op je werk te verschijnen. Lekker iedereen aansteken. Ik heb dan liever dat je thuisblijft. Ik vind het ook niet iets om trots op te zijn. Lekker doorwerken terwijl je half ziek bent, kijk mij eens.. Als je diarree, koorts, weet ik wat allemaal hebt, heb je toch überhaupt geen zin om te werken? Ik las ergens, "zelfs mijn baas blijft thuis als ie ziek is" Ja tuurlijk, dat is toch ook maar een mens!
Hier ook zo'n man die zich noooooit ziek meld. Afgelopen jaar ziekte van Pheiffer gehad, maar eerst doorgewerkt. Kwam hij savonds thuis, direct naar bed, bijslapen en dan volgende dag gewoon weer werken.. Uiteindelijk na 1,5 week toch ziek gemeld, maar dat was de 1e keer in de 8 jaar dat we samen zijn...